Aπλά πράγματα ανεκτίμητης αξίας

Να εχεις παιξει μολις live-αφιλοκερδως-για εναν πολυ καλο σκοπο και να γυρνας σπιτι λιγο καλυτερος ανθρωπος…

Περπατάς γρήγορα. Νιώθεις άβολα. Βιάζεσαι, αλλά φοβάσαι να τρέξεις. Ένας γνωστός σε χαιρετάει. Τον γειώνεις ευγενικά και συνεχίζεις. Νιώθεις ότι δεν αντέχεις άλλο. Πας ακόμα πιο αργά. Φτάνεις επιτέλους. Προτιμάς το ασανσέρ. Βγάζεις τα κλειδιά από την τσέπη πριν φτάσει στον όροφο και ταυτόχρονα ξεκουμπώνεις το παντελόνι. Ξεκλειδώνεις γρήγορα, αρπάζεις το κοντινότερο περιοδικό κατεβάζοντας ταυτόχρονα το παντελόνι, μπαίνεις στην τουαλέτα, κάθεσαι στην λεκάνη και…

αξία ανεκτίμητη.

φαι οταν πεινας
νερο οταν διψας
υπνος οταν νυσταζεις
χεσιμο

ισως φανώ λιγο κάφρος αλλα ειναι η αλήθεια

1.το χέσημο
2.το χυσιμο
3.Να μην πας σχολείο για μια μέρα και ταυτόχρονα να σου ακυρώνουν όλα τα φροντηστήρια για την ημέρα
4.να ανακαλύπτεις μια νέα γαμάτη μπάντα και να τρώς κόλημα μαζί της
5.να ερωτεύσαι με την πρώτη ματια
6.να πεινάς σαν λύκος,και να γυρνας σπίτι να φας πίτσα ή κρέπες με μερεντα ή λουκάνικα
7.όταν βγαίνει η headliner μπαντα και παίζει το πρώτο της τραγούδι
8.οταν κερδίζεις λεφτα,ειδικά όταν βρεις κανα 5 ευρω στον δρόμο
9.βγάζεις ενα δύσκολο τραγουδι σε ενα μουσικό όργανο
10.όταν τελίωνει το γαματο ανέκδοτο και γαμιέσαι στα γέλια
11.βγαίνουν τα αποτελέσματα πανελλήνιες και μαθαίνεις οτι περνας εκει που θές

Αυτα για τώρα8)

Μεταξύ μας…Σιγά το πράγμα:p

Παπουτσια 50$
Μπλουζα 20$
Ρολόι 200$
Να περνάς δίπλα από τα γυρίσματα μίας τσόντας αξία ανεκτίμητη.

xaxa μην τα λές ετσι αυτα ξέρεις τι είναι να γα###σαι ενα ολόκληρο χρόνο (για να μην βάλω και τα προηγούμενα χρόνια),και να περνας εκει που θές,λες και χανεις 50 κιλα νιώθεις:lol:

Με τον συγκεκριμένο όντως αξία ανεκτίμητη :stuck_out_tongue:

ακριβώς :slight_smile:

και για τα τρία τελευταία ΩΩΩΩ ΝΑΙ

ένα μπονους, να είσαι με καλούς φίλους και να μοιράζεσαι τα πάντα όταν είστε έξω όταν ο ένας ή ο άλλος εμεινε ταπί, χωρίς να νιώθετε ότι χρωστάτε ή ότι σας εκμεταλεύεται ο άλλος… Γενικά το να μοιράζεσαι σε γεμίζει…

Όταν είσαι έξω με την κολλητή σου(που έχεις να δεις καιρό επειδή σπουδάζει αλλού) και αποφασίζετε να πάτε σπίτι με τα πόδια ενώ ρίχνει καρεκλοπόδαρα.
Σε όλη τη διαδρομή να μιλάτε για το πότε ήταν η τελευταία φορά που περπατούσατε στη βροχή και έπειτα για το σχολείο και πόσα πράγματα αλλάξαν από τότε.
Και μόλις φτάσεις στο σπίτι να σκέφτεσαι τι ωραία που πέρασε η μέρα…

