Album που ξεθάψατε μετά απο καιρό

SWORD.Ενα ακομα συγκροτημα που αποφασισε να επανασυνδεθει μεσα στο 2011,μετα απο 16 χρονια,με ολοκληρομενη την αυθεντικη ομαδα της μπαντας.Επι ευκαιριας,ΞΕΘΑΒΟΥΜΕ:

Οταν ημουν πιτσιρικας,το βλεπα στο δισκαδικο της γειτονιας μου να πωλειται σε βινυλιο για 3000 δρχ.Δεν το πηρα ποτε.Παντα προτιμουσα κατι αλλο.Το βρηκα ομως σε cd απο την Aquarius/Roadrunner σε μια τρυπα στο μοναστηρακι πριν καμμια 6ετια και το τσιμπησα.Heavy Metal/Hard Rock και με σημεια να θυμιζουν glam metal.Οταν λεω glam ομως,εννοω Skid Row,Twisted Sister,τετοια πραγματα.Και ειναι πολυ καλοι σε αυτο που κανουν.Δεν περιμενα τπτ λιγοτερο απο μπαντα που περοδεψε με Metallica/Alice Cooper/Warlock.Η παραγωγη ειναι μετρια και φερνει στο μυαλο την δεκαετια που κυκλοφορησε.Heavy riffs και σολος χωρις τσιγκουνιες και εκπτωσεις,φωνη που εχει αρκετη εμβελεια και την χρησιμοποιει σε καθε ευκαιρια,ενας ντραμμερ που δεν παραμεριζεται στο να κραταει το ρυθμο και ενας μπασσιστας που εκτος των εκτελεστικων του ικανοτητων,τα καλυτερα τραγουδια του δισκου εχουν και την δικη του υπογραφη.Το The Trouble Is θυμιζει εντονοτατα Twisted Sister και αυτο οχι μονο στην φωνη,αλλα και στην ποιοτητα.Το Land of the Brave,με διαφορα το καλυτερο του δισκου,με εναρξη την κραυγη-δοκιμασια-επιδειξη του Rick,το αψογο ριφ που καλπαζει και χαριζειτονους επικουρας,αντιπολεμικουσ στιχους,και ατελειωτα σολος.Πραγματικη αφθονια.ΤΕΛΕΙΟ.Και μονο γι αυτο το τραγουδι,αξιζει καποιος να τους ανακαλυψει.Ακομα ενα δειγμα ποιοτητας ειναι τοThe Threat που ολοι της μπαντας δινουν τον καλυτερο τους εαυτο.Υπαρχει το Skid Row meets Motley crue κομματι,Back Off,το γρηγορο και τσαμπουκαλιδικο Prepare to Die,το State of Shock που φερνει επιτηδευμενα σε Motorhead τους οποιους ευχαριστουν ενα ενα τα μελη τους προσωπικα(Lemmy,Campbell,Würzel και Philthy Animal) και ουτω καθ’εξης.Γενικοτερη ποικιλια σε καθε κομματι.
Ενας παρα πολυ καλος δισκος αλλα δεν χανεις και κανενα σημαντικοτατο κομματι της μουσικης ιστοριας αν δεν το αποκτησεις.Τουλαχιστον ακουστε το Land of the Brave…

Mετριο για μενα.Το πρώτο ομως το metalized ειναι μεγάλη δισκάρα

και μενα γιατι το ντεμπουτο ειναι πιο τραχυ,πιο σκληρο,πιο αυθορμητο.Εσενα γιατι σου αρεσει πιο πολυ?

Aυτο μου φαίνεται άνευρο και βαρετό.Το πρώτο εχει ολα αυτα που είπες και τους ύμνους children of heaven,ftw :wink:

Τιμιότατη προσπάθεια, εξαιρετικές φρέσκιες και διαφορετικές ιδέες…Αξίζε τελικά της προσοχής παρόλο το ντόρο του hammer τότε και τις συμμετοχές ως support σε live από jazz μέχρι black metal…

Κάπου διάβασα ότι κάνανε μέσα στον Ιούνιο reunion live στο Κύτταρο…Περίεργο που δεν το ανέφερε κανείς εδώ μέσα…

Γαμώ τους δίσκους το ‘‘Tribute to life’’, ρε. Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ.

Το ντεμπούτο των Camel, παρότι δεν είναι ο καλύτερος τους δίσκος, παραμένει ο αγαπημένος μου. Θα μπορούσα να τον ακούω όλη μέρα σε μια παραλία, κάτω από μια ομπρέλα, ζαλισμένος από τη ζέστη

Μεγάλος δίσκος με εμφανείς επιρροές από τη jazz-rock fusion. Ότι και να πούμε είναι λίγο:bow:

