ZZ Top - La Futura

E-E-EΡXETAI!!! 8)

Ανακοινώθηκαν επιτέλους το εξώφυλλο, ο τίτλος, το track listing και η ημερομηνία κυκλοφορίας για το νέο άλμπουμ με παραγωγό τον Rubin και ήχο “επιστροφή στις ρίζες”.
Αν το EP Τexicali αποτελεί ένδειξη (είναι τα 4 πρώτα κομμάτια του άλμπουμ), έχουμε να περιμένουμε δίσκαρο!

The first new studio album from ZZ Top in nine years is LA FUTURA, set for release September 11 by American Recordings. The album harks back to the hallmark raw sound of the band’s formative years and will, inevitably, be considered a return to form on multiple levels. LA FUTURA, produced by Rick Rubin and Billy F Gibbons, the band?s guitarist/singer, finds the legendary group infusing the newly recorded work with the electric blues/roots approach that typified ZZ Top’s earliest work while, at the same time, reaching for new sonic horizons. At its fundament, this is the incarnation of the band whose influence resonates today with such artists as The Black Keys, Jack White, Queens of the Stone Age and many others.

Now celebrating their 42nd year with the same line-up, Gibbons along with bassist/vocalist Dusty Hill and drummer Frank Beard have come up with ten tracks that reflect the band?s intuitive take on rock brought to new, sometimes surreal, plateaus. ?We thought long and hard about what this album should be,? commented Gibbons. ?We wanted to recall the directness of our early stuff but not turn our backs on contemporary technology. The result of this melding of the past and the present is, of course, LA FUTURA.?

The fact that the new album?s title is in Spanish is a nod to an early ZZ Top tradition manifested in the titles of some of the band?s earliest albums including Tres Hombres, Fandango!, El Loco and Degüello. Known for decades by the sobriquet ?That Little Ol? Band From Texas,? ZZ Top was inducted into the Rock and Roll Hall of Fame by Keith Richards in 2004 and has maintained a very active international and domestic touring schedule over the intervening years. They signed to American Recordings a few years ago and have been working on what would become LA FUTURA in spurts since then. Last year they finally entered Foam Box Recordings in Houston, working full time to lay down the tracks that would comprise LA FUTURA. Additional recording for the album took place at Shangri La Studios in Malibu, CA.

The four songs that kick off LA FUTURA, ?I Gotsta Get Paid,? ?Chartreuse,? ?Consumption? and ?Over You? debuted last month as Texicali, a digital preview collection exclusively available from iTunes that achieved significant critical and sales success. ?I Gotsta Get Paid,? performed by the band in video spots for the Jeremiah Weed line of beverages raised awareness of the song that was inspired by the 1990?s underground Houston rap song ?25 Lighters? by DJ DMD with Lil? Keke and Fat Pat. USA Today named "?I Gotsta Get Paid? its top pick of the week, citing the band for unleashing “its trademark grit and grease in a raw, bluesy rough-and-tumble treatment…” No Depression called “Consumption” “a grinding groove with a bit of Texan funk squeezed into the grooves.” Music Radar analyzed “Consumption,” noting, “The groove is fat, crunchy and full of swagger,” summing the effort us as “ZZ Top crankin’ up some fresh, vital roadhouse blues.”

Also part of LA FUTURA is, fittingly, ?Flyin? High.? The track made its interstellar debut when it was piped into the Soyuz spacecraft at the time of its launch to the International Space Station thirteen months ago. Before it was fully completed, the song was heard onboard at the request of NASA Astronaut Mike Fossum, a long-time ZZ Top fan and intimate who had caught wind of it in an earlier conversation with Dusty Hill.

LA FUTURA also includes ?I Don?t Wanna Lose, Lose, You? that has a real garage rock feel while ?Big Shiny Nine? is a double entendre tour de force. ?It?s Too Easy Mañana? is a down tempo lament, written by Gillian Welch and David Rawlings, whose chorus includes the lyric ?it?s too easy to feel good.? ?Heartache In Blue? includes vocals shared by Gibbons and Hill and can be likened to country blues as reimagined for the 21st Century. The album closes with ?Have A Little Mercy,? a down and dirty funky tune, complete with tempo shift, that should serve to underscore the ZZ Top motto that ?you just can?t lose with the blues.?

