σίγουρα.αλλά αυτό που θέλω να πω, είναι πως στην εξέλιξη του, ο ηλεκτρονικός ήχος χωράει κάτω από την ομπρέλα του πολύ περισσότερα πράγματα.ας πούμε το “play” του moby έχει σε αρκετές στιγμές τη ροκ νοοτροπία που αναφέρεις.αλλά δεν παύει η βάση του και η δημιουργία του να είναι ο ηλεκτρονικός ήχος.όσο περνάνε οι δεκαετίες, όλο και δυσκολεύει να συγκεκριμενοποιήσεις ένα ιδίωμα, καθώς λογικό είναι αυτό να διευρύνεται.
και αυτό που λες για τις προτιμήσεις της πλειοψηφίας του φόρουμ ισχύει, αλλά μέχρι στιγμής καλά πάμε.βέβαια μπορούμε και ακόμη καλύτερα ε?
να προτείνω και κάτι καθοριστικό για τον ηλεκτρονικό ήχο των 90’s…
καταρχάς, ο δίσκος είναι instrumental και διαρκεί 80 λεπτά.δε θέλει και πολύ δηλαδή για να σε κουράσει.όμως το bricolage είναι τέτοιο αριστούργημα, που κάνει το χρόνο να περνάει πραγματικά πολύ γρήγορα.
με το ντεμπούτο, του ο βραζιλιάνος amon tobin ενσωματώθηκε στο trip hop κύμα της εποχής.όμως από το δεύτερο κιόλας δίσκο του έδειξε να θέλει να διαφοροποιηθεί.το trip hop είναι εδώ, αλλά οι χαλαρωτικές στιγμές electronica, οι αφαιρετικές jazz συνθέσεις και τα drum n’bass ξεσπάσματα επηρεασμένα από jungle ρυθμούς, συντελούν στο να είναι το bricolage ένα από τα ακατέβατα δεκάρια των 90’s.
μνημείο.
και ένα μικρό δείγμα: [B]Easy Muffin[/B] [B]Creatures[/B]
το violator μπήκε.αν θες πάντως να πεις δυο λόγια για το δίσκο, φυσικά και μπορείς.είναι ηλεκτρονικός δίσκος.και ό,τι άλλο παρόμοιο έχεις στο μυαλό σου, μπορείς να το ποστάρεις άνετα.
το είπες εσύ.:cold:
μα φυσικά και κολλάει σε αυτό το thread.απλά δεν έτυχε να αναφερθεί ακόμη.
το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως… http://www.youtube.com/watch?v=DbaOFkC8tQE
1998 και αλλαγές για τους βέλγους hooverphonic.
καταρχάς είναι ο πρώτος δίσκος των hooverphonic με το όνομα hooverphonic, καθώς το προ διετίας ντεμπούτο κυκλοφόρησε με το όνομα hoover.
δεύτερον, είναι ο πρώτος δίσκος των hooverphonic με την geike arnaert στα φωνητικά.να σημειωθεί πως το 1998 ήταν μόλις 19 χρονών.
αυτός ο δίσκος λοιπόν είναι και ο αγαπημένος μου από τους hooverphonic.δεν είναι τόσο σκοτεινός και χασιματικός όσο το a new stereophonic sound spectacular, αλλά οι συνθέσεις είναι πέρα για πέρα εθιστικές.δες για παράδειγμα το τρομερό χιτάκι Lung.αν το ακούσεις έστω και μια φορά, είναι αρκετό ώστε να σου καρφωθεί στο μυαλό.με το μελαγχολικό Eden (το οποίο για κάποιο λόγο βρισκόταν στο soundtrack του “I still know what you did last summer”) θα κάνουν και την πρώτη τους μεγάλη επιτυχία.καταπληκτική και η Διασκευή στο This Strange Effect των kinks.
τέλος, για τους καμμένους τριπχοπάκηδες, υπάρχει και ένα Magenta.
το βέλγιο υπάρχει.
Mπραβο σε Horror για Αmon Tobin αν κ προσωπικο αγαπημενο ειναι το επομενο!
To permutation ειναι λιγοτερο D’n’B,πιο Jazzy k Bossa nova influenced!Mεγαλη στιγμη το live στο synch του 2006 στο Λαυριο.Ακουσαμε κ διασκευη raining blood!
Eπισης απο autechre αυτο
αν κ συμφωνω πως το incunabula ηταν 100 φορες πιο επιδραστικο στην ηλεκτρονικη σκηνη!
Bleeding απο aphex αν αποφασισεις να ψαχτεις ξεκινα με “Richard D James LP”
γυρνα σε ‘‘I care because you do’’(to υπερτατα love or hate koμματι ventolin βρισκεται σε αυτο) κ μετα παρε τα παντα σβαρνα αλλα ετοιμασου για δισκογραφια αναλογη των melvins κ απειρα projects!
Μιας και αναφέρθηκαν project, ο Aphex Twin έχει όντως αρκετά με πιο γνωστά θα 'λεγα τους Polygon window. Επίσης ιδιαίτερη μνεία χρειάζονται τα εξής projects…
1)Amorphous androgynous και Humanoid των FSOL
2)Gescom των Autechre
Επίσης μια ακόμα ΔΙΣΚΑΡΑ είναι το (1993) Abduction των Eat static
ακούγοντας το οδηγώντας, μαγεία πραγματική…
Aphex Twin - Come to daddy απίστευτο βίντεο, το τραγούδι έχει διασκευαστεί και από τους Dillinger escape plan feat. Mike Patton στο I Irony is a dead scene ep[/I]
edit: να πούμε σε αυτό το σημείο πως οι δύο εταιρίες που ουσιαστικά οριοθέτησαν τη μορφή της ηλεκτρονικής μουσικής τη δεκαετία του 90 είναι οι Warp και Ninja tune. Η Ninja tune ανήκε στους Matt Black και Jonathan More. Οι αναφερθέντες κύριοι διατηρούσαν τους Coldcut οι οποίοι μαζί με τους Hexstatic, που ανήκαν επίσης στην εταιρία τους, το 1998 από κοινού κυκλοφόρησαν το θρυλικό πλέον single Timber του οποίου το βίντεοκλιπ θεωρείτε ως το πρώτο που έγινε σαμπλάρισμα ήχου και εικόνας μαζί. Ήταν τόσος ο ντόρος την εποχή που βγήκε που θυμάμαι το είχε προβάλει η κρατική τηλεόραση στο κεντικό της δελτίο ειδήσεων (!!!)
ΘΑΥΜΑΣΤΕ http://www.youtube.com/watch?v=B8-QDCKdVO4
το θέμα με τον amon tobin είναι πως πραγματικά δεν έχει κυκλοφορήσει κακό δίσκο.και ειδικά αυτοί που έχει κυκλοφορήσει στα 90’s είναι όλοι αριστουργήματα.μιας και είναι κάπως jazzy και αφαιρετικοί, είναι στην ψυχοσύνθεση του καθενός και στη στιγμή που θα το ακούσει για το ποιο θα λατρέψει.και ρε γμτ, το 2006 δεν τον άκουγα τόσο ώστε να πάω στο live…
η αλήθεια είναι πως στην αγγλία είναι πολύ λιγότερο γνωστοί σε σχέση με την ελλάδα.αν και μάλλον τους προτιμώ στο “take my head”, αυτός είναι πραγματικά ε΄νας από τους καλύτερους trip hop δίσκους των 90’s.ειδικά το ομότιτλο είναι τρομερή σύνθεση.σε σχέση με τους υπόλοιπους δίσκους τους όμως είναι πολύ λιγότερο εμπορικός, και συνεπώς έχει μείνει λίγο στο περιθώριο…
το “come to daddy” παίζει και να είναι το καλύτερο videoclip των 90’s.είναι ταινία μικρού μήκους περισσότερο, παρά videoclip…επίσης ωραία αυτά που λες για την ninja tune, η οποία είχε τον amon tobin και στα 00’s έβγαλε τον bonobo.
γενικά ο aphex twin είναι η πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα των ηλεκτρονικών 90’s.
και μιας και αναφέρθηκε η warp records…
Boards Of Canada - Music Has The Right To Children (1998 )
οι σκωτσέζοι boards of canada υπήρχαν από τα 80’s κιόλας.ο πρώτος τους δίσκος όμως που βρήκε ευρεία διανομή (από την warp records), είναι το “music has the right to children” του 1998.από τα κρυμμένα διαμάντια των ηλεκτρονικών 90’s.μπλέκει ένα απόκοσμο και ψυχεδελικό idm με trip hop beats, που κάνουν αυτό το δίσκο να ακούγεται μόνο δυνατά.έχει έντονο το αστικό στοιχείο και μου αρέσει να τον ακούω βράδυ στην πόλη.ακούστε το σχιζοειδές Telephasic Workshop και το cool Rue The Whirl και μετά ακούστε όλο το δίσκο.απλά έπος.
Massive Attack - Mezzanine
Portishead - Dummy
Archive - Londinium
Autechre - Incunabula
Bjork - Debut
Morcheeba - Big Calm
Bohren & Der Club of Gore - Midnight Radio
Fatboy Slim - You’ve Come a Long Way Baby
Groove Armada - Northern Star
Lustmord - Heresy
Plaid - Not for Threes
Thievery Corporation - Sounds from the Thievery Hi-Fi
Ulver - The Marriage of Heaven and Hell
με διαφορά ό,τι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει ο fatboy slim, και βασικά ο λόγος που το όνομά του παραμένει μέχρι σήμερα στην επικαιρότητα.για ποιο τραγούδι να πρωτομιλήσεις?το Right Here, Right Now είναι από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των 90’s, με ένα από τα καλύτερα videoclips ever.το The Rockafeller Skank είναι ένα από τα πιο πολυχρησιμοποιημένα κομμάτια για σήματα εκπομπών ή για ηχητική επένδυση βίντεο.το Praise You είναι το απόλυτο feelgood χορευτικό τραγούδι.το Gangster Trippin…σταματάω εδώ.
όλος ο δίσκος είναι ένα best of.
