Αν δεν έχεις ακούσει το watchers, και γουστάρεις code orange είσαι πολύ τυχερός… Το μόνο tip που έχω να σου δώσω, άκου το σε ακουστικά ή σε καλό ηχοσυστημα… Τέτοιες κιθάρες δεν χάνονται + του ότι ο nick pierce είναι ο καλύτερος drummer του πλανήτη(χωρίς πλάκα είναι 
) …
2 Likes
Δεν το έχω ακούσει, γαμω !
2 Likes
Τι σορρυ, λατρευω Kylesa
Και κατι μου λεει θα σου αρεσει αυτο που εβαλα επισης.
Ακουσε το και θα καταλαβεις 
1 Like
χαχα τελεια! Νομιζα οτι ηταν πιο μετσαλ για τα γουστα σου, αλλα γαμω.
1 Like
noice
δεν εχω την παραμικρή ιδεα ποιοι ειναι αυτοι
@nikatapi, από τις πρωτες νοτες που ακουσα από το δικο σου, μπορει και να σαρεσει η προταση μου
Summary
μπορει και οχι!
1 Like
Γίνεται παρακαλώ o @Moonchild92 να παίξει μαζί μου; Γυρίζω σπίτι, προτείνω άλμπουμ (Junius - The Martyrdom of a Catastrophist, ουπς το κάνα ηδη), γράφω για Black Winter Day και καλή μας εβδομάδα
Edit: Καλά ρε μαλακα Moonchild, Anathema πήγες κι έβαλες;!
2 Likes
…και 70s επιλογές τωμεταξύ, ρησπεκτ και στις δύο. ^-^ Όπως και στο honeydive. Έχω ακούσει οκτώ αν μέτρησα καλά, λίγο λιγότερα από την προηγούμενη φορά.
Οι Kylesa ειναι πολυ light σε σχεση με πολλα που ακουω.
Εκτιμω καθε τιμια μπαντα με νευρο και ενταση και μελωδια!
1 Like
Εννοειται θα εγραφα παρα πολυ καλα λογια για το The Raven.
Αλλα θα εγραφα και πως ειναι χειροτερο απο ολους τους δισκους των PT και πως γελαω δυνατα οταν μιλανε για καλυτερο δισκο της δεκαετιας, χρονιας, μηνα, βδομαδας κτλ… αντε να ηταν ο καλυτερος δισκος την ημερα που βγηκε.
Το απολαμβάνω εδώ και 15 χρόνια περίπου! 
Εγώ ελπίζω να βρεις κάτι στο δικό μου που θα σου κινήσει το ενδιαφέρον 
1 Like
@Martian σε ευχαριστώ που με ώθησες να δώσω μια ακόμη ευκαιρία.
Η σχέση μου με τους Amorphis δεν είναι καλή. To last.fm λέει τους έχω ακούσει 320 φορές, λέει όμως κι άλλα. Όπως ότι έχω δώσει κάποιο διάστημα το 2012 16 γεμάτα spins-ευκαιρίες στο Eclipse χωρίς να θυμάμαι νότα του σήμερα και ότι το υπεραγαπημένο Summer’s End αποτελεί γύρω στις 50 από αυτές και είναι το μόνο που επισκέπτομαι ως σήμερα.
Η σχέση μου με το Tales from the Thousand Lakes δεν είναι καλή. Για παρόμοιο λόγο όπως και γενικότερα για την μπάντα, έχω δώσει ευκαιρίες, αν και λίγες σε αυτό το άλμπουμ. Μου έλεγαν κάποτε πόσο πρέπει να το ακούσω όταν έλεγα ότι το Silent Enigma και το Brave Murder Day είναι στα 5 αγαπημένα μου metal albums, αλλά εγώ δεν έβλεπα τον λόγο πουθενά. Ήταν νομίζω το folk στοιχείο που κάνει συχνές πυκνές εμφανίσεις και με απωθούσε.
Πλέον όμως όλα αυτά ανήκουν στην ιστορία, καθώς η ευκαιρία που με ανάγκασε ο Martian να δώσω άλλαξε ό,τι πίστευα.
Το Tales from the Thousand Lakes αποτελεί το δεύτερο άλμπουμ των Amorphis και έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Αφ ενός η μπάντα αγκαλιάζει ένα πιο doomίζον ύφος ως προς το death που την χαρακτήριζε στο πρώτο της άλμπουμ, αφ ετέρου το concept του βασίζεται on the Finnish national epic, Kalevala: https://en.wikipedia.org/wiki/Kalevala. Αυτός είναι και ο λόγος που στα credits 7 από τα 10 τραγούδια κάνουν credit φινλανδικούς θρύλους ως στιχουργό.
