Κινούμενο σπόιλερ.
[SPOILER]Προσωπικά χέστηκα για την ταινία, μιας και δεν είναι στα γούστα μου. Απλά ήθελα να ‘τσιγκλήσω’ κάποιον. :Ρ[/SPOILER]
Κινούμενο σπόιλερ.
[SPOILER]Προσωπικά χέστηκα για την ταινία, μιας και δεν είναι στα γούστα μου. Απλά ήθελα να ‘τσιγκλήσω’ κάποιον. :Ρ[/SPOILER]
Φαντάζομαι ότι περίμενες κάναν Γράκχο, αλλά βολέψου για την ώρα. ;p
Δεν θα μπορούσε να το θέσει κάποιος καλύτερα, αυτό ακριβώς. Δείτε την κι άλλοι να γίνουμε πολλοί! [SIZE=1]-και να μην αισθάνομαι σαν καθυστερημένο φανγκερλ[/SIZE]
Όσο για την Pike, ας σημειωθεί και το World’s End για την -ας πούμε- καλτίλα του πράγματος.
Καταρχάς ένα φάσκελο και ένα stfugtfo προς τα δω. Επάξια.
Κατά δεύτερον (και σημαντικότερον): όταν λέμε πως ο Φίντσερ έπαιξε μεγάλο ντέρμπι και επανέκαμψε, το εννοουμε πλήρως. Κατάφερε να μεταφέρει τη γκροτέσκα προσέγγισή του σε ένα άλλο επίπεδο μετά από πολλά χρόνια, ενώ προσωπικά τον είχα ξεγράψει με βρήκα να τον ξαναπροσκυνώ. Μεγάλο πράμα.
Το βιβλίο το ξεκίνησα κατόπιν εορτής και μπορώ να πω πως έγιναν πολύ ντελικάτα μαστορέματα στο πως θα αναδειχθεί η προβληματική του στη μεγάλη οθόνη, κόβοντας τις πολλές φιοριτούρες (οι πολλές ψυχαναγκαστικές αναφορές σε pop ονόματα “θέλω κι εγώ να γίνω Brett Easton Ellis”) και κρατώντας ό, τι ανταποκρίνεται στα σκηνοθετικά “πιστεύω” του δημιουργού. Το πως δένει μια whodunit συγγραφική θεματική με ένα χιουμοριστικό, σουρεαλιστικού υποβάθρου κατηγορώ είναι άξιο θαυμασμού. Και πουθενά κοιλιά, 2μισι ώρες σταθερού ρυθμού, άλλοτε με γέλιο, άλλοτε με αγωνία και με μια διαρκή αίσθηση απειλής
[SPOILER]Ποτέ ξανά ένα You Bitch δεν προσέφερε τόσο γέλιο όσο λίγο πριν το τέλος[/SPOILER]
Και, ως λάτρης της ambient, δε μπορώ να παραβλέψω (και απορώ πως δεν το ανέφερε κανείς) το μεγαλούργημα που γίνεται από τον Reznor και τον Atticus Ross όσο τρέχει η ταινία. Soundtrack να το πιείς στο ποτήρι.
Ευχαριστώ.
Δεν είμαι τόσο ψαγμένη ούτε κάθομαι να τα αναλύω τόσο σε βάθος. Αν μία ταινία μου αρέσει ή μου κάνει το “κλικ”, θα κάτσω να τη δω. Προσέχω την αισθητική μιας ταινίας και αν μου αρέσει και η υπόθεση ακόμα καλύτερα, αλλά μέχρι εκεί. Όσον αφορά τα θρίλερ, είμαι λίγο προκατειλημμένη, γτ τα έχω συνδυάσει κάπως περίεργα στο μυαλό μου. Αίματα, ξόρκια, διαόλια κλπ. Σπάνια ταινία του “είδους” να με καθηλώσει. Η περιγραφή σου πάντως είναι ενδιαφέρουσα και δελεαστική, αλλά… .
Θεωρούνται κακές επιλογές το Social Network ή το Kορίτσι με το Τατουάζ;
Ακόμα και το Μπένζαμιν Μπάτον -που δε μου αρέσει- το θεωρώ ενδιαφέρουσα επιλογή.
