Τα Sprawl I και ΙΙ η καλύτερη στιγμή του δίσκου. Ειδικά το πρώτο του παλιοανωμαλιάρη μου θυμίζει July Morning #-o
πορτοκάλια-μήλα
Το OK Computer αφήστε το. Είναι άλλη ιστορία. Ας ευχαριστούμε το suburbs γιατί είναι μεγάλη δισκάρα. OK Computer δεν ξαναβγαίνει εύκολα…
η σύγκριση δεν είναι τόσο μουσική όσο συμβολική.το τι αντιπροσωπεύει κάθε δίσκος την εποχή που κυκλοφορεί.
και εδώ που τα λέμε, και μουσικά να το πάρεις, δεν είναι άκυρη η σύγκριση…
Απο οποια πλευρα και να το δεις δεν μπορεις να κανεις τετοια συγκριση!Απο μουσικης πλευρας,οι Radiohead και οι Arcade Fire παιζουν τελειως διαφορετικη μουσικη!Oι Radiohead εχουν ενα μοναδικο ηχο τον οποια τον ακους και ξερεις οτι αυτο που ακους ειναι Radiohead!Εχουν την δικια τους ταυτοτητα που τους κανει εντελως μοναδικους!Απο “συμβολικης” πλευρας.Δηλαδη το τι εκφραζει ο καθε δισκος!Συνηθως συγκρινουμε δισκους οι οποιοι “βγαζουν” παρομοια συναισθηματα καθως ποτε η μουσικη δυο συγκροτηματων δεν θα ειναι ακριβως η ιδια!Αλλα και σε αυτο τον τομεα δεν γινεται συγκριση!Το Suburbs ειναι ενας χαρουμενος δισκος!Τον ακους οταν εισαι “φρεσκος” πριν αρχισει το σχολειο ας πουμε.Η οταν εισαι ξεκουραστος και χαρουμενος.Το ready to start λεει ακριβως το τι συναισθηματα θελει να βγαλει ο δισκος!Απο την αλλη το ΟK Computer μονο χαρα δεν βγαζει.Βγαζει λυπη,αγανακτηση τετοια πραγματα.Εγω προσωπικα(που ειναι απο τους αγαπημενους μου δισκους το OK Computer)δεν μπορω να τον ακουσω οταν ειμαι χαρουμενος!Με λιγα λογια για εμενα αυτη η συγκριση ειναι αστοχη,εκτος κι αν το κριτηριο της συγκρισης ειναι το γουστο κι οχι η μουσικη η το συναισθημα!
καταρχάς, η σύγκριση έγινε από το bbc, το οποίο στην κριτική του για το suburbs είπε πως είναι το ok computer των arcade fire, μόνο που είναι καλύτερο…
έπειτα, δε θεωρώ τόοοοσο χαρούμενο δίσκο το suburbs.ίσως να βγάζει μια ευάριστη μελαγχολία.χαρούμενο πάντως δε θα το χαρακτήριζα.ας πούμε, παραθέτω τους στίχους του εναρκτήριου ομότιτλου κομματιού με την feel good μελωδία:
[SPOILER]In the suburbs, I
I learned to drive
And you told me I’d never survive
Grab your mother’s keys, we’re leaving
You always seemed so sure
That one day we’d fight in
In a suburban war
You put it down against mine
I saw you standing on the opposite shore
Nobody down, the first bombs fell
We were already bored
We were already, already bored
Sometimes I can’t believe it
I’m moving past the feeling
Sometimes I can’t believe it
I’m moving past the feeling again
The kids won’t be so hard
In my dreams we’re still screaming
Running through the yard
And all the walls that they built in the 70s finally fall
And all of the houses they built in the 70s finally fall
It meant nothing at all
It meant nothing at all
It meant nothing
Sometimes I can’t believe it
I’m moving past the feeling
Sometimes I can’t believe it
I’m moving past the feeling into the night
I just can’t understand
How I want a daughter while I’m still young
I want to hold her hand
Show her some beauty
Before this damage is done
But if it’s too much to ask
If it’s too much to ask
Send me a son
Under the overpass
In the parking lot we’re still waiting
It’s already passed
So move your feet from hot pavement
And into the grass
Cause it’s already passed
It’s already already passed
Sometimes I can’t believe it
I’m moving past the feeling
Sometimes I can’t believe it
I’m moving past the feeling again
I’m moving past the feeling
I’m moving past the feeling
In my dreams we’re still screaming
We’re still screaming
We’re still screaming[/SPOILER]
δεν τους λες και τόσο χαρούμενους…το suburbs έχει να κάνει με το συναίσθημα για τη στιγμή που θα γυρίσεις στα 25 με 30 στα προάστια όπου μεγάλωσες, ενώ είχες φύγει για να σπουδάσεις και να βρείς δουλειά στα μεγάλα αστικά κέντρα.αυτό σε ένα πρώτο επίπεδο.σε ένα δεύτερο επίπεδο, έχει να κάνει με τη συνειδητοποίηση της απανθρωποποίησης και του κατακερματισμού του ανθρώπου στα αστικά κέντρα, με “το ίδιο και το ίδιο” κάθε μέρα και με την επιθυμία να σπάσεις τη μικροαστική αλυσίδα πριν να είναι αργά (οι τέσσερις πρώτοι στίχοι του ομότιτλου είναι πολύ σημαντικοί για την κατανόηση του νοήματος του δίσκου).για κάτι τέτοιο δε μίλαγε και το ok computer εν έτει 1997?εδώ ακριβώς λοιπόν τέμνονται οι δύο δίσκοι και η σύγκριση αποκτά νόημα.