Μελωδικοτατο black metal απο Ουκρανια μερια.6 μελη αριθμει η μπαντα με τους 2 απο αυτους να ειναι πληκτραδες!!!Ξεκιναω με τα αρνητικα.Το πρωτο που με ενοχλει αφανταστα ειναι ο κακιστος ηχος στα ντραμς στο πρωτο μισο του δισκου.Δεν ξερω αν φταιει η παραγωγη ή αν ειναι drum machine αλλα στο 2φυλο βιλιαρακι(χωρις κανενα στιχο γαμωτοι μου)αναφερεται το ενα μελος ως ντραμερ.Το δευτερο και λογοτερο ενοχλητικο ειναι οι τονοι πληκτρων,μιλαμε για πολυ πληκτρο.Ειναι ομως επιτυχως βαλμενα και δεν πεφτουν στην παγιδα της ξεφτιλας σαν τους Gloomy Grim.Τερμα τα ασχημα για την 3 κυκλοφοριας της τοτε ανερχομενης The End Records.
Τα τραγουδια εκτος της εισαγωγης/εξοδου ειναι ενα και ενα και οσο περναει η ωρα τα απολαμβανεις περισσοτερο.Το Kuyaviya ποναει μονο στον ηχο των ψευτικων τυμπανων ενω το Goat Horns με το μπασο μπροστα σε ολο το τραγουδι δινει ογκο.Τα black φωνητικα δεν ξεχωριζουν απο την σειρα αλλα παιζουν μια χαρα τον ρολο τους.Παρολα τα υπερβολικα σε χρηση πληκτρα και τις μελωδιες,μια ομιχλη '‘κακου’'συντροφευει το ακουσμα.Δεν μου φαινεται οτι προσποιουνται κακια και οτι ειναι κατασκευασμενη η '‘evil’‘ατμοσφαιρα. Ενα χαρουμενο φολκ περασμα θα κανει την εμφανιση του προς το τελος του κομματιου.Ο ανεμος των φολκ ηχοτοπιων θα συνεχιστει και στο Unholy Orathania που φερνουν στο νου αυναισθητα τους Pazuzu.Σε πληρη αρμονια τα παζουζοπληκτρα με τις μαυρομεταλλικες κιθαρες.Αντιθεση/αρμονια στο καρφωτικο θεμα που ακουγεται απο τα keys πανω στην raw black συνθεση του Veles’ Scrolls με αποτελεσμα Gehenna διαθεσεις να δινουν το παρουν.Κατα ενα περιεργο λογο πλεον ο ηχος των τυμπανων ακουγεται φυσικος.Μονο καποια φωνητικα ακουγονται γελοια σε αντιθεση με καποια καθαρα που χρησιμοποιουνται στο Kolyada και ειναι πολυ ωραια.Τα παντα ειναι σωστα τοποθετημενα και ετσι οι μεγαλες σε διαρκεια συνθεσεις απορροφουνται συνειδητα και ευχαριστα.Ακουστε το παιδες!

[B][SIZE=“6”]ΤΟ ΜΕΤΑΛ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ![/SIZE][/B]

maudlin of the Well - Bath

Βαθμός : 10

Tους Maudlin πρέπει να ακούσω πιο επισταμένα κάποια στιγμή.

Μια απο τα ιδια:!::!:

3-4 αγαπημενα αλμπουμ απο [B]The Gates of Slumber[/B]

:metal:

FLY TO THE RAINBOW
TAKEN BY FORCE
IN TRANCE

ποσο μεγαλος ειναι ο ROTH!!!
ποσο…

Πάρα πολύ μεγάλος.
πήρε τον Hendrix και τον έφτιαξε με δικό του στύλ
βρες και άκου αυτό όπωσδηποτε :

[B]http://www.youtube.com/watch?v=2Q5lSDyKfhs[/B]

αυτο.

και στα καπακια zeke - death alley

Sometimes old skills used in new ways,sometimes new skills in the old ways:-k
Σε αυτη την ατακα βασιζεται αλλα και κρινεται η δισκογραφια των Enslaved

O πιο πειραματικος δισκος των Enslaved μεχρι την εποχη που κυκλοφορησε.Εχουν μπολιασει πολλες Pink Floyd επιρροες και χρησιμοποιουν αρτ/προγκ οργανα οπως mini moog και vocoder.Σε πολλους δεν αρεσε αυτος ο δισκος.Ε λοιπον εγω ΔΕΝ ειμαι ενας απο αυτους.Μου αρεσει ο συνδυασμος της Frost εποχης τους μαζι με την Heart Of The Ages εποχη των In The Woods και ΜΕΓΑΛΕΣ δοσεις Pink Floyd και Hawkwind.Μου αρεσει ο πνευματικος πειραματισμος που εκδηλωνεται μεσω των μουσικων τους αναζητησεων.Μου αρεσουν τα Black metal ξεσπασματα καταστροφης και θανατου να ακολουθουνται απο ιντελεκτουαλ μουσικα ηχοτοπια στα οποια βεβαια να φυσουν πανω τους οι ασκοι της εμπνευσης(γιατι αλλιως…γαμα τα).Μου αρεσει που σε καθε δισκοι τους ειναι παραμενουν τοσο ιδιοι αλλα συγχρονων ειναι τοσο μα τοσο διαφοετικοι,κατι σαν Ulver ενα πραγμα.Μου αρεσει που καθε κομματι τους ειναι ενα κομματι που συμπληρωνει το συνολο.Μου αρεσει που για να ολοκληρωθει ο κυκλος υπαρχει και το κομματι των HOV που τραγουδα ο Trygve Mathiesen μαζι με τους 4 των Enslaved και τον Kai’‘Skagge’’ Lie ως Tribal Choir που προσπαθει να ακουστει οσο πιο δυνατον κοντα σε αυτο που οι ιδιοι θεωρουν Viking Music(μεταλ?),ενα τιτλο που οι ιδιοι υπερασπιζοντουσαν ως συμφωνη περιγραφη για την μουσικη τους(και οχι Black metal).ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ…

Ωραίο το από πάνω btw.

Δεν έχει ξεθωριάσει καθόλου μετά από 9 μήνες.