Album που ξεθάψατε μετά απο καιρό

…το In Sorte Diaboli κιεγώ:):!:

Ξέθαψα τον υπερδίσκαρο Murder Of Crows. Όχι ότι μένει ποτέ για πολύ θαμένος. Πόσο τέλειοι μπορούν να γίνουν οι Psychotic Waltz του Bleeding όταν ντύνονται Tool…

some things you can’t return

Τρομερό αλμπουμ.Εν τω μεταξύ για κάποιο λόγο,μου αρέσουν πολύ τα γυναικεία φωνητικά στο Temple.Αν δεν κάνω λάθος είναι μια τραγουδιστρια απο Ισραήλ…Αφρική…δεν θυμαμαι :-k

1349 - Hellfire

…ωχ, αυτό πήγαινε στο τι ακούτε τώρα#-o :stuck_out_tongue:
:):!:

Είχα να το ακούσω ολόκληρο πριν ακόμα βγει το “Nine” πρόπερσι, οπότε όχι απλά ξέθαψα, στο κέντρο της Γης έφτασα :stuck_out_tongue: Πολύ ωραίος δίσκος και με φωνάρα.

Candlemass - Epicus Doomicus Metalicus

:):!:

Mirror of Deception-Mirrorsoil

Doom metal απο Γερμανους παλιουρες που τους θεωρω τιγκα υποβαθμισμενους.Μιλαμε για ντουμ μεταλ μεγαλειο,αρκετα ΜΑΚΡΙΑ απο το γνωστο SabbathΙκο ηχο που μας προσφερουν τονοι απο αλλες μπαντες και με μια μελαγχολικη αυρα που δενει αυτη την μοναδικοτητα τους,Τα φωνητικα ειναι ακρως επιβλητικα και οι σκεψεις του μετατρεποναι σε στιχους που μοθραζεσαι σαν ακροατης σε ενα νοητ(ικ)ο διαλογο.Ο δισκος αφιερωνεται στον Tom Sedotschenko (πρωτος τραγουδιστης των Evereve,τοτε που ηταν γαματοι και αυτοι,οχι μπλιμπλικοαποβρασματα) που αυτοκτονησε.Ισως να τα ναι φιλος καποιων μελων του γκρουπ,γι αυτο να τους βγηκε τοσο αληθινα μελαγχολικο και οχι κατασκευασμενο το αποτελεσμα.Ασχετη πληροφορια αλλα ο τυπας στο εξωφυλλο ειναι ο Michael Siffermann,ο κιθαριστας της μπαντας (φαλακρα,μουσι και το συγκεκριμενο κρεμαστο στον λαιμο,περιοριζει τις πιθανοτητες να ναι καποιος αλλος).

Opeth - Lamentations - Live at Shepherd’s Bush Empire dvd

…όλο το ακουστικό Damnation, και άλλα πολύ καλά τραγούδια, σε μια εμφάνιση των Opeth που μαρέσει αρκετά

:):!:

Gorgoroth-Antichrist

Νορβηγικο μπλακ με αυτο που μεγαλωσαμε.Ισως υπερεκτιμημενο μιας και εχω ακουσει και καλυτερα πλεον αλλα την εποχη που βγηκε τα ‘‘εσπαγε’’.Το πιο μεσαιων ταχυτητων Sorg μου ακουγεται πιο ευχαριστο πλεον μετα απο εκατονταδες ακροασεις στα χρονια που περασανε.Το μικρας διαρκειας συνολο βοηθα να ρουφηχτει το μαυρο μεδουλι τους αμεσα και βιαια.Ολη η μοσικη ειναι γραμμενη απο τον Infernus που με την βοηθεια καποιων αλλων μουσικων συμπληρωσαν αυτο το ανουσιουργημα.Καποιοι στιχοι ανηκουν στον Hat (εννοειται οι υπολοιποι στον Infernus) οπως και τα φωνητικα ειναι μοιρασμενα αναμεσα στον Hat και τον Pest.Τελικα το μελλον εδειξε οτι ο Pest παρεμεινε στην μπαντα για πολλα ακομα χρονια εχοντας παραλληλα και μια τρομερη μπανταρα ,τους Obtained Enslavement.Επισης ΚΑΙ αυτος ο δισκος αφιερωνεται στον Eyronymous.

Περιμένωντας το δεύτερο.

Γιατι καποια αλμπουμ απλα τα ακους για παντα.

Ντροπή μου αλλά μπορεί και να πηγαίνουν 7-8 χρόνια που το άκουσα ολόκληρο.

νταξ. παίζει να συμφωνώ πάντα μαζί σου !!

^Μπρομανς

Στο θέμα μας, μα τι χροιά.

[SPOILER]Εκ του “Μα τι μύτη!” του Πανοραμίξ - για τους αστοιχείωτους[/SPOILER]

Davidson > Benito πάντως…

^ Wrong move

Ετοιμάσου τώρα να υποστείς την οργή της πλειοψηφίας επί του θέματος.

[SPOILER]Εγώ πάντως μαζί σου.[/SPOILER]

Βρε δεν πα να προτιμάτε και τον Νεκτάριο Σφυράκη, young forever λέμε