εντελώς ασταθής… μπορεί σε ένα ματς να σκοτώσει τον οποιονδήποτε και σε άλλα 10 να παίζεις με παίχτη λιγότερο
Mark Gasol στην Μπαρτσελονα λενε. ελα δωστε το απο τωρα.
Αποτυχημένη η χρονιά της αν δε ρίξει 30π διαφορά στον τελικό της Euroleague.
1 Like
Και πέρυσι τα ίδια ακριβώς γραφοντουσαν
Και μάλιστα πέρυσι έγραφαν για τον Pau Gasol και πόσο ανίκητη θα είναι η Μπαρτσελόνα . Για την ποιότητα του ρόστερ δεν μου έκανε καθόλου κλικ
Βέβαια φέτος έχει κοουτς , άλλη χρονιά . Θέλω να την δω και σήμερα με ΤΣΣΚΑ πως θα πάει μήπως θέλει χρόνο ακόμα για να ρολαρει
Εντιτ : Φετινές πρέπει να είναι και οι φήμες για Pau Gasol . Όχι περσινές όπως έγραψα
Για απόψε, κι επειδή η Μπάρτσα έχει πιο πολλούς νέους παίκτες (και κόουτς) από ΤΣΣΚΑ, πιστεύω θα νικήσουν οι Ρώσοι.
Θετικός στον κορωνοϊό ο Γιασικεβίτσιους και ο άμεσος βοηθός του Ντάριους Μακσκολιούνας.
Και στη τσκα ο Μιλουτινοφ
Ωραία συνέντευξη.
1 Like
Απολαυστικός “μπέμπης”. Μεγάλη παιχτούρα και ατομάρα.
Περαστικά του κιόλας, καθώς είχε και μία περιπέτεια υγείας πριν λίγες ημέρες.
4 Likes
Τι έτος έχουμε ρε παλικάρια 
11 Likes
Θα το σκέφτεται και θα κλαίει και ο Διαμαντίδης
3 Likes
Παιδια τα μαθατε?
ο Γκαλης επιστρεφει στην εθνικη! 
5 Likes
Αν γυρίσουν και οι Παπαλουκάς, Φώτσης, Αλβερτης, Κακιούζης, θα έχουμε ομαδάρα. Για τον Διαμαντίδη το κόβω χλωμό. Ο Σχορτσιανίτης πρέπει να χάσει κάποια κιλά.
5 Likes
Ο Αντετοκούμπο θα είναι όμως; Απ’ ότι έχει καταλάβει, όχι (λόγω απαγόρευσης από το nba).
Ένα άρθρο-αφιέρωμα στον Γκάλη, με αφορμή την πρώτη επίσημη εμφάνισή του στις 2-12-1979 (με τη φανέλα της αρειανάρας φυσικά!):
Άλλη μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη από τον Σκουντή, εξ αφορμής της απόφασης του Big Sofo να σταματήσει την καριέρα του.
Τεράστιος σε όλα του ο Σοφοκλής. Σωματοδομή, ταλέντο, ψυχή και υπομονή. Τεράστιο, επίσης, και το what-if της περίπτωσής του, κυρίως όσον αφορά στην προοπτική του NBA.
Όσον αφορά στο ζήτημα της υπομονής που αναφέρω, το συνδέω άμεσα με την ψυχολογία του συγκεκριμένου παίκτη και θα ήθελα να γενικεύσω.
Είμαι -ως γνωστόν(;)- Παναθηναϊκός. Σεβόμουνα απόλυτα τον Σοφοκλή όταν έπαιζε στον Ολυμπιακό, τον θεωρούσα από τις πλέον υπολογίσιμες μονάδες και τον συμπαθούσα. Με ενοχλούσε αφάνταστα η κριτική την οποία δεχόταν, όχι μόνο από τους οπαδούς (αντιπάλους και μη), όσο και από τους δημοσιογράφους. Θες το ότι έχω ασχοληθεί για αρκετά χρόνια με το άθλημα στα τμήματα υποδομής; Όχι, δεν είναι αυτό. Αποφεύγοντας να υιοθετήσω όρους όπως το bullying και το body shaming, νομίζω ότι αυτό που μ’ ενοχλούσε (και μ’ ενοχλεί) ήταν η -αυθαίρετη κι εντελώς λανθασμένη- ταύτιση της “εκτόνωσης” των οπαδών με την ασυδοσία.
