[B]PJ Harvey[/B] - To Bring You My Love
ωραίοι οι αιθέριοι μουσικοί πειραματισμοί της polly jean, αλλά όταν πιάνει την κιθάρα για το meet ze monsta απλά τρελαίνομαι…
:lol::lol:
Κοίτα, εγώ δε μπορώ να πω γιατί την ξέρω από μωρό παιδί, αλλά γενικά ο κόσμος θεωρεί ότι είναι ωραία γυναίκα.
Αλλού είναι το πρόβλημα… στην… εχμμμ… σταθερότητά της.
Κακούργα γυναίκα μωρέ, αφού το πιάσατε τώρα.
Όταν ο Καβαλέρος έχει κέφια συναντά τον Νιουπόρτη και βγάζουν τούτο δω τον ογκόλιθο…
Darkthrone - A Blaze In The Northern Sky:):!:
Η ενατη κυκλοφορια της Ολλανδικης Teutonic Existence Records ηταν των doom/deathsters Officium Triste.Αργες ταχυτητες που ‘‘σπανε’’ συχνα ωστε ο ντραμμερ τους να παιξει τα απαιχτα.Ο Martin Kwakernaak(drums) πιστευω οτι ειναι το Ατου της μπαντας.Τα κλασσικα βοθρε φωνητικα ταιριαζουν πιο πολυ σε death συγκροτημα παρα σε doom και χανουν στο να παιξουν με την φαντασια σου.Μπασο εξαφανισμενο.Ευτυχως οι κιθαρες ειναι αυτες που δημιουργουν και χτιζονται πανω σε αυτες οι συνθεσεις.Μεχρι και σολιες υπαρχουν ενω τα κλασσικομεταλλα ακουσματα-επιρροες των κιθαριστων γινονται εμφανεστατες σε τραγουδια οπως τα Lonesome,One With The Sea,Dreams Of Sorrow.Μονο στο τελευταιο κομματι(“The Happy Forest”) το μπασο ακουγεται μπροστα απο τις κιθαρες και υπαρχουν και καθαρα φωνητικα,οι κιθαρες εξαντλουν τις δυνατοτητες τους και τα ντραμς χυνουν…ιδρωτα.Αυτο το τραγουδι δεν υπαρχει στο βινυλιο.Πραγματικα κριμα γιατι διαφερει απο τα υπολοιπα και θα ταν καλυτερα να βρισκοταν στην μεση του δισκου.το καλυτερο του δισκου για μενα.Η αντιθεση που προσφερουν οι χρυσοχραμμενοι καταθλιπτικοι στιχοι στα κατα τα αλλα καταμαυρο μπουκλετ κρινεται ως καλοτοποθετημενη.Συνολικα πολυ καλο doom/death αλλα τα ψεγαδια του με '‘γειωνουν’'και δεν με αφηνουν οσο doomιλα θα ηθελα.:(Υπαρχουν και καλυτεροι δισκοι στο χωρο
Ο 2ος δισκος των Ancient διχασε τους οπαδους τους αφου χαθηκε ο καθαροαιμος μαυρομεταλλικος ηχος.Σε καμμια περιπτωση ομως δεν ειναι ασχημος δισκος.Μετα απο μια συντομη εισαγωγη με συνθς και ψιθυρους,ξεκινα η τετραλογια του ομωνυμου τραγουδιου.Μια συντομη κονσεπτ σκοτεινη ιστορια με διαλογους στους οποιους ακουγονται διαφορετικες χροιες φωνων σε στυλ Mercyful Fate/King Diamond(τους οποιους και ευχαριστει!!!Ασχετο αλλα ευχαριστει και τον Γιωργο Φλωρακη και Thou Art Lord).Οι αφηγηματικοι τονοι-διαλογοι δεν περιοριζουν την μουσικη αφου υπαρχει πληθωρα μουσικων αλλαγων.Ρυθμικες κιθαρες,αθλια φωνητικα της Gimberly Goss,πολλους ηχους απο συνθεσαιζερ,μπλακ υποβαθρο σε μεσαιες ταχυτητες.Υπαρχουν ευτυχως σημεια που θυμιζουν το περηφανο παρελθον τους και Νορβηγιζουν περηφανα οπως στο Prophecy Of Gehenna που υπαρχει συνοχη και δεν διακοπτεσαι απο καθε λογης χαζολοιδια και μουσικα τερτιπια-τεχνασματα.Το ιδιο συμβαινει και στο The Pagan Cycle ή το Homage To Pan που τρεφονται τα αγγεια του εγκεφαλου σου με σκοταδι,σαν φυτα που εχουν αναγκη το διοξειδιο.Συγκεντρωμενες συνθεσεις.
