Γιατι ξυνεις πληγες? 
[quote=“led_zeppelin”]
Γιατι ξυνεις πληγες? :P[/quote]
Για να τον περναει ο Τζορτζεβιτς των 150 εκ σαν σταματημενο…
Ο Αντώνης Πανούτσος είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας αρθρογράφος. Μακάρι να του μοιάσω κάποτε…
Σε όλους τους φίλους γαύρους…
Πριν από τρία χρόνια είχαμε βγάλει τον Στέλιο Γιαννακόπουλο στο ραδιόφωνο. Η συζήτηση είχε έρθει στις βουτιές και ο Stelios ευθαρσώς είχε πει: «Ομολογώ ότι στο παρελθόν το έκανα, αλλά τώρα το έχω κόψει». Οχι όμως όταν διακυβεύεται η εθνική αξιοπρέπεια. Ετσι, στη Βοσνία ο Stelios έριξε μία από τις top three βουτιές της καριέρας του, δείχνοντας στην Ευρώπη ότι το χούι ακολουθεί την ψυχή.
Η συγκεκριμένη βουτιά βασίζεται στην τεχνική του πατήματος του μπροστινού ποδιού με το εξωτερικό, του πετάγματος των χεριών στον αέρα και του πεσίματος στο έδαφος προς το πλάι. Ενα-ένα γίνονται, αλλά για να τα κάνει όλα μαζί, χρειάζεται ιδιαίτερο ταλέντο. Ενας άλλος που μπορούσε να εκτελέσει αυτή τη βουτιά ήταν ο Ανδρέας Νινιάδης. Σε παλαιότερες εκτελέσεις, η βουτιά συνοδευόταν και από ηχητικό. Ηταν η κραυγή της κανελιάς γάτας που την κόβει το τριαξονικό. Το multimedia στη βουτιά κόπηκε από τη μέρα που ο Στέλιος Μανωλάς μάγκωσε από τον λαιμό τον Νινιάδη και άρχισε να τον καρυδώνει. Από τότε η φιγούρα εκτελείται στη βουβή εκτέλεση.
Στην Ελλάδα ο τελευταίος αμυντικός που είδε τη συγκεκριμένη φιγούρα ήταν ο Φερέιρα Κινγκ του Ιωνικού σε ματς με τον Ολυμπιακό. Ο Κινγκ είχε αντιμετωπίσει τη βουτιά με ψυχραιμία, είχε χαμογελάσει και παρακολούθησε το πέναλτι ήρεμος. Είναι τραγικό ότι η αμέσως δεύτερη εκτέλεση της βουτιάς είχε γίνει μπροστά και πάλι στον Φερέιρα Κινγκ, αλλά αυτή τη φορά από τον Γιώργαρο Καραγκούνη. Ηταν η εποχή που ο Φερνάντο Σάντος έκανε συλλογή από ήττες στον Παναθηναϊκό, κατοχυρώνοντας τον τίτλο «Καρπουζάς του Εστορίλ». Τελευταίο παιχνίδι με τον Σάντος στον πάγκο, ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε τον Ιωνικό παίζοντας τις τελευταίες ελπίδες του για το πρωτάθλημα και οι Νικαιώτες κρατούσαν την ισοπαλία. Η «τυπάρα» είχε πάρει την μπάλα ο άτυχος, αριστερά, πέντε μέτρα έξω από τη μεγάλη περιοχή του Ιωνικού. Στο πλάι και μπροστά του στεκόταν ο Φερέιρα Κινγκ. Η «τυπάρα» σαν Εξοσέτ τον κεντράρισε και εφόρμησε εναντίον του. Ο άτυχος Βραζιλιάνος είδε το κακό να τον πλησιάζει με δρασκελιές. Σήκωσε τα χέρια, γούρλωσε τα μάτια και έκανε ένα πηδηματάκι προς τα πίσω για να αποφύγει τον Καραγκούνη. Πολύ αργά… Ο Καραγκούνης συγκρούστηκε με τον Φερέιρα, κάνοντας μια γκριμάτσα πόνου τη στιγμή που πέφτει, και ο διαιτητής έδειξε τη βούλα. Ο δρόμος για την ανάκαμψη της Πανάθας είχε ανοίξει διάπλατα.
