Αν σας αρέσουν οι WASP πρέπει να έχετε ξεχωρίσει κάποιο άλμπουμ σαν το αγαπημένο σας.
Εγώ θεωρώ αξεπέραστο το “The Crimson Idol” και αυτό θα ψηφίσω.
Αγαπημένα μου είναι επίσης και το “W.A.S.P” αλλά και το “Dying For the World”
Crimson Idol, γιατί έτσι μας αρέσει (τεκμηριωμένη άποψη)
Δεν έχω ακούσει πολλά, αλλά το Still Νot Black Enough είναι φοβερό… και μάλιστα σε χρονική περίοδο στη ζωή του συγκροτήματος που δε θα το περίμενε κανείς! 
Μεταξυ των Wasp και Crimson idol με συγκινησε η ιστορια του Jonathan.
Ε οποτε ειναι προφανες τι ψηφισα αν και για μενα αυτα τα δυο ειναι εξισου κορυφαια.
Καλημέρα παλλικάρια μου!
φυσικά το Crimson Idol, είναι ότι καλύτερο έχουν παρουσιάσει οι WASP και έπονται το πρώτο τους και το Still not black enough!! δεν δέχομαι φοαφορετικές γνώμες!!!
Eimai anamesa sto prwto kai omwnymo kai sto Crimson Idol kai telika psifisa to Crimson Idol giati mou arese to concept kai giati genika einai diskara!! :twisted:
Wild child, The idol, Hold on to my heart …
Δε χρειαζεται καν ψηφοφορία
To wild child den einai sto The crimson Idol. Kai egw eixa to megalo dillima W.A.S.P. H’ The crimson Idol alla telika yperisxyse to deytero. Fovera epishs ta Last Command kai Kill Fuck Die gia tin orgi kai tin atmosfaira pou vgazei. Parapiptontws den exw dei oute mia fora cd W.A.S.P. stin Ellada ektos apo ta teleytaia of course. :-s
Th Crimson Idol χαλαρά
t’omonimo fisika!
Crimson Idol και Headless Children είναι για μένα κορυφαία αλλά θα προτιμήσω Crimson Idol γιατί με αυτό τους αγάπησα.
To wild child den einai sto The crimson Idol.[/quote]
Θυμομουν οτι τα περισσοτερα καλα κομματια τους ηταν σ’αυτο το album. :roll:
Δύσκολη απόφαση κι αυτή! Είμαι ανάμεσα στα: W.A.S.P, The Last Command, The Headless Children & The Crimson Idol
Αν έχω να αφήσω κάποια έξω γι’ αρχή αυτά θα ήταν (με βαριά την καρδιά!) το ομώνυμο και το The Last Command. Οπότε έχω να επιλέξω ανάμεσα στο The Headless Children & The Crimson Idol… Δύσκολη απόφαση και πάλι! :?
To wild child den einai sto The crimson Idol.[/quote]
Θυμομουν οτι τα περισσοτερα καλα κομματια τους ηταν σ’αυτο το album. :roll:[/quote] 
“The Crimson Idol”…πολύ τέζα δίσκος !!!
Γράψτε εδώ τα πάντα σχετικά με τη γνώμη σας γι’αυτούς. Προσωπικά τους θεωρώ μεγάλη δύναμη και κορυφαία τους τραγούδια αν και μπαλάντες τα Sleeping In The Fire και The Idol
αααααααχ τι μου θυμισες τωρα, παλια αγαπη οι wasp… 
3εκινησανε κορυφαια, ποζερια του κερατα…η δουλεια παει ετσι απ το 84 μεχρι 91 let’s say . το 92 ερχεται το επος (ντα3 τι να πουμε τωρα) crimson idol… απο κει κ περα ομως τι γινεται φιλε??kfd κ μλκιες…τα 2 τελευταια δν τα πολυακουσα για να πω την αποψη μου, αλλα οκ κραταω ουδετερη σταση…τους ειδα κ λαιβ, ημουνα μες στην καβλα, αλλα πλεον εχω ξενερωσει κ εχω σταματησει να ασχολουμαι εδω κ πολυ καιρο … αυτααααα… 8) 
αγαπημενο συγκροτημα…
the headless children και το the crimson idol ειναι απλως τελεια
Και γαμώ!!!
Κάποτε υπήρξα φανατικός αλλά να πώ την αλήθεια τώρα πια δεν ασχολούμαι και τόσο. Δεν παύω βέβαια και εγώ να απολαμβάνω κάποιες κομματάρες που έχουν γράψει.
Θυμάμαι το 1994 άκουγα κάθε μέρα το το Crimson Idol. Μου άρεσε πολύ και το Headless Children. Πιστεύω ότι έγραψαν καλούς δίσκους μέχρι και το Kill, Fuck, Die. Πραγματικά το τελευταίο ήταν πάρα πολύ καλό. Δεν είναι πάντως εύκολο να βγάλει κανείς 7 πραγματικά καλούς δίσκους με φασολάδες και αυτοί το πέτυχαν. Από εκεί και μετά ελάχιστα τραγούδια τους μου άρεσαν και μου την έσπαγε η θεματολογία τους στο Dying For This World. Βέβαια και εδώ υπήρχε μια κομματάρα και τρελή φασολάδα και μιλώ για το Hallowed Ground. Θεωρώ πραγματικά αδικημένο δίσκο το Inside The Electric Circus διότι φαίνεται ότι έγινε βιαστικά και πολλά τραγούδια έχουν την ίδια δομή καθώς και παρόμοιες μελωδίες αλλά είχε μεγάλες κομματάρες με φοβερές γραμμές φωνητικών όπως τα 95 Nasty, Restless Gypsy, I Am Alive, Cheetah. Επίσης από την ίδια περίοδο αν θυμάμαι καλά και ενώ δεν ήταν σε αυτό τον δίσκο αλλά σε κάποιο single ή κάτι τέτοιο είναι το Manimal. Ακριβώς όπως νιώθουν πολλοί από εμάς για τις γυναίκες.
Τα τελευταία τους άλπουμ τα βρίσκω ανέμπνευστα και στο Rockwave τους βρήκα πολύ κακούς και εξαιρετικά βαρετούς και η πλάκα είναι ότι πήγα να δώ μόνο αυτούς.