Aγαπημένος ήρωας της Disney

Μπράβο ρε συ και το ψαχνα αυτό το σάιτ! - είχα το λινκ απο παλιά, αλλά σε κάποια φάση το χασα.

Στις ιστορίες του Μίκυ, εκεί που λέει το ανώνυμο “daily strips”, δεν βρίσκουμε άλλες απο τις κλασικούρες του Gottfredson φυσικά, τις ιστορίες του οποίου θα τις δούμε (επανα)δημοσιευμένες επιτέλους μες στο καλοκαίρι…

Όσο αφορά τις μεταφράσεις του ΚΟΜΙΞ, η αλήθεια είναι πως η εκ νέου δημοσίευση των κλασικών ιστοριών του Μπαρκς έχανε πιστεύω στο θέμα της μετάφρασης, σε σχέση με τις μεταφράσεις των πρώτων τευχών (καμιά 20αριά χρόνια πριν). Ενδεχομένως η νέα μετάφραση να ήταν ακριβέστερη και “ποιοτικότερη” απο την παλιότερη, την έβρισκα ωστόσο και πολύ λιγότερο αστεία…
(υπόψιν συγκρίνω τις ελληνικές μεταφράσεις εδώ, όχι το αγγλικό πρωτότυπο με την μετάφραση)

Αντε, ας το ξεθάψω και αυτό. Ταιριάζουν τα disney με τις γιορτές.

ας ριξω κι εγω την ψηφο μου

Ντοναλντ Ντακ γιατι και μονο απο τον χαρακτηρα που του εχουν φτιαξει σαρεσει

Το απόλυτο παπί. Στην καρδιά μας για πάντα.

Ξεχωριστή μνεία για άλλη αγαπημένη φιγούρα:

ας γίνουμε επικίνδυνοι…

[SPOILER][/SPOILER]
και

[SPOILER]Arizona Goof (aka Ινδιάνα Γκούφυ)

[/SPOILER]

καλά δεν παίζονται. ειδικά ο darkwing duck είναι για μένα το πρότυπο του σουπερ ήρωα

το δικό μου νούμερο ένα (μαζί με τίγρη)

και επίσης (αγαπημένος δεν είναι αλλά είναι μορφή)

Εσένα σ’ αγαπάω, γιατί αγαπάς Γκούφυ. Ο αγαπημένος μου.

Εσένα σ’ αγαπάω, γιατί αγαπάς παπί. Ο δεύτερος αγαπημένος μου, μετά τον Γκούφυ φυσικά.

Αγαπάω κι εσένανε, γιατί αγαπάω Γκούφυ(προσωπικά αυτόν δεν τον ξέρω, αλλά για να’ναι Γκούφυ καλός θα είναι :Ρ).

Με όλους τους παραπάνω ήρωες ταυτίζομαι, γιατί είναι άτυχοι και αδέξιοι, όπως εγώ. :stuck_out_tongue:
Ενώ τον Μάους τον μισώ, τον μισώ, τον μισώ, με όλη μου την καρδιά, γιατί πάντα το έπαιζε ξύπνιος. Βρε ουστ. :stuck_out_tongue:

Τέλος, σ’ αγαπώ κι εσένα Μαρία, γιατί δε θέλω να σε αφήσω παραπονεμένη. :stuck_out_tongue:

Κλασικό και πολύ αγαπημένο καρτούν του Μίκυ (από το 1936), στο οποίο συμμετέχει ο τύπος της φωτό:

[U]Mickey’s Rival[/U]

Μεγαλη αγαπη

[SPOILER][/SPOILER]

Είστε όλοι τόσο αγαπούληδες. Εύγε. :slight_smile:

Παντελονιά ο Μόρτιμερ:p
η Μίνυ όμως δε φέρθηκε σωστά. Εντυπωσιάζεται με το παραμικρό[-X
Αγάπη για το αυτοκινητάκι του Μίκυ.

Και τον Πιτ τον πάω πολύ :slight_smile:

Α, κι αυτόν τον πάω, γιατί είναι στριμμένος. Χαχαχααχχααα…

Η Μίνι απάτησε τον Μίκυ; :stuck_out_tongue:

Ο γιος του Πιτ όμως είναι γλυκούλης. και πάντα είχα απορία με ποια έκανε το γιο?

δεν τον απάτησε αλλά έτοιμη ήταν η ύπουλη:p

Γι’ αυτό αγαπώ τα παλιά, κλασικά καρτούν, οι χαρακτήρες τους είναι πολύ περισσότερο “ρεαλιστικοί” και “βγαλμένοι απ’την ζωή”!

Όσο αφορά τον “γιο του Πιτ”… Είστε βέβαιες πως πρόκειται για γιο? Γιατί στη disney ένα επιπλέον χαρακτηριστικό είναι πως δεν υπάρχουν γονείς και παιδιά… Μόνο “θείοι” και “ανίψια”…

8O8O
Δεν το είχα παρατηρήσει ποτέ αυτό!

Φίγκαρο, η γάτα του Τζεπέτο που προσπαθούσε να φάει το ψάρι!

πιο παλιά παιζόταν μια σειρά που ο Πιτ και ο Γκούφυ ήταν γείτονες και τα παιδιά τους έκαναν παρέα

Σωστά, το Goof Troop. Βασικά από όλους τους ήρωες της disney, ήδη από παλιά ο Goofy και μόνο αυτός είχε αναλάβει ορισμένους πιο “ρεαλιστικούς” ρόλους, όπου υποδυόταν χαρακτήρες πολύ κοντά στον μέσο ενήλικα της εποχής… Ειδικά στα καρτούν του Goofy της δεκαετίας του '50, που τον έβλεπες σε ρόλο εργαζόμενου σε γραφείο, καθηγητή, υπαλλήλου, οικογενειάρχη, μέχρι και πατέρα. Και αυτή η σειρά καρτούν είναι από τα ωραιότερα και εξυπνότερα που έδωσε ποτέ η disney.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το κάτω καρτούν.

[U]Fathers Are People[/U]

ψιλο ασχετο με αυτα που λετε

αλλα