David Bowie

Έχω ακούσει αρκετά άλμπουμς του των 60’s και 70’ς, αλλά από εκεί κ μετά δεν κατέχω πολλά, πέραν του άλμπουμ που έβγαλε πριν 5 - 6 χρόνια. Από αυτά που έχω ακούσει, το αγαπημένο μου άλμπουμ είναι μάλλον το Low. Επηρρεασμένο κατά πολύ από την γερμανική κραουτ σχολή, το άλμπουμ αυτό κοίταζε πολύ μπροστά… Διάβασα πρόσφατα μία κριτική του μάλιστα από το μικ, και επειδή συμφωνώ απόλυτα με τα εκεί γραφόμενα, παραθέτω αυτούσιο ένα απόσπασμα

…εχω την αίσθηση πως η σπορά του Low θα φανεί περισσότερο στα επίγονα τέκνα του Post-punk, του New Wave και του Industrial - πέρα από το γεγονός ότι έσπρωξε πολλούς μουσικούς προς τα εκεί ή πασπάλισε με την διαβολική του σκόνη την αύρα των ειδών αυτών. Οι Wire, οι Joy Division, οι Bauhaus, οι Public Image Ltd θα δείξουν πόσο Low έπεσαν και άκουσαν. Η αρχή των Tuxedomoon βρίσκεται στο Warzawa, του Billy Mckenzie και των Associates στο The Secret Life of Arabia. Τα αερόβια κήμπορντς των New Order και το θεόλευκο dance rock στο Sound and Vision…

τα aladdin sane & rise and fall δεν ήταν άσχημα, αλλά βαρέθηκα αρκετά η αλήθεια είναι όταν τ’ άκουγα. το low αντίθετα μου αρέσει, όπως και μερικά κομμάτια από το heroes που άκουσα. κάτι Subterraneans, Neuköln και λοιπά έχουν τέλεια ατμόσφαιρα.

να αναφέρουμε και τον πληκτρά στα περισσότερα κομμάτια του Low, ε… Brian Eno:!:

8)8)8)με τιμαει μαλλον που εχω οτι εχει βγαλει ο Μπαουι μεχρι και το Tonight(μαπε ολιγον δισκος ομως…)…:stuck_out_tongue:
Ο Μπαουι ειναι τεραστιος,για παρα πολλους λογους και ενας απο τους οποιους ειναι,οτι ανα διαστηματα στη καριερα του,επαιξε σχεδον τα παντα,μην χανοντας ομως την ταυτοτητα του και παραμενοντας παντα αυθεντικος…απο κραουτ ροκ ξεσπασματα,μεχρι pure rock n roll,απο blues περασματα μεχρι ποπ-ντισκο και φανκ,η δισκογραφια του περιεχει τοσα διαφορετικα στοιχεια,που ο καθενας μπορει να βρει αυτο που του ταιριαζει και του αρεσει…
Εμενα αγαπημενος δισκος,και ο πρωτος του που αγορασα,ειναι το Aladdin Sane,για καθαρα συναισθηματικους λογους…ομως και ολα τα υπολοιπα,ειναι επισης χιλιοακουσμενα και λιωμενα…δυστυχως και μλκια μου,αφησα να περασει ο καιρος και δεν ασχοληθηκα με τα 90ς του Μπαουι,ομως σκοπευω να το κανω καποια στιγμη…και περα απο μεγαλη μουσικαρα,ο τυπος εγραφε κα-τα-πλη-κτι-κους στιχους(παρε,απο 1984 μεχρι man who sold the world κσερωγω),παντα μεσα σε ολα…επισης,σαν σκηνικη παρουσια,επηρασε και πρωτοπορησε οσο λιγοι…ρε ο τυπος δημιουργησε ολοκληρη περσονα,ταυτιστηκε μαζι της,ταυτισε και ολους τους φαν του και αντε γεια…θεατρικοτητα,μουσικη,ερμηνειες,ολα τα εκανε και τα εκανε τελεια!!

Και επισης,και η 2η ‘‘καριερα’’ του,ως ηθοποιος,δειχνει οτι ειναι ενας ανθρωπος προικισμενος…εχει παιξει σε ΤΑΙΝΙΑΡΕΣ(το Man who fell on earth ειναι απο τις σημαντικοτερες sci-fi αλληγοριες που υπηρξαν ποτε,το Hunger ειναι,αν και μετρια ταινια,μια ταινια-συμβολο της Γκοθ κοινοτητας κτλ κτλ,η λιστα ειναι μεγαλη…)
,οχι απλα περνωντας και παιζοντας το ρολο του,εχει δωσει καταπληκτικες ερμηνειες…ακομα ενα δειγμα πως ο Μπαουι ειναι αυτο που λεμε,ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ με τα ολα του…εχει αστρο,πως να το πει κανεις:p…τεσπα,εγω τον λατρευω,μου εβαλε βασεις για την μουσικη που ακουσα στη πορεια,με διαμορφωσε σε αυτο το τομεα σε πολλα πραματα και γενικα,απειρα ρησπεκτ,μποου κτλ…

