και μενα μαρεσει το Sabbath Bloody Sabbath ! εγω δεν ειμαι γαμω τα ατομα ? ε? ε?

[SPOILER][/SPOILER]

ΑΜΕΕΕΕΕ αλλά δεν είναι το αγαπημένο σου…

αληθεια???

:D:D
Ο Μουν μπορεί να πείνει μπύρες και να λέει για sabbath όλο το βράδυ
Κατ τα τ άλλα, να φανταστώ ότι η απάντηση σου στο θρεντ είναι τα 8 πρώτα Sabbath.

Mariner: why not?

Σίγουρα έχουν σημαδέψει το διάστημα 17-19…αλλά τώρα που το σκέφτομαι, ακόμα με βαράνε στη γκλάβα μου!

δε λεω… δισκαρα το Sabbath Bloody Sabbath αλλα δεν παριμενα να ειναι το [B]αγαπημενο σου αλμπουμ ΕΒΕΡ[/B]

μηπως θες να το ξανασκεφτεις???

Ναι, να βάλει το Master Of Reality

Eπειδη βλεπω οτι ο Νιρ μπερδευτηκε μεταξυ του πως οριζεται η διαφορα μεταξυ του ‘‘αγαπημενου’’ απο το ‘‘ιδανικο’’, θα θεσω το σκεπτικο με το οποιο εκανα εγω τις επιλογες μου :

Δεν εβαλα τα ‘‘απολυτως αγαπημενα’’ μου, διοτι σε ενα αλμπουμ που το θεωρεις δικο σου αγαπημενο μπορει να υπαρχουν στοιχεια που καποιον αλλον ανθρωπο να τον ελκυουν λιγοτερο ή να τον αφηνουν αδιαφορο.
Για παραδειγμα, το walls of jericho ειναι ισως στο τοπ-3 των αγαπημενων μου δισκων, εχει τον ηχο που γουσταρω να ακουω, αλλα κατανοω οτι καποιον που δεν εχει ιδιαιτερη σχεση με μεταλ μπορει να τον ξενισει η υπερβολικη ταχυτητα, η ισοπεδωτικη διαθεση, η χυμα φωνη. Αρα μπορει να τον θεωρω ‘‘αγαπημενο’’ δισκο, αλλα δεν τον θεωρω ‘‘ιδανικο’’, αφου καταλαβαινω οτι μπορει να μην αρεσει σε ολους για λογους τους οποιους κατανοω και δεχομαι.

Στα ‘‘ιδανικα’’ αλμπουμ, τα οποια θεωρησα μαλιστα και υπερανω κριτικης, καλως ή κακως θεωρω πως οποιοσδηποτε ανθρωπος με εναν στανταρ βαθμο αντιληπτικοτητας, αισθητικης και αναλυτικης σκεψης, θα κατανοησει και θα παραδεχθει τουλαχιστον την υψηλη ποιοτητα και καλλιτεχνικοτητα που εχουν.
Κατι δηλαδη που δεν προσδοκω να συμβει απαραιτητα με τα αγαπημενα αλμπουμ, οπως εδωσα και το παραδειγμα πιο πανω.

Και εγώ με αυτό το σκεπτικό που περιγράφει πολύ όμορφα ο Γουορστ πόσταρα το Division Bell.Με το ίδιο σκεπτικό λοιπόν ποστάρω το [I]On The Beach [/I]από τον [I]Neil Young[/I]

[SPOILER][/SPOILER]

Καλά ούτε καν όμως ε.

Δεν πειραζει, εγω ετσι το σκεφτηκα.

Αν ζητα ο Ντεκαρντ να πουμε ποιος ειναι ο ηχος που μας αρεσει περισσοτερο και να γραψουμε για [U]αλμπουμ αντιπροσωπευτικα αυτου του ηχου[/U], ε τοτε τα πραγματα ειναι πιο απλα και ποσταρω μια αλλη διαφορετικη ομαδα δισκων.

Δηλαδή θες να μου πεις ότι αν βάλεις LOST HORIZON σε κάποιον που ακούει σοβαρά ας πούμε jazz ή κλασσική μουσική θα “εκτιμήσει την ποιότητα της μουσικής”; Κάντο μια μέρα, αλλά φώναξε κι εμένα να χαζεύω γιατί υποψιάζομαι ότι θα χει πολλή πλάκα το σκηνικό.

Αν ακουει σοβαρα μουσικη οπως λες, και παρει τον δισκο χωρις προκαταληψη και κατσει να τον ακουσει προσεκτικα και οχι μια-δυο φορες στα πεταχτα, φυσικα και περιμενω να εκτιμησει συνθεσεις+παιξιμο οργανων+στιχους.

Συμφωνώ με γρακχο.

ρε δεν ειπαμε να αφηστε τον νιρ στο μπερδεμα του και να ποσταρετε κανα δισκο ?

@ Night*Sky, bro, δεν υπαρχει “αντικειμενικα” ιδανικος δισκος, ουτε αντικειμενικα κριτηρια ολα υποκειμενικα ειναι αναλογα με το προσωπικο μας γουστο.

Το να είναι αποδεκτό ένα άλμπουμ δε μπορεί ν’ αποτελεί κριτήριο για μια εξιδανικευμένη οπτική.
Κριτήριο και στόχος είναι η πληρότητα όπως είπε ο γράκχος πριν.
Ή αλλιώς, η ισσοροπημένη ύπαρξη όλων εκείνων των λόγων για τους οποίους ακούει κάποιος μουσική.
Κάτι σαν προσπάθεια απεικόνισης, όσων περισσότερων γίνεται, πτυχών του εαυτού σου.
Δύσκολο να γίνουν όλες αποδεκτές απ’ όλους.

Α εντάξει Άλεξ, ζεις σε παράλληλο σύμπαν μου φαίνεται. :lol:
Έχεις υπερτιμήσει πάααααρα πολύ το περιθώριο απήχησης που έχει το μέταλ στους απ’ έξω.

Σιγουρα δεν μπορεις να πετυχεις την ‘‘αντικειμενικη αληθεια’’ οταν μιλας για μουσικη, αλλα τουλαχιστον οταν χρησιμοποιησα τον ορο ‘‘ιδανικο’’, προσπαθησα να σκεφτω πιο σφαιρικα το θεμα.
Δηλαδη οχι απλα τι εκτιμω εγω, αλλα και τι θα επρεπε να αναγνωριζεται και απο οσο το δυνατον περισσοτερους ανθρωπους ως ποιοτικο και υψηλης καλλιτεχνικης αξιας, ασχετα αν μου αρεσει εμενα λιγοτερο ή περισσοτερο.

@ Gracchus

Ναι οντως, διοτι οπως ειπα θεωρω πως καποια πραγματα ειτε σου αρεσουν ειτε οχι , οφειλεις να τα αναγνωριζεις αν εχεις αυτο το στανταρ επιπεδο κρισης που ανεφερα.

Ρε γκασμάδες αυτό που λέει ο άνθρωπος είναι πιο album αρέσει σε κάποιον λόγω φόρμας κυρίως και όχι μόνο λόγω απόδοσης. Ποιο είναι το Album που και 1000000 κλώνους του να ακούσετε θα γουστάρετε μόνο και μόνο επειδή ηχεί έτσι. Μπορεί πχ το Sham Mirrors να είναι και μένα αγαπημένο Album αλλά αυτό είναι λόγο της ιδιαιτερότητας του και δε θα ήθελα κλώνους ενώ από την άλλη οι κλώνοι του Arise πχ θα έχουν ένα προβάδισμα 1000000 μιλίων μπροστά

^^^ εδω ομως θα διαφωνησω, η αγαπημενη μου μπαντα ειναι οι Helloween, αλλα οσους κλωνους και αν ακουσω…δεν ! απλα δεν!