Χεχεχεχεχεχε ε 'ντάξει είναι κι αυτός σε μια ψιλοεπικίνδυνη ηλικία για τέτοια πράγματα δεν είναι κάνας μπέμπης 
Billάκο ξύπνα, τα bootlegs για τα οποία σαν εκνευρισμένο 3χρονο θα σταυρώσεις τα χέρια και δε θα βγεις φωτογραφία ήταν εκείνα που κράτησαν ζωντανή τη μπάντα σου 30 χρόνια. Και έχουν μέσα και κομματάρες.
ΕΥΓΕ!!! Τα είπες όλα.
Θεωρητικά ο Βασίλας έχει δίκιο. Επί της ουσίας όμως θα πρέπει να προσαρμοστεί στην σκληρή πραγματικότητα το σήμερα.
Δεν το λες και σημερινό φαινόμενο τα bootleg.
Και δεν πρέπει να συγχέονται με την πειρατεία.
Μην αγχώνεσαι, όταν ο Τσάμης καταλάβει το λάθος θα ποστάρει και εναντίον όσων κατεβάζουν πειρατικά δισκογραφία warlord
το χει κανει ρε, δε θυμασαι??που κυνηγαγανε με τον δοκο λινκ, τα καταγγελανε κτλ, κι οταν το λινκ κατεβαινε ποσταραβ θριαμβευτικα το αντιστοιχο screen shot.
Δεν το είχα πετύχει αυτό, γελάω, οκ, άκυρο τότε το προηγούμενο ποστ μου, με πρόλαβε :")
Warlord - And the Cannons of Destruction Have Begun…
Deliver Us from Evil / End
Η Ελλάδα ΛΑΤΡΕΥΕΙ τους Warlord και εγώ είμαι ένας από αυτούς τους φανατικούς αυτής της τρομερής μπάντας. Μιας μπάντας που μόνο με ένα ep και ένα ολοκληρωμένο δίσκο (με αρκετά κοινά τραγούδια μεταξύ τους) κατάφερε να κατασκευάσει τόνους λυρισμού και συναισθήματος και να τους διοχετεύσει στους ακροατές της μουσικής τους. Το 1986 οι Warlord διαλύονται και ο Thunder Child (Mark Zonder) συνεχίζει με τους Fates Warning με τους οποίους κάνει γνωστό το όνομα του ενώ ο Destoyer (Bill Tsamis) ??συνεχίζει?? κάπως την κληρονομιά τους μαζί με την γυναίκα του στα φωνητικά μέσω των Lordian Guard. Ο λυρισμός παραμένει, τα φωνητικά είναι δυστυχώς πολύ πιο επίπεδα και μετριάζουν το συνολικό αποτέλεσμα. Επανασύνδεση των Warlord το 2001 με ένα νέο δίσκο ένα χρόνο αργότερα, αρκετά καλός μα πολύ λίγος σε σύγκριση με τα πρώτα τους Θαύματα. Τελικά όμως απέδειξαν ότι ποτέ δεν ήταν μια μπάντα του παρελθόντος, μια μπάντα-τσιχλόφουσκα του ενός δίσκου με την τρομερή επιστροφή τους το 2013 με το ??Holy Empire??. Ευχόμαστε ακόμα πιο γενναιόδωρο το μέλλον τους.
Το ταξίδι ξεκινά στους απόλυτα φορτισμένους συναισθηματικά αγρούς τους. Εκεί που καλλιεργείται ο λυρισμός και η καθάρια μουσική εκφραστικότητα. Ο ήχος των Warlord έχει ξεχωριστό τόνο, μια σχολή από μόνος τους. Δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσεις κάποιο από τα τραγούδια του δίσκου και να μην καταλάβεις ότι είναι η συγκεκριμένη μπάντα. Τα δάχτυλα του Τσάμη ασκούν συναισθηματική φόρτιση στις χορδές του και αυτό ακούγεται αναλλοίωτο ακόμα και μέσα από τους ενισχυτές και τα ηχεία. Καλαίσθητα ριφς που σε ματώνουν με τον πιο μαλακό τρόπο. Από την άλλη, το παίξιμο του Zonder είναι ραγδαίο και ραδιουργό. Κανένα χτύπημα του δεν είναι τυχαίο. Για τεχνική δεν μιλάμε, ο άνθρωπος πίσω από το κιτ του μια πυροβολαρχία μόνος του. Και ανάμεσα σε αυτές τις δυο τεράστιες δυνάμεις, υπάρχει μια εκφραστικότατη φωνή που τις ρεγουλάρει και ειρηνοποιεί την ένταση στον αέρα.