Μετά το ματς μιλούσα με τον Πρίγκιπα του Λουξεμβούργου. Με την αργή σαν τα ποτάμια του Πριγκιπάτου φωνή και με τον μαλακό σαν μπροκάρ τόνο άρχισε να μου λέει. «Από την εξέδρα που καθόμαστε και το πέναλτι φαινόταν για πέναλτι και το πέσιμο του Γιαννακόπουλου για φάουλ». Παρ’ όλο που όταν μιλάει για διαιτησία ο Πρίγκιπας δεν παίρνει θέση, ειλικρινά τον πίστεψα. Το πέναλτι είχε φανεί ότι ήταν παραμύθι, αλλά το πέσιμο του Γιαννακόπουλου πριν από το πρώτο ριπλέι έμοιαζε σπαθάτο. Στο τρίτο ριπλέι από το ύψος της γραμμής της περιοχής των Βοσνίων φάνηκε πόσο μουσαντέ είναι. Ο Γιαννακόπουλος τρέχει με την μπάλα και αποφασίζει να πέσει, όταν βλέπει ότι για μισό βήμα θα προλάβει να την μπλοκάρει ο τερματοφύλακας. Ανάμεσα στη στιγμή που διατηρεί το κοντρόλ μέχρι που το χάνει και αποφασίζει να βουτήξει, ζήτημα είναι να μεσολαβεί μισό δευτερόλεπτο. Σε αυτό το μισό ο Γιαννακόπουλος αποφασίζει να αλλάξει απόφαση και προσχεδιάζει μέχρι μισή ντουζίνα κινήσεις. Τώρα θα πεις: «γι’ αυτό έγινε θρύλος στη διάρκεια της καριέρας του».
Στα τέλη του 19ου αιώνα ένας Αμερικανός παραχαράκτης, που μου διαφεύγει το όνομά του, σχεδίασε έναν αριθμό χαρτονομισμάτων των πέντε και δέκα δολαρίων. Το «σχεδίασε» πάρτε το κυριολεκτικά. Ο άνθρωπος κάθισε και σχεδίασε σχεδόν ολόκληρο το πενταδόλαρο και το δεκαδόλαρο. Εκείνη την εποχή το ποσόν των πέντε και δέκα δολαρίων είχε φυσικά πολλαπλάσια αξία από τη σημερινή και ο κόπος άξιζε. Σήμερα, όμως, με το δεκαδόλαρο να μη σου αγοράζει ούτε γεύμα στα φαστφουντάδικα στην Αμερική, τα συγκεκριμένα πλαστά χαρτονομίσματα όταν βγαίνουν σε δημοπρασίες έχουν εκατονταπλάσια αξία από το πραγματικό χαρτονόμισμα. Ετσι είναι και με τις βουτιές του Stelios. Τι να το κάνω το πέναλτι ?έστω και πραγματικό- όταν το παίρνει ο Μιχάλης Κωνσταντίνου; Δεν υπάρχει πιο βρόμικο θέαμα από τον Κύπριο όταν πέφτει. Και μόνο η σκόνη που σηκώνει ο Κύπριος στο πέσιμο θα έπρεπε να κάνει τους διαιτητές να μην του το δίνουν. Ακόμα χειρότερο ήταν το θέαμα όταν πριν από μια δεκαπενταετία ο απελπισμένος Στέλιος Μανωλάς, βλέποντας την ΑΕΚ να χάνει, αποφάσισε να πάρει πέναλτι κάνοντας βουτιά στην περιοχή του αντιπάλου. Το πέσιμό του έμοιαζε τόσο πραγματικό όσο ο Μουστάκας περνάει για γκόμενα όταν ντύνεται γυναικεία. Ο διαιτητής περισσότερο από λύπηση είχε δώσει το πέναλτι στο συμπαθές προσφυγικό σωματείο, αλλά η συνέχεια ήταν ακόμα τραγικότερη.
