Όταν ήμουν μαθητής,έλεγα πότε θα τελειώσω το γαμωσχολείο.Από τότε που έπιασα δουλειά λέω αχ να μην τελείωνα το σχολείο 
Σύνδρομο Αλτσχάιμερ: όσο πάει θυμάμαι όλο και λιγότερα πράγματα από το σχολείο. Τι διάολο.
Μένει το πανεπιστήμιο και η δουλειά.
Τι μου έμεινε λοιπόν από το πανεπιστήμιο; Κούφιες, άχρηστες γνώσεις, πολλές φορές η επιστροφή της μισητής, σιχαμένης παπαγαλίας (που νομίζαμε ότι τελειώνοντας το Λύκειο θα τελειώναμε και με δαύτη) και ατελείωτο αραλίκι στα διαστήματα μεταξύ των εξεταστικών.
Το τελευταίο μπορεί για κάποιους να είναι κριτήριο ψήφου, ο λόγος για να επιλέξουν σχολή. Για μένα είναι ο λόγος που θυμάμαι το φοιτητιλίκι με αποστροφή και δεν αναπολώ ούτε στο ελάχιστο τα φοιτητικά μου χρόνια. Το Εκπαιδευτικό μας Σύστημα δημιούργησε στο πρόσωπό μου έναν άνθρωπο που μίσησε τόσο πολύ τη σχολική ρουτίνα, την πίεση, την αποστήθιση και όλα τα σχετικά, που όταν βρήκε την ευκαιρία στο πανεπιστήμιο έγινε ο χειρότερος λουφαδόρος. Μούχλας. Άχρηστος. Ρεμπεσκές που κοιμόταν όλη μέρα. Όχι, δεν ψάχνω για δικαιολογίες. Μπορεί να υπήρχαν και θετικές πλευρές που κρατάω από τα φοιτητικά χρόνια (έκανα φίλους καρδιακούς, άνοιξαν οι ορίζοντές μου, καταστάλλαξα σε σαφείς πολιτικές απόψεις και κάτι ψιλά ακόμα) αλλά σε τελική ανάλυση τα θεωρώ δυστυχώς χαμένα χρόνια και δε συγχωρώ τον εαυτό μου για την απώλεια αυτή.
Δουλεύω εδώ και ένα χρόνο περίπου. Πως είναι πλέον η ζωή μου; Σίγουρα πιο δύσκολη απ’ ότι ένα χρόνο πριν. Πολλή δουλειά. Κούραση. Καμιά φορά, όχι αρκετός ύπνος. Πίεση. Άγχος. Και πυτιρίδα από πάνω! Ξέρετε κάτι όμως; Την αγαπάω την καριόλα τη δουλειά μου. Με γεμίζει. Νιώθω ότι κάνω κι εγώ κάτι. Και δεν την αλλάζω. Πολλές φορές μάλιστα όταν δε δουλεύω, βαριέμαι αφόρητα. Μάλλον θα μου περάσει αυτό με τα χρόνια, θα συνηθίσω στο συνδυασμό δουλειάς και ξεκούρασης, αλλά στη φάση της ζωής μου που είμαι τώρα μου λέει πολλά.
Αν κάτι έκανε τους ανθρώπους να ξεχωρίσουν από τα ζώα, αυτό ήταν η εργασία.
Εννοειται σχολειο…τοτε μας φαινοταν μαλακια αλλα μετα διαπιστωσαμε οτι ημασταν μια χαρα κι οτι μετα αρχιζει το σπασαρχιδισμα 
Aν και δεν εχω δουλεψει ακομα-τεσπα με φουλ ωραρια κτλ και σε δικο μ αντικειμενο-και τοτε και παντα,σχολειο κα φοιτητικα χρονια δεν τα αλλαζω,για 5 βασικους λογους:πρωτες φασεις με γκομενες,σεξ,πρωτοι φιλοι και παντοτινοι,παρτυ και λιωσιμο διχως εγνοιες και τελος λιγοτερο αγχος…αν και γενικα η επαφη-η σωστη:p-με το αντιθετο φυλο μου καθιστα αυτα τα χρονια ως τα καλυτερα μου…
Καλα τωρα στην Αγγλια θα αναπολείς τις ημερες που εσπρωχνες!
χμ.αν δεν προυποθετει πρωινο ξυπνημα,δουλεια.αν παλι προυποθετει,παλι δουλεια γτ βγαζεις λεφτα τουλαχιστον.
Τις ωρες που ειχαμε σχολειο περνουσαμε καλα! Πηγαιναμε εκει, παιζαμε μπαλα ολη την ωρα, πλακωνομασταν, ρευομασταν, παιζαμε ξεβρακωματα στο προαυλιο κτλ (ωραιες στιγμες:roll:)… Με γυναικες δεν ασχολουμασταν γιατι δεν ειχαμε καλες, αλλα φανταζομαι ουτε αυτες ηθελαν να ασχοληθουν μαζι μας…:lol: Γενικα τα γελια που εχω κανει στο σχολειο δεν υπαρχει περιπτωση να τα κανω αλλου, ολη την ωρα πλακες και χαβαλεςΓια αυτο δωσαμε και 2η φορα Πανελληνιες:|. Το αγγουρι ηταν το επρεπε να γυρισεις σπιτι, να διαβασεις, να πας φροντιστηριο (αλλος χαβαλες απο εκει…)
Σε δουλειες που εχω κανει, επισης δεν εχω παραπονο, καλα εχω περασει και οποιεσδηποτε δυσκολιες στο προγραμμα ηταν.
Το πιο ξενερωτο πραγμα που εχω βιωσει στην ζωη μου, ειναι το πανεπιστημιο… Το πανεπιστημιο δεν μου αφησε καμμια ωραια αναμνηση, καμμια παρεα σε αντιθεση με την ζωη που εζησα παραλληλα ως φοιτητης η οποια και ηταν σουπερ
[SIZE=“2”]Ποιά δουλειά ρε χαμάλια!!![/SIZE]
Οικονομική ανεξατρησία είναι να έχεις ακίνητα και να τρως τα νοίκια!
Το 8ώρο και το 10ώρο, η επιχείρηση και το ξέρω 'γω τι, είναι ΣΚΛΑΒΙΑ!
Ξέρετε κανένα παιδάκι στο γυμνάσιο που να λέει “θέλω να γίνω γραμματέας …δικαστικός …έμπορος ξυλείας … μηχανικός δικτύων …φυσιοθεραπευτής …αρτοποιός” κλπ κλπ;;;…
Όλα από ανάγκη διαβίωσης τα κάνουμε και όχι για να απολαμβάνουμε την “ανεξαρτησία” μας!..
Οι απειροελάχιστοι άνθρωποι που έργαζονται επειδή αγαπούν και εκφράζονται με αυτό που κάνουν, θα το έκαναν και αμισθί - κάποιοι το κάνουν, και ζουν με δυσκολιές … και οι περισσότεροι απλά εργάζονται …και ψάχνουν χρόνο για το “χόμπυ” τους…
Στο θέμα: Στο σχολείο τουλάχιστον, τις οικονομικές μας υποχρεώσεις τις καλύπταν οι γόνεις και εμείς ΠΕΡΝΟΥΣΑΜΕ ΚΑΛΑ! Μην είστε θύματα! Όσοι διαβάζετε και δεν το αντέχετε… απλά μην διαβάζετε!
