Τι να πω γι’αυτή τη σειρά ρε παίδες.
Ο Lynch έχει πει πως δεν είχε ποτέ κάτι συγκεκριμένο στο κεφάλι του για το τι ακριβώς είναι το Twin Peaks και τι θέλει να δείξει η σειρά. Δεν υπάρχει αυτό το τετράδιο σε ένα συρτάρι του γραφείου του που να έχει την αρχή και το τέλος της σειράς. Μας καλεί εν ολίγοις όλους όσους βλέπουμε την σειρά να χαλαρώσουμε και να την καταναλώσουμε σαν μια εμπειρία, χωρίς να υπερπροσπαθούμε να βγάλουμε ένα νόημα πίσω από όλα αυτά.
Συνοψίζω τους 4 λόγους που θεωρώ ότι το Twin Peaks είναι η καλύτερη σειρά που έχω δει ποτέ μου.
To παρεάκι Frost - Lynch άρπαξε την πιο κατάλληλη ευκαιρία που θα μπορούσε να παρουσιαστεί για να συνεχίσει η σειρά, 25 χρόνια μετά.
Ήξεραν τι ήθελα να δω! Όχι απλά κράτησαν τον χαρακτήρα της σειράς, αλλά τον εξέλιξαν σε επίπεδα που δεν μπορούσα εγώ προσωπικά να φανταστώ όταν συζητούσα πως μπορεί να είναι η συνέχεια του twin peaks.
To τρομακτικό μεράκι του γκριζομάλλη γέρου φαίνεται στα πάντα, στην μουσική, τους χαρακτήρες, στη σκηνοθεσία, στην εξέλιξη της ιστορίας και στην παρουσίαση της.
Αυτό που τελειώνει κάθε επεισόδιο και σηκώνει τόνους συζήτησης, να βλέπεις το όλο ίντερνετ να συμμετέχει στην ανάλυση, να ανταλλάσσονται απόψεις, να διαφωνείς, να διαβάζεις εκδοχές που δεν είχαν καν περάσει από το κεφάλι σου. Όλο αυτό μόνο μαγικό φαίνεται στα μάτια μου.
Το 8ο επεισόδιο νομίζω είναι από αυτά τα breakthrough points σε σινεμά και τηλεόραση both…τα 2 επόμενα εξαιρετικά, slow burn, προφανώς αφήνουν μια αίσθηση κάπως ‘‘λίγη’’ σε σχέση με ότι είδαμε στο 8ο αλλά και πάλι, είναι καλό, αργό, καμμένο, μυστηριώδες, τρομακτικό, αστείο, σουρεαλιστικό david lynch Τwin Peaks
ΤΟ 11 ΟΜΩΣ γάμησε πάλι τα πάντα… κλαίω με Candie και τις αντιδράσεις της, απόλυτη παράνοια η σκηνή με τον Gordon και σια και ότι ακολούθησε, άρρωστημένα αστεία αρχικά η σκηνή με τον Μπόμπυ -μέχρι που με φρίκαρε όσο δε πάει-, ωραίο σαπουνοπερατικό subplot με την Μπέκυ αλλά πάνω από όλα, τρομερό as usual one man show και αποθέωση για Dougie/Cooper στο τελευταίο μέρος…έπεσαν τίτλοι τέλους και ήθελα να πάω σε μια γωνία απλά να κουλουριαστώ και να κλάψω… μερικά λεπτά πρίν δε, επειδή το βλέπουμε 2 το twin peaks κάθε βδομάδα, όταν ειπώθηκε αυτό που ΔΙΑΟΛΕ περίμενα να ακούσω μόλις αποκαλύφθηκε τί έχει το κουτί, έφυγαν καρέκλες και το σπίτι έγινε γήπεδο
αρχίζω μόνο λίγο να ξενερώνω γιατί έχουμε περάσει τα μισά της σεζόν και θα τελειώσει κάποτε… και μετά τι?
