[SIZE=“4”][FONT=“Lucida Console”]2010-In Lingua Mortua-Salon Des Refusés[/FONT][/SIZE]
Ο Trondr Nefas και μια παρέα φίλων του Νορβηγών οι οποίοι είναι λιγότερο γνωστοί από αυτόν (φανταστείτε δηλαδή) δημιουργούν ένα project πριν αρκετά χρόνια αλλά ουσιαστικά το δραστηριοποιούν το 2007 με το Bellowing Sea - Racked by Tempest (δεν έχω ακούσει νότα αλλά θα το κάνω—άκουσα, μελωδικό βμ που δεν ντορπιάζει αλλά περαμένει πατατάκι για τους λίγους και φανατικούς του είδους). Από όσο κατάλαβα όλα πήγαν σχετικά καλά από τότες και η συνέπεια τους ήταν το φετινό άλμπουμ.
Λοιπόν τώρα εδω πέρα έχουμε και λέμε:
Αρχικά Τυράκια δείτε τα guest star-ιλίκια
Jørgen Munkeby (Shining) on sax and bass clarinet, Niklas Kvarforth (Shining) and Thebon (Keep of Kalessin) on vocals, Ketil Einarsen (Jaga Jazzist) on flute, plus tons of various guitarists; Jacob Holm-Lupo (White Willow), Thomas Myrvold (Beastcraft), Hallvard Wennersberg Hagen (Xploding Plastix, Kvist), Geir Marius Bergom Halleland (Thunderbolt) and many more…
Και οι λοιποί:
-Lars Fredrik Frøislie (keyboards, drums, vocals, guitar, harmonica, bass and contrabass),
-Thomas Myrvold (guitar and bass),
-Tony Kareid (baritone guitar),
-Jørgen Munkeby (Saxophone and bass clarinet),
-Ketil Einarsen (flute),
-Hallvard Wennersberg Hagen (acoustic guitar - nylon str.),
-Anders Blystad (acoustic guitar - steel str.),
-Jacob Holm-Lupo (guitar and bass),
-Geir Marius Bergom Halleland (guitar),
-Raymond Haakenrud (guitar),
-Martin Johansson (guitar),
-Trondr Nefas (guitar),
-Niklas Kvarforth (vocals),
-Thebon (vocals).
Σε δεύτερο επίπεδο στο Salon Des Refusés θα συναντήσετε μια πολυπλοκότητα εκ πρώτης η οποία είναι αρκετά εύπεπτη σε δομή και δεν θα σας δυσκολέψει. Οι συνθέσεις δεν σπάνε τα εμπορικά κλισέ και αυτό είναι πλην σε πρωτοπορία αλλά συν για ένα κοινό που θέλει μάσημα της μπουκιάς πριν την φάει.
Σε τρίτο πλάνο θα διακρίνετε έναν αξιοπρεπή πλουραλισμό ο οποίος δεν ντροπιάζει κανένα είδος μουσικής από όσα αναμοχλεύει (πιστέψτε με εδώ μέσα έχει αρκετά πράγματα) και πάνω απ’ όλα δεν σακατεύει το black metal part θα έλεγα μάλιστα ότι εμπεριέχει περισσότερο από όσο περίμενα.
Τέταρτον έδωσαν στις προσωπικότητες που ήρθαν για φωνητικά την δυνατότητα έκφρασης του εαυτού τους. Νίκησε 30 πόντους διαφορά ο Kvarforth τον Thebon ο οποίος έχει γίνει σκατένια εμπορικός σχεδόν Shagrath-ικός, Eurovision Black Metal και γαμώ την Lena :?
Πέμπτον και δυσκολότερο τα συναισθήματα…μμμμ…εδώ μπλέκει το γλυκό. Από την μια πλευρά κάτι συμβαίνει που μπορεί να σε ταξιδέψει ας πούμε ότι υπάρχει το διαστημόπλοιο και είναι και σχετικά ωραίο από την άλλη η complex metal προσδοκία και ουχι progressive λειτουργεί σα να έκλεψε κάποιος την κηροζίνη του.
Το μυαλό στην δομή και την δύναμη και λιγότερο στο ταξίδεμα.
Τέλος μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι κάθε προσπάθεια που θα γίνει είτε έχει είδη γίνει στην οποία είναι πρωταγωνιστής ο blackmeteller που πάντα ήξερε μουσική και μετά την μαυρομεταλλική του καταξίωση ήρθε η ώρα να αναδείξει τον prog εαυτό του και να παντρέψει το black metal με την jazz, καλό θα είναι να κρατάμε πολύ μικρό καλάθι…καλάθι χούφτας.
Υ.Γ:
Ούτε ως τώρα υπάρχει σύνδεση, αλλά να σου πω την αλήθεια δεν σε πολυκατάλαβα.