Όχι, δίκιο έχεις γιατί έχει τεράστια σημασία. Τότε που πραγματικά παίζανε μουσική:(
Σας χαλαει ρε τυρεμπορες το These days??? (πως αλλαζει ο ανθρωπος :p)
Ναι. Μερικά φοβερά κομματάκια, αλλά μέχρι εκεί.
Σωστος:wink: μην ερθουν δινοντας βαση κυριως στα 3 τελευταια αλμπουμ τους γιατι τοτε…#-o
Άρχισε να μετράς…
Είδες τι κάνουν φίλε Χάρη οι ώρες οι δύσκολες??
Μέχρι που??
Δεν ανοίγω κουβέντα μαζί σου, εσύ θα προσκυνάς και το Bounce!
Το πρώτο album είναι για μένα στα 3 καλύτερα στο είδος του για να μην πω το καλύτερο…
To οποίο είναι ένας κακός (!) δίσκος??!
Αδιάφορος θα ταίριαζε καλύτερα.
Nα σου πω έχει Μυστικά της Εδέμ…Γιατι κάθεσαι και ποστάρεις??Και δει στο συγκεκριμένο θρεντ?
Άνευρος, άοσμος, άγευστος…σου φτάνει;:!:
Άνευρος και άοσμος ένας δίσκος με 3/4 των κομματιών που περιέχει να έχουν γίνει επιτυχίες,βγάζοντας 4 single??(Everyday / Misunderstood / Bounce /All about loving you)
Οκ…μάλλον καλύτερα να μιλήσουμε για προσωπικό γούστο και άποψη παρά για γενική διαπίστωση:wink:
Με αυτή τη λογική όμως και οι δίσκοι της Britney πρέπει να θεωρούνται δισκάρες μιάς και έχουν πουλήσει τρελά και έχουν βγάλει άλλα τόσα hit 
Και εγώ άνευρο θα το έλεγα αλλά επειδή δέχομαι αυτό που λές για τα προσωπικά γούστα, θα πώ ότι αυτό που με ενόχλησε είναι το πόσο πολύ μοιάζαν τα κομμάτια του δίσκου, τόσο το ένα με το άλλο όσο και με αυτά του προηγούμενου album.
Βασικα ο δισκος Bounce προσωπικα δν μ αρεσει καθολου αλλα αυτο δεν σημαινει πως δεν εχει κατι καλα τραγουδια…Παντως οτι αλμπουμ εχουν βγαλει μετα τα 90s ειναι για κλαματα σε σχεση μ τα αμπουμ των 80s-90s δν θυμιζουν καθολου τους καλους Μπον Τζοβι κ αυτους που αγαπησαμε,Μου δινει την εντυπωση βγαζω αλμπουμ για να οικονομαω κ δεν γουσταρω σαν φανατικος οπαδος της μπαντας που ειμαι…8)
These Days…ή Keep The Faith…ή Slippery When Wet.
Τεσπα, ψηφίζω Keep The Faith, επειδή το αγόρασα πρώτο.
Μα πάντα αυτό δεν ισχύει ρε συ?
Bασικα αποψη μου ειναι οτι απο το 1992 με το Keep The Faith εχουν να βγαλουν ενα ολοκληρωμενο καλο αλμπουμ -το These Days εχει μερικα καλα τραγουδια- αντ’αυτου κυκλοφορουν πλεον δισκους απλα για να στηριζουν τις περιοδειες με νεα τραγουδια χωρις να δινουν κατι το εξαιρετικο με αποτελεσμα 1-2 το πολυ τραγουδια να αξιζουν απο καθε δισκο.Για τη δεκαετια που διανυουμε με 4 δισκους μονο το “It’s my life” αξιζει πραγματικα.
Αυτό με την μπριτνευ πολύ άστοχο και γενικά το όλο θέμα εμπορικότητας - πωλήσεων πολυσυζητημένο όσο δεν πάει και αναμενόμενο να το ακούσω πάλι εδώ για ακόμα μία φορά για την συγκεκριμένη μπάντα…
Σε γενικές γραμμές και για να μην πολυλογώ ναι μεν μπορεί η δημοτικότητα να μην αντιπροσωπεύει την αξία μιας μπάντας αλλα και το γεγονός ότι αυτή η μπάντα έχει αυτή την δημοτικότητα παγκοσμίως κ αυτο κάτι σημαίνει,έτσι δεν είναι??
Όσο για το “μετα τα 90s οι jovi ήταν για κλάματα” ε ντάξει έλεος…απλά τα album δεν ήταν στο ίδιο ύφος με αυτά των προηγούμενων χρόνων,μην τα απαξιώνουμε.
Johnny ως “φανατικός οπαδός της μπάντας” θα καταλάβαινες ότι δεν είναι έτσι…
@freedom…όχι δεν ισχύει πάντα και το ξέρεις πολύ καλά νομίζω!
Ε νταξει σε συγκριση με τα αλμπουμ της δεκαετιας των 80s οπου τα χω λατρεψει κ τα ακουω 2.000 φορες την ημερα δν ειναι…αλλα εχουν κτ διαφορετικο που με κανει ν αναρωτιεμαι γτ να αλλαξουν τοσο πολυ το στυλ τους…ας πουμε το Lost Highway το αγορασα οπως ολα τ αλμπουμ τους το ακουσα κ σε καποια φαση κοιταξα απεξω το σιντι να δω μηπως πηρα λαθος αλμπουμ…Αυτο π θελω να πω ειναιι οτι γουσταρω να ακουσω εναν ηχο παρομοιο με τ αλμπουμ του New Jersey…
Σαν οπαδος τους γουσταρω οπως κ να χει απλα θελω να παιζουν τ στυλ που τους ανεδειξε κ που τους ταιριαζει γαντι…δν θελω αλλους πειραματισμους…Και ξερω πως το εχουν ακομα κ οι 4…8)
Έτσι όπως το θέτεις θα συμφωνήσω!Συσχετίζοντάς το δλδ με τα πρώιμα jovi