Ειχα περασει μια φαση πριν κατι μηνες(και ακομα πιο παλια τους ειχα πρωτογνωρισει με το ντεμπουτο που με ειχε παρακινησει να ακουσω συμφορυμιτης)αλλα τωρα κλειδωσαν στη καρδια μου.Κι αφου πλεον εχω ακουσει τα απαντα τους,θα το ριξω με παθος στο SAP που δεμπορειδεγινεται να εχει 0 ψηφους(ετσι κι αλλιως εκει θα το ριχνα).Ολα ειναι ιδανικα σ’αυτη τη μπαντα κι ειναι το ροκενρολ οπως το θελω εγω.Πυραυλοκινητοι,τεραστιοι,μοναδικοι.
[I]Our lives are space ships
Through skies we’re blastin’[/I]
Μεγάλη αγάπη και πλούσια εφηβικά βιώματα.
Η μοναδικότητα αυτής της μπάντας την καταδίκασε (άδικα) στη συνείδηση πολλών, αρκετοί εκ των οποίων την εκτιμούν σήμερα, που φαίνεται πόσο σημαντική υπήρξε στις αρχές των 90s.
Από το Live του Kory στην Αθήνα πριν λίγους μήνες:
Αναμένω με μεγάλη ανυπομονησία το επόμενο βήμα του μοναδικού Kory Clarke…
Το Stiff Middle Finger το άκουσε κανείς;Έχω την αίσθηση πως πέρασε εντελώς απαρατήρητο αφού ακόμα και τα reviews στο ίντερνετ είναι ελάχιστα. Προσωπικά μου άρεσε και το ακούω ευχάριστα εδώ και μήνες αν και θεωρώ πως είναι ένα κλικ κατώτερο σε σχέση με το προηγούμενο, ενώ και η φωνή του Kory ακούγεται σπασμένη και βραχνή χωρίς όμως αυτό να με ενοχλεί αφού πλέον έχουμε 2013 και ο τύπος είναι από τους λίγους εκεί έξω που ζει πραγματικά το Rock ‘n’ roll και δεν πουλάει μόστρα?
Κατά τα άλλα μουσικά συνεχίζει στο ύφος του Destroy The War Machine ενώ οι στίχοι είναι αυτοί που μας έχει συνηθίσει ο Kory εδώ και τόσα χρονιά. Ναι μεν το album δεν έχει καμιά σχέση με το 90’s παρελθόν άλλα πιστεύω πως δεν είναι και κακό για να περάσει εντελώς στο ντούκου.
Δεν πηρα καν πρεφα πως ειχε βγαλει δισκο. Το DTWM ειναι αψογος δισκος κατ εμε, τα παλια (εξαιρουμενου του απαραδεκτου Chill Pill) δεν τα φτανει, αλλα εχει τραγουδια που κανενας δεν γραφει πια (ή λιγοι εστω) στο χωρο της hard rock μουσικης. Απλα το κακο ειναι οτι η φωνη ριχνει πολυ τις λιγοτερο γκρουβι / πιο χαλαρες συνθεσεις, Fourth Reich, Motor City και Don’t Believe χανουν πολυ σε σημειο που δεν μου κανει τοσο κεφι να τα ακουω. Στα υπολοιπα δεν με χαλα ιδιαιτερα ομως, μαλλον επειδη βγαζει λιγο απο το γρεζι του Salutations στο οποιο εχει γραψει και τα αγαπημενα μου φωνητικα.
bump, γιατι ο δισκος γαμαει. Απλα η παραγωγη ειναι πολλα, πολλα σκαλια κατωτερη του προηγουμενου, ο Kory κατα τ αλλα ειναι σε καλυτερη φορμα, που αν και οχι σε ολο το δισκο, σε αρκετα κομματια κρατα καλα το επιπεδο. Τα μεγαλα αρνητικα η απουσια του Jarvis, το μπασο του γεμιζε παρα πολυ τον ηχο, και ηταν και συνθετης συν τοις αλλοις, τα παναθλια ηχογραφημενα τυμπανα και οι κιθαρες που αν και καλοπαιγμενες χανουν την ορμη που εδιναν στο DTWM. Και το λεω γω που θεωρω τον Lundell τον δευτερο καλυτερο εκτελεστικα κιθαριστα που ειχαν οι Warrior Soul, αμεσως μετα τον X Factor.
Oντως η παράγωγη δεν είναι και η καλύτερη και αυτό οφείλεται μάλλον σε έλλειψη budget μιας και δεχόντουσαν προπαραγγελίες του album πριν καν μπουν στο studio ώστε να μαζέψουν χρήματα για ηχογραφήσεις/παράγωγη. Ίσως για αυτό να ακούγεται κατώτερο στα αυτιά μου σε σχέση με το Destroy the War Machine, από την άλλη πιστεύω πως στο DTWM τα τραγούδια ήταν πιο πιασάρικα και σου κόλλαγαν αμέσως ενώ εδώ θέλουν τις ακροάσεις τους.
Πληροφοριακά να πω πως στον δίσκο υπάρχουν guest συμμέτοχες από τον πρώτο κιθαρίστα τους John Ricco και τον Mark Gemini Thwaite (The Mission) χωρίς όμως να ξέρω σε ποια κομμάτια παίζουν ακριβώς.
Επίσης μιας και ανέφερες τον X Factor είναι κρίμα να έχει μόνο μια ψήφο στο poll το Space Age Playboys,μιλάμε για τρελή δισκάρα γεμάτη χιταρες που σε έναν δίκαιο κόσμο θα είχε πουλήσει εκατομμύρια.
