Album που ξεθάψατε μετά απο καιρό

Σε ευχαριστω για την πληροφορια αλλα ολη η μουσικοσυλλογη μου αποτελειται αποκλειστικα απο cds και οχι βινυλια.Δυστυχως.:frowning:

[B]KING CRIMSON - ISLANDS [/B] μαζί με το [B]IN THE WAKE OF POSEIDON[/B]

Ώρε μάνα μ’

[B]EXTREME ii - PORNOGRAFFITI…[/B]

Ολοι αυτοι εκεινες τις αγιες εποχες ηταν σπουδαγμενοι ή απλα…ηταν πραγματικα ταλεντα?

Semen of the Sun - Radio Adult

[CENTER][/CENTER]

πόσο γαμεί αυτό το άλμπουμ τελικά;

Πάρα μα πάρα πολύ! ΡΟΚ ._ Περιμένουμε και το δεύτερο ε!

Οντόπι[I][B], [/B][/I][I][B]Tρύπες[/B] - Πάρτυ στο 13ο όροφο[/I], τον απόλυτο καλοκαιρινό δίσκο.

Η ΚΒ’ εφορία προκλασσικών αρχαιοτητών επανέφερε στο φως το παρακάτω:

Neil Young & Crazy Horse σε μεγάλα κέφια. Περιέχει Cortez the Killer

Η πιο παλια Ολλανδικη Ντεθ Μεταλ μπαντα αφου κυκλοφορησε 2 δισκους στις αρχες των 90’ς διαλυθηκε και ο πρωτος δισκος μετα την επανασυνδεση τους το 1999,τους βρισκει ακμαιοτατους.Μοναδικο μελος απο την παλια συνθεση,ο Gebédi ο οποιος υπογραφει ολη την μουσικη και τους στιχους.Αξιοτατον δειγμα ντεθ μεταλ χωρις τεχνολογικες ευκολιες παρα μονο αγαπη για το ειδος.Τουλαχιστον ετσι το γουσταρω εγω.Χωρις κρυσταλλινες παραγωγες,ταχυτητα για την ταχυτητα και υπερτεχνικουρες.
Angelic Encounters,το πρωτο κομματι και συνειδητοποιεις τι θα επακολουθησει.Μερακι.Αρκετα θρας στοιχεια υπαρχουν προσθετιμενα σε ολα τα τραγουδια εκτος απο το Speed Kills που ειναι εκτος του οτι ειναι το πρωτο τραγουδι που γραψανε ποτε,ειναι και καθαρο θρας.Ειναι βεβαια και το πιο μετριο του δισκου.Απο κει και περα υπαρχει το In Utter Darkness που φτανει σχεδον στα ορια του doom/death αν και οι στιχοι ειναι εντελως Καννιβαλοπτωματικοι,οπως και σχεδον σε ολα τα κομματια τους.Στο Infuriated που ταπ(ειν)ωνει διακρινοται και καποιες black επιρροες ενω στο The Howling δειχνουν το πιo σκληρο προσωπειο της μπαντας.Δειγμα ατοφιου DEATH METAL ξανα στο Gods of War και η ορεξη για ακροαση αντιστοιχων μπαντων οπως οι Altar και οι Sinister ειναι πλεον επιτακτικη.Thou Shalt Rot και πληκτρα επηρεασμενα απο την ταινια The Beyond κανουν την εμφανιση τους πριν η σεβαστη,πιστη αλλα και μη αξιοπροσεκτη διασκευη στο Corpsegrinder των Massacre(στη digi εκδοση) κλεισει την αυλαια.

^Ωραίος :thumbup:
Απ’ τις αγαπημένες μου μπάντες, αγαπάμε ολλανδική σκηνή γενικότερα.

Ειμαστε στο 1997 και μια μικρη Ισπανικη εταιρια,η Goldtrack Records,θα κανει το ντεμπουτο της μαζι με τους πιτσιρικαδες Ισπανους Knell Odyssey.Αυτο ομως εχει σαν αποτελεσμα λογω χαμηλου μπαντζετ,η παραγωγη να ειναι μετρια(αν μιλουσαμε για χρωματα, θα ελεγα θαμπη) και το εξωφυλλο αθλιο.Τα ασχημα συνεχιζονται και με τον τραγουδιστη ο οποιος προσπαθει να ακουστει υψιφωνος με οικτρα αποτελεσματα.Η φωνη του θα ταιριαζε πιο πολυ σε ενα θρας συγκροτημα(μιας και φοραει μπλουζακι Testament-Souls of Black).
Παουερ μεταλ λοιπον με καποια ψηγματα προγρεσιβ.Θα ειναι αρεστο σε αυτους που ξεψαχνιζουν οτι εβγαλε η Αμερικη σε αυτο το ειδος.Πολυ ωραια και δυναμικη μουσικη σαν το The Last Recourse σε κανει να αγνοεις τα ελαττωματα του δισκου.Ασε που ηδη στο Invisible Horizons εχω συνηθισει την φωνη του(ή τραγουδα καλυτερα) και ρεει πιο ευκολα ο ηχος στον εσωτερικο διαδρομο των αυτιων μου.Ο πιτσιρικας κιθαριστας Ricardo Moreno(μιλαμε για 16-18 χρονων) εχει γραψει ολη την μουσικη εκτος απο το Blind που εχει και τα καλυτερα κιθαριστικα θεματα του δισκου και το οποιο εχει γραφτει απο τον ετερο κιθαριστα Sepúlveda.Ο Moreno εχει ταλεντο και ξερει να προκαλεσει το ενδιαφερον του ακροατη.Ακομα και τα πληκτρα στον δισκο ανηκουν σε αυτον.
Παντως κριμα που το διαλυσανε μετα γιατι αυτη τους η κυκλοφορια εδειχνε δυνατοτητες που τελικα δεν αξιοποιηθηκαν στο μελλον.Κανενας τους δεν εκανε τπτ το αξιολογο μετα και χαθηκαν στην ληθη.

