Χθες ακουσα το πρωτο μου τραγουδι απο δαυτους και κολλησα! Lost And Lonely Days! Τα σπαει τουλαχιστον! Ιδιως να εναρκτηριο ριφ. Μου φαινεται η ακουσα το ποιο ποζεραδικο τους??
Παω να παρω κανα δισκιο αμα βρω!
Κλάμα και βαθιά συγκίνηση… Ένα απο τα πρώτα EVER μέταλ τραγούδια που είχα στην θρυλική πρώτη κασέτα με μέταλ επιλογές που έγραψα ποτέ… Απο εκείνα τα τραγούδια που μου έδειξαν πόσο συναίσθημα μπορεί να εμπεριέχει αυτή η “σκληρή” μουσική…
Κάν’ τε κλικ παιδιά στο βίντεο. Ακούστε την κιθάρα, ακούστε το σόλο. Σεβασμός.
Για την ιστορία… η τύπισσα που τραγουδάει στους Lordian Guard είναι η γυναίκα του Tsamis.
Οι γονείς του Tsamis είναι από τη Νεμέα. Η θρυλική αυτή φιγούρα του metal έχει αλλάξει το μικρό όνομα και το έχει κάνει Wiiliam, ενώ είναι πλέον Καθηγητής φιλοσοφίας.
Ο δίσκος του 2002 έγινε κατόπιν πιέσεων του κόσμου κι όχι γιατί ήταν προγραμματισμένο. Γι αυτό άλλωστε κι έχει τόσες επανεκτελέσεις,
Η Ιαπωνική έκδοση του Rising out περιέχει KAI το Lost and lonely days !!! (με τον Cans)
Οι Warlord είχαν προγραμματίσει να παίξουν και στην Ελλάδα, αλλά ο Cans έμπλεξε σε κάποιον καβγά εκείνη την περίοδο, έφαγε ένα μπουκάλι στη μάπα κι έτσι το όνειρο πετάχτηκε στα σκουπίδια.
Υπάρχει ένα ηχογραφημένο μήνυμα του Τσαμη που είχε γίνει σε συνεργασία με το Metal hammer (για κάποια ραδιοφωνική εκπομπή) οπού ο Bill μιλάει σε σπαστά Ελληνικά και λέει ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ - ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΑ πράγματα για τους Έλληνες φίλους της μπάντας.
εγω εχω μονο το Deliver us το οποιο κ θεωρω απο τα καλυτερα cd που εχω…ολα τα τραγουδια ειναι επη…
η φωνη δε τα σπαει…απορω που μερικοι λενε οτι ολοι οι τραγουδιστες των warlord ηταν φλωροι…:roll:
personal fave κομματι το mrs.victoria…ειδικα εκει που μπαινει η ριφφαρα με το σατανικο γελακι ειναι :respect:
Μεγαλο RESPECT σε ενα καταπληκτικο συγκροτημα. Ειχα ακουσει μονο μερικα σκορπια τραγουδια απο το youtube που μ’αρεσαν πολυ, ειχα φαει τον τοπο για να βρω αυθεντικα τους αλμπουμ που οσα τα βρηκα τα βρηκα πανακριβα και εν τελη τα τορρεντς κανανε την δουλεια και καταφερα να απολαυσω τις κομματαρες που εβγαλε αυτο το συγκροτημα σε τοσα λιγα αλμπουμς. Ωραια πραγματα.
Όχι μωρέ συμπαθητικό δισκάκι ήταν εκείνο… Δε μ’αρέσουν καθόλου οι Hammerfall κ γενικώς αυτό το στύλ power metal αλλά στους Warlord έχουμε εξ’ορισμού διαφορετικά μονοπάτια…
μου πήρε χρόνια να αποδεχτώ το άλμπουμ της επανένωσης κυρίως λόγω cans αλλά χαίρομαι που έστω και αργά ανακάλυψα τη μαγεία του. εξακολουθώ φυσικά να επιμένω πως εάν ο Τσάμης είχε διαλέξει κάποιο αμερικάνικο λαρυγγι τότε το άλμπουμ θα είχε προκαλέσει σεισμό μεγατόνων…
να ξέρετε πως έφτασαν πολύ κοντά στο reunion φέτος αλλά οι υποχρεώσεις του Τσάμη μαζί με κάποιες άλλες δυσκολίες το ανέβαλαν επ αόριστο