Champions League 2010 - 2011

δεν ανακαλω με τιποτα…:p:p:p:p…θεωρω τον ροναλντο τεραστειο παικτη που αν δεν ειχε γεννηθει ο μεσσι θα ηταν ο κορυφαιος ποδοσφαιριστης του κοσμου την τελευταια 4ετια…

το ξερω…αλλα δεν εχω προλαβει εουσεμπιο εννοειτε…

Lol για τον ροναλντο.
Και που την ειδατε μωρε χειροτερη την Μπαρτσα? 71% κατοχη ειχε σε ολο το παιχνιδι, τριπλασιες πασες (καλα κλασσικο φαινομενο αυτο με τα τριγωνακια τους και τα 1-2)…
Ο Μεσι μονο εχει πεταξει 11 γκολ σε 11 αγωνες. Οπως και να το δεις η ομαδα πεταει.
Το γουσταρα πολυ σημερα. Ο Μουρινιο το σιχαμα στις κερκιδες. Και μετα για να του κανει και λιγη πλακα εβαλε και τον πιτσιρικα το Roberto απο την Barca B.

Ο Αντεμπαγιορ ηθελε κοκκινη ε. Το παραγαμησε σημερα. Απορω που δεν εγιναν χειροτερες φασαριες

Καλά και γω ούτε Πελέ πρόλαβα αλλά όλοι για μαραντόνα-πελέ μιλάνε…

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχει πολύ δρόμο για να γίνει ο καλύτερος Πορτογάλος στην ιστορία… Και ο Ροναλντίνιο ήταν κάποια στιγμή ο καλύτερος στον κόσμο αλλά είδαμε την πορεία του… Αυτό που λες θα φανεί σε μερικά χρόνια αν μπορεί να σταθεί… Το ίδιο ισχύει και για τον Μέσι φυσικά…

Καλα χαρειτε εσεις…Ελα μωρη Γιουναιτεντ να τους γα****εις την μανουλα…!8)

Παρα παρα παρα πολλες αλλα μια που μου ερχεται ευκαιρη ειναι η Μπαρτσα του Ράικαρντ, Ροναλντίνιο, Ετο, Λάρσον κτλ κτλ

Μάνσον θες και τα λες?

Τότε πήγε τελικό με δυο ημιτελικούς κόντρα στη Μίλαν που ήταν ο ορισμός του ύπνου.
Ακόμα και γω δηλαδή που περιμένα πώς και πώς να δω λάηβ την πρώτη ευρωπαϊκή κούπα της ομάδας σε εκείνα τα παιχνίδια βαρέθηκα απίστευτα.

Πρώτον, γελάνε και οι πέτρες ακόμα και με την απλή υπόνοια ότι ο Κριστιάνο “θέλω τη μαμά μου” Ρονάλντο έχει ξεπεράσει το Φίγκο. Ο Λουίς είχε αρχίδια και ήταν μεγάλος παίκτης, μην τους συγκρίνουμε καν.

Δεύτερον, θα κάνω ένα ακόμα σχόλιο για το παρακάτω γιατί πραγματικά μ’ αρέσει αυτή η κουβέντα.

[SPOILER]Το ότι η Μπαρτσελόνα των τελευταίων χρόνων είναι από τις πιο ποιοτικές ευρωπαϊκές ομάδες της τελευταίας εικοσαετίας θα ήταν χαζός όποιος τολμούσε να το αμφισβητήσει. Επιμένω όμως ότι είναι κάπως υπερτιμημένη και αυτό έγκειται στο ότι πολλοί (φανς της βέβαια αλλά δε βαριέσαι) για μένα έχετε τυφλωθεί απ’ αυτό το στυλ παιχνιδιού με το ακούραστο passing game και τις άπειρες πάσες και βλέπετε μπαλάρα ακόμα κι όταν στην πραγματικότητα η Μπαρτσελόνα δεν παίζει μπάλα.