Μουσικά το Tales from the Thousand Lakes… είναι σπουδαίο. Η gloomy ατμόσφαιρα και η αίσθηση των θρύλων και της μαγείας κυριαρχεί. Τα πλήκτρα του Kasper Mårtenson έχουν παίξει ένα μεγάλο ρόλο σε αυτό και η συνύπαρξή τους με τις βαριές κιθάρες βοηθούν στη δημιουργία αυτής της ατμόσφαιρας. Η αρμονική τους συνύπαρξη με κάνει να νομίζω ότι το άλμπουμ έχει βγει πολύ αργότερα από το 1994. Τα φωνητικά του Tomi Koivusaari είναι βαριά και σταθερά. Γεμίζουν τα τραγούδια σε απόλυτο match με τη μουσική και δεν κάνουν βήμα πίσω σε όλη τη διάρκεια του δίσκου. Οι κιθάρες από την άλλη, δεσπόζουν και λένε τις δικές τους ιστορίες με riffs και leads που είναι ένα κι ένα. Σε παρόμοια σταθερά υψηλή απόδοση, όπως και τα φωνητικά του Koivusaari, δίνουν την αίσθηση πως δεν μπήκε τίποτα στο άλμπουμ σαν filler, ούτε μελωδία. Η έμπνευση ξεχείλιζε και το αποτέλεσμα το δείχνει ξεκάθαρα. Νομίζω πραγματικά ότι η παρουσία τους αρκεί για την κωλοτούμπα μου, χωρίς να θέλω να αδικήσω κάτι άλλο. Όσο για την παραγωγή του (low budget '94), προσδίδει ένα μυστήριο που δεν θα γνώριζα αν κυκλοφορούσε σήμερα κι εκτιμώ ως κι αυτό. Ίσως αν διάλεγα τη Remastered έκδοση να έλεγα άλλα τώρα, αλλά επιλέγοντας την κανονική, η όλη gloomy ατμόσφαιρα ενισχυόταν από την ποιότητα του ήχου που παραπέμπει σε αυτό που είναι, ιστορίες από μια άλλη εποχή.
Εν τέλει, αυτό που έμαθα από ετούτο το album exchange είναι πως οι Amorphis έχουν βγάλει ένα δίσκο σταθμό στη metal σκηνή των '90s. Με μουσικές που δεν είχα ακούσει ξανά πριν από αυτούς και με θρύλους για τις πιο κρύες νύχτες του χρόνου.
14 Likes
Αν δεν έχεις νιώσει από Tales τόσα χρόνια, μη μου λες εμένα για Anathema! Μια χαρά είμαι εγώ με το Honeydive (προτασάρα, matia! Μέσα στο ΣΚ έρχεται και το review).
1 Like
Κλωτσάς ευκαιρία να διαβάσεις κριτική του πρώτου άλμπουμ που αγόρασα στη ζωή μου από τα χεράκια μου, αλλά δεν εκπλήσσομαι που προτίμησες να μείνεις στο comfort zone σου. Mods κρατά τε με.
Φλώρε!
2 Likes
Παιδιά σόρρυ που χάθηκα, αλλά έπηξα με δουλειά και υποχρεώσεις και δεν έχω χρόνο/όρεξη/αντοχές να γράψω ένα ωραίο κείμενο για τον δίσκο.
Για τα τυπικά, το άκουσα το Madrugada @MrBeast και ούτε κρύο ούτε ζέστη αλλά μάλλον προς το ζέστη τείνω. Καλός δίσκος, αλλά περισσότερο ευχάριστο background άκουσμα, δεν μου είπε πολλά παραπάνω. Και σίγουρα θα μπορούσε να είναι πιο μικρός. Γενικά πάντως δεν με χάλασε.
Λογικά θα απέχω και από τον επόμενο γύρο, μετά τις γιορτές θα επανεμφανιστώ. Ως τότε, παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις προτάσεις και τις κριτικές σας.
2 Likes
Α τώρα είδα τις αλλαξοκωλιές που έγιναν, όπως και να χει αν δεν το είχες ακούσει ούτε εσύ ούτε ο Sevek είναι ευκαιρία, ξενόφωνο διαμαντάκι από τα λίγα.
Κάτι τέτοιο έχω στα σκαριά 
1 Like