Metallica - St Anger…μόνο απ’το dvd:):!:

Into the flood again, same old trip it was back then…

Amon Amarth - With Oden On Our Side:):!:

Ποσο μεγαλος δισκος! Και το Would? παιζει να ειναι και το αγαπημενο μου απ’αυτον, με δυσκολια αλλα μαλλον. Ψηθηκα να το ξεθαψω και εγω αποψε…

Ότι διαθέτω από Ronald Grapow:):!:

:-({|=

Οι Thalarion ειναι ενα ατμοσφαιρικο doom/death συγκροτημα απο Σλοβακια και αυτος ειναι ο δευτερος τους δισκος και τους βρισκει ελαβρα βελτιωμενους σε σχεση με το ντεμπουτο τους.Η μπαντα εχει,στο θεμα των φωνητικων,εικονισμα τους Theatre of Tragedy και ιδιαιτερως η κυρια που θυμιζει εντονα την Liv Kristine.Ακουστικες κιθαρες,slovak pipe,Chinese Wind(???)ειναι καποια απο τα οργανα που προσθετουν στην ατμοσφαιρα.Πολλες αλλαγες μεσα στα κομματια με μη επιθυμητα αποτελεσματα πολλες φορες.Αν και δεν ειναι ασχημοι,επιδεχονται βελτιωσης,τοσο στο συνθετικο τομεα,οσο και σαν οργανοπαιχτες,φωνες,παραγωγη κτλ.Τα παντα βρισκονται σε ενα καλο επιπεδο αλλα δεν κανουν την διαφορα.Υπαρχουν τραγουδια που λογοδοτουν και δικαιολογουν την υπαρξη τους σαν το Carnival και το Icon Of Hopelessness που ειναι γεματα οδυνη και θλιψη και ο Juraj να τραγουδα με αποφασιστηκοτητα.Για το A Herald Of Sorrow & Wretchedness θα εχανα στοιχημα αν καποιος μου ελεγε οτι ΔΕΝ ειναι Theatre of Tragedy.Ναι μεν καλο,αλλα πολυ κλεψιμο ρε γμτ.Τελος το ορχηστρικο In April We Wept πραγματικα αποπνεει ασχημια και θλιψη.Ο τιτλος προηλθε απο τον Απριλη που πεθανε η μητερα των Schlosser.

Soulfly - Omen:):!:

Απο τα συγκροτηματα της προηγουμενης δεκαετια που τα θεωρω υψιστου επιπεδου και τα παρακολουθω ανελλιπως.Τους θεωρουσα τουλαχιστον ισαξιους των Nevermore αλλα αφου αυτοι δεν υπαρχουν πλεον,τοτε οι Communic παραμενουν η μοναδικη θεραπεια για τους φανς των πρωτων.
Αψογος ηχος,με κιθαρες που θεριζουν,φωνη σαν του Warrel που σε κυριευει με το κρυσταλλινο παθος του.Το Power Trio σε κεντριζει το ενδιαφερον με τις ιδεες του αφου το προγκ ανακατευεται με το παουερ και δημιουργουν ενα απιστευτης αντοχης και διαρκειας κραμα.3 χρονια το ακουω,αρκετα συχνα,χωρις να το βαριεμαι.Και να φανταστειτε οτι ειναι ο πιο ‘‘μετριος’’ απο την πρωτη τριαδα δισκων τους.Μεγαλης διαρκειας τραγουδια που συνυπαρχουν ολες οι χαρες και οι αρετες μιας καλης συνθεσης.Κανενα παραπτωμα,κανενα φιλλερ,καμμια επιδειξια.Καθε οργανο ειναι αναποσπαστο κομματι της μουσικης τους.Καθε φορα που το ακουω ανακαλυπτω και καινουρια σημεια.Ανετα προσεχεις σε ενα πληρες ακουσμα μονο ενα οργανο καθε φορα και παλι να νιωθεις ικανοποιηση.
Η μουσικη και οι στιχοι ειναι του Oddleif Stensland,που παζει και την κιθαρα και τραγουδα.Διαβαζα τους στιχους του The Abandoned One και πραγματικα με εκανε να νιωθω ασχημα,ενα βαρος μεσα μου,σαν αυτο που υποτιθεται οτι θα πρεπε να σου δημιουργησει μια doom/death μπαντα.Και οι Communic παιζουν power/prog.Μεγαλη υποθεση.TOP:Payment of Existence,Raven’s Cry,Unpredictables of Life.