Μπράβο ρε συ και το ψαχνα αυτό το σάιτ! - είχα το λινκ απο παλιά, αλλά σε κάποια φάση το χασα.
Στις ιστορίες του Μίκυ, εκεί που λέει το ανώνυμο “daily strips”, δεν βρίσκουμε άλλες απο τις κλασικούρες του Gottfredson φυσικά, τις ιστορίες του οποίου θα τις δούμε (επανα)δημοσιευμένες επιτέλους μες στο καλοκαίρι…
Όσο αφορά τις μεταφράσεις του ΚΟΜΙΞ, η αλήθεια είναι πως η εκ νέου δημοσίευση των κλασικών ιστοριών του Μπαρκς έχανε πιστεύω στο θέμα της μετάφρασης, σε σχέση με τις μεταφράσεις των πρώτων τευχών (καμιά 20αριά χρόνια πριν). Ενδεχομένως η νέα μετάφραση να ήταν ακριβέστερη και “ποιοτικότερη” απο την παλιότερη, την έβρισκα ωστόσο και πολύ λιγότερο αστεία…
(υπόψιν συγκρίνω τις ελληνικές μεταφράσεις εδώ, όχι το αγγλικό πρωτότυπο με την μετάφραση)
Εσένα σ’ αγαπάω, γιατί αγαπάς Γκούφυ. Ο αγαπημένος μου.
Εσένα σ’ αγαπάω, γιατί αγαπάς παπί. Ο δεύτερος αγαπημένος μου, μετά τον Γκούφυ φυσικά.
Αγαπάω κι εσένανε, γιατί αγαπάω Γκούφυ(προσωπικά αυτόν δεν τον ξέρω, αλλά για να’ναι Γκούφυ καλός θα είναι :Ρ).
Με όλους τους παραπάνω ήρωες ταυτίζομαι, γιατί είναι άτυχοι και αδέξιοι, όπως εγώ.
Ενώ τον Μάους τον μισώ, τον μισώ, τον μισώ, με όλη μου την καρδιά, γιατί πάντα το έπαιζε ξύπνιος. Βρε ουστ.
Τέλος, σ’ αγαπώ κι εσένα Μαρία, γιατί δε θέλω να σε αφήσω παραπονεμένη.
Γι’ αυτό αγαπώ τα παλιά, κλασικά καρτούν, οι χαρακτήρες τους είναι πολύ περισσότερο “ρεαλιστικοί” και “βγαλμένοι απ’την ζωή”!
Όσο αφορά τον “γιο του Πιτ”… Είστε βέβαιες πως πρόκειται για γιο? Γιατί στη disney ένα επιπλέον χαρακτηριστικό είναι πως δεν υπάρχουν γονείς και παιδιά… Μόνο “θείοι” και “ανίψια”…
Σωστά, το Goof Troop. Βασικά από όλους τους ήρωες της disney, ήδη από παλιά ο Goofy και μόνο αυτός είχε αναλάβει ορισμένους πιο “ρεαλιστικούς” ρόλους, όπου υποδυόταν χαρακτήρες πολύ κοντά στον μέσο ενήλικα της εποχής… Ειδικά στα καρτούν του Goofy της δεκαετίας του '50, που τον έβλεπες σε ρόλο εργαζόμενου σε γραφείο, καθηγητή, υπαλλήλου, οικογενειάρχη, μέχρι και πατέρα. Και αυτή η σειρά καρτούν είναι από τα ωραιότερα και εξυπνότερα που έδωσε ποτέ η disney.