crimson μόλις μου έφτιαξες τη μέρα.
χαχαχαχα κλαιω!
Ήρθε η δύσκολη ώρα. Αυτή που γράφονται τα δύσκολα posts. Και πρήζονται τα αρχίδια.
Φαντάζομαι ότι κάποιοι από εσάς θα έχετε διαβάσει/ακούσει αρκετά, τόσο για την ταινία όσο και για τον σκηνοθέτη. Εγώ πάντως είχα ακούσει ότι “έλα μωρέ, ο τύπος αντιγράφει και τα θέματα και το στυλ του Bergman”, “πωπω, γιατί τόσο απαισιόδοξη θεώρηση” και διάφορα άλλα όμορφα. Βέβαια είχα ακούσει ότι πρόκειται και για τον πιο δίκαιο Χρυσό Φοίνικα εδώ και άπειρα χρόνια - πάμε τώρα στο ψητό.
Η ταινία λέγεται “Amour” - όχι “Αγάπη”. “Amour”, “love”, “liebe” είναι η ΚΟΙΝΗ λέξη για τις έννοιες “αγάπη” και “έρωτας”. Το focus της ταινίας είναι η αγάπη ενός (ηλικιωμένου) ζευγαριού - μια αγάπη όχι παρηκμασμένη και ξεθωριασμένη από το χρόνο, μα ολόφωτη, δυνατή, φλεγόμενη. Ο Haneke διαλέγει τις ακραίες συνθήκες της αρρώστιας, των γηρατειών και της ανημποριάς μόνο και μόνο σαν όχημα για το κεντρικό του αυτό θέμα. Δεν μπορείς ποτέ να αποδεχθείς ότι ο έρωτας της ζωής σου είναι ένας άνθρωπος ανήμπορος και κοντά στο τέλος. Μαζεύεις πάντοτε όσο κουράγιο έχει απομείνει στη δική σου κόπωση και αρνείσαι να συμβιβάσεις τον έρωτα μπροστά στη ζωή, το θάνατο και τον οίκτο των άλλων. Όχι - μέχρι τέλους. Μόνοι μας μέχρι τέλους. Μαζί μέχρι τέλους.
Εξαιρετικοί και οι τρεις βασικοί ηθοποιοί, συγκινητικός δημιουργός, και δύο (τουλάχιστον) σκηνές που αξίζουν να μείνουν στην ιστορία της έβδομης τέχνης (για όποιον το δει τελικά, εννοώ την πρώτη με το κοινό και την τελευταία με το μονόπλανο της κόρης που γυρίζει στο σπίτι με κλειδιά). Νομίζω ότι δικαιούμαστε να μιλάμε, πέρα από χρυσά φυτά για βραβείο που εμένα δε μου λένε τίποτα, για την πιο συγκινητική, αληθινή (ίσως και με την έννοια της ωμότητας), καλύτερη ταινία της μέχρι τώρα δεκαετίας.
ωραία. θα περιμένω να έρθει λαρισα να παω να το δω. :lol3::lol3::lol3: τον άτιμο. πως τα λεω ετσι τα αστεία.
γαμώ την επαρχεία μου. μόνο για αυτό ζηλεύω άλλες πόλεις.
Έρχεται την Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη το ποιο πάνω, θέλω να πάω να το δω.
[B][SIZE=“4”][COLOR=“DarkRed”][U]οι ιππείς της πύλου[/U][/COLOR][/SIZE][/B]
Ο τηλεμαχος, ένας ηθοποιός και θεατράνθρωπος φευγει απο την αθηνα και παει στην μεσσηνια, στην προσπάθεια του να φύγει απο τις τράπεζες και τα χρέη που τον κυνηγάνε.
εκει θα μείνει σε ενα κάστρο, με δυο αδέρφια, πολλά ζώα, και 2 ιδιαίτερα άλογα. ενα ατίθασο και ενα με το όνομα δημοκρατία. επίσης υπάρχει και μια κόρη/ανιψιά που δεν εμφανίζεται ποτέ στο κάστρο.και αυτή με το όνομα δημοκρατία.
εκει ο τηλεμαχος θα κανει δικιά του την έννοια ελευθερία απο την αρχή, θα παίξει θέατρο σαν να είναι στην Επίδαυρο, θα γνωρίσει τον έρωτα, και θα ξεφύγει απο τις τράπεζες και την τεχνολογία .