ZZ Top is currently on an extensive tour of European concert halls and festivals that kicked off earlier this week at Moscow?s Crocus Hall with other dates in Russia, Finland, Sweden, Denmark, Belgium, France, Switzerland and Norway. The band will embark on a string of U.S. dates thereafter, highlighted by a rare New York appearance at The Beacon Theatre the day after the release of LA FUTURA. A major multi-tiered marketing campaign will coincide with the release of LA FUTURA, bringing the good news that, at long last, there?s a new ZZ Top album to the nation and the world.

LA FUTURA track listing:

  1.          I Gotsta Get Paid
    
  2.          Chartreuse
    
  3.          Consumption
    
  4.          Over You
    
  5.          Heartache in Blue
    
  6.          I Don?t Wanna Lose, Lose, You
    
  7.          Flyin? High
    
  8.          It?s Too Easy Mañana
    
  9.          Big Shiny Nine
    
  10.       Have a Little Mercy
    

Ειδκά ο τελευταίος τίτλος ξεχωρίζει για την πρωτοτυπία του! :p:lol:

περιμενω κατι σεβαστο προς το εντυπωσιακο αλλα οχι κατι το ιδιαιτερο

χωρις να θελω να μειωσω τον ηχο των ζζτοπ

ειμαι σιγουρος οτι δε θα μας απογοητευσουν!

Τα 4 που έχουμε ακούσει στο EP σπέρνουν,περιμένουμε άλλα τόσα καλά να βγάλουμε το χειμώνα με boogie καταστάσεις.:smiley:

Λογικά θα έχεις και την ευκαιρία να τους δεις live Hopeto.
Κάτι που θα επιδιώξω και εγώ! 8)

Ας βρω δουλειά εδώ και θα χαλάσω όλους μου τους μισθούς σε live.:smiley:

Ένα έχω να πω. ΤΕΡΑΣΤΙΑ επιστροφή (αν λογίζεται σαν τέτοια). Αν είχε λίγο πιο δυνατό τελείωμα κιόλας…Βασικά, τα πρώτα 8 είναι έπη απλά. Το Big Shiny Nine χάνει λίγο μάλλον (με επιφύλαξη).Το Have a Little Mercy λίγο καλύτερο.

Aυτές οι πρώτες εντυπώσεις. Θα λιώσει.

Να η κριτική του άλμπουμ.
http://www.rocking.gr/reviews/album/ZZ_Top_-_La_Futura/4425/

Ενστάσεις.
Πρώτον,το Rhythmeen του 1996 είναι δισκάρα.

Δεύτερον,δεν βρίσκω τόσα φίλερς, τα δύο που ανάφερα και παραπάνω λίγο υποδεέστερα.Κατά τ’άλλα έχουμε μπαλαντάρες, blues-ιές, εμπορικά κομμάτια, απ’όλα.Γούστα είναι βέβαια αυτά.

Τρίτον, ίσως το βλέπω πιο θετικά γιατί είμαι της άποψης πως καλύτερα να “αντιγράφεις” τον καλό σου εαυτό παρά να έχεις την εξέλιξη σαν αυτοσκοπό. Ειδικά στην πέμπτη δεκαετία της καριέρας σου.

Τέταρτον, υπάρχει αντιγραφή στα blues? :stuck_out_tongue:

Κατά τ’άλλα προσυπογράφω για το πόσο ταιριαστή είναι η φωνή του Gibbons με τα τραγούδια. Σολάρες επίσης, από αυτές που μπορείς να τις τραγουδήσεις, πάντα μου άρεσε αυτό (νομίζω η αποθέωση αυτού είναι το Deguello). Μου άρεσε και η απόδοση του Beard.:slight_smile:

Aγαπημένο κομμάτι μάλλον το Heartache in Blue προς το παρόν.

