BLACKDEATH “Mortui Incedere Possunt” [2024]
Σπάνια περίπτωση μπάντας που επανακαθορίζει την ταυτότητά της και πετυχαίνει σε απόλυτο βαθμό. Είχα γράψει σχετικά για το προηγούμενο, εδώ τα πράγματα είναι πιο τσιτωμένα και αλλοπρόσαλλα, βάλε δυσαρμονία, βάλε πολυφωνίες, βάλε κιθάρες με ακατάπαυστες αλλαγές, βάλε εξωφυλλάρα, βάλε και μια απίστευτη διασκευή DEAD CAN DANCE κέρασμα.
Σπάνια περίπτωση μπάντας οι UNGFELL όπου ενώ η όλη τους αισθητική με προδιαθέτει θετικά, εν τέλει δε μπορώ να πω ότι με κέρδισαν ποτέ στο καθαρά μουσικό κομμάτι -αναφέρομαι στα πρώτα 2 FL, θα ακουστεί και αυτό πάντως, μπας και.
Σε άλλα νέα:
DEATH LIKE MASS “The Lord of Flies” [2024]
Οι DLM δηλαδή οι Πολωνοί Mark of the Devil (CULTES DES GHOULES) και T. Kaos (LVCIFYRE) καταπιάνονται με πιο medieval, straightforward και χεβιμεταλλίζον blackmetal που απευθύνεται θεωρώ στο κοινό το οποίο προσκυνάει NECROMANTIA (μιας έγινε σχετική αναφορά λίγο πιο πάνω) αν και κατ’ εμέ δεν έφτασε τελικά την eerie ατμόσφαιρα που ανέδυαν οι προηγούμενες κυκλοφορίες τους.
Και εγώ το περίμενα καλύτερο το DLM 
Ον τοπικ, βρήκα τι θα βαζω στους μαθητες μου πλεον, θενκς μεσιέ:
Writers + Performers
Snorre Ruch (Guitars and Vocals), Dev Gohil, (Guitars, Bass and Vocals) Vegar Ytterdal Larsen (Drums)
Τι άκουσα γτχμ.
Άσε τις τρολλιές και βγάλε άλμπουμ.
Κάποιοι Φινλανδοί Void Of Hope ντεμπουτάρουν τον Γενάρη. Μέλη λέει από Moonlight Sorcery (θυμάμαι καλά λόγια από @Ironman1!) και Onfodt. Πατάω play κι ακούω ένα από τα πιο ωραία, γκρουβάτα, symphonic black που άκουσα πρόσφατα. Σημειώνουμε και αναμένουμε.
Από το πουθενά (για μένα τουλάχιστον) σκάει μύτη αυτό και μου τινάζει το μυαλό
︎ A Violent Egress | Stygian Ruin
Νέο single από τους Order of the Ebon Hand. Εκπληκτικό κομμάτι!
Αρχέγονο, δαιμονικό, ορμητικό. Ντεμπουτάρα στις 13 Γενάρη.
Σου άρεσε;
Με ιντρίγκαρε τρομερά ο τίτλος με Swedenborg και το lineup, αλλά δεν ξέρω, περίμενα κάτι πιο μονολιθικό.
Ίδωμεν με το full βέβαια.
Δυο ακροάσεις έχω κάνει το άλμπουμ ως τώρα αλλά, ναι, με κερδίζει φουλ.
Έχει προφανώς το ανίερο feeling που πρέπει, έχει φοβερές ατμόσφαιρες, άπειρες riff-άρες, έχει και κατι mid-tempo μέρη σκέτη μούρλια!
Τέλη Δεκέμβρη αποφάσισαν οι Αμερικανοί Skagos να επιστρέψουν δισκογραφικά έπειτα από 11 χρόνια και το επικό “Anarchic”
για το οποίο είχα πει μερικά πράγματα στο “52”
και αν και έπρεπε να περασουν λίγες ημέρες να αποδεχθώ πως όντω συνέβη αυτό, αλλά και να βρω χώρο και χρόνο να το ακούσω, μπορώ να πω πως στο “Chariot Sun Blazing” folk, blackgaze, cascadian black, και λίγη ποιητική τραχύτητα εμπλέκονται ξανά με τρόπο τόσο ξερό και εντελώς μοναχικό, που αποτελεί βασικό μου άκουσμα αυτές τις ημέρες. Και ας μην φτάνει, μέχρι στιγμής, τον προκάτοχό του. Οψόμεθα.
Όσον αφορά το 2025, ξεκινά με νέο EP από Theophonos:
που μάλλον αποφάσισε να παίξει crust punk εδώ μαζί με το δυσαρμονικομπλάκ του και να ξεδώσει και να με κάνει να νιώθω δικαιωμένος (μόνος μου) που στο περσινό τρομερό “Ashes Of The Huron River” στο εξώφυλλο έβλεπα επιρροή από Remains Of The Day
Το πρώτο mindfuck του 2025, ασχοληθείτε μονο όσοι ψήνεστε για avant-garde metal που να ξεκινάει απο Dodheimsgard και Sigh και να φτανει ως Voices και Inperial Triumphant.
Ντεμπούτο για τους Πολωνούς Uulliata Digir στις 10 Ιανουαρίου. Εχουμε μονο ενα δειγμα:
Δυσαρμονιες, πνευστα, φουλ θεατρικότητα στην φωνή κι ενας ωκεανος από riffs και δυατροπες αλλαγές.
Ιδου το ιδιο δείγμα και live:
Με εχει ιντριγκαρει πολύ και περιμενω το άλμπουμ σε 5 μέρες με μεγαλο ενδιαφέρον.
Σουηδοί, μέλη από October Tide, αυτό είναι το ντεμπούτο. Λίγο ψαρωτικός ο ήχος από τις κιθάρες στην αρχή, μου έφερε στο μυαλό αυτό το intelligent black metal, δεν θυμάμαι από που είχε βγει αυτό, πιο mid tempo κ γκρουβάτο αλλά μου έκανε κλικ ο ήχος του, τουλάχιστον το κομμάτι που κυκλοφόρησε.
ΕΡ για την ακρίβεια:
Τελείως από το πουθενά αυτο…