Υ.γ.Εχει πηδηξει και οτι κινητε ετσι?ανδρες,γυνκαικες,στα @@ του…και τωρα,ειναι με το θεομ@@νο την Ιμαν και αραζει…θεος…
Υ.γ εδιτ και για αυτο που λεει ο παναγιωτης απο πανω,μην ξεχναμε και Ρικ Γουεηκμαν στο space oddity ε?

στο heroes οι lead κιθαρες ειναι παιγμενες απο robert fripp των king crimson!!!

Οι συμφορουμίτες μίλησαν σοφά. Δεν έχω να προσθέσω κάτι για τον Bowie. Ταλαντούχος όσο λίγοι, επιδραστικος όσο ακόμα λιγότεροι, αγγίζοντας τόσα και τόσα μουσικά παρακλάδια, σημαδεύοντας μια εποχή και αφήνοντας δίσκους μνημεία.

Εδώ να προσθέσω μόνο τις περίφημες συνεργασίες του με τον Iggy Pop στα προσωπικά άλμπουμ του δεύτερου, που μας παρέδωσαν επίσης δισκάρες.

Αγαπημένοι δίσκοι τα Ziggy Stardust, Alladin Sane και Hunky Dory (ναι, η γκλαμ περίοδος του), αλλά βρίσκω εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον και στους ηλεκτρονικούς πειραματισμούς του της περιόδου Berlin Trilogy, και στα πρώιμα ροκ άλμπουμ του, και σε πιο ποπ δουλειές του όπως το Let’s Dance.

[SPOILER]

Υ.γ.Εχει πηδηξει και οτι κινητε ετσι?ανδρες,γυνκαικες,στα @@ του…και τωρα,ειναι με το θεομ@@νο την Ιμαν και αραζει…θεος…

Ε όχι ρε συ, με ζώα δεν έχει πάει… :p[/SPOILER]

O οποίος έχει ένα άλμπουμ που το λατρέυω,το Another Green World.

μιας και καποιος αναφερε τυχον επιρροες των nine inch nails στον bowie

μαλλον το αντιθετο συμβαινει ο ρεζνορ επηρεαστηκε και εχει ως ινδαλμα του τον bowie

αν ψαξετε υπαρχουν bootlegs απο την κοινη περιοδεια τους το 94-95 οπου λενε και μερικα κομματια μαζι καθως γινεται η σκηνικη αλλαγη απο ΝΙΝ σε bowie

επισης η κομματαρα a warm place των nin απο το downward ειναι εμφανως επηρεασμενο απο ενα κομματι του bowie δε θυμαμαι τιτλο αμα ανοιξετε το youtube βγαζει λινκ κ το συγκεκριμενο κομματι του bowie

αλλη μεγαλη κομματαρα ειναι και το heart’s filth lesson που ακουγεται και στους τιτλους του se7en και τα γαμαει ολα

ριχτω και δε εναν γελωτα αμα θελετε

προσωπικα εχω λυθει

Σας ακούω!!

Έχει και πολλούς ο άτιμος?

Θέλω και προσωπικές ιστορίες (πότε τον άκουσα πρώτη φορά, μου τον χάρισε ο μπατζανάκης μου και τέτοια)

Διαβάζω ένα αρχαίο βιβλιαράκι με τους 100 καλύτερους δίσκους στην ιστορία της μουσικής σύμφωνα με τις ψήφους πάρα πολλών εγχώριων παραγωγών
,δημοσιογράφων,μπλα,μπλα,μπλα(είναι και ο Καραολίδης μέσα :p) που έγινε σε συνεργασία της Marlboro και του ΠΟΠ & ΡΟΚ.Τρίτο άλμπουμ το Ziggy Stardust.Διαβάζω κάτι για επιθετικές κιθάρες από τον Ronson κτλ,δεν ήθελα και πολύ.Το λατρεύω μέχρι σήμερα από την αρχή μέχρι το τέλος.
Το Pin Ups είναι το τελευταίο άλμπουμ του που με συγκινεί.Τα προηγούμενα λιγότερο ή περισσότερο αξίζει να τα ακούσει κανείς κατά τη γνώμη μου.Πολλοί θα πουν και για μεταγενέστερα και ίσως να έχουν δίκιο αλλά εμένα δεν μου έκατσε καλά η αλλαγή του στυλ που είχε σε αυτά τα άλμπουμς.