Άλλη μια παράμετρος είναι ότι πάνω στον ενθουσιασμό σας ξεχνάτε (οκ κάποιοι δεν τα χετε ζήσει κιόλας) κάποιες άλλα σύνολα που την τελευταία εικοσαετία έχουν παίξει πραγματικά απίστευτη μπάλα. Και δεν είναι μόνο η Μίλαν των early 90’s με τους ιπτάμενους Ολλανδούς, που πολύ καλά κάνεις που την αναφέρεις, ή η Γιουβέντους των πρώτων χρόνων του Ζιντάν (και ειδικά τη χρονιά που το έχασε από την Ντόρτμουντ, προσωπική άποψη). Είναι και ο τεράστιος Άγιαξ των μέσων των δεκαετίας που μετέπειτα κυριολεκτικά έκανε μάγκες με τις μονάδες του τις σπουδαίες Άρσεναλ και Μπαρτσελόνα εκείνης της εποχής. Είναι η Λάτσιο των Νέντβεντ, Ντελαπένια, Μιχαήλοβιτς, Βιέρι κτλ.

Χαίρομαι που ανέφερες την Τσέλσι της εποχής Τζόλα και Φλο γιατί εκείνη την ομάδα τη θεωρώ ίσως ό,τι πιο κοντινό στο μοντέλο που πωρώνει εμένα προσωπικά: άπειρη αγγλική δύναμη και τσαμπουκάς, σε συνδυασμό με αρκετή τέχνη στο παιχνίδι, κάτι που είχε εκείνα τα χρόνια κι ας μην κέρδισε (πολλούς) τίτλους. Δεν το λέω επειδή είμαι Τσέλσι: περισσότερο έγινα Τσέλσι επειδή έβλεπα αυτό το πράγμα.

Η Βαλένθια εκείνης της διετίας-τριετίας όπως έχω ξαναγράψει είναι η πιο αδικημένη ευρωπαϊκή ομάδα, γιατί άξιζε να πάρει τουλάχιστον ένα ΤσουΛου και τελικά δεν πήρε τίποτα. Δεκτές όλες οι απόψεις όπως είπες, αλλά εμένα ειδικά την πρώτη χρονιά του Κούπερ μου είχε βγάλει τα μάτια μ’ εκείνο το τρομερό σύνολο, με Λόπεζ, Μεντιέτα, Ίλιε, Ανγκούλο κτλ. Άλλη μια ομάδα της οποίας έγινα οπαδός επειδή με εντυπωσίασε το ποδόσφαιρό της, κι ας μην την είχα καν ακουστά πριν τη δω.

Τέλος επειδή είσαι και εραστής της καλής μπάλας πρέπει να σου πω ότι είσαι απλά άτυχος που δεν έχεις δει την Πάρμα της περιόδου που σου μιλάω. Δεν μπορείς να φανταστείς, δεν έχεις δει τέτοια μπάλα από ιταλική ομάδα, δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Ειδικά τη χρονιά που πήρε το Ουέφα, ρίχνοντας εξάρα στη Μπορντό στον ημιτελικό και τριάρα στη Μαρσέιγ στον τελικό, ήταν ένα πράγμα ασύλληπτο και αν είχε πιο βαρύ “όνομα” ακόμα θα μιλούσε όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος γι’ αυτήν. Ο Βερόν στην καλύτερη φάση της ζωής του, ο Κρέσπο το ίδιο, ο Τουράμ, ο Κιέζα, ο Μπουφόν στο τέρμα… Ειλικρινά όσο σκέφτομαι ότι αυτή η ομάδα διαλύθηκε μετά την κατάρρευση της Παρμαλάτ και σήμερα έχουμε καταντήσει να παλεύουμε για την παραμονή στη Serie A, κλαίω με μαύρο δάκρυ.

