Black Metal Albums

Αυτο το νεο κομματι των Kickback κατι με τιγρη στο τιτλο εχει DSO σημειο μεσα ε κι ακουγεται πιο γαμημενα νιχιλιστικο απο ποτε γι αυτο να ξερετε περιμενουμε τη δισκαρα ασφαλιστε θυγατερες κλειδωστε καταθεσεις :!: :!: :!:

Tο εγραψα και στο θρεντ που ανοιξα για το νεο δισκο τους. Το cavalcare le tigre παιζει να ναι απο τα καλυτερα κομματια -και πιο αρρωστα- της χρονιάς.

Όσο για Diapsiquir πραγματί ξεφευγει ο τύπος, δεν εχω ακουσει και πολλα παρομοια πραγματα. Εχω κολλήσει βασικά με τον δίσκο.

Για Kickback συμφωνώ ότι θυμίζει DSO, θα τα πούμε καλύτερα στο άλλο θέμα όμως, όταν κυκλοφορήσει η δισκάρα…

Κι εγώ ψάχνω για παρόμοια με Diapsiquir, μέχρι στιγμής μόνο τους Νορβηγούς Manes είχα βρεί να κάνουν τέτοιους συνδιασμούς, αλλά διαλύθηκαν. Άντε να πούμε λίγο και τους Thy Catafalque που μου είχε προτείνει ο NoMisterakis…

Ο εξορκισμός του Necrobutcher

Λοιπόν, κάθε χρόνο υπάρχει κάτιτις από δώθε που γουστάρω πολύ. Πέρσι ήταν ο εκπληκτικός Παράκλητος και το Forest Of Stars. Έτσι κι εφέτος έψαχνα καθόλη τη διάρκεια του έτους να δω ποιοί ήταν τέλος πάντων οι φετινοί δίσκοι που θα μου έκαναν το κλικ ως ακροατής ξένος στα μπλακμαιταλς. Όχι ότι έδινα και πολλές ακροάσεις στους δίσκους που απέρριπτα, πολλές φορές με τη μία ακρόαση έμπαιναν στον κάλαθο. Παρόλα αυτά, αυτή η διαδικασία “ψαξίματος” των μπλακμεταλ δίσκων που είναι “για μένα” είχε αρκετό ενδιαφέρον, ακόμα κι έτσι.

Εν πάση περιπτώσει, εν τάχει, το Blut Aus Nord το άκουσα αρκετές φορές γιατί έμοιαζε πολλά υποσχόμενο ότι κάποια στιγμή θα ανοιχτεί, όμως τελικά εκεί μέσα δε συνέβαιναν και τόσο πολλά πράγματα. Όχι για τα δικά μου γούστα μου τουλάχιστον. Το Peste Noire παρόλες τις ιδέες, τους πειραματισμούς, τα ακορντεόνια και το αβαν-γκαρντ του θέματος που ενδεχομένως να με έλκυε έχασε λόγω των ανυπόφορων στο αυτί μου φωνητικών. Άκουσα και τα χιπστερομπλακμαιταλς στυλ Deafheaven και Liturgy, ψιλοααδιάφορα με φάνηκαν. Το Wolves In The Throne Room καλό αλλά, εντάξει Diadem δε φτάνει με την καμία. Ούτε Two Hunters και εντέλει δε θα του δώσω plays σε μια ούτως ή άλλως δυνατή χρονιά. Κάτι δίσκοι στυλ Woods Of Desolation ή Dornenreich τους θεωρώ εντελώς αχρείαστους. Επίσης De Magia Veterum μου φάνηκε πολύ μέτριο, ενώ απ’ το Shining έλειπε αυτό το κάτι που είχε το V (ο μόνος τους δίσκος που έχω ακούσει, μα που γούσταρα πολύ). Το Absu, από την άλλη μεριά ήταν συμπαθητικότατη ολντσκουλια και μου κάνει κέφι να το ακούω.

