Crust δισκοι

Ο προηγούμενος (και δεύτερος) δίσκος τους, να αυτός εδώ:

είναι για μένα από τα καλύτερα πράγματα της δεκαετίας του. Αν έχεις χρόνο (και όρεξη), ψάξε την θεματική πίσω από τον τίτλο (και τον δίσκο), όσο κάφροι και να είναι ηχητικά, πάντα προσεγγίζουν ιδιαίτερα θέματα.

Το “Ossification of Coral” δεν έχω καταλήξει ακόμα, αν είναι ενθουσιασμός, αν είναι τέλειο, πολύ καλό, ή πάρα πολύ καλό.

Σίγουρα, όμως είναι από τα 2-3 καλύτερα πράγματα που άκουσα φέτος στο είδος. Ριφφάρες, άρρωστα κοψίματα και φωνητικά! Και τύμπανα ποδοβολητό! Ό,τι κάνουν δηλαδή, χαμός!

Μου αρέσει και η κλασική, ιαπωνική φασαρία-fuzz, δεν ξέρω πως στο διάολο βγαίνει έμφυτο αυτό το noise σε τόσες ιαπωνικές μπάντες. Ίσως φταίνε οι Disclose, που τους θεωρώ τρομερά επιδραστικούς, δεν ξέρω.

3 Likes

Το άκουσα και το δεύτερο, ναι, αλλά δε μ’ ενθουσίασε τόσο όσο το ντεμπούτο, το βρήκα αρκετά μονότονο και “σουηδικό” για τα γούστα μου.

Για τον τίτλο που λες, όταν έψαχνα το album μου έβγαζε αυτό το άρθρο του Galtung, αυτό εννοείς; Δυστυχώς μόνο στ’ αγγλικά το βρήκα και με αποθαρρύνει λίγο να το ξεκινήσω, αν θες πες τίποτα, κι ας είμαστε λίγο off-topic!

Τα τύμπανα στο “Ossification of coral” έχουν αυτόν τον τρελό ήχο (στα γρήγορα, τουλάχιστον, κομμάτια, γιατί αλλάζει ο ήχος (!) από κομμάτι σε κομμάτι) που μπότα και ταμπούρο ακούγονται το ίδιο, και λες τι γίνεται τώρα.

Ναι για το “σουηδικό”, αν αντιλαμβάνομαι σωστά πως το χρησιμοποιείς, το προδίδει και το εξώφυλλο ε, αλλά μου κάνει αυτό, και πιστεύω έχει πράγμα ο δίσκος.

Ναι, στο άρθρο του Galtung βασίζεται, που και εγώ εξαιτίας του δίσκου το είχα μάθει, και μετά έψαξα πως είναι ψιλο-θεμελιώδες στην κοινωνική θεωρία περί “peace and conflict”, μην τα πω και λάθος και με εκτελέσει κανένας κοινωνιολόγος…

Πολύ πρόχειρα, από όσα κατάλαβα, παρουσιάζει ένα συγκρουσιακό τρίγωνο, (structural - direct - cultural violence) που θεωρεί πως η απουσία του καθορίζει την ειρήνη σε μια κοινωνία (τρέχα γύρευε αν ψάχνεις αυστηρό ορισμό και όχι ευρύ “θετικό” κόνσεπτ).

Αντιθέτως, μια βίαιη κοινωνία, (με πολύ ευρείς ορισμούς), είναι αυτή όπου υφίσταται το σχήμα, όχι όμως σε απαραίτητα ίσα ποσά. Αναφέρει και δίαφορους ιεραρχικούς μηχανισμούς - θεσμούς που θεωρεί πως το διαιωνίζουν ώστε να υφίσταται και να σταθεροποιεί κράτη κλπ.

Βέβαια, μην περιμένεις να βρεις τοποθετήσεις περί αντι-βίας κλπ.

Στις πρώτες ακροάσεις του “Coral”, πάντως πίστευα πως δεν έχει ταμπούρο το ντραμ σετ και απλά βαράει toms, και για αυτό πιάνει το μπάσο της μπότας. Ξύλο και οικολογική αφύπνιση.

Αν και δεν έχει τόση Bolt Thrower-ίλα όσο οι Fatum, μου τους θύμισε κάπως.

Πάντως να επαναλάβω και εγώ πως αυτά τα Dead-ικά φωνητικά που ανέφερες και συμφωνώ 100%, το κάνουν τόσο άρρωστο.

4 Likes

Να μια ωραία εξήγηση που δεν είχα σκεφτεί όταν αναρωτιόμουνα πώς πετυχαίνεται αυτός ο ήχος.

Ωραίος και για τα υπόλοιπα info.

1 Like

πωπω τι θανατερη κομματαρα ειναι αυτη.

1 Like

Όσο ψάχνεις βρίσκεις (ζητώ συγγνώμη αν έχει αναφερθεί νωρίτερα κάπου στο φόρουμ):

Αγνοούσα πλήρως την σοβαρή επαναδραστηριοποίηση των Warwound τα τελευταία 5 χρόνια, με νέο lineup και μόλις σήμερα έμαθα (πηγή για να είμαι δίκαιος) πως βγήκε και νέος δίσκος φέτος τον Απρίλιο. Οι οποίοι διαλύθηκαν το Γενάρη πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ όπως διαπίστωσα πριν λίγο (metal archives), γιατί μετά την αποχώρηση και του Thompson δεν υπήρχε λένε original μέλος.

Στον δίσκο και γενικά στην επαναδραστηριοποίηση το lineup ήταν αυτό πάντως:

Tony ‘Rat’ Martin (Varukers), Damian Thompson (Sacrilege), Ian Glasper (ε τώρα), Stevie Wingrove (Hellkrusher - μπαντάρα). Το λέω και supergroup.