Οφφ τόπικ τέλος.[/SPOILER]

@ Γρακχο:

Μα δν νομιζω να υπαρχουν πολλοι που να αμφισβητουν οτι οι ομαδες που ανεφερες ηταν ολες (αλλες λιγοτερο αλλες περισσοτερο) πολυ καλες.Παρ ολα αυτα κατα τη γνωμη μου και χωρις να ειμαι Μπαρτσα (Ατλετικο Μαδριτης ftw) ,καμμια απο αυτες δν πλησιαζει το ποδοσφαιρο που παιζει αυτη τωρα.Δν εχω δει Μιλαν του 90 (ξεκινησα να βλεπω μπαλα ουσιαστικα απο τον τελικο του οακα το 94 ) αλλα απο τις υπολοιπες καλυτερο και οντως πολυ σπουδαιο ποδοσφαιρο εχει παιξει ο Αγιαξ που λες,αλλα και παλι δν νομιζω πως συγκρινεται…

O Γράκχος έχει δίκιο σχεδόν σε όλα.
Δλδ, ΟΚ, η Πάρμα αυτή ήταν απίθανη ομάδα απλά!

Αν θέλουμε να συγκρίνουμε ομάδες πρέπει να συγκρίνουμε τα peak τους, οπότε για Μπάρτσα πάμε σε σεζόν 2008-09 που δεν πιανόταν από κανέναν. Ακόμα και τα ματς με την Τσέλσι, έχουν περάσει σε σφαίρα μύθου οπότε είναι μάλλον αδύνατον να συζητήσει κανείς σοβαρά γι’ αυτά.

Παρολαυτά και πάλι είναι αδύνατον να βρούμε την καλύτερη, γιατί στον καθένα πιθανόν να αρέσουν διαφορετικά πράγματα στο ποδόσφαιρο. Εγώ προσωπικά πιο πολύ απ’ όλα ενθουσιάζομαι με ωραίες ποδοσφαιρικές ιστορίες κι ας κρατάνε λίγο.

@spawn7
Ε απλά έχεις πιαστεί κι εσύ στον ιστό που υφαίνουν οι ατέλειωτες πασούλες του Ινιέστα με τον Τσάβι, του Τσάβι με τον Μέσι, του Μέσι με τον Βίγια, του Βίγια με τον Πικέ, του Πικέ με τον Άλβες, του Άλβες με τον Μπουσκέτς, του Μπουσκέτς με τον Ματσεράνο, του Ματσεράνο με τον Ινιέστα, του…
Εντάξει μωρέ ωραίο είναι κι αυτό αλλά είναι και θέμα προτίμησης, εγώ θέλω πιο straight-forward, πιο “αγγλικές” καταστάσεις. Πιο αντρίκια πράματα. =Ρ

έντιτ
Μετά και το αποπάνω ποστ δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Όταν θέλετε να μάθετε κάτι για ποδόσφαιρο να διαβάζετε εμένα και τον ΚρισΠ μωρέ!
Εξαιρείται ο γαύρος, προφανώς.

Αν δεν είχε βγει ο Πέπε, @@ θα είχε κάνει ο Μέσι. Το έβλεπε και τυφλός πόσο εύκολα βγήκε φάτσα με τα στόπερ ο Μέσι με full speed και κενό εξαιτίας του Μαρσέλο. Αυτό ήταν γκολ που ο Μέσι το έχει και το ξέραμε. Βασικά, αυτό ήταν γκολ που με τις ίδιες συνθήκες και ο Ρονάλντο το έχει.

Κατά τα άλλα, συνεχίζω να πιστεύω για την ομάδα ό,τι είχα πει και μετά την 5άρα. Η ομάδα τώρα χτίζεται. Ήδη πήρε έναν τίτλο από την Μπαρτσελόνα και του χρόνου με καλύτερη άμυνα (αν είναι δυνατόν… ο Μαρσέλο είναι ανέκδοτο… Ας τους δώσουμε τον Χολέμπας) θα μπορεί να παίξει και πολύ καλύτερα.

Με μόνο σοβαρό αμυντικό τον Ράμος σήμερα, δε μπορούσες να ανοιχτείς. Κατά τα άλλα, σήμερα είδαμε άλλον έναν ημιτελικό όπου έσπρωξαν την Μπαρτσελόνα. Μίλαν 2006, Τσέλσι 2009 και Ρεάλ 2011.

Κάρβου όπως ξέρεις είμαι κάθε άλλο παρά φαν της Μπαρτσελόνα. Θέλω ειλικρινά να μου πεις με ποιόν τρόπο ακριβώς “σπρώχτηκε” σ’ αυτό το ματς.

