Spoiler alert: Πολύ μεγάλος δίσκος. Ευτυχώς, δεν εννοώ τη διάρκεια. Υπομονή δύο μερούλες!
Σε κάθε περίπτωση, κάνω revamp το thread για να αφησω αυτα τα δυο κείμενα με άλμπουμ του 2023 από το hardcore/stench/d-beat/crust/noise/metal punk φάσμα, από έναν αρθρογράφο που εκτιμώ πολύ και που μου έχει μάθει πολλή μουσική. Που ξέρεις μπορεί κανένα να βρει τίποτα ενδιαφέρον:
Όσον αφορά τη δική μας οπτική πάνω στο crust (και το πανκ γενικότερα) του 2023, τα στριμώξαμε όλα στην ανασκόπησή μας:
Παρ’ όλο που από neocrust εχω μείνει στο Fallow των Μorrow, είπα να δώσω μια ευκαιρία στο Candela λόγω της κριτικής του @apostolisza8. Ε, τελικά άξιζε περισσότερο από όσο φαντάστηκα.
Μπορώ να πω πως μου το πούλησε καλά η εν λόγω παρουσίαση εξαιτίας της αναφοράς της σε Jane Doe. Αν και το ομώνυμο κομμάτι δεν έχει άμεση σχέση, εντούτοις βρήκα αρκετές αναφορές σε Converge - ειδικά σε κομμάτια όπως το Cierzo. Αυτό, το Efímero και το ομώνυμο Closer είναι τα τραγούδια που μου έκαναν περισσότερη εντύπωση.
Επίσης, πέρα από τους Ekkaia και τους (λατρεμένους) Madame Germaine που σωστά αναφέρονται στην κριτική, βρήκα και σωστές δώσεις σουηδίλας (At The Gates) που έκαναν το Candela πολυποικιλιακό.
Τέλος, φαίνεται πως οι στίχοι παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον:
“Da la cara, valiente, sal de detrás de la pantalla, baja hasta el campo de batalla, aquí hacemos canciones que duelen”
που μεταφράζεται ως:
“Stand up, brave, come out from behind the screen, go down to the battlefield, here we make songs that hurt.”
Αν και τα ισπανικά είναι περίεργη γλώσσα για τέτοιο στυλ, τελικά λειτουργούν μια χαρά στον ήχο αυτό.
Δεν είχα υπόψη Sudestana, αλλά εν τέλει είναι μια πολύ δυνατή κυκλοφορία.
Αρχικά καρδούλες και θενκς για τα καλά σου λόγια και υπέροχο ποστ και ξέρεις εσύ 
Γενικά θεωρώ πως αυτό το blackened/neo-crust ύφος έχει μια σχετική αναβίωση τα τελευταία 5-6 χρόνια, και ΟΚ, Ισπανία είσαι προφανώς και θα βγάλεις μπαντάρες, αλλά εκτιμώ ιδιαίτερα πως οι Svdestada κατέχουν το τόπι χωρίς απαραίτητα να ξεφεύγουν προς post-black τεχνοτροπίες.
Διατηρούν δηλαδή τον extreme core χαρακτήρα στις συνθέσεις τους και ισορροπούν ανάμεσα σε τεχνικά μέρη (aka blackened κσύλο) και αρκετό συναίσθημα, και ναι, στιχουργικά είναι πολύ δυνατοί.
Αούα.
Ίσως μπαίνει και στα death metal, αλλά ΝΟ.
Το ομώνυμο, πόσο τεράστιο, και ευτυχώς κι εγώ δεν εννοώ μόνο τη διάρκεια 
Άψογη κριτική, άψογη μπαντάρα και δισκάρες που έμαθα από εδώ μέσα.
educate me please, εδώ ή με πμ 
Πφφφ, εμένα γιατί μου φάνηκε υπερβολικά “έντεχνο”, ρε παιδιά; Σε σχέση πάντα με τα προηγούμενα δύο και το γενικότερο crust υπόβαθρο… Σαν να χάσανε κάτι από τον πιο μελωδικό/συναισθηματικό εαυτό τους και να κέρδισε η πιο πολύπλοκη πλευρά τους, δεν ξέρω.
Βέβαια, κρατάω μία πισινή γιατί και το “Azabache” (o Αποστόλης θα θυμάται) δε μου είχε κάνει και πολύ εντύπωση όταν είχε κυκλοφορήσει, ενώ τώρα το προσκυνώ, άργησα πολύ να το εκτιμήσω!
Καλά, θα περιμένουμε μερικά χρονάκια για να νιώσεις και εδώ, όλα καλά 
Σε άλλα νέα, επιτέλους κυκλοφόρησε και επίσημα:
Άαααντε, τα παιδιά, για να δούμε.
By the way, το Downwinder τα έσπασε και είναι ΤΙΓΚΑ ΘΡΑΣ στο μεγαλύτερο ποσοστό του, ε.
Πάρτε και αυτό. Ακούγεται δυνατά και από ηχεία αυστηρά.
Ας μπει αυτό εδώ να υπάρχει γενικά, κι αν κάποιο άτομο δεν έχει μέχρι στιγμής τύχει ν’ ακούσει Madame Germen, Ekkaia ή Ictus, να το κάνει άμεσα, γιατί θ’ ανακαλύψει 3 συγκροτήματα με σχετικά λίγες δουλειές μιας και η διάρκειά τους ήταν σύντομη, αλλά όλες (μα όλες), άψογες, συγκινητικές, ανατριχιαστικές. Θέλετε λίγο βιολί στο neo-crust σας; Μήπως θέλετε screamo; Μήπως γουστάρετε 20-λεπτα έπη με μέρη που ντροπιάζουν τον νέο σουηδικό death metal ήχο ή τον τρόπο με τον οποίο αυτός ενσωματώθηκε στο 00’s metalcore; Γενικά κάτι θα βρείτε για να σηκωθεί αυτή η τριχούλα στον καρπό σας, μιας και η μουσική και των 3 συγκροτημάτων βγάζει ένα ειλικρινές συναίσθημα μέσα από τις μελωδίες τους που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη.
Και πείτε μας όσοι/ες ξέρετε πώς συνεχίζουμε στην ισπανική crust σκηνή μετά από αυτήν την Αγία Τριάδα.
Κανείς δεν απάντησε εδώ ε; Άκου Tenue που είναι νέο αίμα, φουρνιάς Svdestada κλπ για αρχή τώρα, που παιζει να σου αρεσουν και περισσότερο:
Λογικά θα είχε αναφερθεί ξανά εδώ μέσα, και πάρε και Hongo:
On topic:
Ποιός θυμάται τους Victims; Με τι δισκάρα μας είπαν αντίο;
Ε, τα 3/4 μαζί με τον frontman των Outlast έφτιαξαν τους Alarm! και κυκλοφόρησε σήμερα επιτέλους το ντεμπούτο τους:
Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ, αλλά ναι. Οι λάτρεις, θα εκτιμήσετε πολύ. Δεν είναι απλά η συνέχεια των τρομερών Σουηδών, έχει και plot twist ηχητικά και σπέρνει. Από τα καλύτερα κραστπανκ αλμπουμάκια εφέτο.
Thank you για τις προτάσεις!
Τσεκαρε και Leadershit για τους οποιους δε θυμαμαι καλα, αλλα πρεπει να ηταν καποια ατομα απο ekkaia…
Επισης, εγραψες για βιολι κ ξεθαψα μια λατρεια
Ναι ΟΚ, ξέχασα το πιο σημαντικό όμως, πάρτο ανάποδα:
Τεράστιο συγκρότημα.
Μπράβο, παιδιά, μπραβο!
Ναι ρε, ναι, μπράβο σας.
Μαγεία. Συγκίνηση.
Ήθελα να σε δουλέψω post-άροντας κατευθείαν την αφίσα και λέγοντας κάτι του στυλ “μου άρεσαν τόσο που στους έφερα”, αλλά μας τους έφαγαν οι Γιαννιώτες τελικά!
Πολύ ωραία μπάντα όντως, και μεγάλη σύμπτωση που θα τους δούμε live!
Time to revive για ποστ/σύνοψη πρώτου τριμήνου με αφορμή την άφιξη ενός πολύ μεγάλου δίσκου.
Κυκλοφόρησε χθες το πολυαναμενόμενο νέο άλμπουμ των Habak από την Τιχουάνα του Μεξικό.
Μετά το υπερτέλειο προ διετίας σπλιτ τους με Lagrimas, και 4 χρόνια μετά το τελευταίο του LP, το υπέροχο αυτό σχήμα βγάζει με ευκολία την καλύτερη δουλειά του, συνεχίζοντας να μπλέκει emo-crust, church of ra post, πιο κλασικό μελωδικό, οριακά blackgaze σημεία, όλα σε 36 λεπτά. Χαίρομαι που επιτέλους μπορώ να μιλήσω δημόσια για το άλμπουμ, θα τα γραψω και αρκετα πιο αναλυτικα, αλλά εδώ έχουμε ένα modern classic in the making. Για το στιχουργικό κομμάτι, οικολογικό, αντικαπιταλιστικό, ελευθεριακό, με όση εμπιστοσύνη στην μετάφραση των στίχων πάντα, δεν έχω πολλά να προσθέσω. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν και τι λένε.
Παρτε και ένα λαιβ βιντεο, γιατι τους αξίζει. Μακάρι και από τα μέρη μας κάποτε.
Μια έτερη μεγάλη αγάπη του μοντέρνου neo-crust κύματος που έχει εμφανιστεί τα τελευταία 5-6 χρόνια, οι …But The Shadows Have Foes, κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ πριν μερικές εβδομάδες.
Το προηγούμενό τους, ήταν από τις αγαπημένες μου κυκλοφορίες του 2022, και εδώ μπορώ να πω πως το μονομελές σχήμα συνεχίζει ακόμη πιο πηχτά να μπλέκει πρώιμους Panopticon με Portland neo-crust, πάντα με την χρήση samples, προσεγμένων στιχουργικών αναφορών, απλά εδώ είναι όλα πολύ πιο βίαια και επιθετικά.
Από εκεί και πέρα, μερικά άλμπουμ άξια μνείας που αφήνω επιγραμματικά εδώ, θα επεκταθώ γραπτά στο μέλλον.
Νέο LP από τους Capitalist από το νιουτζερζι:
ωμό, 90s crust όλων των κοπών, που γέρνει εξίσου προς πρώιμους martyrdod και HHIG. Μικρό έπος.
Νεοκραστ από Ουρουγουάη, οι Las Llagas πάνε και σε ποστ σημεία, αλλά στο EP τους, τα κάνουν όλα lo-fi σωστά. Θαρρώ πως έρχεται και full length μες τη χρονιά. Μεγάλη έκπληξη.
Το 2023 οι Ούγγροι Tetem έβγαλαν ένα από τα πιο ωραία under the radar melodic crust άλμπουμ της χρονιάς.
Ελπίζω το νέο τους, σαρωτικό άλμπουμ
να μην περάσει εξίσου απαρατήρητο. Πιο ορθόδοξη προσέγγιση εδώ, πιο σουηδική.
Ένα από τα αγαπημένα μου νέα σχήματα, που με έπιασαν απροετοίμαστο φέτος, είναι οι Ισπανοί SACROSANTA DECADENCIA OCCIDENTAL που πιάνουν άρρωστο ήχο στο νέο τους άλμπουμ,
ορθόδοξη crusher crust προσέγγιση, πιο αμερικανική, έχουν και συμμετοχή/έγκριση του Ursusson (Ekkaia, Sangre De Muerdango), με hurdy-gurdy σε ένα κομμάτι. Φανταστικό.
Επίσης εξωφυλλάρα ατελείωτη.
Σε πιο σουηδικές καταστάσεις, νέος δίσκος για τους Industrial Puke, του death/crust σχήματος του τραγουδιάρη των Burst (χο χο), με μέλη από Rentokiller, Obstruktion, με αρκετά θρασοντεθ σημεία, εγκρίνεται για ποιο μεταλλάδες.
Πιο στοχευμένο από το ντεμπούτο τους.
Μένουμε σουηδικά, και επιτέλους νέο LP από τους Illvilja μετά από αυτό:
,που ηταν άρρωστο 10ιντσο, και αυτό το σπλιτ:
ακουμπανε εντονοτερα καποια μελομπλακ κομματια, οποτε αν θελετε τους Dodsrit αν εμεναν πανκηδες, ευκαιρια να ανακαλυψετε ενα σχημα φωτια. Ε ναι.
Κατά τα άλλα, αφήνω και το φοβερό νέο άλμπουμ των Γάλλων Bombardement, μάλλον μιας από τις καλύτερες d-beat μπάντες σήμερα
αν και αδικουνται απο την ταμπελα
και το μεταλ πανκ των Φινλανδων Kuroishi
για λάτρεις των Paranoid, Midnight, Masakari, Martyrdod, κλπ κλπ, που εχει ηδη βεβαια αναφερθει φορουμ.
Αυτά.