Τα 2 παραπάνω είναι καλές ταινίες για το είδος τους (βιογραφική και αστυνομική αντίστοιχα).
Σαφώς και δεν έχουν την πολυεπίπεδη προσέγγιση του Fight Club, την ατμόσφαιρα του Zodiac και του Seven ή τις ανατροπές και την αγωνία του The Game (πολύ αγαπημένη ταινία), αλλά αν μιλάμε για την πιο αδύναμη στιγμή του, μάλλον αυτή είναι το Panic Room.
Για το Gone Girl, τι να προσθέσει κανείς σε όσα -αποθεωτικά- έχουν ήδη ειπωθεί.
Μεγαλείο (που θα 'λεγε και ο Μπουκόφσκι).
δεν είναι ταινία, απλά νεο.
πέθανε ο άνθρωπος που έμαθε τον κόσμο στη λαρισα να πηγαίνει κινηματογράφο και να βλέπει ταινίες.
[B]Απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών η κινηματογραφική ψυχή της Λάρισας, Μπαρμπής Βοζαλής.[/B]
Παρόλο που επανήλθε από το κώμα μετά από 6 μήνες, από την καρδιακή ανακοπή που υπέστη με το μοιραίο λουκούμι, η καρδιά του τον πρόδωσε.
Ο Μπαρμπής εδώ και χρόνια εισήγαγε τους σινεφίλ στην υπόθεση της κάθε ταινίας, κάνοντας αναδρομές στο παρελθόν του κινηματογράφου και πολλές φορές αφήνοντας αιχμές στην εκάστοτε δημοτική αρχή για παραμέληση της τέχνης. Πάντοτε απλός και φιλικός με όλους αλλά και κυνικός εκεί που χρειαζόταν έμαθε στους σινεφίλ να ξεχωρίζουν την τέχνη από το δήθεν. Με την έμφυτη ευγένεια του, το ζεστό του χαμόγελο, μονίμως ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του, ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις οδήγησε τους Λαρισαίους σε ταξίδια πρωτόγνωρα με το πανί της μεγάλης οθόνης.
[B]Λίγα λόγια για τον Μπαρμπή[/B]
Ο Μπαρμπής Βοζαλής ήταν πτυχιούχος της Γυμναστικής Ακαδημίας και της Οδοντιατρικής, ήταν υποψήφιος βουλευτής με την Ένωση Κέντρου, ιδρυτής και ισόβιος πρόεδρος της Κινηματογραφικής Λέσχης Λάρισας, ιδρυτικό μέλος αμέτρητων ακόμη κινηματογραφικών λεσχών σε άλλες πόλεις της χώρας, αρχισυντάκτης του περιοδικού «Cineparmenos». Η Κινηματογραφική Λέσχη Λάρισας ιδρύθηκε το 1957 από τον Μπαρμπή Βοζαλή, ο οποίος επιστρέφοντας από τις σπουδές της οδοντιατρικής στην Αθήνα και ήδη μέλος τότε της Κινηματογραφικής Λέσχης Λάρισας Αθηνών προχώρησε στη δημιουργία της.
Το όνομά του το «χρωστάει» στο επίθετο ενός από τους πιο γνωστούς παγκόσμιους συγγραφείς, τον Ανρί Μπαρμπίς, επειδή τον θαύμαζε ο πατέρας του. Παρών σε όλα τα συνέδρια και τα φεστιβάλ, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, είχε γνωριμίες με όλους.
[B]πηγή: thessalianews.gr[/B]
τελευταία φορά τον είχα πετύχει 12+ το βράδυ σε προβολή του πρώτου μέρους του νυμφομανιακ.
φέτος στον θερινό σινεμά που προλόγιζε εδώ και χρόνια τις ταινίες, έλειψε. και θα λείψει γενικότερα. απο τους ποιοτικότερους ανθρώπους που θα μπορούσε να συναντήσει κανείς, και με απίστευτες γνώσεις στον κινηματογράφο.
αντιοζ
Εδώ που τα λέμε ρε παιδιά, σιγά το Gone Girl ε. Οκ πάνω απ’ τον Μ.Ο. αλλά δεν θα σκίσουμε και τα βρακιά μας.
Εγώ. Εσύ. Μπερεκέτια. Έξω.