Δες σχόλια fb κάτω από την κριτική του Κώστα, τα ίδια γράφω για το Rhythymeen! :wink:

Και συνεχίζω εδώ αν και πάνω-κάτω τα έγραψες και εσύ Hopeto: “Υπάρχει αντιγραφή στα blues;”

Για μένα ένας από τους λόγους που οι ZZ Top είναι τόσο τεράστια μπάντα είναι γιατί έχουν τόσο βαθιές και ποιοτικές ρίζες στα blues που μπορούν να απομακρλυνονται όσο θέλουν, να παίζουν με drum machines και μπλιμπλίκια, να βάζουν τρελό distortion στην κιθάρα και πάλι να μην ξενερώνουν τον “πιουρίστα”. Υπάρχει ένα αόρατο νήμα σε όσα κάνουν που τους συνδέει με τις παράγκες στο δέλτα του Μισσισσιππή…

Το άλλο σημείο που μου χτύπησε είναι πως η κριτκή στέκεται υπερβολικά επικριτκά απέναντι στις δουλειές τους των τελευταίων 25 ετών και τους παρουσιάζει ως μία μπάντα σε αδιέξοδο.
Αφ΄ενός, πέρα από το κορυφαίο Rhythymeen, υπάρχει σε αυτή την περίοδο ένα αξιοπρπέστατο Recycler και ένα αποδεκτό Antenna.
Aφ’ ετέρου όταν είσαι τέτοια μπαντάρα και έχεις το live μπορείς να ξεπουλάς αμφιθέατρα και αρένες χωρίς νέο δίσκο (όπως μας απέδειξαν και στο δέλτα φαλήρου).
Τι να λέμε, η μπάντα γαμεί και δέρνει live, θα μπορούσε να αρκεστεί σε αυτό και να μην ξαναβγάλει δίσκο αν δεν γούσταρε. Που είναι το αδιέξοδο;

Το αδιέξοδο είναι δισκογραφικό. Και αν δεν το πιστεύεις εσύ σίγουρα το πιστεύουν και οι ίδιοι, το λένε και οι πωλήσεις όπως και η απώλεια του συμβολαίου με την RCA (νομίζω). Συναυλιακά το αναφέρω και στο κείμενο ότι παρέμειναν ισχυροί.

Όσο για τα τελευταία 25 χρόνια, υπάρχουν σκαμπανεβάσματα και ναι το Rythmeen είναι μία κορυφή (το είχα γράψει και στο αφιέρωμα που είχα κάνει με αφορμή τη συναυλία τους) αλλά όχι καλύτερο από το La Futura. Σε κάθε περίπτωση όμως ούτε το Rythmeen (δε σχολιάζω καν για το Recycler ή το Antenna) ούτε κανένα άλλο άλμπουμ τους είναι αντάξιο του ονόματός τους. Αν είχαν βγει από οποιονδήποτε άλλο καλλιτέχνη δε θα είχαμε ρίξει ούτε δεύτερη αυτιά. Απλά μερικά άλμπουμ τους τα συμπαθούμε γιατί μας θυμίζουν αυτό που ήταν κάποτε οι ZZ Top.

Όσο για το αν υπάρχει αντιγραφή στα μπλουζ, ακόμα και αν δεν υπάρχει, σίγουρα υπάρχει πρωτοτυπία. Και το La Futura δεν την έχει. Γενικά συνθετικά πάσχει.

H δισκογραφία έτσι και αλλιώς έχει βουλιάξει, το ποιός χάνει συμβόλαια με τις μεγάλες εταιρείες και ποιός όχι δεν έχει να κάνει με την καλλιτεχνική αξία.