Από εκεί και πέρα, αυτό που έχω ξεχωρίσει είναι ο κόκκινος δίσκοντας των Ascension (μιας και απ’ ό,τι έχω δει γουστάρουμε να το βάζουμε 2011) με δυνατή ατμόσφαιρα και πανέξυπνες ιδέες στις κιθάρες. Επίσης εδώ και 10 μέρες λιώνω και δηλώνω ενθουσιασμένος με το πρώτο ντέμο κάποιων Καναδών Thantifaxath που έχει μέσα την κομματάρα [I]Violently Expanding Emptiness[/I] -οι κιθάρες στο οποίο μου φέρνουν σε DSO.

Αυτά λοιπόν, αν θέλει κανείς γνώστης να κάνει κανένα σχολιασμό πάνω σε οτιδήποτε από αυτά που έγραψα μπας και βάλω τα πράγματα σε μια σειρά, ας το κάνει. Ή κανείς ελιτιστής να μου πει τι παπαριές γράφω και να γυρίσω στους αρκτικμανκιζ και τους Manowar, καλό θα ήταν και αυτό.

Πολύ ωραίο κείμενο, είναι από αυτά που περιμένω διακαώς μιας και σχολιάζουν δίνοντας τροφή για σκέψη και συζήτηση. Λοιπόν για όσα λες ουσιαστικά δεν μπορώ να διαφωνήσω τα έχεις τοποθετήσει με προσεκτικό τρόπο, πολύ κοντά στο γκρεμό μιας διαφωνίας αλλά δεν πέφτουν εκεί.

Αυτό που μπορώ να πω είναι ποια album δεν είναι σε όσα αναφέρεις οπότε μπορεί και να μην έχεις ακροαστεί αλλά θα το άξιζαν. Παράλληλα σε όσα λες και θα συμπληρώσω είναι μάλλον όλο το Black Metal του 2011. Αρχικά το [B]Stained Glass Revelations [/B]των [B]Negative Plane [/B]που είναι πολύ πιθανό να θεωρηθεί, καλύτερος δίσκος της χρονιάς για το Είδος. Έπειτα τo [B]Aosoth III [/B] που είναι ένα ιδιαίτερα σκοτεινό album και εκφράζει ορθά το συναίσθημα του Black Metal (το Thantifaxath είναι εδώ συναισθηματικά). Πέρα από αυτά το Void των [B]Craft[/B] που κραδαίνει το φλάμπουρο της «Ιδέας» αλλά και το Throne Of Katarsis (αν θέλει κάποιος παραπάνω «Ιδέα»=λέξη που χρησιμοποιούμε με τον Προσαταν στο msn για να συνεννοηθούμε όταν μιλάμε για Darkthrone ακόλουθους :lol:).

Από εκεί και πέρα για καλό Pagan [B]Aaskereia-Dort, Wo Das Alte Böse Ruht [/B]ή [B]Kampfar-Mare[/B] (στο λίγο πιο κατανοητό μιας και τα φωνητικά των Aaskereia δεν θα σου αρέσουν είναι Peste Noire φάση). Βάζω εδώ αν και είναι Death το [B]Ulcerate-The Destroyers Of All [/B]μιας και κουβαλά την τεχνική των Deathspell Omega. Τελειώνοντας [B]Caïna-Hands That Pluck [/B]για το Post του θέματος που έχει όμως πυγμή, [B]Mamaleek-Kurdaitcha [/B]για την υπερβολή και τον πειραματισμό και [B]Hat-Vortex Of Death [/B]για μια Νορβηγία που ξυπνά σιγά σιγά και μας προσφέρει κάτι από το παρελθόν.

  • 1 κι από μένα για το Stained Glass Revelations των Negative Plane. Άν κι αρχικά το σνόμπαρα, δε θυμάμαι ποιός επέμεινε να το ακούσω (νομίζω ο Angmar), και παρόλο που δε μου άρεσαν τα φωνητικά, μουσικά είναι μπροστά και σίγουρα ότι καλύτερο για φέτος!

Κι αν θες τσεκαρεις και [B]Glorior Belli[/B] - The Great Southern Darkness (για stoner black metal :p) και [B]Taake[/B] - Noregs Vaapen…Δε ξερω κατα ποσο ειναι ο ηχος που ζητας ομως.

To [B]CAΪΝΑ [/B]θέλει, τον ξέρω καλά εγώ :!:

να μιλάτε περισσότερο(ι) γι αυτό εδώ παιδιά.

Γράκχοντα άκου αν θες και το Nightbringer. Παρόλο που έχει υπάρξει κορεσμός στην ορθοδοξία, το συγκεκριμένο έχει κάτι παραπάνω από ένα εντυπωσιακό εξώφυλλο.
Επίσης και το Insects των Farsot πιθανόν να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον.

[B]ILL OMEN “Spear Of Salvation” [2010][/B]

Εντάξει το ότι η Αυστραλία είναι η νέα γη της επαγγελίας το 'χουμε πει αλλά εδώ πια τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ακραία. Εν προκειμένω ο κύριος Mitchell Keepin (εδώ IV) των θεών TEMPLE NIGHTSIDE (click) αλλά και των PESTILENTIAL SHADOWS (click), εδώ απελευθερώνει την προσήλωση και σπουδή του στα όσα τρομακτικά είδαν το νορβηγικό φως εκεί στις αρχές των 90ς. Συγκεκριμένα χρησιμοποιεί ως αφετηρία τον τραχύ DARKTHRONE ήχο των γνωστών 4 δίσκων (και ειδικά του “Transylvanian Hunger”) για να καταλήξει στην αφηγηματικότητα και την πνευματική ολοκλήρωση του BURZUM των “Hvis…” και “Filosofem”, δημιουργώντας (υπερ)low-tempo black metal με ambient προσανατολισμό.

Νομίζω δεν έχω ξανακούσει παρόμοια ηχογράφηση που να πιάνει τόσο καλά το πνεύμα εκείνης της εποχής και να κρατά τόσο σφιχτά μια δική της προσωπικότητα. Οι λάτρεις του ήχου, το ακούτε ΧΤΕΣ :!:

Δυστυχώς (η ευτυχώς) δεν βρήκα youtube links, οπότε απλά κατεβάστε το. Σημειώστε δε ότι έχουν μερικά ντέμοζ ακόμα και ότι όπου νάναι κυκλοφορεί και το ντεμπούτο fl.

Μάνο, ναι σε Negative Plane, ναι σε Nightbringer, χίλια ναι σε Ulcerate και επίσης

http://www.rocking.gr/modules/forum/showthread.php?t=19134&highlight=hand+path

Μάλλον μπέρδεψες τους χρήστες, ε; :stuck_out_tongue:
Πάντως αν αναφερόσουν όντως σε μένα, το Nightbringer το χω ακούσει κανα-δυο φορές και μου φαίνεται ωραίο, αλλά θέλω να το προσέξω καλύτερα.

Γενικά για το 2011 με βάση τα όσα έχω ακούσει, και έχοντας αφήσει αρκετά μπλακμέταλλς στην άκρη, ε κι εγώ ξεχωρίζω τα Negative Plane, Ascension και No Hand Path. Έχω σημαντικά κενά (το καημένο το Burzum ακόμα να του δώσω σημασία, ενώ ακόμα δεν έχω ακούσει ολόκληρο το Craft), αλλά το επόμενο διάστημα θα δώσω βάση λίγο σ’ αυτό τον ήχο. Α επίσης να πω ότι άκουσα το κομμάτι Thantifaxath που επόσταρε το 87 και μου πήρε το κεφάλι γαμώ το Χριστό του. Αυτό το demo αν όλα πάνε καλά (aka αν και τα υπόλοιπα κομμάτια είναι εκεί ψηλά) θα λιώσει.