ο Νίκος Καλογερόπουλος γράφει, σκηνοθετεί, και παίζει σε μια ταινία που δεν αρκείται στο να πει μια ιστορία(για να μην πω οτι δεν ασχολείται και ιδιαίτερα!) αλλά καυτηριάζει ολα αυτα που κάνουν την ζωή του καθενός μας πεζή και αδιάφορη(στην καλύτερη) και στο πως τίποτα απο αυτά που προσφέρονται σε αυτόν τον νεο και εξελιγμένο κόσμο , δεν μπορείς να μην τα βρεις και σε άλλες καταστάσεις και συνθήκες ακόμα και πρωτόγονες.
εικόνες, τοπία, καταστάσεις άλλες βγαλμένες σαν απο όνειρο και άλλες σαν απο κατι πολύ παλιό, και πολλές αλληγορίες όπως τις είχε στο μυαλό του ο καλογεροπουλος. εκει ο καλογεροπουλος δεν έκανε καμία έκπτωση και εκανε μια ταινία στα δικα του μετρα και οχι τα μέτρα του θεατή που περιμένει την συνέχεια του νήσος, νήσος 2, νήσος 3, νήσος 71 και νήσος reloaded…!! πολύ πετυχημένα κατά την δικιά μου άποψη, που είναι πως εχει καταφέρει να δημιουργήσει μια πολύ καλή ταινία.
*σαν σκηνοθέτης πηγε πολυ καλά. ειδικά για πρώτη απόπειρα
και εκει που εχεις την γνώμη σου , αναρωτιέσαι πως την υποδέχθηκαν οι κριτικοί.
σε εναν ρολο του στην τηλεόραση, ο γιαννης μπεζος ελεγε για την δουλειά του που δεν τα κατάφερνε. [B][I]“δεν γινόμουν κριτικός κινηματογράφου που δεν εχω και ιδέα!”[/I][/B] αυτή είναι η πραγματικότητα.!!!
διάβασα κριτικές απλά καλές, μέτριες, αλλά μερικές(πολλές βασικά!) ήταν τουλάχιστον αστείες.
απο την μια να λενε για τις αλληγορίες και οτι δεν αφήνουν το θεατή να μπει στο νόημα, και απο την άλλη οτι φτάνει στον λαϊκισμό! :wacko:
απο την μια λενε για όνειρο, νιρβάνα, και απο την άλλη για μη ομαλή συνέχεια στην ιστορία.#-o
μερικοί στάθηκαν στην αθυροστομία και άλλοι στο γυμνό του κιμουλη. την ωρα δηλαδή που ο κιμουλης μέσα σε μια στάνη παιζει αρχαία τραγωδία ενω τα εχει χαμένα, αυτοί βρήκαν να ασχοληθούν με το πουλί του ηθοποιού που ήταν σε κοινή θεα. τρομερό. [-X
αλλά χειρότερος απο ολους ηταν αυτός εδω, [B]http://www.kulturosupa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3524&Itemid=57[/B] , ο οποίος δηλώνει σκηνοθέτης . κανένα αλλοθι δεν του δίνω, ούτε καν για το νεαρό της ηλικιας. αστείος και προκλητικός οσο δεν παει.
μιλαει για Ηλίθιες καταστάσεις , τραγικούς χαρακτήρες. εμφανίζει μόνες καλές παρουσίες ανθρώπους που έπαιξαν δευτερόλεπτα στην ταινία #-o(παρεμπίπτοντος, τεραστιος λογοθετιδης).
αν αυτος ειναι σκηνοθέτης, εγω ειμαι ο ορσον γουελς
[B]δεν ξερω ποιος εισαι φιλε.ειναι γεγονος οτι δεν σου χαρίζω καν το άλλοθι της ηλικίας. αλλα σου χαρίζω την απο κατω εικόνα. την κέρδισες.[/B]
[SIZE=“4”]η δημοκρατία αν ειναι άλογο δεν καβαλιέται για πολύ
και αν ειναι γυναίκα κουτσαίνει.[/SIZE]
[SIZE=“4”][B]πάρε την δημοκρατία[/B][/SIZE]B[/B]. [SIZE=“4”][B]εχει να καβαληθεί απο τις εκλογές[/B][/SIZE] 8)
ας πει και κανένας άλλος την γνώμη του. jiopas??
ολη η ταινία εδω αν και σε κινηματογράφο νιώθεις περισσότερο.
[B]http://youtu.be/1qJ4cpW-gMI[/B]
Μωρέ καλά είπα εγώ ότι δε διαβάζω κριτικές!
