Εντυπωσιακό το κομμάτι των Dyspnea που παίζουν οι Procrastinate, αξίζει ν’ ακουστεί απ’ όλους. Και το “Casual ignorance” καλό.
1 Like
‘Νταξ’, γάμησε λίγο το από πάνω, ε; Και μου φαίνεται σαν μία δραματική αλλαγή στον ήχο τους, αν και δεν άκουσα το προηγούμενο, τους είχα αφήσει στο “A dissident” του 2011. Ενώ έπαιζαν αυτό το κλασικό, σουηδικό, hardcore-άτο D-beat (που ποτέ δε με τρέλαινε σαν είδος, αλλά οι Victims, ομολογουμένως, ήταν εντυπωσιακοί σ’ αυτό), το “The horse and sparrow theory” έχει πολύ βαρύτερο ήχο, κλασικές neo-crust μελωδίες κι αργά κομμάτια στο στυλ των Fall of Efrafa (!). Δε με χάλασε, γουστάρω περισσότερο αυτό το στυλ και τους βγήκε ωραία, ιδίως το “Fires below” είναι κομμάτι από άλλον πλανήτη, πολύ πετυχημένη Tragedy-ίλα. Τυχαία αυτή η αλλαγή με το που πήγαν στη Relapse; Δεν ξέρω, δεν έχω ακούσει και το προηγούμενο για να δω σε τι στυλ είναι.
1 Like
Το Victims παίζει να είναι ο αγαπημένος μου h/c crust δίσκος για φέτος αν και δεν έχω ακούσει πολλά πράγματα. Από το εξώφυλλο και το concept μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο τον λάτρεψα. Είχε πολύ Tragedy μέσα του.
Πριν λίγο καιρό έπεσα πάνω και σε αυτό βέβαια, δεν ήξερα πως βγάζουν φέτος τον δίσκο τους, ταχύτατα ανερχόμενοι στην εγχώρια σκηνή:
Λοιπόν, για όσους ένιωσαν ένα letdown από το φετινό Martyrdod και επίσης θέλουν μουσική στο στυλ Wolfbrigade αλλά με πιο στοχευμένο στίχο:
Πόλεμος
Ωραία η πρόταση, το άκουσα κι εγώ το Kafka. Ενώ τους ήξερα σαν όνομα, δεν είχε τύχει να τους πετύχω μέχρι στιγμής σε κάποιο live.
Είναι ωραίο το album τους, χωρίς να παίζουν κάτι καινούριο, αλλά θα έλεγα ότι περισσότερο προς το σκοτεινό/μεταλικό hardcore μου κάνει (με έντονα post-metal στοιχεία), παρά προς το crust. Δηλαδή, άντε, το πολύ-πολύ προς Fall of Efrafa να πάνε, όχι πιο πέρα. Πάντως ακούγεται αρκετά ευχάριστα.
2 Likes
Εμένα μου έβγαλε αυτό το blackened crust, βέβαια υπήρχαν post μελωδίες και στα γρήγορα δεν το θεωρώ συγκλονιστικό το αποτέλεσμα αλλά μου μεταδίδει μια υπέροχη ατμόσφαιρα. Νομίζω έχουν πιάσει και την διεθνή τάση όπου το crust μπαίνει σαν ετικέτα κυρίως λόγω μερικών drums σημείων και φωνητικών. Στην ουσία είναι πάντως όπως τα λες.
Για την ακρίβεια, οι μελωδίες τους, μου θύμισαν μια μπάντα, που δεν έχει πολύ crust, αλλά μάλλον έβγαλε έναν από τους αγαπημένους μου δίσκους για φέτος. Είχα κάνει και μια ωραία συζήτηση μαζί τους πριν κάτι μήνες.
Τους Kafka τους είχα πετύχει σε ένα λάιβ των Καταχνιά στην Νομική πριν 2-3 χρόνια. Δεν θυμάμαι πάντως να είχανε τέτοιο ήχο, ήταν πιο ορμητικοί και κάπως με εξέπληξε το τελικό αποτέλεσμα.
1 Like
Double post:
Portland, μαγική λέξη. Και γι’ αυτούς τους King Apathy, μεγάλα λόγια διαβάζω, θα τους τσεκάρω.
(Κι εσύ τσέκαρε τα pm σου).
1 Like
Ωραίος δίσκος, πιο ωραία μπάντα.
1 Like
Νέος δίσκος από τους M:40 μετά από αρκετά χρόνια, νομίζω ελαφρώς πιο σκοτεινός και μελωδικός από τους προκατόχους του, αλλά και αρκετά βαρύς. Τελικά τη “σουηδίλα” είναι δύσκολο να την αποχωριστεί κανείς.
Σχετικά πρόσφατα, εντελώς ξέμπαρκα είδα πως οι Autarch βγάλανε νέο δίσκο. Δεν το περίμενα με τίποτα. Ε, προφανώς και μου αρέσει πολύ. Αυτή η χρονιά όλο εκπλήξεις είναι τελικά.
Ελληνικό, από Σαλόνικα μεριά, βαρύ d-beat/crust, ευχάριστο και φασαριόζικο, φουλ Discharge/Anti-Cimex/Doom worship.
1 Like
Ολόφρεσκο:
Δεν αφήνει το φόρουμ τρίτο σερί ποστ οπότε κάνω έδιτ και προχωράω:
Ο δίσκος των ΜΟΡΜΩ, αν και βελτιωμένος ηχητικά σε σχέση με το ντέμο, δεν μου επέτρεψε να τον αγαπήσω, του λείπει ο όγκος ρε γαμώτο, όπως και κάποια μνημονικά σημεία, αν και οι διάφορες post-punk πινελιές ήταν καλοδεχούμενες. Βέβαια, ακόμη λιώνω την δισκάρα των Autarch (Για Agnosy εννοείται, θερίζει) που βάλαμε και στις υπόγειες κυκλοφορίες μας και αναφέρεται πιο πάνω.
Κάποια δισκάκια που ακούω αυτόν τον καιρό στο αγαπημένο αυτό ιδίωμα:
Neocrust με βιολί, αυτή η αρρώστια που δεν θα βαρεθώ ποτέ:
Death/crust σουηδικής κοπής από Αργεντινή, καλοπαιγμένο, βγαίνει από την απόλυτη αντεργκράου ντεθ μεταλ εταιρεία την Παρασκευή, η οποία θα κυκλοφορήσει πιο μετά μες την χρονιά νέο δίσκο Henry Kane, θα τα πω όμως αναλυτικότερα για αυτά και σε παρουσιάσεις που έρχονται:
11 λεπτά τελειότητας (λίγες λέξεις παραπάνω εδώ):
Πολύ μεγάλο σοκ όμως, αν και είναι τραβηγμένα οφ τόπικ, είναι αυτό εδώ. Οπαδοί των All Pigs Must Die, Trap Them, Converge, πρώιμων Downfall Of Gaia κλπ ενωθείτε, μέχρι κάτι αναλυτικότερο, θα πω απλά πως τσακίζει κόκκαλα:
Δεύτερο εδιτ γιατί πήρα φόρα:
Ο περσινός δίσκος των Cliterati από το Portland, επιθετικός, πολιτικοποιημένος, ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα sleepers της περσινής χρονιάς (και φυσικά μεγάλη μας παράλειψη). Τον ποστάρω τώρα αν και κακώς το καθυστέρησα τόσο. Εξαιρετικά σύγχρονος ήχος. Με mastering από το καλόπαιδο τον Joel Grind παρακαλώ:
5 Likes
Ένα απλο τριβια για τους Αυστραλούς Terra Mater:
Μόλις άκουσα για βιολί κ neocrust
σκεφτηκα κατευθείαν τους μεγάλους Fall of Efrafa.
Τσεκαροντας διαπιστωσα τελικά οτι το artwork της κυκλοφορίας το έχει κάνει οντως ο Alex CF (frontman, ιθύνων νους κ γενικότερα μορφαρα των Fall of Efrafa και των υπερλατρεμενων μου - κ δυστυχώς διαλυμένων- Light Bearer ανάμεσα σε πολλά άλλα).
Κ μάλιστα ο δίσκος βγήκε από την κλασική στο είδος Alerta Antifascista ( σε συνεργασία με άλλες δισκογραφικές του χώρου)
Συμπαθεστατο το βρήκα btw ( αν κ σ αυτό που κάνουν δεν είναι ότι εχω κ θεοτρελες αμυνες to begin with)
2 Likes
Εκεί που δεν το περιμένεις σκάει εξαιρετικό videoclip για ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια, κατά την προσωπική μου άποψη.
Και τι εποχή σκάει ε;
4 Likes
Τις τελευταίες μέρες, έχω κολλήσει άσχημα με αυτό εδώ το ντεμπούτο:
… που με την σειρά του μου υπενθύμισε αυτό το cult classic βδέλυγμα:
Νομίζω κάπου κάποτε είχα διαβάσει πως από αυτόν τον δίσκο πήραν και το όνομα τους οι Tragedy.
edit: Αν κάποιος αρέσκεται σε αυτήν την Discharge / Σουηδίλα, κυκλοφόρησε τον Γενάρη αυτό το φοβερό EP (Δυό λέξεις παραπάνω εδώ):
2 Likes
Μας έβαλε για τα καλά σε κραστ μουντ ο @apostolisza8!
Λοιπόν, μπάντα από Μπορντώ , με γυναικεία φωνητικά, πολλά Discharge στοιχεία, Crass-ίζει και αρκετά “πιασάρικα” τραγούδια (για τον ήχο πάντα) και ωραία lead σφηνάκια.
Bombardement
Name your price 
3 Likes
Το περσινό τους EP ήταν πολύ δυνατό, ισχύει! Ευχάριστο και μνημονικό D-beat!
Πάντως, το Destruct δεν βγαίνει από τα ηχεία μου ε…
1 Like