Πω ρε μαλάκα #-o Τον Μάνο 87 είχα στο μυαλό μου, αλλά λόγω ονόματος έγραψα Γράκχο.

Όταν το πόσταρα εγώ γιατί δεν το άκουσες ρε αλήτη?

Ορίστε μας, είχαμε τον Prosatanic που μας μόστραρε το GRA, έχουμε και τον 87άρη τώρα να μας το παίζει μάγκας με THANTIFAXATH. [-X

Οι τελευταίοι ετοιμάζουν νέο ΕΡ για αρχές του '12 by the way, be prepared.

Έδιτ: Κι επειδή βλέπω ότι σιγά σιγά αρχίζετε κάτι ψευτολίστες της χρονιάς, κάτι έχετε ξεχάσει. Κι αν δεν το έχετε ξεχάσει, ντροπή σας που δεν το λάβατε υπόψη.

αγνοούμε τους αποπάνω και συνεχίζουμε :stuck_out_tongue:

Στο δρόμο της ψιλής κουβεντούλας που ΄χαραξε ο Μάνος λοιπόν.
Ας ξεκινήσουμε απο το [B]WitTR[/B] σαν κοινό σημείο αναφοράς. Δεν περίμενα για κανένα λόγο ένα άλλο [B]diadem[/B] και το άκουσα συμβιβασμένη με αυτή τη σκέψη. Αρχικά ψιλοπάγωσα (ίσως τελικά να μην είχα συμβιβαστεί τόσο), όσο προχωράει όμως στρώνει το θέμα, σε μεγάλο βαθμό. Και ναι, δυνατή χρονιά, αλλά οι wolves είναι αγάπη και θα τα πάρουν τα plays τους δκαιωματικά.

Ακολουθώντας τα ίδια χνάρια, το [B]Ascension[/B] είναι όντως στα καλύτερα της χρονιάς συνολικά, εμπνευσμένο, βατό, πιασάρικο μες στην ατμόσφαιρά του (αν και από δαύτους προτιμώ το [B]with burning tongues[/B]).

Κάπου εδώ νομίζω πρέπει να πω ότι βάσει του ημερολογίου μου, στα καλύτερα του 2011 μπαίνει και το [B]clandestine blaze[/B] που βγηκε 27/12/2010, αλλά αυτό μάλλον είναι δικό μου πρόβλημα. :\

[B]Thantifaxath[/B], επίσης πολύ δυνατό στα ep, αν και δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να συμμεριστώ τον ενθουσιασμό στα περί ομοιότητας μεταξύ [I]Violently Expanding Emptiness[/I] και [B]DSO[/B]. Σε φάση, ήταν ακριβώς το σημείο που μαγκώνομαι, όσες φορές άκουω το [B]Ravencult[/B] ([I]winds of damnation[/I]), το οποίο είναι επίσης πολύ καλό ε, έτερον εκάτερον.

Στα του πλάντερερ, με πιάνω να συμφωνώ εντελώς για [B]aosoth[/B] και [B]caϊna[/B], [B]throne of katarsis[/B], για να μην πω και [B]craft[/B]. (Που ναι, μ’ αρέσει, αλλά θα έπειθε ευκολότερα αν έδειχνε μια κάποια τσιγκουνιά σε ψιλοανάπηρες επαναλαμβανόμενες δηλώσεις τύπου: [I]i want to commit murder[/I].)
Το [B]ulcerate[/B] είναι στα τοπ μου, αλλά το βάζω στα ντεθμεταλζ μαζί με μιτοχόνδρια και νεκρούς χριστούς, ενώ το [B]hat[/B] βρίσκεται σε λίστα αναμονής.

