ναι το ειπα και παραπανω, στο πως το βγαζεις προς τα εξω ολο αυτο!
ναι δεν το πρόσεξα που το έλεγες πιο πάνω. και επειδή έχω γνωστούς με την δικιά σου αντιμετώπιση στην μουσική, μπορεί μεν να μην την συμμερίζομαι, αλλά την καταλαβαίνω.
έγω π.χ. έχω κριτήριο να φοράει ο μουσικός γυαλιά μυωπίας 
:
Δεν ξερω τι λετε εσεις, αλλα η απολυτη rock n roll μπαντα στην ιστορια ειναι οι Entombed. Μετα τους Ramones παντα. Αμα δεν σταξει στο μετωπο η μπυρα απ’ το μαλλι του Πετροφ… που να καταλαβεις συναυλια.
:lol:
σου τραγουδάω και το lose yourself α καπέλα άμα λάχει
Υπέροχη η κουβέντα σας!
Καλός ο δίσκος, αλλά live είναι άλλο πράμα. 40 άτομα είμασταν στο ΑΝ και ισοπέδωσαν τα πάντα. Ειδικά η κωπηλασία του τραγουδιστή είναι το απόλυτο highlight τους. Βέβαια φαινόταν που πάει αυτή η μπάντα από την περιοδεία τους με Μαστοντον και Μπαρονες.
Για Ντεκι πηγαινε,απεριοριστο ρισπεκτ σε Εντουμντ!
Εμμεσως ναι.
Οποιοσδηποτε εβαλε το χερακι του (εστω και κατα λαθος) για να υπαρξουν οι Hellacopters, ανηκει στο πανθεον του ροκ ‘ν’ ρολλ. 8)
Αυτό ήταν το πρόβλημα απ’ την αρχή worst, έτσι δεν είναι; Εγώ σου έλεγα για μουσική κι εσύ ουσιαστικά μου έλεγες για κάτι άλλο. Μάλλον έπρεπε κι εγώ απ’ την αρχή να ξεκαθαρίσω ότι δε δίνω δεκάρα για τα κολλήματα των πάνκηδων τύπου “attitude”, “diy” κτλ. κτλ. μπας και συνεννοούμασταν.
Ας είναι…
Bασικα καθε επιχειρημα για αλητειες-υπογεια, αρενες-φλωροι κτλ καταρριπτεται οταν υπαρχουν οι Motorhead 8)
γρακχο εισαι βλακας και κουραστικος, ιγκνορ φορεβερ
για μια φορα καταλαβε οτι οποιος λεει κατι διαφορετικο δε σου την μπαινει, σταματα τις χαζοθιγμενες παιδικες σου απαντησεις, και τις γραφικοτητες περι χαζοπανκιδων οταν δεν εχεις καποιο επιχειρημα.
:|:|:|:|
Μη μου τσακωνεσθε.
Ξερεις οτι σ αγαπαω και σ εκτιμαω, εδω ψιλοαυτοαναιρεισαι. Το attitude ειναι που παιρνει τη μουσικη και τη κανει rock n roll. Και αυτο βγαινει και στη μουσικη καθαυτη, στη συνθεση, αλλα και στα λαιβ, οχι μονο στους τροπους ή νοοτροπιες καποιας μπαντας.
Διαφωνώ καθέτως, οριζοντίως, εντός εκτός και επί τα αυτά. Εγώ δεν αμφισβητώ ότι υπάρχει η έννοια που λέγεται “attitude” και ότι παίζει το ρόλο της, όπως κατάλαβαν μερικοί, αλλά ότι είναι πιο σημαντικό από τη μουσική καθεαυτή. Για την ακρίβεια δε μπορείς να διαχωρίσεις το attitude από τη μουσική, ή καλύτερα, η μουσική είναι αυτή που τις περισσότερες φορές αναδεικνύει το attitude. Όταν ακούς μια γαμάτη ροκ εν ρολλ μπάντα και γουστάρεις, και λες “πω ρε πόσο τυπάδες είναι”, στην πραγματικότητα είναι οι ίδιες οι συνθέσεις που σε κάνουν να τους γουστάρεις και να σου φαίνονται γαμάτοι οι τύποι αυτοί. Αν βγάλεις τις συνθέσεις μένει μόνο η πόζα.
Τώρα το ποιός έχει θιχτεί εδώ μέσα…
Δε με πολυκαταλαβες ρε γμτ. Και οι Ντροπκικ Μερφις εχουν ατιτιουντ. Αλλο ατιτιουντ, τους κανει ομως ροκ εν ρολλ. Ολες οι καλες μπαντες εχουν απο ενα και ειναι αναποσπαστα δεμενο με την αισθητικη τους. Οι Μπαθορι ας πουμε, μουσικα δεν μπορεις να πεις οτι ειναι μια απολυτα χεβυ μεταλ μπαντα, αλλα αν προσθεσεις την αισθητικη δεν ειναι απλα χιεβυ, ειναι ΤΟ_χεβυ_μεταλ, το “το” δεμενο με τις δυο λεξεις και καπς λοκ για να τονισει το απολυτο, πως λεμε ΤΟ_χαμμερΧΑΡΤ. Με καταλαβαινεις πανω κατω πως το εννοω; Και ειναι κατι που βγαινει στη μουσικη, γιατι ειτε το εχεις, ειτε οχι. Αμα το πιεζεις, θα ακουγεται και η μουσικη λες και χωθηκε σε αγκυλη ψυχαναγκασμου. Εγω τουλαχιστον καπως ετσι το αντιλαμβανομαι.
Δυσκολεύτηκα λίγο η αλήθεια είναι :p, αλλά νομίζω πως ναι. Αλλά δε νομίζω ότι το αναπτύσσεις περαιτέρω αυτό που λες σε σχέση με το προηγούμενο ποστ σου. Ναι, το πιάνω το επιχείρημά σου, μια καλή μπάντα είναι μια καλή μπάντα αλλά αν λάβεις υπ’ όψη και παράγοντες όπως αισθητική, attitude εκτοξεύεται κτλ. κτλ. Ξαναλέω ότι διαφωνώ γιατί πιστεύω ότι σε τελική ανάλυση αυτή η ερμηνεία υποβιβάζει τη μουσική, άσε που τη σπάει σε κομμάτια τύπου “μουσική σαν ΚΑΘΑΡΗ μουσική”, “ΜΟΥΣΙΚΗ αν βάλεις μέσα και το ΑΤΙΤΙΟΥΝΤ” και τέτοια. Πολύ φευγαλέες έννοιες βέβαια έτσι κι αλλιώς. Αλλά, όχι.
Δλδ η αισθητικη των Ντροπκικ Μερφις δεν παιζει ρολο για σενα, θεωρεις; Γιατι πιστευω πως εστω και υποσυνειδητα ειναι αναποσταστο κομματι.
Α, με δουλεύεις τώρα, έτσι; 
Μα εγώ αυτό λέω, ότι έννοιες όπως αισθητική, attitude κτλ. είναι αναπόσπαστα δεμένες με τη μουσική και δε μπορείς να λες ότι αυτές οι παράμετροι “αυτονομούνται” και κάνουν μια μπάντα “ροκ εν ρολλ” ή οτιδήποτε άλλο!
Δεν λετε κατι διαφορετικο τοτε, και το πραγμα που περιγραφει ο Γουορστ ειναι αναποσπαστα δεμενο με την αισθητικη καποιων γκρουπ. Παιζουμε με τις εννοιες λιγο εδω, απλα η βασικη διαφορα ειναι οτι ο ενας δεν μπορει να δει τι εξιταρει τον αλλο ετσι ωστε το ροκ εν ρολλ να βγαινει στην επιφανεια.