Ειμαι γραφειο, χαιρομαι που i have sparked the flame με το τραγουδι που ποσταρα. Αλλα θα γινω ακομα πιο αιρετικος, θα αναφερω οτι το ΛΑΤΡΕΥΩ με τη φωνη του καλογερου. Το τραγουδι αυτο ομως, στο σημειο οπου μπαινει το “there was a time…”, μοιαζει τοσο απαισιοδοξο και μελαγχολικο, που νομιζω οτι ολη η ζωη στον γαλαξια εχει παψει να υπαρχει αλλα εγω και ο τραγουδιστης ξεχασαμε να πεθανουμε.
Επισης, πιθανως να ειναι το τραγουδι που αποτελει προπομπο του Mourner’s Lament. Γενικως η μπαντα εχει μερικα τραγουδια, τοσο απαισιοδοξα που απορω πώς και γιατι τα ακουμε
To Epicus ειναι παντως η επιτομη του ειδους, οσο κι αν αγαπω τον Μεσια. Δεν ξερω αν μπορω να ξεχωρισω ΕΝΑ τραγουδι που να ειναι μετριο. Ολα σερνονται στο πατωμα, ερπουν και γλιστρουν μεσα στο σκοταδι, αλλα γρηγοροτερα και αλλα πιο αργα, ενω ενας εφιαλτης βρισκεται καπου στον χωρο, τοσο αφηρημενα που δεν μπορεις να τον εντοπισεις.
Όντως καλά έκανες και άναψες τη φωτιά. Θα ρίξω λίγο λάδι!
Για μένα, η καλύτερη εκτέλεση του Epicus ζωντανά. Και δεν είναι μόνο η original φωνή. Είναι η παραγωγή του live album. Ο ήχος αυτού του live album είναι τόσο fucking heavy και μπάσος…
Oι My Dying Bride σιγουρα ειναι Poe, για τον Lovecraft δεν θα κανα συνδεση με τους Candlemass. Αν μου ρθει μπαντα θα την πω. Οι Candlemass ειναι πιο παραδοσιακα παραμυθενιοι. ΕΙναι σαν κατι παλιες sword and sorcery ιστοριες με ιπποτες που μπλεκουν σε σατανικα κατατοπια.
Eνδεικτικα και πολυ καλη προταση ταυτοχρονα
“13 linked stories about Sir Julian, the Crusader damned by God after a night spent with a Satanic witch. Julian roams Europe and the East, and strange lands not found on any map, seeking to escape his fate. In “The Lady of the Fountain,” Julian’s encounter with a lamia may destroy both the knight and his closest companion. In “The Veiled Pool of Mistorak,” Faerie lords send Julian on a grim quest to find a city that exists no more and a man doomed ever to live.”
@kbil όπως γράφω και στα σχόλια του άρθρου, δεν είχα εμπειρία ή πληροφόρηση σχετικά με το συγκεκριμένο, επίσης στο δεκάρι περίσσευε ένα live, οπότε προτίμησα την έμμεση αναφορά. Σε κάθε περίπτωση, είναι άξιο αναφοράς το πακέτο με Entombed & Dark Tranquility, μάλλον το χουν σύστημα οι Σουηδοί και πολύ καλά κάνουν. Ευτυχώς υπάρχουν πλέον τα Internet και πολύ καλά αρχεία από το millenium και μετά - όσο περνάνε τα χρόνια ξεχνάμε, ευτυχώς όχι τα πάντα.
Μετραμε αντιστροφα πλεον, 2 μερες εμειναν. Θα δω ξανα live την μπανταρα, εχω να τους δω απο εκεινη την μαγικη βραδια του 2011 και μου ελειψαν τοσο πολυ… Τους εχω τεραστια λατρεια και χαιρομαι αφανταστα που θα τους δω οπως πρεπει με τον Johan Langquist τραγουδιστη του ΜΝΗΜΕΙΟΥ Epicus Doomicus Metallicus να ειναι μονιμος πλεον πισω απο το μικροφωνο και με τον αρχηγο Leif Edling παροντα, τις προηγουμενες 2 φορες που ειχαν ερθει το 2016 και το 2017 με ειχε πονεσει αλλα δεν ηθελα να παω να τους δω στην φαση που ηταν χωρις Leif και με τον αταιριαστο για Candlemass Mats Leven. Τωρα θα ειμαι εκει και οπως ειχα πει απο την ημερα της ανακοινωσης της συναυλιας αυτο ηταν απο τα must-watch συναυλιακα του 2019 για εμενα προσωπικα.
Tρεις φορές έχω προσπεράσει γιατί δούλευα και “ποιος χέστηκε ποιον θεωρείς εσύ” αλλά φαίνεται πρέπει για να ξανάρχομαι να δω τι απαντήσατε. Για το OCD και πάλι.