Kατά τα άλλα…

Recycler…

Antenna…

Καλά, δεν πρόκειται να βρούμε άκρη, γούστα είναι αυτά καθώς και προσωπικές αδυναμίες. Πρέπει να καταλάβεις όμως ότι ένα κείμενο που απευθύνεται στο κοινό πρέπει να “κρίνεϊ” ένα άλμπουμ όχι από την πλευρά του οπαδού που του αρέσει ακόμα και το Antenna αλλά ενός τρίτου που θέλει να ακούσει κάτι καλό ή τα καλύτερα από κάθε είδος. Από αυτή την άποψη μόνο τα Rythmeen και Futura στέκονται καλά και αυτά πάλι δεν είναι αριστουργήματα (δυστυχώς)

Σε άλλο θέμα τώρα, γι αυτό που γράφεις για την Gillian Welch είσαι σίγουρος;

εδιτ:
Χμ, βασικά τώρα που προσπαθώ να ξαναθυμηθώ τη δισκογραφία τους, νομίζω ότι έχω μπερδεψει το Rythmeen με το Antenna. Τέσπα, η ουσία δεν αλλάζει

εγώ συμφωνώ με mandrake και την δισκοκριτική .
δεν μπορώ να διακρίνω αν έκαναν “πισωγύρισμα”, back to the roots κλπ ή αναμάσημα του παρελθόντος τους (του πολύ μακρινού).

προφανώς και αποτελεί σημείο αναφοράς για το 2012 ,αλλά περισσότερο λογω ZZ Top ,παρά ως La Futura.

κατα τ’ άλλα η τετράδα απο Heartache in Blues ως It’s too easy Manana είναι η καλυτερή μου ,ειδικά το Flying High είναι για τρελές βόλτες .

Όταν και αν είσαι οπαδός ως τέτοιος πρέπει να γράφεις, αρκεί να το δηλώνεις. :wink:
Διαφορετικά η προσπάθεια αποστασιοποίησης σε οδηγεί σε περίεργα μονοπάτια, να προσπαθείς να κρίνεις όχι με τα δικά σου κριτήρια αλλά με αυτά που -εικάζεις πως- είναι αυτού του τρίτου που γράφεις ο οποίος τελικά δεν υπάρχει παρά μόνο ως νοητική κατασκευή γιατί συνήθως όλοι οι μουσικόφιλοι κάποια πράγματα που αγαπάμε τα ακούμε και λίγο πιό οπαδικά…

You got me! (not under pressure) :p:D
Την πάτησα γιατί και η γυναίκα του Billy G. λέγεται Gillian (και είναι πολύ νεώτερη του όπως και η Gillian Welch), αλλά το επώνυμο της δεν είναι Welch, η Gillian Welch που έγραψε το κομμάτι είναι Americana καλλιτέχνης!

Λάθος άλμπουμ λοιπόν εκτός από λάθος Gillian :p, αλλά τεσπα το Rhythymeen είναι για το οποίο και εγώ και ο Hopeto (και ο Gibbons! 8)) χτυπιόμαστε πως είναι δισκάρα, ξανάκουσε το! Για το Antenna δεν θα κάτσω να γράφω κατεβατά, δεν είναι ο δίσκος που θα έβαζα στο 5χρονο βαφτιστήρι μου για να μάθει τους ZZ Top, αλλά για τους οπαδούς δεν νομίζω πως ήταν απογοητευτικό. Πιθανόν να σε επηρεάζει αρνητικά και ο τίτλος που παραπέμπει σε ελληνικό (ή μήπως τούρκικο;) τηλεοπτικό κανάλι…

  1. Ανοίγουμε άλλα θέματα τώρα, αλλά το να γράφεις ως οπαδός (ακόμα κι αν το δηλώνεις) δε βοηθάει κανέναν να καταλάβει αν ένας δίσκος αξίζει ή όχι. Αν ήταν διαφορετικά θα ακούγαμε τα φαν κλαμπ των συγκροτημάτων για το αν ένας δίσκος αξίζει. Αν δεν μπορείς να το κάνεις, δεν πρέπει και να γράφεις σε site όπως το rocking. Είναι σαν να νομίζεις ότι ο Ολυμπιακός παίζει πάντα την καλύτερη μπάλα επειδή είσαι οπαδός του. Αν δεν μπορείς να δεις την μπάλα αντικειμενικά, δεν κάνεις για αθλητικογράφος.
  2. Η αλήθεια είναι ότι μίλαγα για το Rythmeen και είχα στο μυαλό μου το εξώφυλλο του Αντ1. Δε χρειάζεται να το ξανακούσω, σε παραπέμπω στο αφιέρωμα που είχα κάνει για την άποψή μου.

