Θέλω να τσεκαρω και το νέο project του Ayloss, κάπου το πήρε το μάτι μου στο bandcamp.
2 Likes
Κάποιος το ανέβασε εδώ προχτές νομίζω. Κλάσσικά καλό είναι αλλά νομίζω το έχει παρακάνει λίγο τουλάχιστον αυτά που κινούνται στο black metal
5 Likes
Ψευδωνυμο Ελληνα τραπερ;
5 Likes
Θα ήταν athlyoss
8 Likes
Στις νέες κυκλοφορίες
Tι εννοείς το χει παρακάνει;
1 Like
Μεταμεσονύκτιο post για μερικούς δίσκους που με απασχόλησαν τελευταία, με επιγραμματικά σχόλια γιατί (θα) υπάρχει και η κεντρική 
-
Για το νέο Negative Plane τοποθετήθηκα έστω και αργοπορημένα, αλλά μπορώ να πω πως μου αρέσουν οι μικρές διαφοροποιήσεις που προτίμησαν εδώ, και κρίμα να συγκριθεί με τον προκάτοχό του.
-
Το νέο Ultha
όπως και το νέο Verberis (με τον Saint Merant των Ulcerate στα τύμπανα ε…)
όσο περνάει ο καιρός ταεκτιμώ όλο και περισσότερο, μάλλον φταίει που τα προηγούμενα (στην περίπτωση των Ultha) δεν με είχαν ενθουσιάσει (αν και μου άρεσαν), εδώ τρυπάνε ταβάνι και μπράβο τους. Συμφωνείς @Old_Boy ;
- Οι λατρεμένοι Δανοί Hexis έβγαλαν πάλι πολύ δυνατό δίσκο, με λιγότερες hardcore και ελαφρώς περισσότερες sludge αναφορές, και μάλιστα καταφέρνουν να ξεχωρίζουν από τον κουραστικό μοντέρνο blackened hardcore συφερτό που αυξάνεται τυποποιημένα το τελευταίο χρονικό διάστημα (φωτεινή εξαίρεση οι Pilori π.χ., αλλά μην σπαμμάρω και εδώ).
Θυμάμαι και τη λαϊβάρα που είχαν δώσει πρι 3-4 χρόνια στην Υπόγα και ενθουσιάζομαι περισσότερο.
- Παραμένοντας στις Η.Π.Α., οι Hissing έβγαλαν μια από τις κυκλοφορίες της χρονιάς στο dissonant black/death…
Το ντεμπούτο τους το 2018 είχε περάσει νομίζω στα ψιλά, ευκαιρία να επανορθώσετε. Ντράμερ για σεμινάρια και κιθάρες που βάζουν δύσκολα στους μεγάλους της φάσης.
- Οι Scarcity είναι ένα ντουέτο, που αποτελούνται από τον frontman των Pyrrhon (συνεννοούμαστε;) Doug Moure και τον κλασικό συνθέτη Brendon Randall-Myers. Ξεκινάνε από το ambient/post και συνθέτουν ένα ζόρικο avant-garde black metal εργο που φαινομενικά ηχεί μινιμαλιστικό αλλά καταλήγει να αποτελεί μια ζόρικη ολοκληρωμένη άσκηση υπαρξισμου, εξαιτίας της απώλειας που βίωσε ο Myers, θα μου επιτρέψετε, με έμφαση σε μικροτονικά (αλά Jute Gyte - καλλιτέχνης για σεμινάρια) περάσματα. Εξαιρετικό.
- Οι Black Cilice θεωρώ πως παρέδωσαν μια από τις καλύτερες δουλειές τους φέτος. Πολλά και καλά riffs για το ύφος που παίζουν.
- Για το φετινό Dissolve Patterns προσκαλώ τον @Aldebaran να πει δυο λογάκια:
Φοβερό label. Όσα το λατρέψετε, μην παραλείψετε αυτό:
- Αρκετοί εδώ μέσα είχαμε αναφερθεί στο περσινό ντεμπούτο των Jordfast, το “Hädanefter”, το οποίο εξακολουθώ να θεωρώ πως έχει άκρως ενδιαφέρουσες και φρέσκες κιθάρες. Ε, τον Οκτώβριο έρχεται το δεύτερο.
έτσι, χωρίς διαθέσιμο δείγμα
και πιστεύω πως βελτιώνουν αρκετά την τεχνική τους.
Το ίδιο και τα πουλέν οι Φινλανδοί Celestial Grave (δείγμα) που από εκείνο το “Pvtrefactio” EP του 2017 όλο βελτιώνονται και θαρρώ πως το επόμενο τώρα Σεπτέμβρη, θα το δείξει πιο ξεκάθαρα.
Σίγουρα κάτι ξεχνάω, αλλά δεν γαμιέται.
6 Likes
Για Scarcity έγραψα κι εγώ δύο λογάκια:
Τούμπανο το δισκάκι, η Flenser σπέρνει φέτος.
Για Dissolve Patterns επιφυλασσομαι… Και έξτρα καρδούλα για Black Cilice!