Ο Στέλιος Μανωλάς, συντετριμμένος από το βάρος των τύψεων, σαν Ρασκόλνικοβ με κοντό παντελονάκι, την επόμενη μέρα βγήκε να ομολογήσει το αμάρτημά του. Η ΕΠΟ του Τριβέλλα τον είχε τιμωρήσει με τρεις αγωνιστικές. Οι ηθικολόγοι άρχισαν να φωνάζουν «έτσι ξεπληρώνουν τον άνθρωπο, επειδή τόλμησε να πει την αλήθεια». Οι ανηθικολόγοι απαντούσαν «το κάνει για να μην παίξει στο ματς με τον Παναθηναϊκό». Η κυβέρνηση ανησυχούσε. Το ΝΑΤΟ είχε θέσει τα στρατεύματά του σε ετοιμότητα. Ολα αυτά για το μοναδικό μαϊμού πέναλτι που είχε πάρει ο Μανωλάς στην καριέρα του. Ενώ ο Stelios βουτάει και αν είσαι διαιτητής, χαίρεσαι να του το δίνεις. Εγώ να ήμουν στη θέση του Μπασκάκοφ, θα του έλεγα: «Σήκω, παικταρά μου, ξαναπέσε και μετά για πάρτη σου να βγάλω και δεύτερο Βόσνιο, καλλιτέχνη μου». Αν βέβαια αυτός ο Psycho με τη σφυρίχτρα μπορεί να φτάσει σε τέτοια σκέψη. Η αθάνατη εποχή της Παράγκας άφησε ένα καλό. Να μπορούμε να εκτιμούμε μια λεπτή διαιτητική επέμβαση.
Πριν από περίπου 30 χρόνια βρισκόμουν στην Εσαουίρα του Μαρόκου. Σκότωνα χρόνο πίνοντας νερωμένη μπίρα και πριονίδι από έπιπλα που το πουλούσαν για χόρτο πρώτης διαλογής. Προχωρώντας σε ένα στενό κοντά στα τείχη, μιλούσα με έναν Μαροκινό που προσπαθούσε να αγοράσει το διαβατήριο, το ρολόι μου και πιθανότατα εμένα τον ίδιο. Διασταυρωθήκαμε με δύο εικοσάρηδες που, σύμφωνα με την προσφιλή στους Αραβες συνήθεια, κρατούσαν ο ένας τον άλλον από το χέρι. «Είναι αδερφές;», ρώτησα. «Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις?», μου απάντησε ο Μαροκινός. «Καλά, δεν υπάρχει τρόπος να το καταλαβαίνεις;», ξαναρώτησα. «Είναι δεν είναι, η ζωή σε αυτή τη χώρα βασίζεται στη διακριτικότητα», άρχισε να μου λέει ο Μαροκινός. «Στα τελευταία προπολεμικά χρόνια στο Μαρόκο είχε έρθει η Λεγεώνα των Ξένων. Οι οποίοι λεγεωνάριοι μένοντας με τα χρόνια στην έρημο κάτι ήξεραν για τα τζιναβοτά. Με το που έφτασαν στην Εσαουίρα, οι λεγεωνάριοι πήγαν στο χαμάμ για τα κονέ. Εβλεπαν έναν που μπορεί ή όχι να το έκανε με άνδρες και αμέσως τον ρωτούσαν αν γουστάρει. Μέσα σε μερικές μέρες είχαμε κόψει το χαμάμ. Γιατί αυτά τα πράγματα πρέπει να γίνονται διακριτικά?». Ετσι και με τη διαιτησία.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της Παράγκας; Οταν ο Κασναφέρης σφύριξε πέναλτι υπέρ του Αλεξανδρή στο ματς Καβάλα?Ολυμπιακός και ο Μίτεφ δεν τον είχε φτάσει ούτε στο μισό μέτρο. Ποια όμως είναι η μεγαλύτερη στιγμή της Παράγκας; Η διαιτησία του Ευθυμιάδη στο 1-1 της Λεωφόρου. Μέσα στο γήπεδο τον έδερναν και μετά οι Παναθηναϊκοί δεν μπορούσαν να βρουν πιο σκανδαλώδη φάση από ένα φάουλ που είχε χτυπήσει ο Γεωργάτος και η μπάλα δεν ήταν εντελώς σταματημένη. Στη διακριτικότητα ξεχωρίζει ο καλλιτέχνης από τον χασάπη.
«Κύριε Μπασκάκοφ, γιατί μας ξεφτιλίζεις και μας δίνεις πέναλτι στο έβδομο λεπτό; Βλέπεις να είμαστε απελπισμένοι; Ξέρεις να χρειαζόμαστε να κερδίσουμε 14?0; Γιατί λοιπόν βιάζεσαι να δώσεις το παραμύθι πέναλτι και μετά αναγκάζεσαι να μη δώσεις το πραγματικό που γίνεται στον Χαριστέα; Γιατί είσαι κακός διαιτητής, κύριε Μπασκάκοφ μου;», λέω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό.