Ψήφισε κι εσύ!

Καλά ο Ronson είναι μυθικός κιθαρίστας και πολυ υποτιμημένος. Το pin ups δεν το έβαλα επειδή είναι album διασκευών. Πάντως και η μετά Ronson εποχή είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα. Ήξερε να αλλάζει στυλ ο David χωρίς να χάνει σε ποιότητα. Σαν την Μαντόνα στο ποιοτικότερο :stuck_out_tongue:

Πο,Ντεκαρντ,εχεις που εχεις αβαταρ και ονομα παρμενα απο την αγαπημενη μου ταινια εβερ,τωρα πο-εγινε το κακο:p…θα επανελθω,απλα να πω αρχικα πως ψηφισα aladdin sane,ενω το low με στοιχειωνει συνεχως και παντα κολλαω οταν ειναι να διαλεξω ενα απο τα δυο…αλλα θα κανω πιο αναλυτικο ποστ αλλη στιγμη…(ΟΛΑ Γ@Μ@ΝΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕ!!)

Το Unplugged των Nirvana που δίνει ψυχή στα κομμάτια του.

Ξέρεις από λάδι, γι΄ αυτό το ψήφισες.

Μόνο κομματάρες μέσα, αντι-χιτ, ενώ τα jean genie και lady grinning soul (τι πιάνο είναι αυτό!) καταπίνουν δισκογραφίες!

Το Low πως να μη σε κάνει να ανατριχιάσεις, με το Wild is the wind κόβεις ό,τι φλέβα υπάρχει πάνω στο κορμί…

Επίσης δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος που να μην έχει ακούσει το Let’s dance και να μην παραδέχεται πως είναι δισκάρα.

Δεν ξέρω στην τελική, πολύ δύσκολο πολ, μεταξύ αυτών που ανέφερα, του Man who sold the world, του Space Oddity και του Ziggy Stardust.

Αν είναι να το ρίξω κάπου, μάλλον στο Alladin Sane, η πρώτη επαφή γαρ.

Edit: φακ! ξέχασα το Young Americans. E, αφού θες και προσωπική ιστορία, ήταν ένα από τα άλμπουμς που αγνοούσα και με το που άκουσα το κομμάτι που κλείνει την ταινιάρα Dogville, τσακίστηκα να το πάρω, και δεν το μετάνοιωσα! Έχει και το άτιμο το Fame μέσα, μία από τις πιο funky κομματάρες του!

το σολο στο πιανο,στη μεση του ομοτιτλου ειναι παρανοικα τελειο!

Ρε παιδιά τι έπαθα…
Κάνω το πρώτο μου poll και βλέπω πως έχει μόνο 10 θέσεις και έχω αφήσει απ?έξω Lodger, Diamond Dogs, Let?s dance, Space oddity, Outside?
Και μετά δεν μπορώ να ψηφήσω?. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα?

Από τους πολύ αδικημένους από το μεταλλικό κοινό (sic) καλλιτέχνες.
Ακόμα και το Outside, που για πολλούς είναι αμφιλεγόμενο, καταπίνει δισκογραφίες για πρωινό.

:lol::lol::lol::lol::lol:

Η glam περίοδος του Bowie υπήρξε η αγαπημένη μου, όπως είχα πει και στο thread για τον Bowie, και η τριάδα Hunky Dory, Aladdin Sane και Ziggy Stardust είναι τα απόλυτα Bowie records. Θα ακολουθούσαν κι άλλα πολύ ενδιαφέροντα δισκάκια, όπως τα πειραματικά που έκανε προς τα τέλη των '70ς, ενώ και κάποιες απο τις στιγμές του στα '80ς μου αρέσουν πολύ…

…αλλά αυτή η τριάδα αντανακλά τον Bowie στην περίοδο που έπιασε κορυφή και χάραξε τη μουσική και το στυλ της γενιάς του. Ανάμεσα στα τρία αυτά όμως δυσκολεύομαι πολύ να επιλέξω, πραγματικά. Κάποια άλλη στιγμή μπορεί να επανέλθω.

ΥΓ - Άσχετο, θυμάστε την ταινιάρα, τον “Λαβύρινθο”, έτσι? Είχε φοβερά τραγουδάκια ο Bowie και στην ταινία αυτή, την ξαναείδα πέρισυ μετά απο χρόοοονια (απο μικρό παιδί βασικά) και πωρώθηκα! [SIZE=“1”]

Ήταν και η Jennifer Connelly, τι άλλο θέλετε δλδ.[/SIZE]

Eύκολο

Ziggy Stardust χωρίς δευτερη σκέψη… Η 80’s περιόδος του μου είναι τραγικά αδιάφορη…