Album Exchange

οκ παμε με του νννκκκ

2 Likes

Το Nordic Folk είναι κάτι το συγκλονιστικό , ειδικά όταν έχεις τέτοιες (νεραιδο)φωνές

1 Like

_

1 Like

Πω ρε πστ… Ελληνικό κραστ δηλαδή.

Θα εκπλαγείς σε σχέση με αυτό που φαντάζεσαι. Και για να σου δώσω ένα ορεκτικό, παίζει αφού το ακούσεις, να ζητάς να κάνει ντουέτο με τη Σουζάνα. Και το εννοώ αυτό.

2 Likes

Πάλι έδωσα τη λύση από μηχανή σπαθί

2 Likes

Ξηγιέσαι σπαθί.

1 Like

με τέτοιο εξώφυλλο έχει λίγο τα δίκιά του όμως ο @QuintomScenario :stuck_out_tongue:

Κουιντομ μπέσα , ακόμα κι αν αλλαξες ζευγάρι θεωρώ ότι θα σου αρέσει , καμία σχέση. Όπως τα λέει ο Δοκτωρ

2 Likes

Γλυκοκοιτάζω ταξιδάκι Νορβηγία τώρα τελευταία, με την αλλαγή πέφτω και σε νορβηγικό δίσκο πολλή Νορβηγία ρε σεις :stuck_out_tongue:

2 Likes

Popιασα ρεεε, δυο μήνες σερι! Και είχα βάλει τραπεζομάντιλο στο λαιμό να ξεκοκαλίσω hammers of misfortune λυγμ… Τεσπα, όντως αχνοφαίνεται μια πρεζα αλητείας @anhydriis οποτε ας πέσω στο καθήκον

1 Like

@JTN η πρωτη μου επιλογή ηταν η Rachael Yamagata η οποία θα σου ταιριάζε μουρλια αλλα και angest me ειναι δύναμη

@JTN go softer on deadlines, my friend, I work near 18 hours a day, το κτελ δεν ειχε wifi (ειπαμε ελλαδα v2.0) και σε τρενο δεν μπαινω απο οταν πουληθηκε στους γειτονες

Hole - Nobody’s Daughter
Δύσκολη η μέρα και δεν χρειάζονται πολλά. Εξάλλου η Courtney ποτέ δεν ήταν φλύαρη, στο καλλιτεχνικό σκέλος τουλάχιστον. Δέκα χρόνια give or take από την διάλυση των Hole, που έγινε αθόρυβα με μία διαδικτυακή ανακοίνωση μαζί με τον Eric, και ενώ τα βαριά χαρτιά του rhythm section (Melissa, Pat) είχαν αποχωρήσει, η Courtney απασχολούσε τα tabloids με τα addiction issues, την ανοικτή πλέον ρήξη με τον Dave Grohl (sorry dude, you suck), και την αιώνια καθυστέρηση του 2ου solo album, μετά την εμπορική αποτυχία του “America’s sweetheart”. Τελικά μέρος του υλικού του δεύτερου δίσκου αποτέλεσε τον σκελετό του Nobody’s daughter σε πιο ηλεκτρισμένη “εκδοχή”, με την Courtney να αποδεικνύει όχι μόνο ότι ροκάρει Alpha-Bitch-style, αλλά ότι γράφει και κόμματους χωρίς την βοήθεια κανενός. Το ομώνυμο αριστούργημα είναι το θεμέλιο του άλμπουμ, γύρω από το οποίο self-hate, political commentary, social acidic statements και εν γένει στίχοι πανέξυπνοι (πάντα ήταν δυνατό της σημείο) σε ερμηνείες πιο “ώριμες” αλλά χωσέ μια χαρά. Όχι ότι πολλοί στάθηκαν σε αυτό - ο “μουσικός τύπος” (λολ) της εποχής έκραξε ανελέητα ενώ διάφοροι παρατρεχάμενοι έτρεχαν να δώσουν μωρομάντηλα στον Dave, λες κ δεν είχε κωλοπετσωθεί και στα 90ς και πιο μετά. Βλέπεις, αυτό που διαφοροποιεί την Courtney ακόμα και από τον απόλυτα σεβαστό κύκλο των female rockers της γενιάς της (αλλά και από τον επόμενο που επηρεάστηκε από αυτήν) είναι ότι όλη της την ζωή έτρεχε. Έτρεχε και επιβίωνε. Και σε κάθε χαστούκι (και δεν ήταν λίγα) που τα έχανε όλα, έβρισκε τρόπο να στέκεται στα πόδια της. Η αποκεφαλισμένη αυτοκράτειρα (πανέξυπνο εξώφυλλο) έχασε τον θρόνο και στα πλαίσια της “δημόσιας διαπόμπευσης” χρίστηκε ακόμα και “δολοφόνος” του συζύγου της, από άτομα παντελώς άσχετα με το ζεύγος αλλά και με κάθε έννοια κοινής λογικής, από ένα σημείο και μετά. Θα τους έκανε την χάρη να μαραζώσει σε κάποιο rehab clinic? Of course not. Έβαλε τα καλά της δερμάτινα, τα σκισμένα της κουρέλια και ό,τι απέμεινε από αυτήν και δήλωσε με αυτόν τον δίσκο παρούσα με ένα τεράστιο fuck off σε διάφορους πρώην συνεργάτες, φίλους και whatever. Η περιοδεία δεν είχε ούτε το self-destructive greatness του 94-95 tour ούτε το ηδονιστικό energy της περιοδείας για το Celebrity Skin. Αλλά έδειξε την Courtney πιο αδίστακτη από ποτέ (ξέχεσμα προς πάσα κατεύθυνση από το μικρόφωνο) και δυνατό σετλιστ που έφτανε μέχρι το μακρινό 1o album. Έκτοτε έχει περιοριστεί σε ένα single, ως Courtney Love, ενώ “είδαμε” μία μικρή επανένωση των Hole για ένα βράδυ το 2012 και τα ξεφτιλίκια στο induction των Nirvana στο Rock n roll hall of fame. Μα η Courtney παραμένει ακόμα ζωντανή, εντός ή εκτός σκηνής, και παραμένει πάντα πρόθυμη και έτοιμη να τρέχει, να επιβιώνει και - όποτε το επιλέγει - να μεγαλουργεί.