Βασικά το καλύτερο απ’ όλα είναι μάλλον να ακούς ξαπλωμένος και με πυρετό τον πατέρα σου στο τηλέφωνο να λέει στον καθηγητή ότι δε θα πας φροντ, ή να του λέει να μην έρθει για ιδιαίτερο. Και το σημείο της εκσπερμάτωσης όταν σε ρωτάει,απομακρύνοντας το ακουστικό από το αυτί, “να το κάνουμε την άλλη δευτέρα;”. Λες ναι, και το επιβεβαιώνει στον καθηγητή. ΚΑΥΛΑΑΑΑΑ

Επίσης γαμάει η πνευμονία της επόμενης μέρας. χαχαχ

Μου ρθε κι άλλο μιας και είμαι νέος οδηγός και ακόμα δεν έχω ξεκαυλώσει με τη φάση:
να ρίχνει καρέκλες, να κάνει ψοφόκρυο, να ναι 2-3 η ώρα το πρωί και εσύ να οδηγάς ακούγοντας μόνο των ήχο των υαλοκαθαριστήρων

Ή να οδηγάς μέσα στη βροχή, να πιάνεις δεξιά λωρίδα και να πηγαίνεις με 60 km/h μόνο και μόνο για να απολαμβάνεις τις σταγόνες που σκάνε πάνω στο τζάμι.

H αίσθηση του ενδιαφέροντος που σου δημιουργεί το να κωλώνεις να πας να μιλήσεις σε μία (όχι και τόσο αφού έχεις ψάξει και ξέρεις ήδη πάρα πολλά γι’ αυτήν) άγνωστη με την οποία την έχεις πατήσει παθολογικά.

Bάζεις και Χατζηγιάννη και κλαις ταυτόχρονα?

μπον τζοβι

Έχει μάθει και 2 σωστά πράγματα,ευτυχώς.

επίσης

να πιάνεις γκόμενα να σε κοζάρει

η έκπληξη του να πηγαίνεις για μια μικρή κλανίτσα και να βγαίνει ένα κύμα αέρος το οποίο σε ξαλαφρώνει ενώ δεν ένιωθες πριν κάποια ενόχληση

να ανοίγεις μηχανικά το ντουλάπι έχοντας συνηθίσει να βλέπεις μόνο μπαχαρικά και μαλακίες μέσα, αλλά στο κέντρο να στέκεται περήφανο ένα λαχταριστό βάζο νουτελλα

να έρχεται μήνυμα με χρόνια πολλά τη μέρα της γιορτής σου ενώ δεν το θυμόσουν ότι έχεις γιορτή

να γυρνάς ανάποδα το σιντι στο δισκάδικο το οποίο χρόνια γυρνάς κάθε φορά ανάποδα περιμένοντας να δεις κανα 17.90 και να λέει 7.90

να ξεχνάς κάτι κάπου, να είναι μαθηματικά βέβαιο ότι όταν γυρίσεις δε θα το βρεις, αλλά τελικά τα μαθηματικά να κάνουν λάθος

+1

-Γενικώς να αποφασίσεις να βγεις κέντρο μ’ ένα φίλο σου/φίλη σου απόγευμα, η βροχή να τα γαμήσει όλα στο διάβα της κι εσείς να αράξετε σ’ ένα παρακμιακό καφέ και νακοιτάτε τη βρόχα

-Βρόχα μία μόνο (το τονίζω αυτό) μέρα του καλοκαιριού ενώ έχεις πάει παραλία. Όλοι οι σκατόφλωροι φεύγουν από την παραλία κι εσύ απλά απολαμβάνεις την καλύτερη μέρα του καλοκαιριού.

-Να πέσω στο κρεβάτι, να κλείσω τα μάτια μου και αμέσως να κοιμηθώ διάολε! Πόσα χρόνια ρε πούστη έχει να μου συμβεί αυτό χωρίς προηγουμένως να μην έχω πιει το βόσπορ σε αλκόολ

λολ όλο το καλοκαίρι το πάθαινα αυτό, απλούστατα γιατί έπεφτα για ύπνο μόνο όταν νύσταζα τόσο που απλά θα αποκοιμιόμουν όρθιος αν δεν έπεφτα στο κρεβάτι :stuck_out_tongue:

πω, μου την δίνει αφάνταστα αυτό. υποθέτω είμαι στην κατηγορία του σκατοφλώρου :stuck_out_tongue:
στηρίζω ντάλα ήλιο, μακροβούτια σε λάδι θάλασσα και τα σχετικά με τοπ σημείο τη φάση που ανοίγεις λίγο περισσότερο τα μάτια σου και πονάς και που έχει γίνει ροζ η μούρη. αξία? ανεκτίμητη.

Μμμμμ, έχετε ήδη πει πολύ πράγμα εδώ μέσα.

Στιγμές απόλυτης, απίστευτης, ανεκτίμητης ευτυχίας:

  • Εξωτερικό. Έχεις μόλις πάει εκεί, σπουδάζεις μάλλον, ή δουλεύεις. Παρπατάς στο πεζοδρόμιο, κοιτάς τον κόσμο γύρω σου, κοιτάς τα ονόματα των δρόμων. Σκέφτεσαι ποιες καφετέριες και ποια εστιατόρια θα γίνουν τα στέκια σου, χαράζεις διαδρομές, ο κόσμος όλος -και η πόλη- σου ανήκουν.
    Υπάρχει και οι παραλλαγή με διακοπές. Περπατάς, κάπου, δεν ξέρεις προς τα πού, έχεις κάπου ένα χάρτη αλλά δεν τον βγάζεις μέχρι να χαθείς ανήκεστα. Όπου σου αρέσει -πάρκο, εστιατόριο, παμπ, μπυραρία- απλά μπαίνεις μέσα και αράζεις. Ανοιγεις το βιβλίο σου. Όμορφα. Όσην ώρα θες.

  • Να είσαι σε νησί, να βλέπεις θάλασσα, να μην υπάρχει πολύς κόσμος γύρω. Να βλέπεις την ανατολή.
    Να είστε με φίλους το βράδυ και να πίνετε μπύρες κοιτάζοντας το φεγγάρι και τα φώτα να αντανακλούν στη θάλασσα.

  • Χειμώνας, να μένεις σπίτι, να μην έχεις να πας πουθενά ή να κάνεις τίποτα. Μία κούπα καφέ η σοκολάτα, ένα καλό μυθιστόρημα και μία μαλακή κουβέρτα :roll:

  • Να πηγαίνεις στη δουλειά νωρίς. Πολύ πολύ νωρίς. Να ξέρεις ότι δεν πρόκειται να δεις άνθρωπο μπροστά σου για την επόμενη ώρα τουλάχιστον, να έχει ψιλοχαράξει. Αράζεις μόνος με μία τεράστια κούπα ζεστό καφέ κι ένα κρουασάν σοκολάτα και κλείνεις τα μάτια. Ευτυχία.

  • Να μαζεύεις τους κολλητούς σου στο σπίτι γιατί κάποιος ή εσύ ή όλοι έχετε ντέρτια. Ανοίγεις ένα μπουκάλι κρασί. Ή βγάζεις έξω το ουίσκι. Στο τέλος καταρρέετε όλοι αγκαλιά και μισοτύφλα στον καναπέ, και την επόμενη μέρα όλα είναι καλύτερα.

  • Εξάρχεια, με μπύρες από περίπτερο, παγκάκι ή γωνίτσα, ή μαγαζάκι.

  • Ένα ωραίο φαγί.

  • Η βραδινή οδήγηση.

Εξαιρώ όλες τις φυσικές ανάγκες, που είναι πράγματι ανεκτίμητες και που αναφέρθηκαν. Το ωραίο φαγί το αναφέρω ως εμπειρία αισθητική.