Το να διαλέξω κάποιο τραγούδι που να ξεχωρίζει, μου είναι αδύνατο. Όλες οι συνθέσεις είναι εύφορες σε μουσικούς καρπούς και διαθέσιμες για να ερωτευτείς όποια θέλεις. Την γαλήνια ατμόσφαιρα του Soliloquy, το ασίγαστο πάθος του Black Mass που εξωτερικεύει την δύναμη αυτού του συγκροτήματος, την έκλυση εκρηκτικής ενέργειας του Lucifer?s Hammer με παθιασμένες μπασογραμμές, το θεικό Aliens που εγκυμονεί απειράριθμες αρμονίες και ένα αλλόφρον σολάρισμα, το ορχηστρικό που πραμαντέυει την επίθεση του Child Of The Damned , σύνθεση χιλιοακουσμένη πλέον αλλά πάντοτε ηχηρή και ικανεί να χρησμοδοτήσει την μελλοντική κατάσταση του σβέρκου μου (πονεμένος δηλαδή), την ψυχική κάθαρση που υποβάλλει το Lost And Lonely Days με την πληγηρή χροιά της κιθάρας και την ανακουφιστική χροιά της φωνή του εκάστοτε Damien King, το ομώνυμο με την κλιμακωτή τυμπανιστική αποκορύφωση που αντηχεί σθεναρά μέσα στο μυαλό και την ψυχή μας?Όλα, ξανά και ξανά, με διαφορετική σειρά και τις ίδιες περιγραφές.
Παραγωγή από τον ίδιο τον Zonder, καταφέρνοντας να κρατήσει τον ήχο τους ζεστό και αγνό. Το μόνο αρνητικό που θα μπορούσε κάποιος να αποδώσει σε αυτό τον δίσκο, είναι ότι κάποια τραγούδια τα ακούσαμε και τα αγαπήσαμε λίγο διαφορετικά σαν ήχο και φωνή λίγο πρωτύτερα αλλά παραμένουν εξίσου τέλεια. Οκ, και ενός εξώφυλλου που τους θέλει να αναπαράγουν την μουσική τους ??ζωντανά??. Λεπτομέρειες?Έχει ακούσει κανείς τίποτα για το άλμπουμ που θα έβγαζαν με την Frontiers υποτίθεται το 2018?
Καλή ερώτηση… 
Νομίζω η τελευταία κυκλοφορία ήταν με επανεκτελέσεις παλιών κομματιών με τον Λεπτό στα φωνητικά, σωστά;
Δεν πρεπει να κινείται φύλλο.Λεπτος σε μια συνέντευξη περυσι αν θυμάμαι καλα ειχε πει οτι έχουν να μιλησουν κανα χρονο με Τσαμη
Γι’ αυτό δεν έκανε καριέρα ο Τσάμης.
Κρίμα γιατί το Rising και το Holy Empire ήταν φοβερά άλμπουμ αλλά όταν κυκλοφορείς ένα άλμπουμ στα 10 χρόνια δεν ξεφεύγεις από το underground.
Δεν πειράζει μωρέ, ίσως είναι καλύτερα έτσι. Μέρος της μαγείας των Warlord είναι ότι τους απολαμβάνεις σε μικρές δόσεις. Ειδικά μέχρι το 2001 που όλη η δισκογραφία τους ήταν 10-11 κομμάτια.
Φαντάζεσαι να είχαν κυκλοφορήσει 10 άλμπουμς; Πιστεύω ότι η μοναδικότητά τους, δηλαδή το κιθαριστικό στιλ του Τσάμη σε συνδιασμό με το “οργασμικό” drumming του Ζόντερ, είναι εύκολο να κορεστεί γιατί είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο.
Συμφωνώ ότι και το Rising και ιδιαίτερα το Holy Empire είναι φοβερά άλμπουμς.
Σχετικά με τον Τσάμη και τη μουσική που έχει γράψει, θα άξιζε περισσότερης αναγνώρισης. Αλλά για το ότι δεν τα κατάφερε δεν του φταίει κανείς. Λάθη δικά του και ατυχίες / θέματα υγείας.
Η μαλακία δε νομίζω ότι είναι θέμα υγείας!
Βασικά κάπου το έχασε ο Τσάμης…
Κρίμα ρε γαμωτο 
Όχι ρε φίλε, πολύ κρίμα.
Σκατα
Τι λετε ρε!
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΟΣ για το θανατο του και ευτυχισμενος που ειδα τις 4 συναυλιες τους το 2013 14.
Ο ορισμος του επικολυρικου μεταλ εχει το ονομα WARLORD.
Δε νομιζω να με εχει αγγιξει τοσο πολυ ο ηχος της κιθαρας του Τσαμη απο καθε αλλο συγκροτημα,στο heavy metal
Δυο συνεχομενες στενοχωριες μεσα σε 2 μερες μαζι μαυτη ενος γνωστου μου,οπαδο των MANILLA ROAD.
Μαζι με Μαρκ ΣΕΛΤΟΝ ΚΑΙ DIO/o οποιος σαν σημερα πεθανε/ νιωθω σαν να φυγανε δικοι μου ανθρωποι!!!
RIP