[B]ξεθαφτηκε και καπως συνδυαστηκε εχτες μεταξυ προβας, ηχογραφησης, πορειας, μπαχαλων, εκτονωσης και διαμαρτυριας…city is guilty…[/B]
Γαμημενη τελειοτητα. Το Axe To Fall πλησιαζει πολυ, αλλα λειπει αυτο το κατι το απροσδιοριστο. Καλυτερος δισκος Converge με χαρακτηριστικη ανεση / διαφορα.
[B]Fates Warning ‘‘A pleasant shade of grey’’[/B] και 2 ακούσματα στα καπάκια, ένα το studio album και ένα η live έκδοση από το ‘‘Still life’’. Η τελειότητα σε νότες, στίχοι που σε πονάνε, ένας Alder εξωγήινος, μελωδίες που τις θυμάσαι μία ζωή, ούτε ένα άχρηστο δευτερόλεπτο. Ελάχιστα albums σου μιλάνε τόσο πολύ.
[I]and you know it’s the righteous stuff…[/I]
so fucking true…
Νοσταλγώντας…
Spiritual Beggars - Ad Astra
ίσως είμαι λίγο υπερβολικός, αλλά σχεδόν δε θυμόμουν ότι υπάρχει 
[B]Rotting Christ ‘‘Non serviam’’[/B].
Τι ‘‘Theogonia’’ και ‘‘Aealo’’, ρε; Το πιο ‘‘ηπειρώτικο’’ album των Rotting Christ αυτό είναι. Και χωρίς samples, νταούλια κλπ. Απλά με σωστές κλίμακες. Πραγματικά όποτε το ακούω παθαίνω χοντρή πλάκα με το πόσο πρωτοποριακός δίσκος είναι, οι τύποι πέτυχαν κάτι εντελώς καινούριο. Οι lead μελωδίες είναι κλαρίνα, λέμε.
θα βαραγα και στις αρτηριες μου ταττου γι’αυτην τη μπανταρα.
Tις έχεις βαρέσει ήδη.
Πες πως δεν το εννοείς
περιεχει μερικα απο τα καλυτερα συστεμ τραγουδια που δεν κυκλοφορησαν ποτε.ποσο γαματος δισκος!
Ώπα λάθος.
[B]Discordance Axis ‘‘Jouhou’’[/B]
Μαλάκες, είχα να το ακούσω 5- 6 χρόνια. Και γενικά δε θυμάμαι και πολλά- πολλά για αυτούς στο forum. Τι μπαντάρα ήταν αυτή, ρε; Απίστευτο album, σε γδέρνει από την αρχή μέχρι το τέλος.
[CENTER][B][SIZE=“5”]U.S. Christmas - Eat the Low Dogs[/SIZE][/B]
τρελό ταξίδι ο δίσκος…
[/CENTER]
[B]Guns n Roses[/B] - The Spaghetti Incident
Δεν θυμάμαι από ποια τάξη του γυμνασίου έχω να το ακούσω.