[SIZE=“5”][B]ΗΡΩΙΚΟ ![/B][/SIZE]
[B]Dead Boys - Young, Loud, and Snotty[/B]
[B]The Cramps - Gravest Hits[/B]
[B]The Cramps - Songs The Lord Taught Us[/B]
αλητεία λέμε 
Τα τσακάλια 
Ναι ρε παιδί μου, ξέρεις, ακούς αυτά τα πράγματα και νιώθεις πιό κακός και ικανός για “άσχημα” πράγματα.
Άσε που έχοντας ακούσει και τέτοια (ή αν ακούς και την ίδια ώρα ακόμα καλύτερα), με καμιά μπύρα παραπάνω, αρχίζεις και καρφώνεσαι στην ομορφούλα μελαχρινή από το παραδίπλα τραπέζι έχοντας “κακές” προθέσεις και πάει λέγοντας 8)
ΔΙΣΚΑΡΑ!!!
Μεσα στους 10 καλυτερους Epic-Doom Metal δισκους ολων των εποχων
Φωναρα ο Agyl (R.I.P.)
:lol::lol::lol::lol:
συνεχίζω στο ίδιο στυλ
Dead Moon - 13 off my hook
War Baby!!!
Κανε μια καλη φιλε μου και γραψε τι ειναι γιατι απο το λογοτυπο δεν καταλαβα τπτ και ειναι κριμα να μην τους ανακαλυψω
Scald - Will Of The Gods Is Great Power
Τσεκαρε το οπωσδηποτε dargaard
Midnight Oil - Diesel and Dust
βάζω λιωμένο βινύλιο να παίζει… thanks για το ξέθαμα… πω, τι μου θύμησες, σάρωνε η Αυστραλία… τους έχασα μετά το Blue Sky Mining, ζουν άραγε?
clip του Beds Are Burning [B][U]εδώ[/U][/B]
clip του Blue Sky Mine [B][U]εδώ[/U][/B]
Οσο σκοτεινό και ναι ναι, όσο και να σου θυμίζει μια σκοτεινή παράσταση θεάτρου σε παρακμιακό μέρος στο Λονδίνο κάπου τον 18ο αιώνα, το χω συνδέσει με “φωτεινές” εποχές, ίσως γιατί το άκουσα άνοιξη - καλοκαίρι, ίσως για το καλύτερο τραγούδι του δίσκου ([I]Summertide’s Approach[/I]), δεν ξέρω…
Πάντως είναι μοναδικό.
η Αυστραλία όντως σάρωνε… τι να πρωτοθυμηθούμε βασικά… από Birthday Party και Laughing Clowns μεχρι Midnight Oil κλπ
Χθες ξεθαψα το παρακατω:
χμ, ναι σωστά, στην Ολυμπιάδα είχαν παίξει και οι κουτσουρεμένοι INXS βλέπω [B][U]εδώ[/U][/B]
εδώ είχαμε τίποτα άλλο πέρα από τη Bjork?
Dj tiesto όπως γύριζε από μύκονο
θα ταίριαζε να βγαίναν σε μας οι (διαλυμένοι τοτε) Τρυπες και να παίζανε κανένα “Για την πατρίδα” (κατ΄αντιστοιχία με το Beds Are Burning και το concept γύρω από τους στίχους) 
Το ντεμπουτο των Swan Christy αλλα και της Ελληνικης εταιριας Black Lotus ,ξεδιπλωνει μεσα σε 45 λεπτα,πολυετη αγαπη για τους Savatage της δευτερης περιοδου τους(π.χ.Streets).Μια ομορφη ιστορια (με ασχημο τελος) την οποια συνοδευει η συνεχης χρηση βιολιου,ακουστικο πιανο,συνθ και τα βασικα οργανα μιας ροκ μπαντας.Ο δισκος κυλαει ομορφα,ηρεμα,δεν ειναι μουσικη για να χτυπηθεις αλλα για να αραξεις και να χαθεις στην ιστορια τους.Προσωπικα θα ηθελα λιγες κιθαρες παραπανω,θα προσθεταν περισσοτερη δυναμη αλλα τοτε ισως να χανοτανε η μαγεια της ιστοριας.Ωραιο το συνολικο αποτελεσμα,ομαλες οι συνθεσεις,ικανοποιητικη η παραγωγη.Στα συν της κυκλοφοριας ειναι και τα φωνητικα της γνωστης σε ολους μας Ναταλιας Ρασσουλη(ειτε λογω του πατερα της ειτε απο την συμμετοχη της στους Septic Flesh),της οποιας εη φωνη ειναι φανταστικη στον οπερατικο τροπο που τραγουδα.
το Μάρτιο της ίδια χρονιάς ( 1998 ) τους είδαμε να ανοίγουν για IRON SAVIOR/EDGUY στο Rodon, όμορφα power χρόνια 