Ναι, η live παρακολούθηση ενός αθλητικού παιχνιδιού έχει το στοιχείο της εκτόνωσης, δικαιολογεί το να τα “χώσεις” σε περίπτωση που διακρίνεις αδικία κι επιτρέπει και το πικάρισμα. Κατά την άποψή μου, υπάρχει, όμως, ένα όριο στο οποίο παύεις να είσαι ανθρώπινος και περνάς, πλέον, στη “ζώνη του λυκόφωτος”, θρασύδειλος ων, κρυπτόμενος στην ασφάλεια του πλήθους (ή, καλύτερα, της “αγέλης”). Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι εκλήθη σε απολογία ο Σχορτσανίτης, αντί να επιβραβευθεί και να στηριχθεί δημοσίως, επειδή “τόλμησε” να ανέβει στις εξέδρες για να αντιμετωπίσει το ρεμάλι που έβρισε τα παιδιά του. Απορώ, τι στο καλό είχε ο κάθε “οπαδός” του Παναθηναϊκού στο μυαλό (λέμε τώρα) του, όταν ξεφτίλιζε έναν άνθρωπο με τόση σφοδρότητα, λέγοντάς του ότι “Έφαγε όλο τον Σκλαβενίτη”. Ρε, υπάνθρωποι τι (δεν) νιώθετε εκείνη την ώρα που εκστομίζετε τα μύρια όσα “εμετικά”;
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είμαι αθεράπευτα ρομαντικός κι έχω μείνει στην εποχή του φιλάθλου της δεκαετίας του '50 ή του '60, ξέρω ‘γω. Για εμένα, δεν έχει να κάνει με εποχή, αλλά με την ανθρωπιά, την ενσυναίσθηση και τη συνειδητοποίηση ότι υπάρχουν όρια που διέπουν τις διαπροσωπικές επαφές. Τι σου φταίει η μάνα του διαιτητή, ρε κάφρε, ή οι πεθαμένοι συγγενείς του; Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα αφορά στο εξής σύνθημα, το οποίο, δυστυχώς, δεν έχω καταφέρει να αποβάλλω τόσα χρόνια από τη μνήμη μου. Ο Ιωαννίδης (aka “ξανθός”) είχε με τη γυναίκα του θέματα τεκνοποίησης. Κάποιος “λοβοτομημένος” μισάνθρωπος, από το αντίπαλο “στρατόπεδο”, αποφάσισε να κεφαλαιοποιήσει το εν λόγω προσωπικό ζήτημα του προπονητή, δημιουργώντας το εξής “σύνθημα”: Είναι ψωλού η γυναίκα του ξανθού / και δεν μπορεί να κάνει ένα παιδί / γι’ αυτό ξανθέ, άνοιξέ της καμπαρέ / να την γαμάει όλο το Παλέ.
Θεωρώ, μετά από τόσα χρόνια που ασχολούμαι με την παρακολούθηση αγώνων, ότι δεν έχει ακουστεί τίποτα πιο χυδαίο και προσβλητικό στα ελληνικά γήπεδα. Ήθελα να 'ξερα, όσοι εκστόμιζαν τα προαναφερόμενα ή/και δεν τα έβρισκαν και τόσο ακραία, μπορούσαν με την ίδια ευκολία να κάνουν πλάκα με ένα τέτοιο ζήτημα και στην καθημερινότητά τους, απευθυνόμενοι κατά πρόσωπο στον συνάδελφο, το γείτονά τους κ.λπ.; Παρεμπιπτόντως, απεχθανόμουν τους τακτικισμούς του Ιωαννίδη και την εν γένει συμπεριφορά του ως προπονητή, αλλά μετά από αυτό το σύνθημα “κέρδισε” την αιώνια συμπαράστασή μου ως άνθρωπος.
Συνεπώς, καλή η συνέντευξη του Σοφοκλή στον Σκουντή, αλλά οι πιο σημαντικές και αποκαλυπτικές του θέσεις εκφράζονται στην ακόλουθη. Την οποία, υποθέτω δεν έδωσε μόνο για τον εαυτό του, αλλά για τον κάθε Ιωαννίδη και Σοφοκλή των γηπέδων που αποτελεί έρμαιο στην καφρίλα του κάθε “αρρωστημένου”, που χάνεται μέσα στο πλήθος και εξανίσταται όταν διακόπτονται τα παιχνίδια, λόγω ακραίων συνθημάτων, γιατί αυτός “Έχει πληρώσει εισιτήριο κι έχει δικαίωμα στην εκτόνωση”.
7 Likes
Ακόμα θυμάμαι το πόσο dominant ήταν σαν πιτσιρικάς και πόσο σπουδαίο τουρνουά είχε κάνει ( και όλη η εθνική ομάδα ) το 2006 στην Ιαπωνία
Είναι ένα από τα μεγαλύτερα what ifs του ελληνικού μπάσκετ . Παρόλα αυτά , θεωρώ ότι φέρει ευθύνες και ο ίδιος διότι πολύ συχνά , τουλαχ. νεαρός στον Ολυμπιακό ( νομίζω ήταν από 20 έως 25 ετών στον ΟΣΦΠ ) , ήταν πάνω από 10 κιλά βαρύτερος από το επιθυμητό
θα την δω τη συνέντευξη , ήταν πάντα συμπαθέσταττο παιδί ο big Sofo
4 Likes
Fixxxed.
Θυμαμαι οταν ηταν στον Ολυμπιακο μια φορα ειχε παρει 17 κιλα σε μια βδομαδα.
Να μην σου κουοουταρω το πανι των ΑΕΚτζηδων για τον Μπαγεβιτς ε? 
Παραδειγματα απειρα ρε τι να λεμε, απο τα κοκκαλα του Διαμαντιδη, στα “και οσοι ζειτε να πατε να τους βρειτε”, το μονο σιγουρο ειναι οτι η καφριλα στην Ελλαδα δεν εχει ορια. Αν και τοσα χρονια που παρακολουθω αυτο που με πειραξε περισσοτερο ειναι μαλλον το πανι για την Σρεμπρενιτσα που ειχαν ανεβασει οι ΧΑυγιτες (ωπα σορυ, αγνοι φιλοι της Εθνικης) στο ματς με την Βοσνια. Δηλαδη οταν φτανεις στο σημειο να εργαλειοποιησεις μια γενοκτονια αμαχων για να την πεις στον αντιπαλο πραγματικα δεν υπαρχει πλεον πατος.
1 Like