Να κάνω ένα σχόλιο…Όταν κάνεις κριτική σε κάποιο άλμπουμ λιγότερο ή περισσότερο θα είσαι οπαδός της μπάντας ή στην χειρότερη θα είναι κάτι κοντά στην αισθητική σου και στο τι γουστάρεις να ακούς από μουσική,blues/rock στην προκειμένη.

Αλλά.Αν σου αρέσει το Rythmeen και το κάθε Rythmeen θα πρέπει να αναφέρεσαι σε αυτό “υποτιμητικά” σε μια κριτική επειδή η γνώμη σου δεν συμπλέει με της μάζας? ΟΚ,δεν σου αρέσει προσωπικά αλλά υποθετικά θα μπορούσε. Αποκτά η γνώμη σου όμως μεγαλύτερο βάρος με μια τέτοια αντιμετώπιση?Όχι προφανώς.

  1. Πράγματι ανοίγουμε άλλο θέμα -ίσως να είχε νόημα να μεταφερόταν σε άλλο θρεντ αυτή η κουβέντα και να είχαμε και τις απόψεςι άλλων συντελεστών του rocking:
    Moυ αρέσει που έβαλες το ποδόσφαιρο στο παράδειγμα γιατί μου δίνεις μία καλή πάσα (pun intended! :)) για να τεκμηριώσω αυτό που θέλω:
    Kανείς δεν μεγαλώνει σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον ταγμένος στο να γίνει μεγαλώνοντας ο απόλυτος αντικειμενικός κριτής. Όλοι μέσω κάποιων συγκροτημάτων/καλλιτεχνών αγαπήσαμε τη μουσική όπως και μέσω κάποιας ομάδας το ποδόσφαιρο.
    Είναι προτιμότερο λοιπόν να δηλώνουμε ξεκάθαρα από την αρχή αυτή την προτίμηση και ας ξέρει αυτός που διαβάζει και να μπορεί να φιλτράρει σε ποιό βαθμό στερεί “αντικειμενικότητα” από αυτό που διαβάζει.
    Η όποια “υποκειμενικότητα” αντισταθμίζεται από το γεγονός πως ο γράφων επειδή αγαπά το αντικείμενο έχει εντρυφήσει σε αυτό.
    Με ενδιαφέρει περισσότερο να διαβάσω μία ελαφρώς αβανταδόρικη παρουσίαση του A dramatic change of events από τον Χρήστο τον Καραδημήτρη που ξέρω πως αγαπά τις στιγμές των Thater που και εγώ θεωρώ κορυφαίες (π.χ. Six Degrees) παρά από εσένα που τις κράζεις και αυτές.
    Αντίστοιχα, με ενδιαφέρει το τι γράφεις εσύ ή ο Αντώνης για τους ZZ Top και όχι τι θα γράψει π.χ. ο Γιάσονας ή ο Angmar. Και όταν λέω “εσύ” εννοώ εσύ ο Κώστας ως ακροατής που βάζει έναν δίσκο να τον ακούσει για τον εαυτό του και όχι προσπαθώντας να μπεί στη θέση του “αντικειμενικού τρίτου”

Τώρα για τα φαν κλαμπ των συγκροτημάτων, ευτυχώς την έχουν κάνει από το ρόκινγκ εδώ και χρόνια… :wink:

  1. Mα στην κριτική σου δεν το ανέφερες καθόλου ούτε ως Rhythymeen, ούτε ως Αntenna ούτε ως Mega. Έγραψες πως δεν έχουν βγάλει καλό δίσκο μετά το '85.
    Το αφιέρωμα σου σαφώς και ήταν πολύ πιό ισορροπημένο!