«Επίσης, δίνεις αποβολή στη φάση της βουτιάς του Γιαννακόπουλου, κύριε Μπασκάκοφ. Τι πας και μπλέκεις μετά τους παίκτες και αποβάλλεις τον άσχετο, κάνοντας τη φάση κεντρικό πλάνο στον αγώνα;». Αυτά πρέπει να γίνονται και να τελειώνουν σε δευτερόλεπτα για να μην τραβάνε το μάτι. Και όχι ανοιχτή συζήτηση του ΚΚΕ, με τον κάθε παίκτη να έχει γνώμη για το ποιος έπρεπε να αποβληθεί.
Το μοναδικό ερώτημα είναι ποιος προσέλαβε τον Μπασκάκοφ εθελοντή. Για την ώρα, ο μόνος που διεκδικεί τη δόξα είναι ο Αμερικάνος, αλλά τελευταία φορά που είδε τον Μπασκάκοφ είναι πριν από σχεδόν πέντε χρόνια στην Κρήτη. Τέτοια περιποίηση πια είχε γίνει στον Μπασκάκοφ στην Κρήτη, που για να την ανταποδώσει ακόμα σφυράει ελληνικά; Δύσκολο μου φαίνεται? Η γνώμη μου είναι ότι ο Αμερικάνος πάει να πάρει την υποχρέωση του Μπασκάκοφ στο παρολί και η δουλειά έχει γίνει αλλιώς. Με τα χρυσά παιδιά του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον Σουπού και τον Πρίγκιπα και επειδή και οι δύο είναι αβέρτικοι και μπερκέτιδες, τον δάνεισαν και στην ΑΕΚ, να της «καθαρίσει» το ματς με τη Χαρτς.
Μην βιάζεσαι να γίνεις γέρος, καράφλας κι άσχημος, που τα παίρνει από τον Κόκκαλη και γράφει τέτοιες ανούσιες μαλακίες για ξεκάρφωμα…
Είσαι ήδη πολύ καλύτερος… Αγνός
Εκείνη τη χρονιά πήραμε Ζάχοβιτς και Ζιοβάνι. Ο ένας από τους δύο σχεδόν ξεχρεώθηκε με τη μετεγραφή Γεωργάτου. Ο Ζάχοβιτς πωλήθηκε το καλοκαίρι και επιστράφηκε μεγάλο ποσό από τη μετεγραφή του. Και όλα αυτά ενώ την προηγούμενη χρονιά, η ομάδα του Μπάγεβιτς δίχως μετεγραφές, κοινώς χέστηκε στο δολάριο με τις εμφανίσεις στο Champion League. Με λίγα λόγια, δεν έβαλε τα πολλά λεφτά ο Πρόεδρος, υπήρχαν στο ταμείο. Αυτά τα λεφτά δόθηκαν την επομένη για Ζέτεμπεργκ, Ζε Ελιάς, κτλ.
H ομάδα που είχε φτιάξει ο Ντούσαν, ήταν μία τζάμπα ομάδα. Δίχως λουσάτες μετεγραφές (ήταν εμφανές ότι ο Τζόλε ήταν μπαλαδόφατσα, αλλά για την αξία του τζάμπα τον πήραμε -και το Γιαννακόπουλο επίσης). Ακόμα, με τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας είχε φερει Ατσίμοβιτς να δοκιμαστεί (σχεδόν τζάπα θα τον παίρναμε και θα γλυτώναμε τον Ζάχοβιτς), αλλά δεν άρεσε στον Πρόεδρο που τον βρήκε χοντρό εξαιτίας της απραξίας. Είχε φέρει Κέζμαν και φάνηκαν πολλά τα 600 εκκ. δρχ (2 εκ. ευρώ δηλαδή) που ήθελε η τότε ομάδα του (και πήγε στην Αϊντχόφεν με περισσότερα). Δε διαφωνώ ότι έχει κάνει και κάποιες από τις χειρότερες επιλογές (Αμποάγκουε), αλλά η δουλειά του εξάλλου ήταν να φτιάχνει ομάδες και παίκτες, όχι να κάνει σωστές μετεγραφές…
Αν είχε έρθει ο Ζάχοβιτς μόνος του, δίχως Ζιοβάνι ίσως να μην είχαν γίνει τόσο σκατά τα πράγματα… Αλλά από την άλλη δε θα είχαμε δει ποτέ το Ζιοβάνι…
Όταν βλέπεις Ζιοβάνι αξίζει για 10 χρόνια να μην έχεις ομάδα…
Karvou σε κόβω τεράστιο ταλέντο ποδοσφαιροκριτικώς…
Αν θυμάμαι καλά πάντως ο Μπάγεβιτς επέμενε για τον Ζάχοβιτς, παρόλο που η ομάδα “φώναζε” ότι χρειαζόταν κεντρικό αμυντικό (ακουγόταν έντονα για Μοντέρο) κι ενώ είχαμε πάρει τον Ζιοβάνι που αντικειμενικά ήταν και καλύτερος παίχτης και απείρως μεγαλύτερο όνομα…
Εκείνη τη χρονιά πήραμε Ζάχοβιτς και Ζιοβάνι. Ο ένας από τους δύο σχεδόν ξεχρεώθηκε με τη μετεγραφή Γεωργάτου. Ο Ζάχοβιτς πωλήθηκε το καλοκαίρι και επιστράφηκε μεγάλο ποσό από τη μετεγραφή του. Και όλα αυτά ενώ την προηγούμενη χρονιά, η ομάδα του Μπάγεβιτς δίχως μετεγραφές, κοινώς χέστηκε στο δολάριο με τις εμφανίσεις στο Champion League. Με λίγα λόγια, δεν έβαλε τα πολλά λεφτά ο Πρόεδρος, υπήρχαν στο ταμείο. Αυτά τα λεφτά δόθηκαν την επομένη για Ζέτεμπεργκ, Ζε Ελιάς, κτλ.
H ομάδα που είχε φτιάξει ο Ντούσαν, ήταν μία τζάμπα ομάδα. Δίχως λουσάτες μετεγραφές (ήταν εμφανές ότι ο Τζόλε ήταν μπαλαδόφατσα, αλλά για την αξία του τζάμπα τον πήραμε -και το Γιαννακόπουλο επίσης). Ακόμα, με τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας είχε φερει Ατσίμοβιτς να δοκιμαστεί (σχεδόν τζάπα θα τον παίρναμε και θα γλυτώναμε τον Ζάχοβιτς), αλλά δεν άρεσε στον Πρόεδρο που τον βρήκε χοντρό εξαιτίας της απραξίας. Είχε φέρει Κέζμαν και φάνηκαν πολλά τα 600 εκκ. δρχ (2 εκ. ευρώ δηλαδή) που ήθελε η τότε ομάδα του (και πήγε στην Αϊντχόφεν με περισσότερα). Δε διαφωνώ ότι έχει κάνει και κάποιες από τις χειρότερες επιλογές (Αμποάγκουε), αλλά η δουλειά του εξάλλου ήταν να φτιάχνει ομάδες και παίκτες, όχι να κάνει σωστές μετεγραφές…
Αν είχε έρθει ο Ζάχοβιτς μόνος του, δίχως Ζιοβάνι ίσως να μην είχαν γίνει τόσο σκατά τα πράγματα… Αλλά από την άλλη δε θα είχαμε δει ποτέ το Ζιοβάνι…[/quote]
όπως επίσης είχε ακουστει και το όνομα του παικταρα Νιγηριανού Οκότσα(θυμάσαι karvou την τσιμπιτη ντρίμπλα στους Δανούς το 98?)
Εν ολίγοις αν εκείνη τη χρονιά δεν δίνοταν ο Γεωργάτος που πήγαινε ο πρίγκηπας του Νερέτβα και έβαζε τον Τζόρτζεβιτς μπακ και είχανε παρθεί ο Κέζμαν ο Ατσίμοβιτς και έφερνε τότε τον Καρεμπέ στη θέση του Πουρσανίδη η ομάδα θα πήγαινε πολύ καλύτερα.Karvou έχεις δίκιο για τον Μπαγεβιτς μπορεί να είναι ότι είναι μπορεί να του καταλογίζουνε πολλά αλλά έχει άνακαλύψει και μερικούσς πολύ καλούς παίκτες που οι προσκόμμενες στον Ολυμπιακό εφημερίδες έχουνε κρυψει επιμελώςγιατί σαφώς οι παίκτες αυτοί δεν πουλάνε.
Ο Μάριτς πχ είναι πολύ καλός παίχτης και θα μπορουσε να βοηθήσει τον Στολτίδη στα χαφ…και αντ΄αυτού βλέπουμε τον απατεώνα τον Παντελή Φραπέ…έλεος…
Πράγματι, οι φήμες λένε ότι επί Μπάγεβιτς χάθηκαν μεγάλες ευκαιρίες για κεντρικό αμυντικό. Αυτό που με ανησυχεί όμως είναι ότι τόσα χρόνια με τόσους προπονητές, οι μόνοι καλοί αμυντικοί που πήραμε μετά από την Μπάγεβιτς εποχή, ήταν ο Ντρασένα (επιτυχία μας που τον κάψαμε) και ο Σούρερ που ήρθε επί Μπάγεβιτς. Μόνο φέτος είμαι αισιόδοξος με τους αμυντικούς που πήραμε, αλλά και πάλι, ο προπονητής είχε ζητήσει : Κυριάκο, Άντζα πρωτίστως και πήραμε τον ελεύθερο Ουαντού και Σίμουνιτς, Ζουάν, Πόλγκα και πήραμε με το παραθυράκι της Uefa ως ελεύθερο τον Σέζαρ. Πολύ φοβάμαι ότι το σφάλμα για τους κεντρικούς αμυντικούς περισσότερο από όλους βαρύνει τη διοίκηση.
Θυμάται κανένας ένα κωμικοτραγικό εξώφυλλο που είχε το Φως επί Μαντζουράκη; Ήταν και υποστήριζε ότι ο Μαντζουρ (που εμένα μου φαίνεται ένας πολύ λογικός άνθρωπος και οι επιλογές του συνήθως συμφωνούν με αυτή του κόσμου, με λίγα λόγια μέτριος προπονητής ) υποστήριζε ότι θέλει να πάρει μόνο τον Ντε Μπουρ (βασικός τότε στη Μπάρτσα και απίθανο να έφευγε τότε) και αν δεν έρθει αυτός δε θέλει κανένα! Οι άλλες επιλογές που είχε και τάχα μου δε του έκαναν ήταν ο Αγιάλα (στη Μίλαν τότε, στη Βαλένθια τώρα), ο Γκαμάρα και πακέτο με Γκαμάρα ο Αγιάλα (παρτενέρ του στην Εθνική Παραγουάης και απλή συνωνυμία με τον προηγούμενο). Μα καλά, πως το χάψανε στο Φως και το κάνανε πρωτοσέλιδο??? Υπάρχει άνθρωπος με IQ μεγαλύτερο του 0 που θα προτιμούσε να μείνει με τους αμυντικούς που είχε και να μην πάρει άλλον ένα παικταρά?
Το πιστεύω, ότι ο Ντούσαν έφυγε γιατί επέμενε για τον Ζάχοβιτς. Υποψιάζομαι όμως ότι αυτή ήταν η αφορμή. Η αιτία πολύ φοβαμαι ήταν ότι πολύς κόσμος απομακρύνθηκε από το πορτοφόλι του Κόκκαλη και δεν επωφελούνταν από τις μετεγραφές του Ολυμπιακού, εξαιτίας του Μπάγεβιτς.
Φίλε Lonesome_Guitarist, έχεις απόλυτο δίκιο (δε θυμάμαι τη ντρίπλα του Οκότσα για να είμαι ειλικρινής, ήμουν και μικρούλης τότε , αλλά θυμάμαι μια γκολάρα του επί Παρί :!: :!: :!: ). Αν θυμάσαι και τις εκπομπές της Θύρας 7, αυτό που καταλόγιζαν στο Μπάγεβιτς ήταν ότι “φόρτωσε” στον Ολυμπιακό τον Μάριτς και τον Ρέζιτς. Πως τους φόρτωσε αφού τους πήρε σχεδόν τζάμπα, ποτέ δε το κατάλαβα. Ακόμα και ποσοστά αν είχε πάρει από τις μετεγραφές τους, όπως άφηναν να εννοηθεί, πάλι τζάμπα είχαν έρθει στον Ολυμπιακό! Κατ’ εμέ (διαφωνούν προφανώς τα παιδιά της θύρας 7) 1000 φορές Μαριτς, παρά Ζίζι Ρόμπερτς και 2 εκ. ευρώ στον Μπέο…
Τέλη, παίζεις με το πόνο μου… Μέχρι τα 19 μου ήθελα να γίνω προπονητής ποδοσφαίρου. Ο νέος Αρίγκο Σάκι!!!
Ο Κάρβου είναι ο νέος Καρπετόπουλος. (Δεν κάνω πλάκα!)
Karvou Θεός αλλά παραπάνω απ’ ότι πρέπει Μπαγεβιτσικός (στην παρέα μου αναφαωνείται και τσίμπλας)…
Γουστάρω και παραδέχομαι κι εγώ Ντούσαν, αλλά διαφωνώ σε ορισμένα που έγραψες…
1ον Ο Σουρερ ήρθε τελευταία ημέρα των μεταγραφών, ο τσίμπλας (συγνώμη ο Ντούσκο) τον αποδέχτηκε θέλοντας και μη. Αν θυμάσαι στο τέλος της σεζόν του Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό και μετά τον τραυματισμό, τον έβαζε αριστερό μπακ για να τον εκθέσει και να τον στείλει…
2ον Κανένας από τους παίχτες του Ντούσκο δεν έφερε λεφτά στον Ολυμπιακό…
(Ο Γεωργάτος ήταν παιχτούρα πολύ πριν έρθει ο Μπάγεβιτς, ο οποίος ποτέ δεν τουν γούσταρε ιδιαίτερα)
3ον Για μένα ο Μαντζουράκης είναι ο καλύτερος Έλληνας προπονητής και οι επιλογές του στις μεταγραφές, άσχετα αν βγήκαν Ζετερμπέργκ - Ζε Ελίας ή όχι Άλβεζ (Για μένα σεντερφοράρα) ήταν εξαιρετικές…
4ον Το πρόβλημα μου με τον Μπάγεβιτς είναι όταν το παίζει μεσάζοντας στις μεταγραφές και το γεγονός πως αυτό που ξέρει να κάνει μπορεί και το κάνει μόνο με ποδοσφαιριστές που έχουν υποδεεστερη προσωπικότητα απ’ αυτόν…
5ον Το πρόβλημα στην άμυνα του Ολυμπιακού ακούει στο όνομα Γιώργος Ανατολάκης.(Το μάτι της διοίκησης στ’ αποδυτήρια…) Παλαιότερα υπήρχε και δευτερο πρόβλημα (ρουφιάνος) Δημήτρης Ελευθερόπουλος… Αλλά ο θεός της μπάλας τον πλήρωσε… 7 και άντε γεια… Η συγκεκριμένη εφτάρα ήταν το τέλος μιας εποχής… Ελπίζω ο Ανατολάκης να θελήσει να φύγει με καλύτερο τρόπο… Αν και δεν βλέπω διάθεση…
Το παραδέχομαι, με Μπάγεβιτς μεγάλωσα και όταν τον διώξαμε, για ένα χρόνο δεν ασχολήθηκα με τον Ολυμπιακό γιατί θεωρούσα άδικο το διωγμό του.
Για τον Σούρερ, δε ξέρω το παρασκήνιο της μετεγραφής του, γιατί ήμουν διακοπές. Όταν έφυγα, θέλαμε τον Κουφούρ και όταν γύρισα είχαμε τον Σούρερ!!! :lol: :lol: :lol: Οπότε δεν μπορώ να εκφέρω άποψη. Στο τέλος της σεζόν όμως, ο Σούρερ ήταν άθλιος και στη θέση του. Με το που συμπλήρωσε τις συμμετοχές για την ανανέωση, έκανε τον Ρέζιτς να μοιάζει παικτούρα στις προπονήσεις :lol:
-
Λεφτά δεν ήρθαν πράγματι επί του τσίμπλα (ωπ, μου το κόλλησες και εμένα :lol: ). Όμως, όλοι οι παίκτες επί Μπάγεβιτς βελτιώθηκαν και ανέβηκε η αξία τους. Απόφαση της διοίκησης ήταν να μη πουλήσουν παίκτες (ουσιαστικά νομίζω τον κόσμο του Ολυμπιακού φοβήθηκαν, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Τρανό παράδειγμα ο Μαυρογενίδης και ο Ανατολάκης. Μόνο με τον Ντούσαν παίζουν μπάλα.
-
Ο Μαντζουρ είναι πολύ καλός για την Ελλάδα, δε διαφωνώ, δε μου έχει δείξει όμως ακόμα κάτι που να με πείσει ότι μπορεί μια ομάδα του να κανει κάτι γερό στην Ευρώπη. Ο Ζέτεμπεργκ ήταν όνομα που είχε ζητήσει ο Μπάγεβιτς για αντι- Καραπιάλη. Ο Άλβες ήταν ένα στυλ σέντερ φορ που κανένας στον Πειραιά δεν εμπιστεύτηκε. Έχεις δίκιο πάντως, ήταν καλός παίκτης και έπρεπε να στηριχτεί περισσότερο.
