Πονεσαν τα ματια μου (οσο εβλεπα βεβαια, τα κωλοστριμ δεν βοηθουν), αλλα ευχαριστηθηκα πολυ αυτη την προκριση για διαφορους λογους. Με Ολυμπιακο, Παναθηναϊκο, Φενερ στο Φ4, κοιταζω για πτησεις που να βολευουν, μπορει να εχει πολλη πλακα στους δρομους του Βερολινου.
Αρνητες πρoβαδισματoς για 3,5 περιoδoυς. Την ψυχη μας βγαλανε αλλα χαλαλι…
Πώς πήγαμε να το δώσουμε προς το τέλος να λες. Κάνοντας το ένα λάθος μετά το άλλο. Ευτυχώς είχαμε Παπ σήμερα. Τεράστια πρόκριση κάτω από τέτοιες συνθήκες.
Δεν πήγαμε να δωσουμε τιποτα. Ακομα κι ετσι το ματς το ειχαμε εκεί που θελαμε.
Μιλου, Σακ και Παπ (ο σπουδαιοτερος αρχηγός στην ιστορία του Ολυμπιακού).
Την ώρα που έβαλε το τρίποντο ο Παπ στο 49-57 πρέπει να έκανε το 2-1 η Ρεάλ με τη Μπάγερν. Κάποιοι δεν θα κοιμηθούν καθόλου σήμερα
Για τους μεσκεουνκλουμπίτες μιλάει
Λολ ναι, το έσβησα.
Αν υπάρχει κάποιος ή κάτι που καταστρώνει ιντριγκαδόρικες ιστορίες εν αγνοία μας, καλό θα ήταν να εξετάσει το σενάριο τελικού Φενέρ - Γάβρος, με αντίστοιχους mvp στα ημιτελικά, τους Παπαγιάννη (κι όχι Καλάθη) & Γούλιαμς Γκος.
Doesn’t get any better.
Ο φαλ χάνει τις 2 βολές και καπάκι κάνει φάουλ, μετά χάνουμε την επίθεση αλλά ευτυχώς κλέβει ο μακισικ. Εκεί εννοούσα
Έπαθε Λεσόρ!
Πες ότι οκ τις χάνεις, άσε το φάουλ. Τεσπά όλα καλά.
Ακόμα μεθυσμένος από χαρά είμαι
Τι τους έκανες ρε σκακιστή που περίμενες 5 ματς για να βάλεις στο 35-36 Παπανικολάου στο 4 και να τους κλείσεις το σπίτι
Μιλου, Μακισικ , Παπανικολάου ένα τόνο @@
Καταλαβαίνω τους μη ολυμπιακούς που κρίνουν την ποιότητα του ματς αλλά μπάσκετ στο 5ο ματς εμείς που παρακολουθούμε την ομάδα δεν περιμέναμε να δούμε . Σκυλομαχια περιμέναμε και ήταν και χειρότερα απ’ ότι φανταζόμασταν . Όταν δίνουν και οι δύο ομάδες 100% ενέργεια στην άμυνα η επίθεση πάει περίπατο
Και δεν περιμένω ούτε στο Φ4 , κολοκοτρωναιικα θα πάμε , Παπαφλέσσας αδέρφια μην φοβάστε τους κερδίζουμε φάση .
Τουλάχιστον φέτος θα πάμε σαν οπαδοί πιο ταπεινά γιατί στο Κάουνας την είχαμε δει καβάλα στ άλογο
Δε νομίζω να έχει πλάκα . Πιο πιθανό να ξαναδεί ο Έλληνας παντσερ
Καλά έδειξε η κάμερα έναν τυπακο να κοιτάει το κινητό και να καταριέται , όλα λάθος του πήγαν αθλητικά
Σε μία λάθος πάσα του Θωμά που πήγε να δώσει σκαστή χαμηλά στα πόδια του Μιλου και τη χάσαμε και σε αυτή τη φάση που κάνει το φάουλ ο Φαλ σιχάθηκα τον εαυτό μου με αυτά που είπα. Μετά τους ζήτησα συγνώμη επειδή είναι και οι 2 μεγάλες μου αδυναμίες.
Το παραχεσες! Χαχα όντως κι αυτό ήταν από εκείνες τις φάσεις που τραβάς μαλλιά. Τεσπά όλα καλά προχωράμε! Έχουμε Ρεάλ άλλωστε το φαβορί, δύσκολα ήταν έτσι κι αλλιώς, έχουμε τις λιγότερες πιθανότητες από όλους.
Ήμουν πολύ πιεσμένος γιατί κοιμόταν ο μικρός και δεν μπορούσα να φωνάξω και μάζευα συναίσθημα για πολλή ώρα… έσπασα, έχασα τον έλεγχο
Και τώρα που καταλάγιασε η σκόνη από τα playoffs, να πω ότι συνεχίζει να μου φαίνεται απίστευτο το ότι αυτή η ομάδα είναι 3η σερί χρονιά στο F4, έχοντας χάσει τους κατά τεκμήριο 2 καλύτερους παίκτες της, έχοντας τόσα μπες-βγες (από τραυματισμούς και προσθήκες) και έχοντας τους 2 παίκτες που τράβηξαν επιθετικά κουπί στο πρώτο μισό της χρονιάς (Κάναν/Πίτερς) σε εμφανή πτώση όσο φτάναμε προς το τέλος. Βεβαίως στο φίνις ήρθε (τον έφερε κάποιος δηλαδή) ο Μωυσής, ανέβηκε (κλασικά) ο ΣακΜακ, σταθεροποιήθηκε ο Γκος και -επιτέλους (*)- επανεμφανίστηκε ο Μιλουτίνοφ.
Επομένως μιλάμε εν τέλει για μια τρομερή διαχείριση (μέσα στους αγώνες αλλά και συνολικά) από τον πάγκο από τον κόουτς Μπι που μπορεί την ώρα του αγώνα να μας τρελαίνει εμάς τους άσχετους όταν π.χ. αφήνει μέσα 15 σερί λεπτά τον Πετρούσεφ που στην επίθεση του φεύγει η μπάλα απ’ τα χέρια αλλά όταν το σκεφτεί κανείς ψύχραιμα η παρουσία τους στην άμυνα είναι καταλύτης στο να μη μπορεί να σταυρώσει πόντο ο Πάρκερ.
(*) Η παρουσία του Νικόλα στο G5 είναι συγκλονιστική, είχαμε σχεδόν ξεχάσει την τρομερή ποιότητα και μπασκετική αντίληψη που έχει αυτός ο παίκτης και όταν είναι υγιής (δυστυχώς τα τελευταία χρόνια συχνά δεν είναι) αυτός είναι ο κορυφαίος σέντερ της Ευρωλίγκας και κανένας άλλος.
Όσο για κάτι απεγνωσμένες απόπειρες να υποτιμηθεί η Μπαρτσελόνα ως δήθεν “ομάδα της πλάκας” σε συνδυασμό με το ότι η Μακάμπι (που πήγε στα πλεηόφ χωρίς έδρα και -πρακτικά- χωρίς τον καλύτερο παίκτη της) έγινε ξαφνικά ομάδα ΝΒΑ, καμία έκπληξη, έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια.
Πολλά λάθη στο τέλος, φυσικά λόγω κούρασης και άγχους, αλλά απέναντι στη Ρεάλ αυτά κοστίζουν.
Πολύ κακός ο Φαλ σήμερα, δεν καταλάβαινα την επιμονή του κοουτς. Κακός κι ο Παπ σήμερα.
Αν ο Παπ είχε τραυματισμό, αρρώστια η προσωπικό σοβαρό θέμα δεν έχει σημασία το παρακάτω μύνημα:
Τεράστια απογοήτευση η εμφάνηση του αρχηγού σου σε τέτοιο ματς. Γιατί δεν πας στο 1ο σου φάιναλ φορ και δεν είσαι 19 χρονών αλλά είσαι 33-34 και είσαι στο 8ο. Πραγματικά δεν περιγράφεται πόσο με στεναχώρησε σήμερα που ήταν σε άλλο γήπεδο.
Τραγικοί και οι ψηλοί μας, λίγοι οι υπόλοιποι. Μοναδικοί διασωθέντες Γκος, Σακ και Πίτερς. Ναι η Ρεάλ ήταν τρομακτικά εύστοχη και ναι της έδωσαν και κάποια σφυρίγματα αλλά τι να πούμε αφού δεν κατεβήκαμε στο γήπεδο.
Δεν ξέρω πραγματικά αν βλέπαμε ματς η πείραμα για να δούμε πόσο αντέχαμε να τρελαθουμε εκεί που έπαιζε η διαφορά στους 8-12. Την μια ηλίθιο λάθος, την άλλη κακή άμυνα, την παραλλη ηλίθια τεχνική ποινή ο κοουτς.
Anyway υπέρβαση ήταν που φτάσαμε μέχρι εκεί και η Ρεάλ είναι πολύ καλή ομάδα αλλά προσωπικά έχω βαρεθεί την χαρά της συμμετοχής.
Όχι δεν βαριέσαι τη χαρά συμμετοχης, μην τα ισοπεδώνουμε και όλα. Πέρσι ήταν η ευκαιρία, έγινε ότι έγινε. Σήμερα στο 1ο ημίχρονο η άμυνα ήταν χαλί, στο 2ο κούμπωσε και έδωσε ρυθμο5ωσυε να μπουν κ σουτ και ανοίξει λίγο το ματς. Αλλά αυτά τα λάθη τα αψυχολογητα, ειδικά το φόβο του φαλ απέναντι στο ταβαρες που οκ , έκανε πέμπτο αλλά τι φάουλ. Κ τις βολές έχασε κ τα έκανε μαντάρα στη συνέχεια. Βουντού του έχει κάνει.
Παπ έπρεπε να είχε βγει πιο πρίν αλλά οκ.