Μουντιάλ φέτος το καλοκαίρι και Champions League φέτος, πες μου μία προβολή σαν του Πέπε που να δόθηκε απευθείας κόκκινη. Απλά τα πράγματα. Είναι από τα πιο συνηθισμένα χτυπήματα και ο ορισμός της κίτρινης κάρτας. Εδώ μέχρι και τη μπάλα βρίσκει μετά ο Πέπε γιατί δεν κυνηγάει το πόδι απλά δε τον νοιάζει τον πόδι του Άλβες. Όπως παίζεται το ποδόσφαιρο από το 1930 δηλαδή…

Η μουρμούρα της Μπαρτσελόνα για το σκληρό παιχνίδι του Πέπε και των παικτών της Ρεάλ απέδωσε καρπούς. Πολύ απλά γαμήθηκαν τα πάντα με αυτή την κόκκινη. Και δε μιλάω για κάτι κίτρινες που πήρε ο Αρμπελόα γιατί ο Πέδρο έκανε θέατρο ή ο Μέσι που τη μία φορά πάει και πέφτει με όλη του τη δύναμη πάνω στον αμυντικό της Ρεάλ που έχει πηδήξει για κεφαλιά (καμιά κεφαλιά δεν πάει να πάρει, αλλά απλά να χτυπήσει τον παίκτη όπως έκανε ο Αντεμπαγιόρ) ή που μάζευε με τα χέρια τη μπάλα ενώ δε του είχε γίνει φάουλ.

Και μόνο το ότι για άλλη μία φορά όλη η αυστηρότητα του διαιτητή κοίταζε τον αντίπαλο της Μπαρτσελόνα για μένα ήταν αρκετό.

2006 κακώς ακυρωθέν γκολ της Μίλαν στον ημιτελικό
2008 υπερβολική αποβολή του δεξιού μπακ της Τσέλσι γιατί έπεσε με το σώμα του (!) στον Μέσι
2009 με το νυστέρι διαιτησία κόντρα στη Τσέλσι
2010 υπερβολική αποβολή παίκτη της Ίντερ στη Βαρκελώνη
2011 υπερβολική αποβολή παίκτης της Ρεάλ.

Κατά τα άλλα ναι. Η αποβολή του Πέπε δίνεται. Μόνο όταν ο διαιτητής θέλει να τη δώσει. Και μέχρι σήμερα σε κανένα σοβαρό ματς δεν έχει δοθεί τέτοια κάρτα. Όλες οι τάπες κιτρινίζονταν.

karvou ο διαιτητής την έδωσε για το καλό του ποδοσφαίρου κατ’εμέ.
Ο τύπος έχει μόνο ύψος και δύναμη.
Δεν ξέρει να κάνει τίποτε άλλο πέρα από το να δίνει ξύλο.

Να πάει να γίνει πορνοστάρ.

Ένα δάκρυ τρεμόπαιξε στην άκρη του ματιού μου μόνο και μόνο που διάβασα το όνομα Gaizka Mendieta σε αυτή τη συζήτηση…Η καλύτερη μπάλα που έχω δει ποτέ μου ήταν αυτή η ομάδα, period. Για τον πόυστη τον Pellegrino δεν υπάρχει κούπα στο Mestalla αυτή τη στιγμή. Και όσο σκέφτομαι ότι το χάσαμε από δύο ΣΙΧΑΜΕΡΕΣ ομάδες, κλαίω πια κανονικά.

Χόρρορ είσαι απλά απάλευτος φίλε. Περαστικά και καλά ράμματα.

Τελικά είναι αδύνατο να συζητήσει κανείς για μπάλα στην Ελλάδα είτε μιλάμε για Σούπερ Λίγκα, είτε για Περιφερειακό είτε για Τσάμπιονς Λιγκ. Ο καθένας βλέπει ό,τι θέλει να δει και η ασχετοσύνη φτάσει σε άπιαστα ύψη.

Το καλό το ποδοσφαίρου; Το καλό του ποδοσφαίρου είναι να μην επιτρέπονται οι επαφές; Τότε δε μιλάμε για ποδόσφαιρο. Στην ιστορία του ποδοσφαίρου οι δυνατοί αμυντικοί που πέφτουν σκληρά έχουν γράψει ιστορία. Τώρα γιατί έτσι βολεύει τις πασούλες στη σέντρα του Τσάβι και του Μέσι θα τις απαγορεύσουμε;

Στα του ματς:
Απαίσιο ματς μέχρι την αποβολή αλλά η Ρεάλ σιγά σιγά έχτιζε την υπεροχή της. Η κατοχή της μπάλας που είχε η Μπαρτσελόνα ήταν στη σέντρα. Την Ρεάλ δε την ένοιαζε να μαρκάρει εκεί γιατί ήξερε πως 1) θα ανοίξει την άμυνα της που μόνο τον Ράμος είχε της προκοπής και 2) η Μπαρτσελόνα αν κάνει κάτι τέλεια είναι το να μην χάνει τη μπάλα υπό πίεση. Από εκεί και πέρα όμως, όποτε η Ρεάλ επιτεθόταν κέρδιζε και μέτρα. Σιγά -σιγά έκλεινε την Μπαρτσελόνα στα καρέ της.

Η έξοδος του Πέπε τα πήδηξε όλα. Το κέντρο έγινε soft, ο Μέσι μπορούσε πλέον να παίρνει τη μπάλα μόνος του και με φάτσα στο τέρμα και ήταν πλέον θέμα χρόνου να γίνει η πατάτα. Την έκανε η φετινή μας μαύρη τρύπα, ο Μαρσέλο. 1-0 και καληνύχτα. Το 2-0 ήταν προδιαγεγραμμένο να γίνει. Όλα τα πλάνα για να κλειστεί ο Μέσι είχαν πάει στράφι.

Από την άλλη, ο Πουγιόλ δεν άφησε στον Ρονάλντο ούτε αναπνοή να πάρει. Την σουτάρα όμως την πέταξε και όταν έμπαινε στην περιοχή την γέμιζε. Με Αντεμπαγιόρ η Ρεάλ είχε πάρει τον έλεγχο. Ο Μουρίνιο το δούλεψε πολύ καλά το ματς. Η αποβολή του Πέπε, τον πήδηξε. Δεν πειράζει. Του χρόνου με 3 αμυντικούς κι ένα αμυντικό χαφ της προκοπής, η ομάδα θα πετάει

έντιτ @ ΚρισΠ
Τι να κάνουμε; Εμείς δε διαβάζουμε βιβλία ποδοσφαίρου σαν εσένα :!:

:-s:-s

Δεν εχω να πω κατι, ειπωθηκαν ολα. Νεροβραστος αγωνας σε γενικες γραμμες, πολυ ενταση και νευρα, απο την αποβολη και μετα βρηκε περισσοτερους χωρους η Μπαρτσελονα και καταφερε να κανει την ζημια συν οτι ειχε χασει πλεον την οποια ψυχραιμια της η Ρεαλ.

Μην κοροϊδευομαστε, σκηνη απο Καρατε Κιντ ηταν η κλωτσια του Πεπε. Ανετα μπορουσε να του σπασει το ποδι ετσι οπως πηγε!

Εντιτ: ΡΕ ΚΑΡΒΟΥ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΟΥ ΡΕ ΦΙΛΕ! Η ΡΕΑΛ ΕΧΤΙΖΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΗΣ? ΠΩΣ, ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΓΑΜΩΤΟ?!?!?!?

Δεν υποστηριζω ΚΑΜΙΑ απο τις 2 ομαδες, αλλα πραγματικα πρεπει να βλεπαμε αλλον αγωνα. Δεν γινεται αλλιως, ε?

Θενξ για την επισήμανση, μισώ τα ορθογραφικά.

Η φάση του Πέπε δεν ήταν ούτε καν φάουλ και ο άλητης έκοψε την αντεπίθεση της Ρεάλ που προφανώς θα κατέληγε σε γκολ γιατί η Ρεάλ είχε κερδίσει μέτρα και ξεκινούσε το σφυροκόπημα.