anyway, Twin Peaks, τίποτε άλλο δεν έχει σημασία.-
διαβαζοντας τις σημερινες κριτικες για τη μπαλαφαρα που φτιαξανε με το Μαυρο Πυργο (1μιση ωρα για 7 βιβλια ρε μαλακα ημαρτον) σκεφτομουν τι θα βλεπαμε αν αποφασιζε ο Λιντς να σκηνοθετησει τα βουνα της τρελας του Λαβκραφτ
καλά ανόητοι, πήραν κομμάτια από τόσα βιβλία και κάναν δική τους ιστορία, ότινάναι…κρίμα τα βιβλία -που δεν έχω ολοκληρώσει ακόμα/στο Wizard and Glass είχα μείνει-… Lynch θα ήταν ιδανικός για τέτοια διασκευή, αλλά δεδομένου της εμπειρίας DUNE νομίζω δεν θα συνέβαινε ποτέ, σε κανένα παράλληλο σύμπαν, white ή black lodge
6 επεισόδια μείνανε, πάμε για τον κακό χαμό… το τελευταίο επεισόδιο είδα μεταξύ φανς ότι ήταν λίγο diversive λόγω του ‘‘filler’’ χαρακτήρα του… αντιθέτως στις 2 κωμικές σκηνές κυριολεκτικά έπεσα κάτω από τα γέλια, στις creepy δεν παίζει να ανοιγόκλεισα τα μάτια μου για όσο διήρκεσαν, μάθαμε στην αρχή επιτέλους τί είναι αυτό που όλοι ψιλιαζόμασταν αναφορικά με τον Γκόρντον και παρεάκι + είχαμε ένα σπουδαίο κατ εμέ καμπακ-που μερικοί το περίμεναν από το 1ο επεισόδιο-, σίγουρα όχι με τον τρόπο που θα περίεμενε ο μέσος φαν, αλλά σίγουρα και με τον τρόπο που θα το περίμενε ο φαν της 3ης αυτής σεζόν… εξαιρετικό προπαρασκευατικό επεισόδιο λίγο πριν την καταιγίδα…LET’S ROCK
υγ. η αισθητική της σειράς είναι σε άλλο επίπεδο…κάθε σκηνή θα μπορούσε να αποτελεί μικρό πίνακα ζωγραφικής…από την άλλη, όποτε δείχνει τα δάση του twin peaks και ξαφνικά παίζει το dark theme του badalamenti είναι από τα πιο ακραία βουκολικά μεταλ πράματα lately \m/
Δεν εχω αλλα εγκωμιαστικα σχολια, στερεψα… Καλυτερη σειρα(?) τρεχουςας δεκαετιας αλλα μαλλον καλυτερα, απο τις κορυφαιες στιγμες της καριερας του Λυντς αυτος ο τριτος κυκλος…
Τι διαολο εγινε στο 14 και γιατι διαολε μενουν μονο 4 ακομη;;!!!
το τελευταίο τερμάτισε τα πάντα, όταν ειδικά έπεσε η μουσική στο νοσοκομείο, εκεί σηκωθήκαμε όρθιοι, νομίζω η δικιά μου παίζει και να actuall δάκρυσε λίγο
Αλλά όλο το επεισόδιο ήταν πραγματικά ΑΥΤΟ που ήθελες να δείς, αυτό που περίμενες τόσο καιρό, αυτό που έχτιζαν οι δημιουργοί του καρτερικά για τόσους μήνες + ακόμα καλύτερα…
Μένει το τελευταίο διπλό της επόμενης Κυριακής, για να κλείσει η καλύτερη σειρά όλων των εποχώνε όπως της αξίζει και μετά θα μείνουμε αποσβολωμένοι όπως τώρα, λησμονώντας τον Λήντς στα επόμενα χρόνια και καταλαβαίνοντας πόσο μεγάλο καλό έκανε στο Μέσο με αυτή τη σειρά…
πραγματικά δεν έχω λόγια, 16 επεισόδια με πορεία μόνο ανοδική, ένα ρόλερκόστερ τρόμου κωμωδίας παράνοιας σουρεαλισμού αγωνίας ονείρου και γνήσιας σαπουνόπερας, pure 100% -που λέει και ένας γνωστός -Λήντς…ήδη μου λείπει, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα πρέπει να ξαναγυρίσω στα παλιά και δεν θα έχω κάθε Δευτέρα να περιμένω νέο επεισόδιο Twin Peaks
Δεν έψαξα για ελληνικούς να σου πω την αλήθεια αλλά γενικά οι διάλογοι είναι εύκολοι και μικροί καθ’όλη τη διάρκεια νομίζω…εξαρτάται και από τα αγγλικά σου βέβαια
anyway…μπορείς να το σταματήσεις αυτό το επεισόδιο??
