Γάμησε. Τέτοια θέλουμε.
Τι έχουμε εδώ;
ΟΚ προφανείς οι ομοιότητες με τους έτερους φυσιοδίφες , αλλά εγώ το βρήκα πολύ όμορφο και με πολύ σωστή παραγωγή.
αγαπημένη ιζλανδία με μια καινούρια και μια πιο παλιά κυκλοφορία. Τι ατμόσφαιρα φτιάχνουν εκεί πάνω ρε γαμωτο
Τι αλλο να κανουν? 10 σπίτια είναι όλα κ όλα
DØDSENGEL “Bab Al On” [2022]
Στα χασομέρια του '22, ξαναχτύπησε το νορβηγικό ντουέτο που όμως δεν πολυπατάει στην κλασική Νορβηγία, όσο σε ένα δικό του αρκετά συγκρατημένο, τελετουργικό και με ενέσεις θεατρικότητας στα φωνητικά ύφος το οποίο ταιριάζει βέβαια απόλυτα με την σταθερά crowley-ική θεματολογία τους.
Από τις σπάνιες περιπτώσεις σχημάτων που ενώ δε με είχαν κερδισει στα ξεκινήματά τους, κόλλησα στην πορεία, ειδικά από φιλόδοξο 2,5ωρο “Imperator” του 2012 και μετά.
QRIXKUOR “Zoetrope” [2022]
Δεν φαντάζεστε πόσο απολαμβάνω τα 1-piece EPs (τι ρίμα έφτιαξα!), αυτά δηλαδή του ενός μεγάλου κομματιού με αρχή-μέση-τέλος, έτσι που κατά κάποιο τρόπο να “διηγούνται” μια ιστορία. Βλέπε δηλ. “Chaining of Katechon”. Στο “Zoetrope” οι Βρετανοί QRIXKUOR ισορροπούν τέλεια για 24 λεπτά ανάμεσα στην ηχητική ακρότητα/παράνοια, την τεχνική και τη φινέτσα, καταλήγοντας σε ένα κάτι-σαν-prog-tech-black-death που αρχικά μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο να πετύχει, κι όμως όχι απλά τα καταφέρνει αλλά θριαμβεύει.
Ευτυχώς που πάνω στην αποστροφή του λόγου σε μια κουβέντα που είχα με άνθρωπο που εμπιστεύομαι, πέταξε την σχετική κυκλοφορία και δέησα να το ακούσω, αλλιώς το πιθανότερο είναι να μου είχε διαφύγει, αφού είχε την διπλή ατυχία αφενός να κυκλοφορήσει Δεκέμβριο (ο χειρότερος μήνας για να προωθηθεί ένα δίσκος από τα σχετικά μέσα) και αφετέρου να ανήκει στη κατά τ’ άλλα καλή εταιρεία Invictus, η οποία όμως εν μέσω κάποιων προβλημάτων έχω εντύπωση ότι επέλεξε να προμοτάρει κυρίως το NEGATIVE PLANE.
Φοβερό είναι αυτό! Έγραψα γι αυτό μια παρουσίαση στο προτελευταίο Underground Express, για όσους τσεκάρουν την στήλη αυτή.
Σε έχω εντοπίσει να ξέρεις, αλλά πολύ κρυμμένο ρε παιδί μου!
Στις σκιές!
Μπράβο πάντως που ανακάλυψες αυτό το EP, πραγματικά εξαιρετικό. Θα πρότεινα να παρακολουθεί κανείς κάθε κυκλοφορία της Invictus, είναι εγγύηση το label.
Ισχύει, ειναι όντως δυνατη δισκογραφική.
Απο κει βγήκε κ η celticfrostικη death metal δισκαρα των Ελβετών Deathcult (as in ο περσινος μου δισκος χρονιάς).
Οκ, ασχετο με το θρεντ, απλα ειπα να πεταχτω να δωσω κ γω λιγο αγάπη στην Invictus.
On topic, πολυ ενδιαφέρον το QRIXKUOR, για καποιο λογο μου εβγαλε συναίσθημα early 10s.
If you still sing, then I’ll still sing
Παρασκευή κυκλοφορεί επίσημα, αλλά αφήνω αυτό εδώ για όποιο ενδιαφέρεται:
Ας αφήσω και το τεράστιο νέο άλμπουμ των Ισπανών As Light Dies για όσα άτομα αρέσκονται σε πιο τεχνικές avant-garde black/death καταστάσεις:
Κάτι σημαντικό, αν και το έχω ξαναδιαβάσει σε συνέντευξή του:
“Regarding Snorre, Vicotnik said it best on Thomas’ podcast: “… I think… everybody in this genre today is inspired by Snorre in some way or another… Mayhem wanted to sound like Thorns. Immortal wanted to sound like Thorns. Everybody…” When Thorns’ new album finally drops, it’s going to be a historic moment!”
Να ζούμε μόνο μέχρι τότε…
Κυκλοφορεί αύριο το τρίτο μέρος της τριλογίας των Ελβετών Aara:
Αρα;
Ζωαρα
άρα καταλήγουμε ότι σαν τη Νορβηγία δεν έχει