Για όλους υπάρχει κάτι να κάνουν και οι πίο τολμηροί (μαζί με τους πιο “τυχερούς”) θα κάνουν κάτι που θα τους ευχαριστεί… όσα χρήματα να βγάζουν ή να μην βγάζουν…
:lol::lol:
το χειροκροτημα πηγαινε για το ποστ του απο πανω
με τι ακριβως γελας εσυ? επειδη εγραψα μια φορα κατι σοβαρο στο φορουμ? (κ αυτο με εμοτικον ε?)8)
Moυ εβγαλε μονο το χειροκροτημα πριν που ποσταρα οπωτε υπεθεσα οτι το εριξες για Φιντελ-πριν κανεις εντιτ ρε καρναβαλε:lol:…@αγιτατορ τροου ποστ,και γω χειροκροτω…το γελιο παει για τα λσντ και τα χορτα και για φιντελ-ποστ…τι λσντ,κοκαινη,χορτο,χαπια και εξτασυ μαζι λεμε!!!
Ρε παιδιά θέλω μία συμβουλή από τους γηραιότερους τους φόρουμ πάνω στο θέμα της εργασίας,απασχόλησης,όπως θέλετε να την πείτε:p.Πρόσφατα ρώτησα ένα καθηγητή άμα την χρονιά που περνάμε στις παννελήνιες θα την περνάμε και όταν έχουμε δουλειά και δυστυχώς η απάντηση ηταν μάλλον ναι.Άρα για πείτε και εσείς,μήπως υπάρχει ελπίδα στα χρόνια ποιυ έρχονται να πιάσουμε μία δουλειά με καλό μισθό 8ωρη(εφόσον έχουμε προσόντα γι’αυτή)?Η για να έχουμε καλό μισθό θα πρέπει να γεμίζουμε άγχος,να δουλεύουμε σαν τα σκυλιά και να μην έχουμε προσωπική ζωή?
(Για να το χέσω λίγο το θέμα)8)…
…otinane, άμα θες 8 ώρες δουλειά και μισθό για να ζεις με αξιοπρέπεια…
Το’χεσα. LOL
Απ’ τη δουλειά, προτιμώ τη μουνοδουλιά…
Τελικά ναι, έχω πολύ σοβαρούς φίλους…
H χειρότερη τάξη του σχολείου είναι η 3η λυκείου. Με Διαφορά! Απο κει και πέρα εγώ δεν έχω πρόβλημα να ξυπνάω από τις 6,αφού και στο σχολείο (και τώρα) ίδια ώρα ξύπναγα. Το καλό είναι ότι στο σχολείο μπορούσες να κάνεις όσες μαλακίες ήθελες 
Θέλω να βρω επιτέλους μια κανονική δουλειά και όχι τις μαλακίτσες του καλοκαιριού…Αλλά δεν ξέρω ακόμα ποια θα είναι αυτή
Απ’όσα έχω καταλάβει, η ζωή πάει κάπως έτσι:
Στο σχολείο λες " πω τι τραβάω ο κακομοίρης, ξυπνάω στις 7 για να πάω σχολείο … τραβάω κουπί όλη μέρα διάβασμα … φροντιστήριο … κωλοπανελλήνιες άι στο διάολο … άντε να περάσω σε καμιά σχολή να κάθομαι και λίγο "
Στο πανεπιστήμιο λες " πω ρε γαμώτο που έχω μπλέξει άντε να πάρω πτυχίο τώρα … χρωστάω τα μαλλιά της κεφαλής μου, όλη την ώρα εργασίες … μακάρι να ξανάδινα πανελλήνιες … "
Όταν τελειώνεις το πανεπιστήμιο και τα παρελκόμενα (μεταπτυχιακά κλπ.) και πιάνεις δουλειά (μετά από καμιά δεκαετία δηλαδή … #-o) λες " καλά τόσα χρόνια σπουδές και πτυχία για να δουλεύω τόση ώρα και να παίρνω μόνο τόσα; Τι με περάσανε; Σκοτώνομαι στη δουλειά, δεν έχω ζωή σχεδόν και όλα αυτά για το τίποτα … μακάρι να ξαναπήγαινα σχολείο να μην είχα τόσες έγνοιες … "
Τέθηκε κάποιο θέμα; :roll:
θα ελεγα κατι αλλα θα φαω μπαν ή ποντο στη καλυτερη οπωτε αστο…:roll: