Ε ας παίξουν ποπ λοιπόν και ίσως τότε ανακαλύψει ο κόσμος και το We Are The Bible 7’’.
Είναι δυνατόν να λέτε αυτά τα πράγματα?
Τώρα το πήγες στο άλλο άκρο εσύ…εγώ θεωρώ πως οι νέες επιρροές τις μπάντας διαμόρφωσαν τη κατεύθυνση της (η οποία εξελίχθηκε σε δίαστημα κοντά δεκαετίας!), σε αυτά τα πλαίσια για μένα θεωρώ δύσκολο να μου χαρίσουν ένα νέο αριστούργημα, ωστόσο αν κόσμος που κερδίσουν τώρα ψάξει τα παλιότερα διαμάντια είναι θεμιτό…αυτό λέμε. Αξίζουν την αναγνώριση έστω και αν έρθει έτσι. Δεν περιμένω από τους anathema να γυρίσουν σε πρότερους ήχους…δεν πρόκειται να γίνει…
Όσο για τους φανς του we are the bible, αυτοί έχουν ξενερώσει ήδη από το silent enigma…
κ.ο.κ…
Ναι αλλά ούτε αυτό είπατε, ούτε εγώ έχω πρόβλημα με την κατεύθυνση που έχουν πάρει την τελευταία δεκαετία. Αυτό που με ενοχλεί είναι το σκάλωμα που έχουν φάει με την “αναγνώριση” που θεωρούν ότι θα έπρεπε να έχουν. Βγάλε αυτό που γουστάρεις και όσοι έρθουν κοντά σου ήρθαν.
σωστο αυτο που λες,αλλα μπες και λιγο στη θεση του καλλιτεχνη.δεν ειναι και παρα πολλοι αυτοι που λενε θα κανω την γκαβλα μου και δεν με νοιαζει αν πιασει στον κοσμο.ολοι θελουν λιγο πολυ να αναγωριστουν.
Εμενα παλι αν και μου αρεσε το we are here… δν μου αρεσει η κατευθυνση που χουν παρει.
Οχι γτ δε μου αρεσουν αυτες οι μουσικες, αλλα γτ φοβαμαι πως θα το πανε ακομα πιο μακρια (οσον αφορα την εμπορικοτητα,την ταση που δειχνουν για απομακρυνση απο τους ροκ ηχους κ.ο.κ.).
Και εχω αυτη την αισθηση γτ παρακολουθωντας τα του γκρουπ και των Καβαναχ,θεωρω πως ολο αυτο δε γινεται για να γευτουν την αναγνωριση(ή τουλαχιστον οχι μονο), αλλα επειδη το γουσταρουν(εννοωντας τη μουσικη κατευθυνση) .Αν ισχυει το πρωτο,θα μπορουσαμε να εχουμε ελπιδες οτι θα βαριοντουσαν και θα ξαναγυρναγανε στα ατμοσφαιρικα διαμαντια.Αν η αληθεια ομως βρισκεται στο δευτερο τοτε καθε επομενος δισκος θα ειναι και πιο …“εμπορικος”…
Ελπιζω παλι να κανω λαθος !
Εγώ αυτό το έγραψα έχοντας δύο σκέψεις κατά νου. [B]1)[/B] Οτι το στυλ μουσικής στο οποίο έχουν προσδεθεί τώρα (σε συνδιασμό με Wilson κλπ) θα [I]μπορούσε[/I] να τους κάνει γνωστούς σε ευρύτερο κοινό. Και [B]2)[/B] Θεωρώντας οτι καλλιτεχνικά διανύουν μια πτωτική πορεία σε σχέση με μια δεκαετία πριν. Και αυτό όχι τόσο λόγω του We’re Here Because… καθαυτού όσο κυρίως εξαιτίας του τεράστιου χρονικού διαστήματος που μεσολάβησε ανάμεσα στα δύο τελευταία άλμπουμ τους.
Μακάρι φυσικά να με διαψεύσουν στο μέλλον και να βγάλουν μια δισκάρα εφάμιλλη μουσικά ενός Alternative 4 (ανεξαρτήτως μουσικής, ας παίζουν και ηλεκτρονικά) και τότε χεστήκαμε ποιά απήχηση θα έχουν. Θα είμαι ο πρώτος που θα πω “τι έγραφα”.
αυτο που ειπε ο chrisp βασικα. και στο κατω κατω ποση αναγνωριση “αξιζουν”? πως μετριεται? και δεν λεω οτι δεν ειναι καλη μπαντα αλλα ειναι απολυτα λογικο αν σκεφτεις το τι μουσικη παιζουν/επαιζαν και σε ποιο χωρο, που ουτε πληθωρα τετοιων μπαντων υπηρχε και ειχαν και μια συγκεκριμενη προωθηση (τουλαχιστον εδω) και ποσο διαφορετικα μπορουν να σταθουν στο γενικοτερο χωρο του συγχρoνου rock.
Ειπαμε, απο την εποχη του Judgement το μονο που σκεφτοντουσαν ηταν “γιατι δεν πουλαμε?”. Ολη αυτη η μανια τους οδηγησε σε σχεδον αλλαγη ονοματος, μια παρ’ολιγο διαλυση και προφανως μια καλλιτεχνικη πτωση, οταν σκεφτεσαι ΤΟΣΟ πολυ τις πωλησεις λογικο ειναι να μην κανεις πραγματα που σε εκφραζουν 100%, επειδη τα ζυγιζεις αλλιως, και αυτο με χαλαει πανω απ’ολα.
Περα απο μια αισθηση ιδιοτυπης “αχαριστιας” που μου εχει μεινει. Κατσε ρε φιλε, εχεις βγαλει ενα κολοσσιαιο αριστουργημα, το ρημαδο-Judgement που εχει αποθεωθει απο κοινο και φανς, και μου κλαιγεσαι για τις πωλησεις? Ατμοσφαιρικη μεταλ μπαντα εισαι (ησουν), δεν προκειται ποτε να κανεις τις πωλησεις των Radiohead, χωνεψε το ρε γμτ. Η ζωη ειναι αδικη, πως γινεται η Patty να πουλαει πιο πολλα απο τους Λοστ κτλ, τι να κανουμε?
Προς αποφυγην παρεξηγησεως, τα δυο μετα το ?judgement μου αρεσαν πολυ, το τελευταιο δεν μπορω να το ακουσω, με εκνευριζει, παντως δεν ειμαι απο αυτους που θα πουν οτι μετα το Silent Enigma η μετα το Judgement τελειωσαν μουσικα. Απλα για εμενα, σαν τεραστιος φαν τους εδω και 10+ χρονια, τους λειπει πλεον αυτο το “κατι”. Μακαρι να βρουνε την ρημαδοαναγνωριση και ας μην μου αρεσουν πλεον αυτα που κανουν, τι να πω, εγω θα ακουω τα παλιοτερα και θα μου βγαουν ακομα πιο νοσταλγικη διαθεση 
Ψιλοοφφτοπικ το σεντονι μου, αλλα ηθελα να τα γραψω καπου
Έχεις πολλά δίκια σε αυτό που γράφεις. Στην τελική όμως, η μπάντα (και η κάθε μπάντα) είναι οι άνθρωποι που την αποτελούν και όχι οι οπαδοί της. Αν αυτό που τους νοιάζει είναι η αναγνώριση, their call. Όχι φυσικά πως απαγορεύεται να έχουμε γνώμη πάνω στα αποτελέσματα…απλά η γκρίνια μας, τελικά, δεν έχει ουσία.
To κακό με τους Anathema ειναι οτι κατα καποιον τρόπο εχουν αποκηρύξει το παρελθόν τους…και αλλες μπαντες του είδους (πχ Paradise Lost,My Dying Bride)πειραματιστηκαν αλλα μολις ειδαν οτι δεν θα τραβήξουν σε αυτό το στυλ γυρισαν στα παλιά γνώριμα μονοπάτια …κοινώς είχαν το γνώθει σε αυτό…απο κει και πέρα ναι μεν σεβαστή η αλλαγή ύφους τους (που στο τελευταιο δισκο ηταν εμπνευσμένη) αλλά λάθος επικοινωνιακοί χειρισμοί που τους αφησαν στην αφάνεια…
Οι Paradise Lost ομως ειχαν αποκηρυξει τον παλιο τους ηχο και οταν ειδαν οτι δεν
καταφεραν τιποτα γυρισαν ξανα στον παλιο τους ηχο.
Οι MDB ουσιαστικα σε εναν δισκο πειραματιστηκαν.
Οι Anathema οσο και να μην μ’αρεσουν πλεον η ολη στροφη τους διαρκει αρκετα
χρονια.Οι λογοι φυσικα και ειναι κατακριτεοι αλλα τουλαχιστον προσπαθουν να τα
καταφερουν.Οι Lost μια χαρα λακιξαν οταν ειδαν τα δυσκολα.
καλα εκαναν και αλλαξαν και δεν εγιναν mdb και ας βγαζουν και μετριους δισκους. χιλιες φορες προτιμω το “αλλαζουμε τον ηχο μας μπας και μας ακουσει και κανας αλλος, να δουμε και τι πιανουμε εξω απο το χωρο που εχουμε αναγνωριστει” απο το “εχουμε τους στανταρ φανς και παιζουμε αυτο που περιμενουν απο μας, τουλαχιστον να βγαλουμε τα σιγουρα”.
για τον λόγο που οι ανάθεμα στο είδος που 'ταν παλιότερα δεν τράβαγαν τόσο πολύ κόσμο ακολούθησαν μονοπάτια για να βγουν στην εμπορικότητα. δεν πιστεύω πως χρειάζονται αναγνώριση. προτιμώ η κάθε μπάντα να έχει συγκεκριμένους φανς. αν όμως η μπάντα θέλει να γίνει εμπορική χάνει την ταυτότητα της και χάνεται τελίως από το είδος της όπως οι ανάθεμα δηλαδή που βλέπουν τους radiohead να βγάζουν του κόσμου τα λεφτά και ξέφυγαν από το μεταλ. οι ανάθεμα έχουν μεγάλη ιστορία όσο μικρή μπάντα κι αν είναι. παρόλο που το καινούργιο άλμπουμ μ’αρέσει πολύ πιστεύω πως χαλάσανε τους αληθινούς ανάθεμα.
Δε ξέρω τι λέτε αλλά αυτό το αλμπουμ μου προκαλεί υπνηλία!
Ειπαμε αναγνωρίζουμε καλά άλμπουμ αλλά οχι τραγούδια που να προκαλέσουν ύπνο και επιτέλους ο τραγουδιστής να ξυπνήσει.
Προτιμώ το Jugdement από αυτό το ναούρισμα και επίσης μη συγκρίνετε αλλη φιλοσοφία. Αλλη φιλοσοφία περνάνε οι Paradise lost άλλη φιλοσοφία οι Μy Dying Bride και άλλη οι Anathema και γιαυτό ειναι γνωστοί στο κόσμο εδώ και χρόνια.
Τι είχαν λέει, πασά μου; :-s
Μάλλον εστιάζετε στα λάθος σημεία. Δε νομίζω να ξενερώνει κανείς ούτε επειδή παρέκλιναν από τα γνωστά πρότυπα, ούτε η σύγκριση με τους άλλους δύο του ατμοσφαιρικού ήχου. Και εκτός αυτού, οι Paradise Lost είναι οι μόνοι από τους τρεις που έφτασαν τον ΗΧΟ ΤΟΥΣ στα άκρα. Δεν είναι αυτό το θέμα μας. Ούτε ζήτησε κανείς από τους Anathema να επιστρέψουν στα βαριά ριφφς και να αντιγράψουν τα έπη τους.
Και το A Fine Day To Exit και το A Natural Disaster είναι δύο ειλικρινέστατοι δίσκοι, άσχετα αν θεωρήθηκαν τότε (ειδικά το πρώτο) ότι δεν τους ταίριαζε. Κομματάρες και κατ’επέκταση είχαν μια Α δημιουργικότητα. Δεν πάμε στα παλιότερα, γιατί καταλαβαίνετε ότι κάθε σύγκριση των τωρινών αναθεμας με τους αναθεμας του Judgement φερ’ειπείν προκαλεί τον γέλωτα.
Αυτό που δεν κατάφεραν οι αναθεμας σε σχέση με τους άλλους δύο , είναι να συνεχίσουν να γράφουν κομματάρες σταθερά. Με προσωπικότητα κυρίως και χαμηλό προφιλ. Αντιθέτως, ιδίως από την πλευρά του Ντάννυ, σταριλίκια και αποψάρες για το πόσο πολύ άλλαξαν και όλα αυτά. Και τι κάνουν; Πόσα χρόνια δουλεύουν τα ίδια και τα ίδια κομμάτια, σκέφτονται να αλλάξουν όνομα, κάνουν ακουστικές πλακίτσες και ξεγελούν τους οπαδούς τους και εν τέλει καταλήγουν να κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ, το οποίο πάσχει συνοχής συνθέσεων και προσωπικότητας. Αυτό είναι το πρόβλημα με τους τωρινούς Anathema, όχι η στροφή τους. Η αδυναμία τους να γράψουν κομμάτια που θα έχουν έναν αντίκτυπο σαν το Flying ή το Release. Και αυτό δεν συμβαίνει σε καμία στιγμή. Και δεν είναι τυχαίο ότι μετά από τόσες επισκέψεις, ακόμα και χωρίς νέο δίσκο στην Ελλάδα, η εμφάνισή τους με τους Porcupine Tree για το τελευταίο τους άλμπουμ ήταν μακράν η χειρότερη. Ακόμα και τα λίγα παλιά που 'χαν παίξει, παρασύρθηκαν από τη μετριότητα. Κατά τ’άλλα, ακόμα κιέτσι, με το χειρότερο άλμπουμ τους φάνηκε να κερδίζουν μια αναγνώριση κυρίως από περιοδικά που αγνοούσαν την ύπαρξή τους.
Στο συντακτικό λάθος κόλλησες ή στην ουσία της εκφρασης?
Συμφωνω με dyingfreedom. Στο κατω κατω ουτε το Judgement ειναι μεταλ αλλα διαολε, πιανεις την θηκη και νοιωθεις να ηλεκτριζεσαι απο την εμπνευση και το ταλεντο που υπαρχει μεσα. Πλεον αυτο εχει χαθει και αυτο εχει συμβει, οπως ειπα και πριν, γιατι καποια στιγμη η εμμονη για αναγνωριση απλα κατεστρεψε αυτο το πηγαιο και αυθορμητο που εχουν ολοι οι μεγαλοι καλλιτεχνες.
Ναι αλλά μην κάνουμε άκυρες συγκρίσεις με τους άλλους δυο της βρετανικής τριάδας, γιατί κάποιοι έχουμε την άποψη ότι και αυτοί στερούνται έμπνευσης στις τελευταίες τους δουλειές.
Εμένα ο δίσκος συνεχίζει να μου αρέσει, έχει αρκετά καλά κομμάτια μέσα, αλλά το πράγμα “δείχνει” ότι εάν και ο επόμενος συνεχίσει απαρέγκλιτα αυτήν την πορεία, κάπου εκεί θα έρθει και ο καλλιτεχνικός θάνατος.
Για μένα πάντως ο δίσκος νομίζω ότι “ξεφούσκωσε” αρκετά.
Είχα ψιλοενθουσιαστεί στην αρχή, ακόμη πιστεύω ότι είναι καλός δίσκος, αλλα όχι κάτι το εξαιρετικό και σίγουρα δεν μεταδίδει συναισθήματα με την ίδια ένταση που υπήρχε σε παλιότερους δίσκους.