Για το άλμπουμ δεν έχω να πω πολλά. Λίγο το άκουσα και δεν μου κάνει αίσθηση να το ξανακούσω, αλλά δεν υπήρξα ποτέ ιδιαίτερος οπαδός των ZZ Top. Αυτά για να μην είμαι τελείως off topic.

[SPOILER]Ακούγοντας βέβαια τις ίδιες μέρες τα νέα άλμπουμ του Steve Harris και του Geoff Tate, είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και (πολύ) χειρότερα.[/SPOILER]

Όσον αφορά στο θέμα της προσέγγισης και παρουσίασης μιας δουλειάς και οι 2 πλευρές έχουν δίκιο. Αυτός που γράφει είναι καλό να έχει μια ιδιαίτερη γνώση που πιθανότατα έχει προέλθει από την οπαδική προσέγγιση, αλλά οφείλει να ξέρει που υπάρχει μια κόκκινη γραμμή. Η άποψη του οπαδού έχει ιδιαίτερη αξία, όταν ξέρει να αποθεώσει ή να κράξει οπαδικά και έχει την ικανότητα να μεταφράσει τη γνώση του σε επιχειρήματα. Αλλιώς, η άποψη είναι μάλλον αναξιόπιστη.

Λοιπόν, ένα ένα.

Είναι άλλο πράγμα να ξέρεις γιατί μιλάς, είναι άλλο πράγμα να ξέρεις το είδος για το οποίο αναφέρεσαι και άλλο πράγμα ό,τι βγαίνει σε αυτό το είδος ή ό,τι βγαίνει από ένα συγκεκριμένο συγκρότημα να το αποθεώνεις. Θεωρώ δεδομένο και θέλω να πιστεύω ότι μέσα από τη δουλειά που κάνουμε στο site έχουμε κατακτήσει την εμπιστοσύνη των αναγνωστών ότι ξέρουμε για τι γράφουμε.

Τώρα το ότι εμένα μου αρέσει και απολαμβάνω (π.χ) το Momentary Lapse Of Reason δε σημαίνει ότι αν κάνω ένα αφιέρωμα σοτυς Pink Floyd δε θα γράψω ότι τη δεκαετία του 80 έπεσαν σε συνθετικό τέλμα. Γιατί πολύ απλά μπορώ να αναγνωρίσω την όποια αξία του δίσκου πέρα από την προσωπική μου ευχαρίστηση.

Αντίστοιχα τό ότι μπορεί να έχω ακούσει και 4-5 φορές το Antenna (και 2-3 το Rythmeen) δε σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω ότι είναι ένας απλά καλός δίσκος που, ναι μεν ξεχωρίζει σε σχέση με τις άλλες δουλειές τους της εποχής εκείνης, αλλά στο γενικότερο μουσικό πλαίσιο κινείται στο μέσο όρο.

Τέλος, δεν ανέφερα ποτέ στο κείμενό ότι δεν υπάρχει άλλος αξιοπρεπής δίσκος από το 85 και μετά. Έχω την άποψη (και την εκφράζω) ότι το La Futura είναι o καλύτερος όλων. Μέχρι εκεί. Το ότι παρουσιάζω τους ΖΖ Τοπ σε δισκογραφικό αδιέξοδο είναι αλήθεια και το στηρίζω και τώρα, δες απλά πόσο καιρό έκαναν να ηχογραφήσουν νέο δίσκο, ποιες ήταν οι τελευταίες τους δουλειές και σύγκρινε την καλύτερή τους από το 85 και μετά με όποια άλλη θες του παρελθόντος τους.

Σήμερα κυκλοφόρησε το νέο βίντεο στο Vevo:

Kλασικό βίντεο ZZ Top! 8)

το video το κάνει να ακούγεται καλύτερο, έτσι όπως παθαίναμε και στα 80ς :stuck_out_tongue: