κρίμα, εγώ έχω δίδυμο. όπως και να 'χει ευχαριστώ για τις πληροφορίες 
ενδιαφέρον φαίνεται. αφού βρίσκεται εύκολα κι εδώ, όταν περάσω από κανα μαγαζί θα το κοιτάξω. :thumbup:
το tom strong λεει τιποτα?
Όλα όσα έκανε ο Moore με την ABC (ακα Tom Strong, Promethea, LOEG, Top 10 & Tomorrow Stories) λένε και με το παραπάνω. Το κάθε ένα έχει το δικό του στυλ.
Το Tom Strong είναι ο Μουρ στα πιο χύμα και άμεσα του, σαν ένα tribute στους παλιούς υπερήρωες των κόμικς (με ουκ ολίγες αναφορές σε κόμικς των παλιών εποχών, που φαίνεται στις αλλαγές σχεδιαστικών στυλ που χρησιμοποιούνται, στον τρόπο που αποδίδονται οι πλοκές κλπ), είναι πολύ πιο ανάλαφρο σε σχέση με τα “βαριά” του, χωρίς να του λείπουν όμως και κάποιες χαρακτηριστικές στιγμές που μένεις μαλάκας και λες “πω τι έγραψε το άτομο”.
Χωρίς να ανήκει στα κορυφαία έβερ μεν που έγραψε λοιπόν, εννοείται αξίζει σαν ανάγνωσμα.
Και μια που ανέφερες το Tom Strong, να αναφέρω εδώ τον προκάτοχο του, το Supreme το οποίο ακόμα δεν έχω διαβάσει αλλά γενικά θεωρείται απο τα πολύ σημαντικά έργα του Μουρ (το οποίο δυστυχώς ποτέ δεν τελείωσε), καθώς φυσικά και το Miracleman, προχωρώντας ακόμα πίσω μια δεκαετία, για το οποίο ό,τι και να πω είναι λίγο, μιλάμε για έργο που πολλοί το συγκρίνουν με το Watchmen και το οποίο για νομικούς λόγους δεν έχει εκδοθεί ξανά εδώ και 20 χρόνια…
Α, κάποια στιγμή πρέπει να γίνει λόγος και για τις δουλειές του Μoore με την 2000AD, άλλα διαμάντια απο κει, με το Ballad of Halo Jones να είναι το αποκορύφωμα…
loeg υπαρχει στα ελληνικα?
οσο για το πολλ τι να πω δν τα εχω διαβασει ολα αλλα το watchmen ειναι ενα λογοτεχνικο αριστουργημα…
Είχε κυκλοφορήσει στα ελληνικά σε συνέχειες απο το “9” πριν κάμποσα χρόνια, ως οι “Θαυμαστοί Κύριοι” ή κάτι τέτοιο… αλλά τόμος ξεχωριστός δε νομίζω πως υπάρχει.
(αλλά ποιός ο λόγος να το διαβάσεις στα ελληνικά ούτως ή άλλως, τρέχα τσίμπα το στην original αγγλική έκδοση και νιώσε)
really?και το επαιρνα πριν καποια χρονια το 9
ναι αυτο με την αγγλικη εκδοση πρεπει να ειναι σουπερ αλλα γενικα τα αγγλικα μ τα εχω παρατησει λιγο τα τελευταια χρονια και η γλωσσα που χρησιμοποιει ο μουρ ειναι λιγο περιεργη :?
δν ξερω μ φαινεται καπως να διαβαζω κατι με ενα λεξικο ανα χειρας
θενξ παντως:)
Ευχάριστες οι εξελίξεις στο στρατόπεδο του ημίθεου των κόμικς!
Καταρχάς εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα κυκλοφορεί (και το βρίσκετε διαδικτυακώς) το “fanzine” κομιξοπεριοδικό-γέννημα θρέμμα του Moore, που ακούει στο όνομα [B]Dodgem Logic[/B], στο οποίο συμμετέχει μια πλειάδα δημιουργών, και γενικά έγινε πάνω στην θέληση του Moore να γυρίσει πίσω στις “ρίζες”, στο underground…
Δεν έχω πάρει ακόμα κάποιο τεύχος αλλά θα γίνει σίγουρα προσεχώς…
Δεύτερον… Λίγος καιρός έμεινε επιτέλους για την κυκλοφορία του δεύτερου μέρους του [B]League of Extraordinary Gentlemen: Century[/B]… Το πρώτο εξελισόταν το 1910, στο δεύτερο πάμε στα sixties… Moore, 60ς και LOEG, ε, ενδιαφέρον θα χει, δε μπορείτε να πείτε!
Άντε να δούμε λοιπόν, δε μπορώ να περιμένω άλλο! (κι όλα αυτά για 80 σελίδες όλες κι όλες πφ)…
κυκλοφορει και στην ελλαδα το dodgem logic?
οσον αφορα το LOEG στα 60s,και μονο στην ιδεα χυνω:p
Για το πρώτο δεν έχω ιδέα, το ίντερνετ είναι ο στάνταρ τρόπος να το βρεις θα λεγα…
Για το δεύτερο τα συναισθήματα είναι αμοιβαία.
διαβασα killing joke.νταξ υπεραπιστευτο,θεικο,οτι περιμενα απο αλαν μουρ αλλα θα μου εξηγησει καποιος το τελος.και πιιο συγκεκριμενα
[SPOILER]το οπλο που παει να πυροβολησει τον μπατμαν και ειναι ψευτικο ειναι το ιδιο που πυροβολει την μπαρμπαρα?wtf?:?[/SPOILER]
Εν τω μεταξύ το LoeG - Century:1969 κυκλοφορεί τον Ιούλιο. http://www.topshelfcomix.com/catalog/league-of-extraordinary-gentlemen-vol-iii-century-2/635
Ρε σεις , σκέφτομαι να πάρω το υπερπακέτο (liako φάση :p) promethea. στην ουσία σπάνε τους 32 τόμους σε 3 υπερπακέτα, εκ των οποίων το 3ο θα βγει το σεπτέμβρη. Αξίζει να στοχεύσω στα υπερπακέτα ή να παίξω με απλούς αγνούς τόμους?
Ενδιαφέρομαι και 'γω γι’αυτό.
Πόσο και από που? (βαριέμαι να ψάχνω)
Φαντάζομαι αναφέρεστε στις absolute εκδόσεις. Λοιπόν, τις βρίσκετε απο τα κλασικά site στο ίντερνετ (και φτηνότερα), αλλά και απο τα μεγάλα βιβλιοπωλεία (τύπου public), για κομιξάδικα δεν ξέρω, υποθέτω όμως μπορεί να τα βρείτε και εκεί.
Καταρχάς για το Promethea έχω γράψει κάποιες σελίδες πίσω, απλά μεγαλειώδες (αν και ΟΧΙ για όλα τα γούστα, ο Moore σπάει πολλά στεγανά των κόμικς με τη σειρά αυτή, που περισσότερο “φιλοσοφία και εσωτερική αναζήτηση σε μορφή κόμικς” θα τη χαρακτήριζα παρά μια ακόμα σειρά κόμικς, περιπέτεια, υπερηρωικά, κλπ). Αλλά πραγματικά αν μπεις στο όλο τριπάκι της σειράς, τελειώνοντας τη λες “πω ρε, τι ήταν αυτό που διάβασα τώρα” και μένεις σα μαλάκας.
Αν και έχω πάρει τα απλά τομάκια, θα ήθελα κάποια στιγμή να πάρω και τα absolute ειδικά για το Promethea, κυρίως λόγω του εκ-πλη-κτι-κού του artwork, έργο τέχνης πραγματικά, όπως και να το κάνουμε σε μεγάλο πολυτελές μέγεθος φαντάζει ακόμα πιο μεγαλοπρεπές.
Ο 2ος και ο 3ος τόμος του absolute (ο 3ος όταν κυκλοφορήσει) περιέχουν και διάφορα ωραία έξτρας, αν και όχι απο τον ίδιο τον Moore (έχει εγκαταλείψει την DC που τα εκδίδει βλέπετε και αυτό είναι ένα μείον). Έχει όμως έξτρα artowrk, διάφορες μίνι ιστορίες στο τέλος, καθώς και έξτρα ιστορίες με τον άλλο χαρακτήρα που δημιούργησε ο Moore την ίδια εποχή, τον Tom Strong (ο οποίος έρχεται σε επαφή με την Promethea προς το τέλος της σειράς και παρουσιάζονται οι εξελίξεις τόσο απο τη δική της, όσο και απο τη δική του οπτική γωνία, κάτι που δεν το βρίσκει κανείς στις απλές εκδόσεις).
Μείον το οτι ο πρώτος τόμος του absolute promethea δεν έχει καθόλου έξτρας απ’όσο γνωρίζω. Και φυσικά το θέμα της τιμής είναι ένα ζήτημα, για όλες τις absolute εκδόσεις γενικά (στην καλύτερη περίπτωση να το βρείτε κοντά στα 55-60 ευρώ το ένα, διαδικτυακώς).
Πάντως με βλέπω να τα παίρνω ο ίδιος κάποια στιγμή τα συγκεκριμένα.
In ellanor we trust.thx :!:
rip_noob μη βαριέσαι να γουγλίσεις ρε
Είναι πολλά τα λεφτά πάντως των Absolute εκδόσεων. Δεν λέω, θα αξίζει το artwork του JHWIII σε μεγαλύτερο μέγεθος αλλά οι 3εις τόμοι θα βγαίνουν πάνω κάτω 200 ευρώ. Με τους 5 softcover τόμους μένεις ίσως και κάτω από τα 50 ευρώ.
ωπα ναι, τώρα συνειδητοποίησα ότι με 5 softcover τόμους( 55 δολάρια αμαζον) έχω ξεμπερδέψει. thx 
Guys, προφανώς και απο οικονομική άποψη και μόνο δεν αξίζει να επενδύσει κανείς σε absolute εκδόσεις. Αυτές (γενικά) απευθύνονται σε συλλέκτες και πωρωμένους με τη σειρά ή/και κόσμο που έχει παραπάνω χρήματα να διαθέσει.
Αν κάποιος θέλει απλά να διαβάσει τις ιστορίες, οι απλές εκδόσεις αρκούν και με το παραπάνω.
[SPOILER]αν και τα absolute sandman που πήρα μες στη χρονιά πολύ τα καμαρώνω ομολογώ :P[/SPOILER]
Έχοντας διαβάσει πλέον και το Leaque of Extraordinary Gentlemen, Century: 1969, έχω να πω πως οι πιο υποψιασμένοι Moore fans και ιδίως του πιο “ζόρικου” Moore, των ύστερων Loeg για παράδειγμα, ή των λιγότερο άμεσων έργων του, θα το αγαπήσουν. Θα το ξεζουμίσουν βασικά, μέσα σε λίγες ώρες, και θα θέλουν κι άλλο. Κάπως έτσι σκέφτηκα και γω. Δεν είναι το κόμιξ που θα αλλάξει τον κόσμο (τα έκανε παλιότερα αυτά ο Μουρ), αλλά είναι ένα πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα, που συνεχίζει τον μύθο της σειράς μια χαρά.
Οι φαν των πρώτων δύο Loeg, που δεν τους άρεσε η συνέχεια όμως, θα το βρουν συμπαθές, καλό, αλλά ως εκεί. Δε νομίζω πως θα τους ξετρελάνει. Δεν υπάρχει το φρενήρες pacing των πρώτων Loeg (όπου ο Μουρ δεν είχε όμως τις συγγραφικές ελευθερίες που έχει τώρα), αλλά απο ουσία το τελευταίο μέρος έχει άφθονη. Ισάξια μ τα πρώτα. Το κλίμα των '60ς (αν και με “εναλλακτικό” τρόπο, μια που μιλάμε για μια φανταστική Αγγλία εδώ, όπως και στα προηγούμενα μέρη της σειράς) έχει αποτυπωθεί τέλεια, δεν περίμενα τίποτα λιγότερο απο έναν γκουρού της εποχής όπως ο Moore. Υπάρχει μια διάχυτη ψυχεδέλεια στην ιστορία, που φαίνεται πέρα για πέρα προς τος τέλος, και έχει αποτυπωθεί άψογα κατά τη γνώμη μου.
Η πλοκή έχει ενδιαφέρον, οι χαρακτήρες επίσης… Οκ, μπορώ να καταλάβω πως ίσως υπάρχει κόσμος που του λείπει ο Hyde ή ο Αόρατος Άνθρωπος απο τα πρώτα, η ιστορία εδώ (όπως και στο 1910) δεν είναι τόσο η “κλασική περιπέτεια εποχής με τα λογοτεχνικά στοιχεία” που ήταν τα πρώτα δύο Loeg, όσο ένα αστυνομικό θρίλερ πιο πολύ (θρίλερ με την ξενική έννοια του όρου), μια ιστορία αναζήτησης και μαγείας καταμεσίς μιας εποχής που έχει αφήσει έναν μύθο πίσω της. Υπάρχουν πάλι πολλές αναφορές όχι μόνο σε λογοτεχνία, αλλά σε κινηματογράφο (πχ “το Μωρό της Ρόζμαρι”) ή σε συγκροτήματα του καιρού τότε, αν και θέλει πολύ ψάξιμο για να τις καταλάβει κάποιος όλες.
Όπως και να χει, το χάρηκα, δε διέψευσε τις προσδοκίες μου, είχα και καιρό να διαβάσω κάτι απο Moore και μου είχε λείψει.