Και επίσης: Release The Kraken.
Εεε, παρακαλώ!
Ρε Μάνε, ρε Μάνε. Νδροπή!
Told Ya.
Πολύ καλό το Gone Girl (και το εννοώ το πολύ καλό) αλλά με αρκετά μειονεκτήματα για θεωρήθει το σούπερ αριστούργημα που αφήνεται να εννοηθεί στα προηγούμενα ποστ.
όπως;
Όπως:
(Γράκχε θα βάλω σπόηλερ εκτός κι αν αλλάξεις νικνέημ)
Τα αμέτρητα εναντίον του Νικ στοιχεία, όπως και υπερβολικά cheesy σκηνές σαν αυτές με τις εκπομπές της ξανθιάς κάνουν κάτι παραπάνω από προβλέψιμο το ότι αυτή έχει σκηνοθετήσει τη δολοφονία της.
Δεν υπάρχει το παραμικρό ντέρμπι χαρακτήρων/προσωπικοτήτων. Ο Νικ είναι ένα γατάκι που η υπερτέλεια Έιμι κάνει ότι θέλει. Γενικά η τύπισσα κάνει τα πάντα τόσο τέλεια που τελικά αφαιρεί πολλούς πόντους αληθοφάνειας. Το ότι μετά από όσα έχουν γίνει, αυτός μένει μαζί της επειδή αυτή έχει με “μαγικό τρόπο” μείνει έγκυος είναι κερασάκι στην τούρτα -προτιμότερο θα ήταν να έσπαγε ψυχολογικά και την σκότωνε στο τέλος.
Κάποιες σεναριακές “διευκολύνσεις” με αποκορύφωμα το τέλος, όπου η Τέλεια Έημι δολοφονεί κάποιον, η αστυνομία κάνει μια ανάκριση της πλάκας ενώ υπάρχουν τα ενοχοποιητικά βίντεο (εκτός αν η Έημι έχει κατορθώσει να τα σβήσει όλα με μαγικό τρόπο εκτός από τις 1-2 σκηνές που κάνει ότι υποφέρει).
[SPOILER]Δεν ξέρω αν μετράει αυτό, πάντως το ότι το πρωτότυπο υλικό είναι γραμμένο από γυναίκα, οπότε μια εξ’ αρχής φεμινιστική προδιάθεση (χωρίς να το λέω ρατσιστικά ή έμφυλα) υποθέτω την έχει. Να παρουσιάσει το αρσενικό ως αδύναμο και το θηλυκό ως κυρίαρχο του παιχνιδιού. Ίσα-ίσα, bonus points για την πρόσδοση μιας νοσηρότητας στη femme fatale εικόνα. Από κει και πέρα, γι’ αυτό και ανέφερα το σουρεαλισμό, η μισανθρωπία και η αντιμετώπιση του κόσμου ως μια μάζα ηλίθιων σκουπιδιών που δρουν βάση ενστίκτου -“α, είναι η Έιμυ, δεν μπορεί να είναι κακιά, ας κάνουμε ό, τι μπορούμε για να την αθωώσουμε γιατί είναι η Έιμυ”- είναι κάτι παραπάνω από προφανής, όχι λόγω διευκολύνσεων, μα λόγω συμβολισμού. Για την τηλεπαρουσιάστρια, θα 'λεγα πως φλερτάρει πάρα πολύ με το camp στοιχείο, το πλήρες αίσχος των μέσων και με πολύ παρατραβηγμένο τρόπο. Όλα κι όλα, αν ήθελε να κατεβάσει τους τόνους θα το έκανε, μπορεί, το ξέρουμε. Μα αντιθέτως, επέλεξε να το παρακάνει.