Xμ, αν ήταν μια ας πούμε δήλωση ότι το Suburbs είναι το αντίστοιχο Ok Computer αυτής της δεκαετίας, δεν βλέπω κανένα πρόβλημα. Ίσα ίσα, και βάση θεματολογίας μπορείς να βρεις αντιστοιχίες.
Αν μπεις όμως σε μονοπάτια σύγκρισης ποιότητας των δίσκων ε πάρτο αυγό και κούρευτο. Είναι λίγο βλακώδης λογική (είναι και διαφορετική μουσική σε όλα τα επίπεδα). Επίσης να θυμίσουμε ότι το Ok Computer έχει δυσθεώρατο στάτους και σηματοδότησε μια γενιά.
Εγώ λέω να χαρούμε ότι το Suburbs είναι ένας εκπληκτικός δίσκος (όσο δεν πάει) και να αφήσουμε να το τοποθετήσει η ιστορία όπου θελει. Aς μην εκβιάζουμε τα πράγματα ούτε εμείς ούτε το BΒC και το οποιοδήποτε BBC. Γενικά αν έκανε νύξεις το BBC περί καλύτερου αλμπουμ απο το OK Computer προφανώς το έκανε για να τραβήξει την προσοχή ή να τολμήσει μια επιφανειακή επιβεβαίωση του πόσο σπουδαίο αλμπουμ είναι το Suburbs. Γενικώς όμως, στερείται σοβαρότητας:roll:
Είναι τρομερά άτοπο απο δύο δίσκους εκπληκτικούς (απο διαφορετικά συγκροτήματα που παίζουν διαφορετική μουσική) να ψάχνεις να βρεις τον εκπληκτικότερο. Πάρτε μια μουσική μεζούρα και αρχίστε το μέτρημα. Ίσως κατά καποια χιλιοστά να βρείτε έναν αντικειμενικό (πάντα!) νικητή.
Σε αυτο εχεις δικιο οmως με το χραουμενο εννοουσα αυτα που ειπες.Feel Good μελωδια και γλυκια μελαγχολια ειναι ο καλυτερος χαραχτηρισμος των συναισθηματων που εκφραζει!Τωρα ετσι οπως το εθεσες εχεις δικιο και βλεπω οτι η συγκριση εχει να κανει με το θεμα των δισκων!Μπορω να πω οτι δεν το ειδα απο αυτη την πλευρα,καθως δεν εχω αγορασει ακομα το αλμπουμ και δεν εχω δει τους στιχους!Και τωρα που το ξανασκεφτομαι City With No Children :lol:
αυτό ακριβώς είναι και μένα το point μου.θεωρώ πως το suburbs είναι για το 2010, ακριβώς ότι ήταν το ok computer για το 1997.
και βασικά θα συμφωνήσω πως η σύγκριση έγινε κυρίως για να δωθεί η δέουσα προσοχή στο δίσκο.
είναι στιγμές που κάθομαι και διαβάζω μόνο τους στίχους.είναι πραγματικά καταπληκτικοί.ειδικά με το suburban war έφαγα τρελό κόλλημα μόλις διάβασα τους στίχους του.αξίζει να τους τσεκάρει κανείς.υπάρχουν όλοι και στα ιντερνέτς.
Tζηζας, μην κάνουμε κι εδώ πέρα αυτά που βλέπουμε στα λαστ.φμς κτλ. που όποιος δίσκος διαρρεύσει, πάντα θα υπάρχει κάποιος την επόμενη ακριβώς μέρα να πει ότι είναι ο καλύτερος δίσκος που έχει ακούσει στη ζωή του. Και σε περίπτωση που δεν έχετε τσεκάρει τι συμβαίνει εκεί έξω στα ίντερνετς, σας το λεώ εγώ ότι δεν υπερβάλλω. Τρου στορυ κιετς.
Το The Suburbs είναι φοβερός δίσκος, δεν αντιλέγω. Αλλά νέο Ok, Computer; Wtf. Χαζές συγκρίσεις εντυπωσιασμού εφάμιλης εγκυρότητας με τις διαφημίσεις που έχουν τα μεταλ χαμμερς “Steelwarlord’s devastating new album is the best speed metal release since Judas Priest’s Painkiler” κτλ
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που το Ok Computer, είτε το λατρεύει κάποιος είτε όχι, είναι ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ (τη στιγμή που γράφω αυτό το ποστ σηκώνω και το χέρι μου) και το The Suburbs πατάει στη γη. Νομίζω ότι οι λόγοι είναι προφανείς αν αναλογιστεί κανείς το πότε βγήκε και το τι μουσική παίζει σε σχέση με τη μουσική που βγαίνει σωρηδόν την εκάστοτε εποχή.
