ξεθαψα μετα απο δν ξερω και γω ποσο καιρο το toxicity
και ουρλιαζα [SIZE=“6”]Jump! Pogo,pogo,pogo,pogo,pogo[/SIZE]
Loreena McKennitt-An Ancient Muse
[B][SIZE=“5”]ΕΠΟΣ ![/SIZE][/B]
Ο τελευταιος δισκος των HARROW,Power/thrashαδων με αρκετα ψηγματα prog.
Η φωνη μου φερνει εντονα σε Tyrant(Jag PAnzer) και Oliva (Savatage).Κιθαρες που ακροβατουν τεχνικοτατα αναμεσα στα προαναφερθεντα ειδη θυμιζοντας τους Annihilator των 2 πρωτων δισκων.Στιχοι γραμμενοι με περιβαντολογικη συνειδηση ή απεχθεια στο ανθρωπινο ειδος με ατακες μεγαλων Ανδρων της Ιστοριας να ειναι τυπωμενες στο μπουκλετ ή ακομαν και να εκφωνουνται μεσα σε τραγουδια οπως για παραδειγμα στο The Strength of the Word που δυστυχως ειναι το χειροτερο του δισκου αφου ο κακιστος ηχος με συνδυασμο με την εκνευριστικοτατη διπλομποτια καθολη την διαρκεια του τραγουδια το καθιστουν κατω του μετριου.Βεβαια τα Mother of Disasters,Embrace the World και Illusion or Reality ποθ κλεινουν τον δισκο δικαιωνουν τον ακροατη.Μεχρι και επιτυχημενο ηχο σαξοφωνου εχουν κολλησει στο Life Dies Down χωρις να χασει καθολου απο την ισχυ του το κομματι.
Γενικοτερα υπαρχει ενα καλο επιπεδο στο δισκο αλλα αυτο δεν σημαινει οτι ειναι και τπτ το φανταστικο.Αξιζει μια ακροαση παντως απο ανθρωπους που τους αρεσουν οι Helloise,Psyco Drama και στις πιο σκληρες στιγμες τους, Imagika.
[B]John Mayall-The Turning Point [/B](Polydor 1970)
Ο John Mayall λοξοκοιτάζει προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και μπλέκει τα blues του Σικάγου με τη μελωδική jazz.
Είχα καιρο να τον ακούσω και επανέρχομαι δριμύτερος. Ότι πρέπει για το βράδυ, διαμαντάκι από τα λίγα.
[B]Envy - Abyssal (Ep)
[/B]
Aνάμεσα στα καλύτερα Ep που έχω ακούσει.
Εγω σε πριζωσα να το ακουσεις αυτο 
χαχαχαχ εξαιτίας σου έγινα νεκρο(ξε)θάφτης και ξέθαψα:lol:
[FONT=“Arial Black”]Queensryche-Queen of the reich[/FONT]Τρομερο αλμπουμ και ειχα να το ακουσω παρα πολυ καιρο.Παλιοι καλοι Queensryche :roll:
:bye:
όμορφο, καλοπαιγμένο, catchy μελωδικό σουδικό death. Με τον νυν κιθαριστα και αντικαταστάτη του Jesper Stromblad στους In Flames (Niclas Engelin).
Προτείνεται.
Η τελευταια δουλεια των The Obsessed πριν την διαλυση τους.Ο Wino παρεα με μετεπειτα μελη των Goatsnake δημιουργουν ενα απλοικο,βαρυ δισκο.Δυστυχως ομως και αρκετα βαρετο.Υπαρχουν doomοκομματαρες που θυμιζουν το ενδοξο παρελθον τους οπως Field of Hours,Blind Lightning με βασανιστικα σερνομενα ριφς και την κλασσικοτατη βραχνη του Wino αλλα και χρυσες μετριοτητες οπως τα Streamlined που ανεβαζουν ταχυτητες και χανει σε ντουμ συναισθημα δινοντας χωρο σε πιο rock ‘n’ roll ρυθμους ή το A World Apart που εχει πανκ/κοραδικο ηχο(αν και το ριφ που ακουγεταο οταν κοβει ειναι φανταστικο).Απο την μεση και μετα ο δισκος δεν εχει καλες ή κακες στιγμες,απλα ουδετερες,αδιαφορες.Δεν παιζουν κατι ασχημο,αλλα ρε γμτ υπαρχουν πολλες μπαντες εκει εξω που ακολουθουν τα Black Sabbath χναρια και εχουν καλυτερες συνθεσεις.Στο Mourning επανερχονται με ενα βαρυτατο κομματι(track heavy as truck) και πειραματισμο στην φωνη του.
Μυριζει η ολη διαδικασια του δισκου ναρκωτικα και ζαλαδα.Ακομα και στο αρτ(γ)ουορκ με την ημισουρεαλιστικη διαθεση που το διακρινει.Συμπερασματικα,αξιζει να ακουστει αλλα οχι να αγοραστει.Ειναι αρκετα δυσευρετο και ακριβουτσικο ενω οι προηγουμενοι δισκοι τους ειναι σαφως καλυτεροι και φθηνοτεροι.Και μιας που μιλησα για ‘‘τιμες’’,τιμη τους που τον δισκο τον αφιερωνουν στον Frank Zappa.
ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ :!:
Ο Γουάινο δεν έχει μέτριες δουλειές, κι αυτό είναι αξίωμα.
εγω ημουν 3οδεσμιτης.δεν ξερω απο αξιωματα,διαβαζα γι αυτους που αμφισβητουσαν τα παντα…χιχιχι.
Ον τοπικ:Προσκυναμε Wino αλλα δεν πεταμε και 30ευρα στην θαλασσα της θολουρας.
ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ Shrinebuilder!!!
[B]strung out - agents of the underground[/B]
Σίγουρα από τους καλύτερους δίσκους τους. Φερτε τους