Εμενα το SAP ειναι το αγαπημενο μου, με μικρη διαφορα απο το Salutations. Πιστευω πως ειναι ο δισκος με τα περισσοτερα δυνατα τους κομματια μαζεμενα, ειναι και το παιξιμο του τυπου που το απογειωνει, δεν θες πολλα. Εμενα μου αρεσε πολυ παντως και η μπαντα που εκανε μετα ως Space Age Playboys, ειδικα κατι Buzz On και Rock n Roll Limo φτανουν επιπεδο παλιων WS για πλακα.
Μιας και λεμε για budget παντως, τι εξωφυλλο ειναι αυτο ρε γμτ. Δεν εχεις κανεναν να στο φτιαξει, βαλε ενα σκετο logo στη τελικη. Ειναι τοσο φωτοσοπια σε σημειο τερμα αντιαισθητικο.
καλα οσο δισκαρα και να ειναι το sap
ο κλασσικος ηχος των ws
ητανε τα 3 πρωτα
αυτο το αναρχικο μπασταρδεμα punk, rock, metal
ητανε μοναδικο
οπως και μοναδικος ηταν ο ηχος του ricco (riffs, lead, solo - τα παντα ολα)
αν με ρωταγανε ποιον κιθαριστα θα ηθελες να επεστρεφε
τον ricco θα διαλεγα χωρις δευτερη κουβεντα!!
έτσι
δίσκος σαν το Drugs, God…δεν ξαναβγαίνει
Οταν ημουν στο LA καποια στιγμη ειχα πιασει κουβεντα με ατομο που εχει σχεση με τους Hole και μου ειπε πως η Geffen τους γαμησε κυριολεκτικα τους WS με υπονοουμενο οτι επεσε εντολη απο “πανω”. Τωρα αυτο το “πανω” -αν ειναι αυτο που νομιζω- αν ειναι μουφα η μυθος…δε ξερω. Αυτο που σιγουρα ξερω ειναι πως εψαχνα να βρω το γνωστο LP πριν χρονια και δεν το εβρισκα πουθενα σα να μην υπηρξε ποτε.
Περιεργα πραγματα…αλλα οπως ειπε και το τυπακι…προκαλουσαν! Ωραια δικαιολογια μη χεσω.
Το αγαπημενο μου μακραν ειναι αυτο, και καλα κανει που πεταει το κουρελοπανο στο βιντεοκλιπ:
Ναι γενικα τα εχωναν πολυ (Don’t pledge allegiance to flags, I burn 'em) και δεν αρεσε αυτο.
Επισης συμφωνα με συνεντευξη του Κλαρκ, υπηρχε και μεγαλη κοντρα με Axl.
Ο Axl, συμφωνα παντα με τα λεγομενα του Κλαρκ, φοβοταν οτι οι ws θα γινονταν μεγαλυτερη μπαντα απο τους guns, οποτε εβαλε τα κονε του, νομιζω τον pr τυπα, και δεν τους κανε σωστη δουλεια απο θεμα προωθησης, συνεντευξεων, airplay κλπ κλπ
Φοβάμαι ότι αν πατήσω play θα ακούσω κάτι σαν φωνή βραχνόκοτας και κομματια σε φασή AC/DC τριτης Εθνικης όπως στους τελευταίους δίσκους και θέλω να τον έχω αλλιώς στο μυαλό μου(εντωμεταξύ ο Kory εκτός της φωνής έχει κάψει και τον εγκέφαλο του αν κρίνω από αυτά που ποστάρει, αναμενόμενο βεβαία…)
Yeap, καλώς κάνεις και το φοβάσαι. Πάει στράφι η μουσική ρε γμτ
Δεν κρατήθηκα τελικά και το έβαλα, δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα τουλάχιστον στο πρώτο κομμάτι που θυμίζει leftover εποχής space age playboys και ίσως του δώσω μια ευκαιρία …αν και ακούγοντας το δεύτερο άρχισα να ξενερώνω!
Τι ακριβως ποσταρει; Στο ΦΒ;
Αν και δεν υπάρχει κάτι τρανταχτό για να τον κατηγορήσει κανείς, γενικότερα η όλη αίσθηση που μου δίνει εδώ και χρόνια είναι ότι δεν σκέφτεται πριν γράψει κάτι, ειδικά όταν απαντάει σε comments (όχι απαραίτητα σε δικά του ποστ άλλα για κάποιον λόγο τα βλέπω και εγώ) και γενικά ότι δεν φιλτράρει τις πληροφορίες που διαβάζει.
Δεν ξέρω, ίσως είναι δικό μου το λάθος άλλα κρίνοντας από τους στίχους και την μουσική του, τον θεωρούσα έξυπνο και φιλοσοφημένο και αυτό που λαμβάνω είναι η κλασσική συμπεριφορά 60αρη μπάρμπα που μόλις ανακάλυψε το ίντερνετ και του δίνει και καταλαβαίνει.
Εχω κι εγω παρόμοια άποψη για έναν άνθρωπο που είχε εντελώς πανκ νοοτροπία. Δεν καταλαβαίνω όμως τι ακριβώς είναι αυτό που περιγράφεις, αφού αναφέρεσαι σε comments. Ίσως αν είχες κάτι πιο συγκεκριμένο να μου δείξεις/πεις, θα έμπαινα ευκολότερα στο νόημα.