Και γενικά, το νέο Ok Computer 1 μήνα μετά απ’ όταν διέρρευσε; Seriously. Και 3 μήνες δλδ να ταν το ίδιο ισχύει. Και σίγουρα αυτοί που το πρωτόπαν στα ίντερνετς το παν πολύ πιο νωρίς. Μια-δυο μέρες μετά.
Το The Suburbs είναι μια πάρα πολύ καλή έως φοβερή κυκλοφορία που ξεχωρίζει σε έναν ήχο που βγαίνουν απίστευτα πολλοί δίσκοι κάθε χρόνο, αρκετοί από τους οποίους είναι μια χαρά ποιοτικότατοι. Εκεί έγκειται η διαφορά.
Τώρα θα πήγαινα και στο Blood Of The Nations να πω για τα μεγάλα λόγια, αλλά ο σομν τα λέει καλύτερα από μένα εκεί ;ρ
Γενικά, δεν κερδίζει τίποτα κανείς με το να προσφεύγει σε τέτοια για να επιδείξει τον ενθουσιασμό του και να επικυρώσει μέσα του την αξία ενός δίσκου που αγάπησε με τη μία. Ένα απλό “με κάνει κομμάτια και δεν μπορώ να σταματήσω να τον ακούω κάθε μέρα” είναι αρκετό. Ο χρόνος θα δείξει τα υπόλοιπα.
εγώ εξήγησα που θεωρώ πως μπορεί να γίνει σύγκριση.κατά τα άλλα το ok computer είναι ο αγαπημένος μου δίσκος των 90’s.
το μόνο σίγουρο είναι πως με το suburbs οι arcade fire μπαίνουν στη στρατόσφαιρα των μεγάλων.μένει να δούμε την εξέλιξή τους…
ορίστε και η επίμαχη κριτική:
http://www.bbc.co.uk/music/reviews/nm4z
Διαφορετική απήχηση έχει ο οποιοσδήποτε δίσκος στον καθένα μας.
Σύγκριση είναι άστοχο να γίνεται μεταξύ δίσκων ή συγκροτημάτων.Προσωπικά ο δίσκος “Ok Computer” μου είναι απλά εύηχος και δεν θεωρώ πως άλλαξε τα μουσικά δεδομένα.Έκανε όμως μεγάλη εμπορική επιτυχία και ακούστηκε ακόμα κι από ανθρώπους που δεν έχουν μουσική παιδεία -ας το πω μουσική παιδεία γιατί δεν μου έρχεται κάτι άλλο στο νου-.Τους Suburbs δύσκολα θα τους ακούσουν κάποιοι με όχι τόσο εκπαιδευμένος αυτί.Υπάρχουν φυσικά πολλοί που ακούνε κάποια συγκροτήματα για να είναι και στη μόδα…Υπάρχουν διαφόρων ειδών ακροατές…
Εμένα πάντως μου έκαναν πολύ καλή εντύπωση αλλά δεν ενθουσιάζομαι ιδιαίτερα.Κρατώ την θετική μου εντύπωση και αναμένω το τρίτο δίσκο τους.
ε ναι, είναι δύσκολη μπάντα οι suburbs.
κάτσε, ο πρώτος πώς λέγεται?
Ναι mr_, το Ok computer είναι πιο εύκολο από το σάμπαρμπς, whats yer prob.
Antoinette:3ος ήταν τούτο δω!
read between the lines ma’dear
το arcade fire τους ομως εγω πιστευω να αποδειχτει πολυ καλος δισκος…
:razz:
edit,@ shaman με προλαβες
συγχωράτε μας…Έχουμε πυρετό σήμερα… 
Να φανταστείς πως με πυρετό είχα μπερδέψει Deep Purple με Pink Floyd… Καίω κάρβουνο
τουλάχιστον πιστεύω ότι συμφωνούμε πως είναι ο καλύτερος δίσκος των arcade fire, έτσι?
πες τα!ως πότε πια θα μένουν στο παρασκήνιο?
http://www.myspace.com/thesuburbsmpls
λένε πως ο τρίτος δίσκος ενός συγκροτήματος είναι και ο πιο σημαντικός.δεν ενστερνίζομαι πλήρως αυτήν την άποψη, αλλά σίγουρα αυτός ο δίσκος θα κρίνει πολλά.
Σιγουρα ενας απο τους 3 αγαπημενους μου δισκους για το 2010 -εως τωρα-.
Αγαπημενα μου κομματια ειναι τα ‘Deep Blue’ και ‘Suburban War’ εχουν υπεροχη ατμοσφαιρα και γενικα το αλμπουμ κινεται σε πολυ καλους ρυθμους αν και υπαρχουν και αναλαφρα σχεδον ποπ κομματια οπως το ‘Rococo’…