Ο καλός ο μύλος όλα τα ροκ αλλέθει!
το πρόβλημα δεν είναι να διαλέξεις κλασσικό ροκ ή κάτι πιο σύγχρονο… το θέμα είναι να διαλέγεις και να έχεις επιχειρήματα… Το 90% των ανθρώπων όμως που ξέρω και το παίζουν κλασσικοί ροκάδες, δεν ξέρουν τί ακούνε… Δλδ, μπορείς να ακούσεις τα κλασσικά κομμάτια και να ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ γιατί είναι κλασσικά; Τί είναι αυτό που τους δίνει διαχρονική αξία; Στίχοι; Μουσική; Ενορχήστρωση; Αν διαβάσετε για μερικά κλασσικά τραγούδια, πληροφορίες για το πως έγινε η ηχογράφηση, θα μείνετε κάγκελο και η μόνη αντίδραση θα είναι: “Τί έκαναν οι παλαβοί!” Οπότε αν, “εκπαιδεύσεις” το αυτί σου αρκετά, θα μπορείς να αναγνωρίζεις την αξία και σε πιο σύγχρονα συγκροτήματα… Γιατί μπορεί να μην το βλέπουμε αλλά και τα τελευταία 15 χρόνια έχουν πραγματικά παράγει “κλασσικά” άλμπουμ και κομμάτια…
τπτ δεν είναι καλό γιατί το λένε οι άλλοι/η θεία μου η Νίτσα/το Μέταλ Χάμερ/ο Μπάμπης ο Σουγιάς… το παν είναι να ΑΚΟΥΜΕ πραγματικά μουσική και όχι απλά να χαλαρώνουμε με αυτή 
+1
Aν και αυτο που μου καθεται τις περισσοτερες φορες καλα στο αυτι, ειναι παλιο.
classic 
Φανατικα ξενο κλασικο ροκ δεκαετιας 60 και 70,αλλα ασφαλως και απο ολες τις δεκαετιες ολοι μας εχουμε καλλιτεχνες και γκρουπ που μας αρεσουν.
Ακοούω πάντα ό,τι μ’αρέσει, χωρίς να κοιτάω ημερομηνίες.
Είναι πάντα καλό να είσαι ανοιχτόμυαλος… :roll:
Το classic ειναι απλα μια σταθερη αξια που ξερεις οτι σε γενικες γραμμες δεν θα σε απογοητευσει,ενω ο νεος ηχος δεν ξερεις τι να περιμενεις και πολλες φορες οι πειραματισμοι δεν βγαζουν το αποτελεσμα που θα κανει τη διαφορα.
Δεν μπορώ τον νέο ήχο του Rock, προτιμώ τον πιο κλασικό:!:
Κλασικό ροκ ναι, αλλά το “μετά το 92 το χάος” που κολλάει; Δυστυχώς το κλασικό ροκ μας έχει αφήσει χρόνους ήδη από το 79-80 για να μην πω από το 76 με την εμφάνιση του πανκ.
εγω παλι τα συγκροτηματα που ακουω ειναι των 90’s και των 00’s ή τουλαχιστον τοτε εγιναν οι μεγαλες τους επιτυχιες
παραδειγματα
muse , soad ,tool , nirvana , rhcp , mars volta ,white stripes , porcupine tree , beirut , dutchess and the duke
Δεν με απασχολει καθολου η ημερομηνια.Αρκει αυτο που ακουω να μου αρεσει!Τα παλια ειναι κλασσικα και κορυφαια αλλα και τα πιο καινουργια εχουν κατι νεο να πουν.
Δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο
μα καλά, στο σχολίο γιατί μαθαίναμε ότι το πανκ ήταν επιστροφή στα basics του παλιόυ, καλού και αγνού και αμόλυντου rock n roll;; :-k
Το πανκ είχε την αμεσότητα αλλά όχι την τεχνική αυτού που -καλώς ή κακώς- λέμε classic rock σήμερα. Εννοείται πως όταν συνέβη έφερε κάτι ευπρόσδεκτο. Από την άλλη κανένα παιδάκι δεν στρώθηκε στη μελέτη για να μάθει να παίζει καλύτερα επειδή άσκουσε πανκ.
νταξει εβαλα για καποιο λογο την δευτερη επιλογη. Παρ’ ότι ακούω πάρα πολλές παλιές -punk- μπάντες (τις περισσότερες απ’ τα 80’s αλλα αρκετες κι απ τα 70’s), [B]για μένα έχει τεράστια σημασία να ζω και λίγο την μουσική που ακούω, μέσα από (ζωντανές κυριολεκτικα) συναυλιες των μπαντων που μ’ αρεσουν (και οχι απο ψωφημια γερικα που θελουν λεφτα), και μεσα απο κυκλοφοριες που βγαινουν τωρα , γι’ αυτό προτιμώ να επικεντρώνομαι γενικα στο νέο αίμα.[/B]
Δηλαδη το να ακουω [B]αποκλειστικα[/B] μπαντες που υπηρξαν πριν 30 χρονια, και τελειωσαν, δε με εμπνεει και πολυ.
Ελπιζω να συμφωνησει κανεις και να μη νιωσω στο περιθωριο:p:p
Στην ηλικία και στην φάση που είμαι,μόνο παλιά πράγματα…
παλιά και νέα πράγματα!! Ότι αξίζει!!
τι σημαίνει για σένα αυτό;
Πολλά!
Η μουσική παίζεται από μουσικούς! Και είναι σημαντικό να βγαίνουν νέες γενιές με ικανότητες, τεχνική και ακούσματα για να συνεχίζει η μουσική να εξελίσσεται και να μένει φρέσκια! Η απλότητα και η ακατέργαστη έμπνευση έχουν ταβάνι. Για να πας από ένα σημείο και πέρα πρέπει να στρωθείς στη δουλειά.
Και η τεχνική στην κλασσική ροκ έχει ταβανάκι πάντως