Κατά τ’ άλλα, όποιος Μάνος επιζητά το βουνά_λαγκάδια_δάση_και_ειμ’ αρχηγόπουλο_._Δε_γουστάρω_κανέναν_σας στο μπλακ μεταλ του μπορεί ν’ αποτανθεί πρώτα στους [B]Ash Borer[/B] (να ένα πολύ δυνατό ντεμπούτο του ‘11) και έπειτα στους [B]Falls of Rauros[/B], ή το αντίστροφο για πιο σοφτ μπάσιμο.
Μιας που λέω για ατμόσφαιρες, θέλω ν’ αναφέρω και το [B]Von goat[/B] που δίχασε κόσμο και κοσμάκη με τα [I]"[/I][I]back vocals"[/I] του μέχρι εκεί που δεν πάει.
Αν έπρεπε με κάποιο τρόπο να το συγκρίνω με το προηγούμενο, θα 'λεγα σίγουρα πως γίνεται πιο κλειστοφοβικό, πιο αποπνικτικό.

To [B]Diapsiquir[/B] είναι πολυδιάστατο και δεν το βάζω στα μπλακ μεταλζ, όχι τίποτε άλλο, αλλά αδικείται και φαίνεται καραγκιοζιά κάτω απ’ αυτήν την ταμπέλα. Κρίμα είναι.
Στο [B]Farsot[/B] δε βρήκα την ατμόσφαιρα του [B]IIII[/B] αλλά επουδενί είναι αυτό αρνητικό. Άλλωστε τώρα βγήκε, ανήκει στα υποσχόμενα, όπως και τα [B]Nightbringer & Negative Plane[/B], που δε βγήκαν τώρα, αλλά τα φαγε λίγο η μαρμάγκα.

Έπαιξαν και κάτι [B]Eskhaton, Burzum, Nadiwrath, Dodsferd[/B] βέβαια, αλλά τούτο δω ήταν μια μικρή σύνοψις, έχει ο καιρός γυρίσματα.

Ειναι λιγο καψιμο ειναι η αληθεια (αν και η συνθεση σπερνει) αλλα στη τελικη μιλαμε για τους [B]Craft[/B] (:bow2:),δε νομιζω πως τους εχει απασχολησει ιδιαιτερα :stuck_out_tongue:
Οσο για [B]Wolves in The Throne Room[/B]…βρε αγαπες,να υποθεσω μονο εγω θεωρω το Celestial το καλυτερο τους ε…:roll:

Μάλλον μου ξέφυγε, συγγνώμη δάσκαλε :frowning:

Btw το Nadiwrath καραδοκεί κι αυτό, περιμένοντας τη σειρά του για ν’ ακουστεί.

[SPOILER][/SPOILER]

[SPOILER][/SPOILER]

[SPOILER][/SPOILER]

αυτα και ποικιλα black/thrash groupς τυπου Aur Noir, Nocturnal, Swordmaster κλπ, εκει τελειωνει η σχεση μου με το κατα τα αλλα αντιπαθεστατο black metal. ομολογω ομως οτι αυτο το κομματι με ξετιναξε!

επισης ελαχιστη καλη σχεση εχω και με bathoro-black-epic τυπου MORRIGAN, κυριως λογω της επικης χροιας. τωρα που το σκεφτομαι, μαλλον γιαυτο μαρεσει και το Enthroned και το Summoning. για το Immortal δεν μπορω να το εξηγησω πως και γιατι, ειναι τελειως εξω απο τα συνηθισμενα μου ακουσματα, αλλα απλα το αγαπαω! μεχρι και το At the Heart of Winter τους παρακολουθουσα στενα, για τα μετεπειτα δεν εχω αποψη.

PS. σορρυ που μπαινω σαν την σφηνοπουτσα στην κουβεντα, αλλα ακουγοντας το Mgla, ενιωσα την αναγκη να ποσταρω εδω 8) . αυτα. μπορειτε τωρα να συνεχισετε να βιαζετε ομαδικα εκεινη την παρθενα υπο τις εντολες ΤΟΥ. :stuck_out_tongue:

EDIT !! με πιασαν ενοχες ! ξεχασα τους τρισμεγιστους Rοtting Christ ! μεχρι ΚΑΙ το sleep of the angels προσκυναμε!