Ε τί συζητήσιμο ρε. Οι Theater έχουν βγάλει τόση ανούσια σαβούρα τα τελευταία (αρκετά) χρόνια που ακόμα και το Falling μοιάζει με Έπος Επών μπροστά σ’ αυτά 
το Virtual XI παντως γ@μ@ει
καμια φορα κιολας
[SPOILER][B][SIZE=“7”]ΓΑΜΑΕΙ[/SIZE][/B][/SPOILER]
Αυτο λεω, αλλα θα γυρισει ο αλλος και θα σου πει για το Train of Thought κι εγω δε μπορω να διαφωνησω σ αυτο.
κανένας δίσκος των θήατερ στα 00s δεν είναι καλύτερος του falling, αλλά τo six degrees είναι πολύ κοντά. Και το train of thought αρκετά
Διαφωνω μονο για το Train of Thought. Tο θεωρω καλυτερο. Και μ αρεσει λιγο παραπανω το Octavarium απο Six Degrees. Κραξε με ελευθερα. 8)
όχι ρε σιγά. παλά στο train με κουράζουν λίγο τα σόλα του πετρούτσι, όσο τεχνικά απίστευτα και αν είναι. και είναι λίγο πιο “ξερό” σαν δίσκος. Το οκταβάριουμ έχει μεγάλες στιγμές, αλλά και κάποιες χτυπητές αδυναμίες. Από εκεί και πέρα κατρακύλα…
Στην τελευταια προταση συμφωνω 100%.
Octavarium εχει τα δυο νεροβραστα κομματια και ΟΚ το root of all evil απλα καλο, τα υπολοιπα ειναι εξαιρετικα. 
Αλλα τον εχω αγαπησει το δισκο παρα πολυ, ειδικα το ομωνυμο!
Καταλαβαινω επισης και τι λες για το train, αλλα ηταν ο πρωτος μου dream theater δισκος.
Γενικα οι 3 πρωτοι δισκοι στα 00’s ηταν ΟΚ, για μενα, με καποιες αδυναμιες προφανως, για πρωτη φορα ever για theater. Οι υπολοιποι παραπαιουν
Το θέμα είναι ότι αυτές οι μεγάλες, που όταν είναι μεγάλες είναι ΜΕΓΑΛΕΣ, στιγμές του Octavarium, το κάνουν αυτόματα το καλύτερο τους των '00s.
έδιτ. Όχι και απλά καλό το root! Στο 4:56 πέφτουν κορμιά! Λίγο λιγότερο Rudess να είχε βέβαια καλά θα ήταν.
Ναι ρε μαγκα, στ αυτια μου δε φτανει αλλα επη. Και δεν ειναι και εκτος κλιματος του δισκου. Δεν το εξεφρασα καλα, αλλα μονο τα δυο νεροβραστα κομματια θα εδιωχνα απο το δισκο
ρε και για μένα το ίδιο ισχύει! :lol:
Reload - Risk - Virtual XI - Host τραγικοί δίσκοι όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του.
Έχει πολλά σκουπίδια η δεκαετία, πιστεύω θα μπορούσε από σχετικά γνωστές μόνο μπάντες να έχει καμιά 20αριά επιπλέον επιλογές το poll. Load, Endorama, The Least Successful Human Cannonball, Something wicked this way comes etc etc
Περι Theater, αν και μια ακροαση μονο ως τωρα, το Train μου αρεσε πολυ και σιγουρα πιο πανω απο το Falling. Αυτα.
Kαλα,αμα ειναι να βγαλουμε και χειροτερο της δεκαετιας ενα αλμπουμ που εχει μεσα Bleeding me,Until it Sleeps,King nothing και Mama said ας ακουμε μονο καμια 10αρια δισκους στην τελικη…
Ε αμα ειναι το Load το 11ο καλυτερο αλμπουμ ever…
Πολλοι (κι εγω σ αυτους) σκατα το θεωρουν.
Ειναι μαλλον φανερο τι εννοουσα με το ας ακουμε καμια δεκαρια αλμπουμ
Οκ,δικαιωμα σου να το θεωρεις σκατα,αλλα μου λες με το χερι στην καρδια οτι αντικειμενικα συγκρινεται με σκουπιδια τυπου Risk για το χειροτερο αλμπουμ της δεκαετιας???Ακομα και αν δε σου αρεσει ως συνολο μεσα εχει αξιοπρεπη μεμονωμενα κομματια(οπως αυτα που ανεφερα που για μενα ειναι κομματαρες οχι απλα αξιοπρεπη)…
Δε ξερω αν συγκρινεται αντικειμενικα, ξερω οτι δε μ αρεσει ΕΜΕΝΑ ουτε συνολικα, ουτε μεμονωμενα κομματια.
Και Reload ψηφισα στο poll.
Νομίζω ότι σωστότερος για το πολ τίτλος είναι “μεγαλύτερη απογοήτευση από μέταλ συγκρότημα στα 90ς” .Έτσι λογικό να παίζουν αυτές οι επιλογές και το έριξα στο Virtual 11. Σίγουρα υπάρχουν και χειρότερα.Πολύ χειρότερα…
Βγάζω με τη μία τα Renewal και Host για παρόμοιους λόγους.
Εντελώς διαφορετικά σε σύγκριση με το τι μας είχαν συνηθίσει οι μπάντες, αλλά (για μένα) εξαιρετικά αλμπουμ.
Βγάζω και το Falling into infinity γιατί δεν είναι στα επίπεδα που έπιαναν οι Theater, αλλά δεν είναι κακός δίσκος.
Το Reload είναι ίσως η πρώτη κυκλοφορία των Metallica με fillers (Where the wild things are), έχει και αυτό τραγουδάρες (Fixxxer), παραγνωρισμένα τραγούδια ([U]Carpe diem[/U]) και νομίζω πως όσο καταλάγιαζαν οι αντιδράσεις για το κούρεμα και τον πιό rock ήχο, τόσο αναγνωρίζονταν αυτά τα 2 άλμπουμ. Εκείνη την εποχή -όσοι θυμούνται- το Reload λόγω του ότι ήταν πιό heavy θεωρούταν καλύτερο του προκατόχου του! To ότι ήταν πιό heavy από το Load έφτανε για να πάρει καλύτερες κριτικές #-o
Δεν το θεωρώ κακό άλμπουμ για κανένα λόγο.
Αντίστοιχο “τσουβάλιασμα” τρώει και το X-Factor. Blaze τραγουδιστής, πιό “σκοτεινός” ήχος, πολύς κόσμος τους γύρισε την πλάτη (και κυρίως λόγω του Blaze αυτόματα θεωρήθηκε “πατάτα”) αλλά πως να θεωρηθεί κακός ένας δίσκος με τόσες τραγουδάρες μέσα;
Οπότε, δια της εις άτοπον φτάνω στα Chameleon, Risk και Virtual XI. Αν για το Chameleon κάποιος μπορεί να το θεωρήσει καλό ροκ άλμπουμ (εγώ προσωπικά όχι), τα άλλα 2 τί μπορεί να τα θεωρήσει;
Δεν ξέρω ποιό από τα 2 είναι χειρότερο, μάλλον θα το ρίξω στο Virtual…
μπαν στους 5 που ψήφισαν The X Factor
Δε μου λένε κάτι τα τραγούδια που αναφέρεις. Ο δίσκος για μένα δεν παλεύεται.