Ωραίος σχολιασμός, το 'ψαξες και λίγο έως πολύ παραπάνω από μένα και το τελείωμα με την έννοια της δημοκρατίας νομίζω είναι το βασικότερο νόημα που θέλει να περάσει (btw ο Καραισκάκης γιατί δεν καβαλιόταν, συμβολίζει μήπως τον ανυπότακτο Έλληνα?).
Η ταινία είναι παράλογη από μόνη της οπότε κατά τη γνώμη μου δε μπορεί να κλειστεί σε κάποια αυστηρά όρια, πόσο μάλλον να σχολιαστεί με σοβαροφάνεια και αυστηρά τεχνικούς όρους.
Και επιτέλους, η λίγο πιο χύμα γλώσσα ίσα ίσα που με έκανε να προσέξω περισσότερο τους διαλόγους άσε που προσδίδει οικειότητα. Επίσης, οι μικροί ρόλοι ήταν όλοι προσεγμένοι ειδικά του Καφετζόπουλου (ρισπέκτ) και η εμφάνιση του Ψαραντώνη στο βράχο για κανα 2-3 δευτερόλεπτα!
Τέλος, αγάπη στο τραγούδι Καραισκάκης που ακούγεται (Βασίλης τραγουδάει:)).
[SPOILER]Μάλλον πρέπει να την ξαναδώ, να την καταλάβω καλύτερα, γιατί όταν τελείωσε έμεινα λίγο σε φάση τι έγινε τώρα, τελείωσε?[/SPOILER]
[SPOILER]
καλα αυτο δεν σημαίνει και κατι. το τέλος όποιο και να ηταν δεν θα ηταν το νόημα της ταινιας. το νόημα υπηρχε στα πάντα μέσα στην ταινία.
[/SPOILER]
…εκπληκτική ταινία , με υπέροχα πλάνα, τίγκα στους συμβολισμούς, καλές ερμηνίες, ωραία κοστούμια…ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιάννη Σμαραγδή
:):!:
Aρχικα απορω γιατι την εβαλες σε αυτο το thread αφου δεν ειναι καινουρια κι αφ’ετερου η αποψη μου ειναι εδω…
http://www.rocking.gr/modules/forum/showthread.php?t=1182&page=7
ωπ. σωστό! το είδα στο αμφιθέατρο κατσιγρα(κινηματογραφική ομάδα ιατρικης θεσσαλιας) και μπερδεύτηκα επειδή δεν ειχα οθόνη και ειχα προβολέα.(ναι αλλά απο την άλλη πρέπει να ειναι ο ασσος οντεον για να θεωρείται σινεμά? αλλάζω γνώμη. σωστά το έβαλα:p)
συμφωνώ 100% με την άποψη σου(τα είπες και πιο συμμαζεμένα και λογικά εκφρασμένα απο μενα)
ελπίζω τις επόμενες ημέρες να δω και άλλες
συνεχίζω στην ιδια λογική.
(κλέβω ατάκα απο jiopa)
[I]Χθες,αν και μέρα Champions League,εκανα οτι το ξέχασα[/I] και πήγα στο αμφιθέατρο κατσιγρα και είδα το
[B][COLOR=“DarkRed”][SIZE=“4”]frida[/SIZE][/COLOR][/B] ([B]2002[/B])
[B]http://www.imdb.com/title/tt0120679/[/B]
η ταινία ειναι βιογραφική και πραγματεύεται την ζωή της φρίντα κάλο(Frida Kahlo). μιας ζωγράφου απο το μεξικο με μια γεμάτη και έντονη ζωή(αλλά σχετικά σύντομη καθώς ποτέ δεν έφτασε τα 50).
μέσα στη ταινία βλέπουμε το ατύχημα της καλο, τον πόνο της μετα τα χειρουργεία, την σχέση της με τον σύζυγο της, Ντιέγκο Ριβέρα(τοιχογράφος, καλλιτέχνης), τις αριστερές της πεποιθήσεις, την άνοδο της, έστω και αργά σαν καλλιτέχνη. μεγάλο βάρος και ένταση(δίκαια) δίνεται και στην αποτυχία της να κάνει παιδιά εξαιτίας της υγείας της.
η ταινια ειναι πολυ καλη με την Salma Hayek να ειναι εξαιρετική και τον (θεο)Molina να δένει τρομερά μαζί της παρά την ανομοιομορφία τους(κάτι που υπήρχε και στην πραγματικότητα). για την havek λογικό ειναι καθώς είναι αυτή που προσπάθησε αυτη η ταινία να γινει πράξη. για αυτό και εχει καταφέρει κανει τέτοια κατάθεση ψυχής.
αν έβρισκα να πάσχει κάπου η ταινία είναι το οτι δεν βλέπουμε πολύ την καλλιτεχνική πλευρά της καλο, παρά μονο προς το τέλος. βέβαια αυτο ειναι φυσικό καθώς και στην πραγματικότητα άργησε να βγει απο της σκια του άντρα της. επισης ετσι καταφέρνουμε να δούμε το πόσες τρομερές δυσκολίες συνάντησε μέχρι να φτάσει να καλλιτεχνεί, και το πόσες μεγάλες συναντήσεις ειχε στην ζωη της(μεχρι και τον Τρότσκυ δειχνει!!).ακομη παρουσιάζεται η αμφιλεγόμενη σεξουαλική της ταυτότητα.
*θα μπορούσε και να ασχοληθεί λιγο περισσότερο με το αριστερό της υπόβαθρο, αλλα είναι λογικο να μην χωράνε ολα σε μια βιογραφική ταινία. ειδικά για την περίπτωση της κάλο που πέρασε και σάρωσε τα πάντα.
τρομερές ειναι οι σκηνές με την αποτύπωση της πραγματικότητας (και μετάβαση σε φανταστικό), με την παρουσία των πινάκων που οι περισσότεροι έδειχναν την κατάσταση της. σωματική και ψυχική. οπως επίσης πολύ καλή ηταν και η μουσική.
Overall το συμπέρασμα ειναι ενα. [B]μπορεί το σώμα να τσακίζεται, αλλά το πνεύμα, ο έρωτας, οι ιδέες και οι τέχνες, δεν μπαίνουν ποτέ σε γύψο[/B]
*παω να δω τα γκολ που έχασα χθες
Χωρις λογο τοσα χρονια την εν λογω ταινια δεν την εχω δει,δεν ξερω γιατι.
Θα το κανω καποια στιγμη.
Crimson,εψαξα λιγο το προγραμμα της Κινηματογραφικής Ομάδα Ιατρικης Θεσσαλιας και ειδα οτι παιζει πολυ ενδιαφερουσες ταινιες.
Θα σου προτεινα να ανοιξεις ξεχωριστο thread και να σχολιαζουμε τις ταινιες εκει,να φαινεται και το event,καθως τετοιες κινησεις θελουν στηριξη.
χμμμ… σωστή σκέψη. αν υπάρξουν ανάλογες σε συχνότητα επισκέψεις στον χώρο, θα το κάνω
crimson, ακόμα μια ωραία ερασιτεχνική κριτική
[SPOILER]ακόμα και αυτό με το ποδόσφαιρο με συγκίνησε=D>[/SPOILER]
να πρσθέσω και εγώ κάτι
όντως ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες οι σκηνές με τους συμβολισμούς και τη σύνδεση των έργων της με τα γεγονότα της ζωής της όπως και οι ζωντανές εικόνες του Μεξικού και άλλων περιοχών όπου έζησε η ζωγράφος.
το μύνημα της ταινίας εξαιρετικά ισχυρό, για μια γυναίκα που όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι ήταν ταυτόχρονα δυνατή και παθιασμένη αλλά και ευαίσθητη (τον Ντιέγκο τον συγχώρησε στο τέλος παρά το ότι πήγε ακόμη και με την αδερφή της, ανεπίτρεπτο:p)
ευχαριστούμε:), αν και καμιά φορά παραείναι βαριές οι ταινίες και ανταποκρίνονται σε πολύ ιδιαίτερα γούστα
ε καλα εκει κόλλησες. απλά έδειχνε πως αντιλαμβανόταν τις σχέσεις και το τι δέσιμο ειχαν οι δυο τους.
επίσης το σποιλεριασες αλλα κλαιν
Σωστα,τις επαγγελματικες κριτικες τις κανω εγω εδω μεσα!
γιατί με πληγώνετε?
[SPOILER]δηλαδή ο Jiopas. η μαρια εχει το ελεύθερο :D[/SPOILER]
βέβαια αν γράφω και εγω, [B]η [/B]σκηνές, τι περιμένεις.
:lol:
[SPOILER]το είδα το [B]η[/B] αλλά δε στο έλεγα για να μη σε πληγώσωO:)[/SPOILER]
προλαβε κανεις να δει το killing me softly???