Nobody’s daughter, she never was, she never will
Be beholden to anyone she cannot kill
You don’t understand how damaged we really are
You don’t understand how evil we really are

And I will dig my own grave
I’m miss begotten
I am the last one you save here
Of course I’ll sleep forever and forever

5 Likes

κοιτα, αυτο ειναι οκ οταν μιλαμε για τρεις μερες, αλλα γενικα το παιχνιδι σας δινει εναν μηνα. Δεν ειναι αναγκη να γινονται ολα τελευταια στιγμη. Επισης κανονικα θελω να τα βγαζω μεσημερι.
Υπαρχουν κι αλλοι χρηστες που ελεγαν θα το κανω αυριο, θα το κανω το βραδυ, θα το κανω αυριο και αν δεις το board of shame τελικα δεν το εκαναν ποτε. Ο @eviL πχ (που τον ταγκαρω ξανα γιατι θελω να επιστρεψει) μου ειχε ζητησει να μπει ετσι γιατι μετακομιζε και οτι θα εγραφε μετα δυο μαζι. Τελικα δεν εγραψε ουτε το πρωτο του.

Τελος παντων, σε ματσαρω με τον @Clairvoyant που ουτε αυτος εχει γραψει αλλα του μπλοκαρανε και τον λογαριασμο :skull: θα τα περασω τωρα και στο sheet

2 Likes

So Portishead for me?
Fabulous, danke.

1 Like

Ωραιοτατη η Νορβηγια (αν και υπέρπανακριβη…), φοβερή και η μουσική της. Φοβάμαι ότι θα σου πεσει βαρύ αυτό που πρότεινα…

1 Like

Ελα ρε σιγά να βγούνε και λίγο απ’ το comfort zone μας :wink:

3 Likes

Ποιος τόλμησε να μπλοκάρει μέλος του φαμιλι? Νόμιζα πως εμείς ελέγχουμε τη φάση εδώ

Help me, παίρνω τον δίσκο του Young έτσι??? Ισχύουν τα ματσαρισματα του nnnkkk…

1 Like

yeap

1 Like

Ναι και ελπίζω να σου αρέσει, εγώ με το που είδα τον δίσκο σκέφτηκα αρχικά “ω ρε γμτ, πάλι κάτι που έχω ακούσει” αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι έχω να το ακούσω πολύ καιρό γιατί τις τελευταίες τους κινήσεις δεν τις έχω παρακολουθήσει, οπότε όλα οκ :grinning:

Κρίμα για το Yovel μου που ακούω σερί εδώ και ένα μήνα κάθε βράδυ και ήθελα να διαβάσω γνώμη και από κανέναν άλλον, να περιμένω την άρση του μπαν ή να το προτείνω ξανά τον άλλο μήνα;

2 Likes