-
Couldn’t agree more… Βέβαια, τσακώνεται με τους πάντες, αλλά όλοι παραδέχονται (και ο Γεωργάτος) ότι είναι ακριβοδίκαιος στις αποφάσεις του εν τέλει. Αλλά για καμία ομάδα δεν είναι καλή τόση ένταση…
-
Τελειώνει σιγά σιγά και η εποχή Ανατολάκη. Σύντομα θα είναι τέταρτο στόπερ
. Όλα αυτά τα χρόνια όμως δικαίως έπαιζε βασικός. Δεν υπήρχε καλύτερος σε αυτό που ζήταγε η υπόλοιπη ομάδα απο τους αμυντικούς. Να παίζουν ψηλά και να μη φοβούνται να εκτίθονται και να παίρνουν ρίσκα.
Συμπέρασμα: Υποστηρίζουμε το ίδιο, απλά ο καθένας βλέπει άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος 
Το Θρρρρύλο μου
Τον άάάγαπωωωω!!!
Πάλι δεν έχει αντίπαλο ο ΘΡΥΛΟΣ…
Οπότε ας το ρίξουμε στον εσωτερικό τσακωμό μήπως δημιουργηθεί ενδιαφέρον για το πρωτάθλημα…
Ψεύτηηηηηηης!!!
Ψεύτηηηηηηης!!![/quote]
Έχασες αυτό το κελεπούρι τον Μπιγκόν;
Ψεύτηηηηηηης!!![/quote]
Ρε μπόμπο, για τον πρώτο διωγμό μιλάω!!!Με ήξερες πολύ το '99-2000?
:lol:
Ο καθηγητής της έκθεσης μου (μέντορας μου και τρελός γαύρος), είχε σταματήσει να πηγαίνει γήπεδο (ενώ είχε διαρκείας) μόνο και μόνο για να μένει η θέση του κενή σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Εμένα από την πλευρά μου, δε με ένοιαζε τι έκανε ο Ολυμπιακός. Τα μόνα ματς που είχα δει εκείνη τη σεζόν, ήταν τα 2 με Γιούβε και ένα ντέρμπυ με ΑΕΚ όπου ο Ιταλός είχε βάλει Γιαννακόπουλο δεκάρι και είχαν γελάσει μέχρι και τα δοκάρια. Εκεί που κάθε μέρα σπατάλαγα minimum ένα 2ωρο, κατέληξα στα 3 90λεπτα σε 7 μήνες…
Αυτή η απόλυση και η δεύτερη του Ιωαννίδη με είχαν πειράξει πολύ. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έβλεπα ότι κάποιον άνθρωπο με αντικειμενικές επιτυχίες, δε τον κρίνουν από τα αποτελέσματα που φέρνει η δουλεία τους, αλλά από δευτερεύοντα θέματα που δεν επηρεάζουν τη δουλειά του. Και όχι μόνο, αλλά κοιτάζουν να του κάνουν και ζημιά και να του σπιλώσουν τη φήμη, δίχως στοιχεία, για να δικαιολογήσουν τη συμπεριφορά τους. Τότε κατάλαβα ότι λίγα πράγματα είναι αξιοκρατικά σε αυτή τη ζωή…
Η δεύτερη θητεία Ιωαννίδη και το πως του φερθήκαμε ήταν το Ναδίρ του μπασκετικού Ολυμπιακού. Οι επόμενες χρονιές με τις όγδοες θέσεις ήταν αξιοπρεπέστερες χρονιές από αυτήν…
Δε πάω καλά, βγαίνω off topic μόνος μου!!!
Πώς πήγα από τον Μπάγεβιτς στον Ιωαννίδη, μόνο η επιστήμη της ψυχολογίας μπορεί να καταλάβει!!! :lol: :lol: :lol:
Είμια πιο γραφικός από ότι περίμενα!!! :lol: :lol: 
8)
Ο Ατρομητος εκανε σημερα την πρωτη του νικη στο πρωταθλημα, τον γαυρο περιμενε!!!
ΕΥΡΩΘΡΥΛΟΣ!!!
:D/ :D/ :D/ :D/ :D/ :D/ :D/ :D/
ετσι Rychehead…εισαι εσυ που δεν παθιαζεσαι δεν εισαι πια 14 ετων…ε ρε ματσουκι…
δεν περιαζει αλλωστε ειστε ακομα 5 βαθμους απο κατω…περαστικα…
Εγω χαβαλε κανω με τη μπαλα, και το εγραψα επειδη ηξερα οτι θα απαντησεις και θα τσαντιστεις, για αυτο, και τσιμπησες. :lol:
:D/
Σπαω πλακα με τη παρτη σου!