Όχι τόσο crust, όσο πιο βαρύ crossover, d-beat metal/punk, και ο Rat μου αρέσει πιο πολύ από τα τελευταία Varukers φωνητικά στη μιάμιση ακρόαση που έριξα.

1 Like

Θα είμαι σύντομος (αλλά θα επανέλθω):

To λιώνω εδώ και λίγο καιρό. Πιο stench και κοντά σε Warcollapse και συναφή. Ορμήστε.

1 Like

Λοιπόν αυτός ο δίσκος έχει πολύ πράγμα μέσα. Θα τα πω και πιο αναλυτικά στην παρουσίαση, αλλά υπάρχουν τσέλα, neocrust ατμόσφαιρες, post-hardcore σημεία, καθαρά stench ρυθμικά μέρη, μια γυναικεία φωνή οργισμένη αλλά και ευκρινής, εξαιρετικό και ας μην πρωτοτυπεί πουθενά, διαθέτει μια μοναδική ισορροπία χωρίς να πνίγει την οργή του.

Επιπρόσθετα, μια ωραία συνέντευξη για κάτι ψιλο-εμβληματικό που πήρα χαμπάρι πρόσφατα, σε ένα πολύ ωραίο blog:

1 Like

από Σουηδία που είναι και οι από πάνω,ξεχώρισα κάπως τα
https://vengeancebyproxy.bandcamp.com/album/vengeance-by-proxy πιο ροκνρολ

και paranoid με την εξωφυλλάρα https://pndftw.bandcamp.com/album/out-raising-hell

1 Like

Το Genome μου άρεσε και εμένα αρκετά, ενώ το paranoid δεν πρόλαβα να το ακούσω όσο ήθελα (τι με εμποδίζει πρακτικά θα μου πεις αλλά τέλος πάντων :stuck_out_tongue: )

edit: Το “catharsis” των misantropic σου άρεσε τελικά;

1 Like

Και φυσικά μου άρεσε και θα το προτεινα σε μια κουβέντα πχ.τωρα το πόσο θα τα λιώσω(ακόμα και αυτα που έγραψα παραπάνω) είναι άλλο θεμα.

1 Like

καλημερα σε ολους ολες δεν ειδα καποια αναφορα τους παλαιοτερη και βγαλανε και δισκο το σεπτεμβρη πους μας περασε τερμα riffato και σκοτεινο crust/hardcore νεας κοπης με αρκετα sludge στοιχεια ακουτε το δισκο εδω https://hvrt.bandcamp.com/album/the-grief-that-feeds-the-night πολυ δυνατος δισκος!!επισης τη δισκαρα το list των θεων matyrdod τους ειχα αφησει στο in extremis χαχαχα!και θενκς apostolisza8 για τους the soft pink truth τα σπανε και αυτο που κανουν!

1 Like

ερωτηση προς του παλιους παλια ειχε προτεινει καποιος μια crust κυκλοφορια απο ελλαδα νομιζω η μπαντα ηταν απο βυρωνα καπου απο αθηνα σιγουρα ο δισκος πρεπει να ηταν live με ελληνικο στιχο το ειχανε κοψει και για free ειχα διαβασει τοτε ειχε και ακραιο drumming ψαχνω να τους θυμηθω χρονια και δεν το βρισκω πουθενα

Εννοείς live με κόσμο ή απλά ηχογραφημένο live στο studio;

νομιζω live κανονικο αλλα δεν περνω και ορκο!

ελα δεν εχω υπνο και κατσα και τους βρηκα!γαματη κυκλοφορια!κριμα που δεν κανανε τιποτα αλλο !

3 Likes

Χαχα, αυτό ήθελα να σου προτείνω κι εγώ, γιατί κατευθείαν εκεί πήγε το μυαλό μου όταν μίλησες για ακραίο drumming. Αλλά δε νομίζω ότι είναι live κανονικό, γι΄αυτό με σκάλωσες (τουλάχιστον δε γράφει τίποτε τέτοιο μες στο CD).

Να ξέρεις ότι υπάρχει ηχογραφημένο και το δεύτερο μέρος που είναι ένα κομμάτι 20 λεπτά (για το γίνεται εκεί μέσα, άστο…).

1 Like

το εχεις σε κανονικη μορφη?? που ανοιγει σαν αναποδος στραυρος ε?δυνατο δυνατο αμα εχεις το δευτερο μερος που λες κανε καμια καλη ανεβασετο καπου και στειλε κανα λινκ πρεπει καπως να το ακουσω!

Ναιιιι, ρε φίλε, που είναι ο Χριστός ανάποδα με τ’ άντερα έξω χαχαχα, από τις καλύτερες συσκευασίες CD ever. Γενικά με αυτό το συγκρότημα έχω τεράστιο κόλλημα, το θεωρώ αδιανόητα υποτιμημένο και είναι μέσα στις 2-3 καλύτερες εγχώριες κυκλοφορίες που έχω ακούσει συνολικά στη ζωή μου.

Το δεύτερο μέρος πρέπει να το είχα κατεβάσει από τον fifteen counts of arson αν θυμάμαι καλά (τσέκαρε το γενικά, έχει ωραία reviews και για τα δύο CD τους και αναφέρει και τις άλλες μπάντες που συμμετείχαν που κάποιες από αυτές σκοτώνουν και δεν είναι τόσο γνωστές π.χ. Avgrund Livet), αλλά δεν πιστεύω ότι είναι ενεργό το link μετά από τόσα χρόνια. Άκου, θα το ανεβάσω κάπου και θα post-άρω το link εδώ ώστε να το κατεβάσει όποιος θέλει γενικά.

1 Like