Η ιστορία έκλεισε ιδανικά, δένοντας τα πάντα (?) στο 17ο επεισόδιο, με χαιλάιτ την σκηνή του δάσους και ξαφνικά…το 18.-
Όπου ο Λύντς έκανε το ανεπίσημο σχεδόν απευθείας σήκουελ του Μανχόλαντ Ντράιβ-Χαμένη λεοφόρου και με άφησε μαλάκα…
Τέρμα αντισυμβατική και γενναία τηλεόραση, θέλει πολλά κότσια, ταλέντο και έμπνευση για να φτιάξεις ένα τέτοιο φινάλε και να κλείσεις(?) έτσι την ιστορία σου…μου ήρθε απευθείας στο μυαλό το Σοπράνος και το τέλος του, καθώς και εδώ οι εικασίες/ερμηνείες είναι άπειρες…
Πάντως τρομερό πώς κατάφερε ο Λύντς με τον Φρόστ να δώσουν σε μια σειρά προ 25 ετών τέτοιο arc και Mythology εν έτη 2017 και να την πάνε όχι ένα, αλλά πολλά βήματα μπροστά…
Θα γράψω και κάνα σεντονοπόστ όταν κατακάτσει-και το ξαναδώ- με σπόιλερς, γιατί το φινάλε αυτό μπορεί να αναλύεται νομίζω για πάντα…και ήταν ότι καλύτερο για μια τόσο αντισυμβατική, αντιεμπορική pure art σειρά…
Η σειρά τελείωσε, αλλά η παραφιλολογία για αυτήν μόλις άρχισε. Ο Λυντς αποδείχτηκε τεράστιος, όχι ότι δεν ήταν.
, ένα φινάλε δίχως χαρουμενιές με guest εμφανίσεις στο Roadhouse, με μια μουσική πένθιμη, μυστηριακή και παρακμιακή στους τίτλους τέλους της, ότι ακριβώς ήταν και η σειρά η ίδια.
Μια βόλτα απ’ τον ιστό για επεξηγήσεις και χάνεται η μπάλα.
Προτίμησα να παρακολούθησω τον κύκλο δίχως να αναλώνομαι διαβάζοντας θεωρίες, επεξηγήσεις κτλ. Ότι καταλάβω με το έρμο μυαλό μου. Το σίγουρο είναι ότι θα την ξαναδώ με τα απαραίτητα spoiler, αν και νομίζω ότι στο Λυντσικό σύμπαν πολλά είναι πεταμένα έτσι. Απλά. Δίχως να επιδέχονται ανάλυσης.
Εξακολουθώ πέρα απ’ το ζοφερό και εφιαλτικό φινάλε που θύμησε Μανχόλαντ Ντράιβ-Χαμένη λεοφόρο όπως είπε και ο Lupin, να έχω για καλύτερο το 8ο επ.
Βασικά το 8ο επ. είναι ότι ανώτερο έχει παιχτεί ποτέ σε σειρά ξεπερνώντας εκείνο το τεράστιο 5x14 του BrB και το 4x5 σε ένα κατά τα άλλα μέτριο Lost, τα οποία μέχρι πρότινως τα θεωρούσα τα κορυφαία.
Ξέρω πως μάλλον δεν υπάρχει περίπτωση, αλλά σκεφτείτε όσοι είδατε και το φινάλε πόσες δυνατότητες ανοίγουν για να συνεχιστεί κάπως η ιστορία, έστω μια ταινία Fire walk with me - Part 2 και με μεγαλύτερο ρόλο στη Μπελούτσι αυτήν τη φορά.
Όνειρα κάνω και εγώ!
Ο Μακλάχαν αξίζει να σαρώσει στα βραβεία για το διπλό-τριπλό δε ξέρω και γω ρόλο του. Ντάγκι και Τζένι -Ι το ζευγάρι της χρονιάς.
Κατά τ’άλλα ότι είπαν και οι από πάνω…