Να μην παραλειψω ενα απο τα πιο γελοια διστιχα που εχω διαβασει ποτε:
I am one of thousand in thy flock
Be my shepherd, guide my cock
OTI NA NAI…
Αλλο τραγελαφικο:εκει που ειναι η διευθυνση για επικοινωνια,αναγραφεται:
Reply Is Not Guaranteed.ΣΙΓΕ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ ΡΟΚΣΤΑΡ.Τεσπα.
Παραγωγη σε καλο επιπεδο(εχει κανει και καλυτερες)απο τον Dan Swano ενω οπου εχει παιξει ντραμς ο Lord Kaiaphas(τραγουδιστης) τα σπαει.Το χει το παλικαρι.
Καλο το συνολο,αξιζει ακροαση που και που.
Mystic Prophecy…τα τρία τελευταία:):!:
Μετά από κάπου 70 (τρου στόρι) σερί ακροάσεις της νέας κομματάρας, διακοπή για:
Πολύ χαίρομαι που τους είχα δει στη λάρισα πριν 2-3 χρόνια…
Οι Satanic Rites δεν εχουν σχεση με black metal αλλα με N.W.O.B.H.M…Το ονομα τους ειναι παρμενο απο μια παλια ταινια τρομου.Δυστυχως ακομα και το ρεμαστερ εχει πολυ μετρια παραγωγη,λες και ακους καμμια κακογραμμενη κασσετα φιλου.Η μουσικη ειναι απλοικη,ευηχη και ευκολομνημονευτη με στιχους για αγαπες και χωρισμους.Γυναικεια φωνητικα και μονο,αλλα οπως αναγραφτηκε και παραπανω μιλαμε για Heavy Metal και οχι goth αρα φανταστειτε κατι σε Girlschool γεματο ναζι και αθωοτητα.Τα τραγουδια ακουγονται αρμονικα με το ολα τα οργανα να παιρνουν μερος και να μην παραγκωνιζεται κανενα.Πραγματικα δεν μπορω να ξεχωρισω καποιο.Επιχειρηματα του στυλ οτι ακουγεται ανετα ως σαουντρακ σε ταινια με Ψαλτη-Γαρδελη(χιχι) κρινεται εντελως επιτυχημενο αλλα και ασχετο με την ποιοτητα του υλικου.
Σαν μπονους υπαρχουν 2 τραγουδια απο προηγουμενο υλικο τους,με ακομα καλυτερη παραγωγη και τον αντρα τραγουδιστη που διαδεχτηκε η Deborah Webster.Ο τυπας ειναι εξισου αξιος και αν και εχω σχηματισει την εικονα στο μυαλο μου οτι Satanic Rites=γυναικα τραγουδιστρια,θα μου αρεσε εξισου ο δισκος και με αυτος ως μπροσταρη.
