Try me, oh take me for a little while
Before it’s over and you leave me with just a smile
Στις καλύτερες μπαλάντες όλων των εποχών το συγκεκριμένο. Και από τους κορυφαίους στίχους που έχουν γραφτεί σε ερωτικό τραγούδι. Και μια σκέψη που έκανα σήμερα ξεθάβοντας το δίσκο (μετά από 2 χρόνια περίπου) ήταν πόσο κομμένο και ραμμένο είναι το “Try Me” για την φωνή του Coverdale…
^ Τελειότητα (μαζί με το Rossz Csillag Alatt Született)
ιντιντ, το Rossz Csillag Alatt Született ειναι το πικ του.
Dentrimentalist και κάψιμο του εγκεφάλου
[B]Dio[/B] - The Last In Line
Στο “Τι ακουτε” πηγαινε, αλλα ψιλοταιριαζει και εδω περα.
ωραιος δισκος
[B]SLEEP:Jerusalem[/B]
Δυσκολοχώνευτο στην εποχή του (1999), και για να λέμε την αλήθεια ακόμα και τώρα θεωρώ μεγάλη διάρκεια τα 52 λεπτά για ένα κομμάτι αν και φαντάζομαι ο χρόνος κυλάει αλλιώς αν το ακούς πάνω στο δράκο που πετάει μέσα από σύννεφα καπνού…
ήταν η πρώτη επαφή μαζί τους μιας και είχαν υπογράψει με rise above αλλά γενικά δεν άκουγαν και πολλοί τότε ενώ οι -ούτε κρύο-ούτε ζέστη- κριτικές του χάμερ μάλλον δεν βοηθούσαν να πλησιάσουν οι εξωσχολικοί? Σήμερα μου φαίνεται μια χαρά, έχει τις στιγμές του αν και είναι εμφανής η φάση “[I]πάμε αργά, δώσε μερικές ανοιχτές για να γυρίζει το πράμα και ξαναμπαίνουμε…[/I]”
[I]Drop out of Life with Bong in Hand
Follow the Smoke JERUSALEM…[/I]
Exodus - Exhibit B: The Human Condition:):!:
[B]THE GATHERING:Nighttime Birds[/B]
[I][U]The frost hits me in the eye
And wakes me
These are blury winters
And I cannot see[/U][/I]
15 χρόνια μετά στέκει πανέμορφο, όχι μόνο μουσικά αλλά σε όλα του (εξώφυλλο και τίτλος) συνεχίζοντας στο ύφος του mandylion αλλά ευτυχώς ήταν αρκετά έξυπνοι ώστε στη συνέχεια να πειραματιστούν σε άλλους ήχους. Ήταν το δεύτερο άλμπουμ με την anneke στα φωνητικά (που ερωτευτήκαμε άντρες και γυναίκες) και τούτη τη φορά με περισσότερη ποικιλία (ειδικά στο τέμπο). To ελληνικό κοινό τους αγκάλιασε γρήγορα και γέμισε χαλαρά το Ρόδον 2 φορές (25/4/1999 με On Thorn I Lay σαπόρτ και 15/10/2000 με Crimson Sunsets)
[I][U]When they fly
Through the night as beautiful
Nighttime birds[/U][/I]
Μετά από ΠΟΛΥ καιρό…τι ομορφιά…
Δισκάρα όντως. Ο πρώτος δίσκος που άκουσα από Kansas.
[B]INNERWISH - Silent Faces[/B]
Λατρεια απεριγραπτη, απο τη μερα που κυκλοφορησε.
10 / 10 σπουδαιες κομματαρες.
Τρομερός δίσκος. Δυστυχώς τα δυο επόμενα δεν είναι τόσο δυνατά όσο τα δύο πρώτα. Να δούμε τι θα γίνει με το 5ο όταν κυκλοφορήσει…
Εδω θα διαφωνησω λιγο. Για εμενα η σειρα προτιμησης παει ως εξης :
Inner Strength > Silent Faces > No Turning Back > Waiting For The Dawn
Aν το Waiting… ειχε την παραγωγη των επομενων τοτε σιγουρα δεν θα το θεωρουσα το λιγοτερο αγαπημενο μου - που και παλι απο τα 9 τραγουδια τα 6 ειναι υμνοι ε…
Edit:
Αλλα τωρα που το σκεφτομαι ακομη κι ετσι δεν χανει απο το No Turning Back.
Βαλε μεσα και το bonus track ‘‘nightfall’’ που τα σαρωνει ολα…
Οποτε ας αφησουν προς το παρον τις ιδεες για 5ο και ας επανηχογραφησουν το 1ο !
Εγώ έχω στα 2 πρώτα το Silent και το Waiting. Τα άλλα δύο με χάλασαν και από άποψη παραγωγής. Προτιμώ τον ήχο του Waiting παρά την επιτηδευμένη κρυστάλλινη παραγωγή στο Inner πχ. 
Πωρωτικός δίσκος…τρελό ξέθαμα και τρελό λιώσιμο, τα χρόνια της εφηβείας :roll:
σκατόκοσμε ([B]κλικ[/B])
