Το εκτός κλίματος δε σημαίνει ότι δεν είναι ωραίο κομμάτι (που δε μου αρέσει), ότι δεν έχει τσιρίδες ή ότι δε είναι “μεταλ”.
Σημαίνει πως όταν ακούς το 70,000 sorrows ή το Night of the Fury (που το διαδέχεται κιόλας), είναι σα να σου άλλαξε κάποιος cd.
Ρε μη λέτε τέτοια ρε…μόνο ατσάλι ρε!!!
παίζει να ναι πολύ άκυρη η σκέψη, αλλά στα γυναικεία φωνητικά του night of the fury μου ρχεται στο μυαλό η διαμάντω από το orders of the dead των rotting christ :p.
Τα είπατε όλα σωστά. Δισκάρα το καινούριο Warlord. Ωραίες μουσικές, τα δύο πρώτα κομμάτια στα καλύτερα για φέτος. Κανένα πρόβλημα με τους white metal στίχους, δεν βρίσκω τίποτα το επικό όμως σε ιστορίες για τα κατορθώματα των Αμερικάνων στο Ιράκ ή στο κυνήγι του Μπιν Λάντεν. Ας έγραφε για τον Μωυσή που χώρισε την Ερυθρά Θάλασσα ξέρω γω! Που είναι ο DeFeis να του πει λίγα πράγματα για επικούς στίχους. Τι να κάνουμε δεν γίνεται να τα έχουμε όλα. Α να το πώ και εγώ: Θεός… ο Zonder!
Στο μόνο που μπορώ να συμφωνήσω. Κάτι είναι και αυτό…
Καλημέρες.
το άλμπουμ είναι περισσότερο Lordian Guard παρά Warlord. πράγμα που δεν με χαλάει καθόλου καθώς έχει πραγματικά drums και σίγουρα καλύτερα φωνητικά. ο Anderson βρίσκεται στο δίσκο γιά ένα συγκεκριμένο σκοπό και τον υπηρετεί στο ακέραιο. είναι στην ουσία ο βάρδος που θέλει ο τσάμης γιά να απαγγείλει τις ιστορίες του πάνω από την ανατριχιαστική ώρες ώρες μουσική του.
μόνο κλάμα με 70.000 sorrows, Father και Glory
Σωστός. Και αυτά που έλεγα στην αρχή για άνευρα φωνητικά ήταν μπούρδες. Τα παίρνω όλα πίσω. Τα φωνητικά κολλάνε σαν βδέλλα πάνω σε αυτές τις μελωδίες.
Όσο για το κλάμα που λες, ζουμιά θα έλεγα καλύτερα. Σε όλο το άλμπουμ. (εξαίρεση το Kill Zone το οποίο μου έχει ανοίξει την όρεξη ο Giles για το live).
Μόνο οι Warlord παίζουν έτσι και αποδεικνύεται ότι είναι μία κατηγορία μόνοι τους.
Καποιος το ειπε παραπανω, αλλα θα επαναλαβω κι εγω :
THY. KINGDOM. COME.
έχει ζητήσει πολλές ακροάσεις ο δίσκος, και σαν καλό παιδί του τις έχω δώσει :D.
θα προτιμούσα να παραμένει καθόλη τη διάρκεια επικολυρικό και να μην αγριεύει εκεί κάπου στη μέση, αλλά και πάλι, it’s ok. ευχαριστούμε χαζούλιακα 
Χχαχχχααααχχαχαχχααα… Πάτωμα…
Καλά τα είπες…
Δύο ακροάσεις ως τώρα. Είμαι μπερδεμένος. Κάθε ένα κομμάτι ξεχωριστά είναι πολύ ωραίο, αλλά θεωρώ ότι υπάρχει πολλή επανάληψη. Ακόμα και από Zonder.
Το τελευταίο είναι βαρετό.
Άπειρες λεπτομέρειες που σε ανεβάζουν στα ύψη, δεν θα πιάσει σκόνη το CD, αλλά και με τις αδυναμίες που αναφέρω πιο πάνω.
Το εχω ακουσει κανα δυο φορες στο αμαξι και μου εχει αφησει ωραιες εντυπωσεις δεν με απογοητευσε 