Λιώσιμο μετά από πολύ καιρό
Μετα απο μια συντομη εισαγωγη με συνθς,ακουστικες κιθαρες και ουρλιαχτα ξεκινα βαναυσα το 13λεπτο Urtica Diaoica Cultha.Ο Cezar καθυστερει-τραβαει καθε λεξη που ξεστομιζει κατω απο τις κρυμμενες μελωδιες που με καθε ευκαιρια εμφανιζονται.Η προφορα του ειναι αθλια αλλα το ντεθ μεταλ υποβαθρο τα καλυπτει ολα.Οσο περναν τα λεπτα του κομματιου γινεται και πιο ενδιαφερον αφου οι βλασφημοι στιχοι συνοδευονται με μελωδικο death/black και προσωπικο ηχο(τυχον επιρροες ειναι σωστα κρυμμενες).Στο Athyrium Typha Luciferi η σκοτεινη ατμοσφαιρα,παραλληλα με τον καθαρο ηχο και τους επαλαναμβανομενους στιχους-εκκλησεις ωστε να σου ‘‘κολλησουν’’ στο μυαλο.Και τα καταφερνει.Ωραια ριφς πειθουν για το ‘‘evil’’ του θεματος ενω τα καθαρα μπασα φωνητικα ακουγονται σαν οαση στην ερημο.
Το επομενο κομματι εινια στο ιδιο μοτιβο,τιγκαρισμενο σε ριφς.Εξισου καλο σε ποιοτητα.Τα 2 καλυτερα του δισκου.Sacronocturn και το μπασο επιτελους ξεθαρρευει και ο παλιομοδιτικος του ηχος μαζι με ακουστικες κιθαρες '‘ανακατωνει’'την υποβοσκουσα σκο(α)ταδιλα.Εχω παραδωσει στο κλιμα που εχουν δημιουρησει οι Christ Agony και το μυαλο μου δεν ταξιδευει σε ασχετα πραγματα.Το 6 και τελευταιο κομματι απλα συμπληρωνει το παζλ,τπτ το ιδιαιτερο.
Αλλος ενας ποντος σε ευχαριστηρια λιστα στους Rotting Christ και Necromantia.Το αναφερω ωστε να ενθυμουμαστε ποια συγροτηματα εκαναν γνωστο το ονομα της Ελλαδας στο εξωτερικο (1994).Αρκετα ως πολυ καλο το συνολικο αποτελεσμα,προτεινεται για μια ακροαση.
το 2112 των Rush
απίστευτη δισκάρα,τρομερό ανατρίχιασμα 8)
Innerwish…τα δύο τελευταία:):!:
μόλις τον τραγούδησα απο την αρχή εως το τέλος. 
.jpg)
Anathema, άπαντα… πολύ κακώς που τους είχα παραμελήσει τελευταία!
trou dat, κι εγώ ξέθαψα Eternity σήμερα.
και ΓΤΧ - Ρεκβιεμ, και Monster Magnet - Powertrip, και Melvins - Stoner Witch.
<3
Οι Slipknot είναι μεγάλη μπάντα και αυτό είναι αντικειμενικό. Και ας θεωρείται η μουσική τους σκουπίδι.
Το συγκεγκριμένο δεν έχω αποφασίσει σχεδόν 7 χρόνια μετά την 1η φορά που άκουσα Slipknot αν είναι το πιο ακραίο ή καλύτερο της μπάντας. (Καλύτερο για μένα δεν είναι, το πιο σημαντικό ίσως, και το πιο ακραίο φυσικά παίζει με αντίπαλο το Iowa).
[I]“soon as that camera goes off, he’s gonna fuck that little dog”
[/I]
Ρε είναι ωραίο, γούσταρα μετά από καιρό. Απλά για 1η φορά μπήκα και γω στο τρυπάκι να αναρωτηθούν να ψάξουν για τραγουδιστή.
Στο επόμενο θέλουμε πάλι ΡΙΦΣ, ΡΙΦΣ, ΡΙΦΣ.
Και σκατογκαρίδες.
Σταθερή αξία η καλύτερη τωρινή μπάντα από την Σουηδία.
Θα θελα ένα 90’ς αλμπουμ να ταν το Heritage, αλλά δεν με χαλάει και πάλι να ναι στα prog 70’s. Που θα ναι.
Slipknot - All Hope Is Gone:):!: