Ο προηγούμενος (και δεύτερος) δίσκος τους, να αυτός εδώ:
είναι για μένα από τα καλύτερα πράγματα της δεκαετίας του. Αν έχεις χρόνο (και όρεξη), ψάξε την θεματική πίσω από τον τίτλο (και τον δίσκο), όσο κάφροι και να είναι ηχητικά, πάντα προσεγγίζουν ιδιαίτερα θέματα.
Το “Ossification of Coral” δεν έχω καταλήξει ακόμα, αν είναι ενθουσιασμός, αν είναι τέλειο, πολύ καλό, ή πάρα πολύ καλό.
Σίγουρα, όμως είναι από τα 2-3 καλύτερα πράγματα που άκουσα φέτος στο είδος. Ριφφάρες, άρρωστα κοψίματα και φωνητικά! Και τύμπανα ποδοβολητό! Ό,τι κάνουν δηλαδή, χαμός!
Μου αρέσει και η κλασική, ιαπωνική φασαρία-fuzz, δεν ξέρω πως στο διάολο βγαίνει έμφυτο αυτό το noise σε τόσες ιαπωνικές μπάντες. Ίσως φταίνε οι Disclose, που τους θεωρώ τρομερά επιδραστικούς, δεν ξέρω.