Όσο για την κάμερα και τα στοιχεία, νομίζω ότι είναι υπερβολική η απαίτησή σου. Έχουμε δει σε ολόκληρη την ταινία τη διάνοιά της, αυτό είναι το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει, να σβήσει τα επί τούτου ενοχοποιητικά στοιχεία. Και εγώ υποψιάστηκα πως θα την έτρωγε λάχανο στο τέλος, θα ήταν και πολύ πιο ικανοποιητικό με έναν άρρωστο τρόπο. Μα με αυτόν τον τρόπο, ούτε την ευφυέστατη μεταστροφή αλά Kulesov του πρώτου πλάνου θα είχαμε, ούτε και την έννοια του κακού που πάντα βρίσκει τον τρόπο να τη γλιτώνει αν δεν υπάρξει κάποια αντίδραση εις βάρος του. ΟΚ, αν τη σκότωνε, θα είχε μεταμορφωθεί το συγκεκριμένο “κακό”, θα είχε μεταβεί σε έναν άλλο χαρακτήρα και θα διαιωνιζόταν, μα έτσι παραμένει ως έχει.[/SPOILER]
Έχω τεράστιες διαφωνίες και θα σου εξηγήσω και το γιατί. Αναγκαστικά σε spoiler (sorry fellas)
[SPOILER]1) Οι εκπομπές τις ξανθιάς υπήρχαν ως σχόλιο στο πως η ιδιωτική ζωή μπορεί να γίνει εύκολο θέμα για τις μάζες. Κατά την γνώμη μου επίτηδες ήταν τόσο cheesy, ήταν για μένα σκηνοθετική επιλογή και πολύ εύστοχη.
Λάθη κάνει όπως όταν έχασε τα χρήματα από το ζευγάρι στην πρώτη απόπειρα να φύγει. Για τα υπόλοιπα μην ξεχνάς ότι η γυναίκα αυτή τα είχε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν με άλλους συντρόφους που τους έπαιζε κανονικά. Το να την σκοτώσει θα ήταν λάθος και μακριά από αυτό που ο Fincher ήθελε να περάσει. Την υποκρισία μέσα στην οικογένεια, την ωραία εικόνα που πλασάρουν προς τα έξω όταν η πραγματικότητα του σπιτιού είναι εντελώς. διαφορετική. Μια εικόνα που όσο ψεύτικη μπορεί να είναι τόσο αρκετοί προσπαθούν να την κρατήσουν ζωντανή.
Από ότι κατάλαβα αναφέρεσαι στο υλικό που κατέγραφαν οι κάμερες στο σπίτι του άλλου. Οι κάμερες δεν κατέγραφαν 24/7 όπως κατάλαβα εγώ, και η καταγραφή δεν γινόταν μέσα στο σπίτι αλλά μόνο στους εξωτερικούς χώρους. Anyway κάποιες μικρές ευκολίες στην πλοκή μπορεί να υπάρχουν αλλά πρώτον δεν τις θεωρώ τόσο υπερβολικές και δεύτερον εξυπηρετούν άψογα το κοινωνικό σχόλιο του Fincher. [/SPOILER]
Σχετικά με το τρίτο σπόιλερ του ΚρισΠ και τις απαντήσεις:
[SPOILER]Έχει σκαλώσει πολύς κόσμος με την ασυνέπεια της ιστορίας της Amy. Λογικό, οκ, έχει κενά, αλλά νομίζω ότι το νόημα ξεφεύγει πολύ από αυτό. Η αστυνομία δεν κουράστηκε να ψάξει παραπάνω, της ήρθε μια έτοιμη λύση, στα μέτρα αυτού που πίστευε/ήθελε να πιστέψει και οκ. Και η άλλη η καλή μπατσίνα -δε θυμάμαι πώς την λένε- στο τέλος επισημαίνει ότι δεν μπορεί να ασχοληθεί άλλο γιατί κανείς δεν θέλει να ασχοληθεί άλλο. Η υπόθεση είχε διαμορφωθεί τόσο πολύ από την κοινή γνώμη και τα μέσα που το τι έγινε στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σημασία.[/SPOILER]
@ Razoreater:
Μέσα στην απάντησή σου αναφέρεις κάποια πράγματα που είναι από τα δυνατά σημεία της ταινίας (ειδικά η πρώτη σου παράγραφος) και δε διαφωνώ γι’ αυτό και την χαρακτήρισα εξ’ αλλου πολύ καλή. Όχι όμως αριστούργημα.
@ Dead:
Και στα 3 points ουσιαστικά μου απαντάς ότι δεν έχουν τόση σημασία γιατί το ζήτημα είναι το κοινωνικό σχόλιο. Σιγά το κοινωνικό σχόλιο (η υποκρισία της δήθεν χαρούμενης οικογένειας και ο κανιβαλισμός των ΜΜΕ) λέω εγώ, το χουμε δει και σ’ άλλες πολλές ταινίες και -κυριότερα- το παρατηρούμε (ή ακόμα και το ζούμε) γύρω μας καθημερινά.
Ούτε καμιά ανακάλυψη έκαναν ο Fincher και η συγγραφέας ούτε δόθηκε με κάποιον ιδιαίτερα πρωτότυπο τρόπο. Ξαναλέω, ωραία χτίστηκε η ταινία πάνω (και) σε αυτό, αλλά δεν την κάνει all time classic.
Επίσης:
Λάθη κάνει όπως όταν έχασε τα χρήματα από το ζευγάρι στην πρώτη απόπειρα να φύγει.
Ναι, έκανε το λάθος και απλά πήρε τηλ τον Μπάρνι και όταν και αυτό δεν της βγήκε του κοψε την καρωτίδα και μόνο συγγνώμη που δεν της ζήτησαν από την αστυνομία για μια πεντάλεπτη ανάκριση και όλα καλά.
Σόρι, αλλά δεν πείθει ή τουλάχιστον κάτι λείπει ώστε να πείσει 100%.
@ Shﻉ-Woℓf:
Η κοινή γνώμη και δη η αμερικάνικη μπορεί να αλλάζει κάθε μία εβδομάδα και πάντα είναι έτοιμη να καταβροχθίσει κάθε νέα εξέλιξη και ανατροπή σε μία υπόθεση. Δε σφυρίζει ποτέ τη λήξη η κοινή γνώμη, μονάχα παλαμάκια θέλει να βαράει.
Κοίτα έτσι όπως το θέτεις μπορώ να θάψω οποιαδήποτε ταινία επιχειρεί ένα κοινωνικό σχόλιο σε κάτι που βλέπουμε συχνά γύρω μας. Φυσικά και το έχουμε δει και σε άλλες ταινίες απλά εδώ εγώ πιστεύω πως δόθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (έγραψα σχετικά στο αρχικό μου ποστ) και σίγουρα όχι και τόσο συνηθισμένο. Δεν ξέρω πολλές ταινίες που έχουν χρησιμοποιήσει τόσο πλούσια κινηματογραφική γλώσσα για κάτι τέτοιο. Σαν να μου λες ότι όποια ταινία προσπαθεί κάτι τέτοιο σήμερα δεν μπορεί να φτάσει σε ψηλά κινηματογραφικά στανταρ ότι και αν κάνει. Βάζεις ταβάνι δηλαδή.
Η πλοκή δεν είπα πως δεν έχει σημασία. Απλά ο Fincher δεν στάθηκε και τόσο στις λεπτομέρειες της πλοκής. Έμεινε σε αυτές όσο χρειαζόταν για να βγάλει αυτό που ήθελε. Εμένα με έπεισε πάντως, δεν αισθάνθηκα πως υπήρχαν ενοχλητικά κενά. Τουλάχιστον όχι τέτοια που δεν θα μπορούσε εύκολα να υποθέσει κάποιος την κατάληξης τους.
[SPOILER]Εντάξει τώρα που έκοψε την καρωτίδα του άλλου… η αυτοδικία στις ΗΠΑ δεν είναι κάτι καινούργιο, μέχρι και ήρωες έχουν γίνει όσοι δολοφόνησαν σε αυτοάμυνα. Ο Fincher και εδώ απλά προσπέρασε τις λεπτομέρειες που θα κατέληγαν έτσι και αλλιώς στην αθώωση της. Και μόνο η σκηνή που αιμόφυρτη φτάνει στο σπίτι της μπροστά σε όλους τους δημοσιογράφους αυτό δείχνει. Ήταν ήδη μια ηρωίδα. [/SPOILER]
Γαμώτο πρέπει να πάω να το δω, μυρίζομαι ενδιαφέρουσα κουβέντα γαμώ τα σπόιλερ σας.
Εγω να σας χαλασω το σερι να πω πως ειδα το Judge, ηταν οκ, τιποτα το φοβερο. Κλασικος Νταουνεη, θα μπορουσε να ηταν και ο Τονυ Σταρκ και να μην καταλαβαινα διαφορα.