2 Likes
Μου αρέσει που ήθελα να στο προτείνω, λέω θα είναι ταμάμ για τα γούστα σου 
edit: What he said:
Συνιστώνται καλά ακουστικά και αφοσιωμένη ακρόαση. Έτσι μόνο θα απελευθερωθεί η δύναμη των μικροδιακυμάνσεων των riffs και η παρανοϊκή παλέτα των συναισθημάτων που εμπεριέχονται. Ο θρήνος (aveilut) παλεύει να κυριαρχήσει μέσα σε αυτό το άκρως ενδιαφέρον άλμπουμ, ο άνθρωπος όμως, κάπως, τον δαμάζει
Εξαιρετικό είναι.
1 Like
Αν και δεν έχω ακούσει το πρώτο τους, όπως και αρκετά από τα split και ep’s θα συμφωνήσω. Ο δίσκος είναι ότι καλύτερο σε black έχω ακούσει για φέτος, απόλυτο σκοτάδι!
Πιθανόν να μην αρέσει σε όσους προτιμούν το black τους ορθόδοξο και σπάζονται με το σαξόφωνο στο Der Alte Feind και την διάχυτη πότε Post-ιλα, πότε post-punk ιλα (διαφωνεις;) του δίσκου, με τα Dead Moon t shirt που φοράνε και το γενικότερο image… όλα αυτά όμως για έμενα κάνουν το όλο πακέτο ελκυστικότερο.
Σίγουρα στην λίστα μου για το 2022!
2 Likes
Η αλήθεια είναι πως και εγώ με το “Converging Sins” του 2016 μπήκα στη φάση τους, στο επόμενο με έχασαν λιγάκι, συγκριτικά με τις προσδοκίες μου βέβαια, αλλά και τα EP, και το ντεμπούτο και το split με Morast είχαν να δώσουν πράγματα.
Φέτος μιλάμε για ολική μεταμόρφωση, κόβοντας και αρκετά black/doom σημεία που δεν με είχαν ενθουσιάσει.
Εγώ τα λατρεύω αυτά, πως να διαφωνήσω, ειδικά όταν στο ίδιο άλμπουμ έχουν και ξερά (μα πλούσια) και επιθετικά κομμάτια, σαν ύστεροι Αμερικανοί (δεδομένου του που πάει η σκηνή εκεί) που όμως βγάζουν έναν ευρωπαϊκό μηδενισμό.
Και μην ξεχνάμε πως ο κιθαρίστας τους παίζει και εδώ ε…
Πάντως, όπως ίσως έχεις ψυλλιαστεί, δεν είναι για μένα ότι καλύτερο άκουσα στο είδος, αλλά σίγουρα είναι από τις κορυφές του χώρου για φέτος…
2 Likes
θενκς για την πρόταση, μια χαρά είναι ο δίσκος
2 Likes
︎ Three-Faced Scapular of Death | HALF VISIBLE PRESENCE | Nuclear Winter Records (bandcamp.com)
Αφήνω αυτό διακριτικά εδώ και φεύγω.
Liberation ίσως τραγούδι της χρονιάς
1 Like
Κάπου το είχα ποστάρει αυτο απο μήνες, νομίζω στο “τι ακούτε τώρα” γιατί δεν ήμουν σιγούρος που κολλάει καλύτερα άλλα το έφαγε η μαρμάγκα…
Πρέπει να ασχοληθώ με το Negative Plane, τι άλλο μου διαφέυγει;
Review για Ultha παίζει να δούμε;
1 Like
Παίζει
Την δεύτερη ευκαιρία στους Wiegedood την έδωσες; Δεν νομίζω να σου διαφεύγει τίποτα εξεζητημένο πλήν όσων έχουν συζητηθεί εδώ κατά καιρούς θαρρώ…
Επίσης,
μόλις είδα πως θα παίξουν 3 Οκτώβρη Σαλόνικα στο Eightball (ημερομηνία Αθήνα γιοκ) ελπίζω να πάτε όσα σχετικά…
Εν τω μεταξύ, κλασική Hexis περιοδεία:
3 Likes
Μακάρι, τους αξίζει να γίνουν πιο γνωστοί…κανε τα κουμάντα σου
Το Wiegedood το έχω ξεχάσει εντελώς, τους προτιμώ ατμοσφαιρικούς και μου έπεσε κάπως περίεργο και δύσπεπτο, το ακραίο και “αστικό¨ black metal στο τελευταίο τους.
1 Like
Συνεχίζω το σπαμάρισμα εγώ:
1 Like
Αρκετό 90’ς ψωμί εδώ
3 Likes
Σας αρέσουν οι μπάθορι…
2 Likes
Παίζει και video (της πλάκας) για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει και το πρώτο τραγούδι του E.P.
2 Likes
Εντελώς από του πουθενά (νόμιζα ότι δεν ήταν ενεργοί πια…), οι Γερμανοί Kathaaria ανακοίνωσαν το 2ο καινούριο άλμπουμ τους To Be Shunned By All…As Centres Of Pestilence .
Δεν ξέρω πόσοι είχαν πάρει χαμπάρι το ντεμπούτο της μπάντας The Complex Void Of Negativity του 2008, με αυτό το πολύπλοκο, mid tempo black metal.
Μέχρι τώρα έχουν δώσει στην δημοσιότητα ένα κομμάτι από το νέο άλμπουμ, το The Judas Principle.
4 Likes