που το είδατε ; Μόνο 2 άρθρα βρήκα που φέρεται να ανεβηκαν πριν 5 λεπτά
Και για όποιον δεν έχει fb, είναι η επίσημη σελίδα του Lynch με κείμενο:
It is with deep regret that we, his family, announce the passing of the man and the artist, David Lynch. We would appreciate some privacy at this time. There’s a big hole in the world now that he’s no longer with us. But, as he would say, “Keep your eye on the donut and not on the hole.”
It’s a beautiful day with golden sunshine and blue skies all the way.
Η ανακοίνωση είναι της στιγμής, φαντάζομαι. Το έχει ανεβάσει κι ο Guardian
Εχει ανεβει παντου πλεον
Βαρύ. Αναμενόμενο ολίγον τι, αλλά βαρύ.
Ξέρω ότι είναι σε ένα παράλληλο σύμπαν, καπνίζει το τσιγαρακι του και πίνει μια κουπάρα καφέ. Μας φωνάζει: “I HATE TO ADMIT THIS, BUT I DON’T UNDERSTAND THIS SITUATION AT ALL.”
Σαν πολύ γερό χαστούκι…νοιώθω σαν να έχω αποσυνδεθεί από το προηγούμενο κόσμο και να ζω σε κάτι διαφορετικό πλέον.
Μεγάλο σοκ βραδιάτικα.
Ένας άνθρωπος που μας άλλαξε τόσο πολύ.
Τον σκεφτόμουν πολύ φέτος με τις προβολές της Χαμένης Λεωφόρου και Eraserhead που πέτυχα στο σινεμά, και ειλικρινά με σόκαρε η είδηση. Θα λείψει πολύ.
Όχι απλά ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης αλλά ένας από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες γενικότερα, ξέρω γω μαζί με τον Rembrandt, τον Camus και τους Pink Floyd.
Τέλος πάντων, τίποτα δεν πεθαίνει ποτέ. Ο David πήγε πίσω από την κόκκινη κουρτίνα, that’s all.
RIP … Λίγο κόκκινο κρασί και η βραδιά επιβάλει προβολή Mulholland Dr.
Εγώ βάζω την Ατίθαση Καρδιά και του στέλνω την αγάπη μου.
Shadow, take me down
Shadow, take me down with you
For the last time
For the last time
For the last time
For the last time
Ο πρώτος άνθρωπος που μου έδειξε ότι υπάρχει κινηματογράφος πέρα από τα τετριμμένα… RIP
Βλέποντας τις λιστες με τις ταινιες του. Δεν έχω δει τίποτα απο οτι έχει κάνει.
Αλλά μου αρέσουν τα κουότς του !
“The world is as you are.” -David Lynch
Σκατά ρε γαμώτο…
R.I.P. ΤΕΡΑΣΤΙΕ David Lynch
Εντωμεταξύ πόσο το να “ρίχνεις αυλαία” με την τελευταία σου τηλεοπτική/κινηματογραφική σεκάνς σαν σκηνοθέτης (αφήνω εκτός τα πολυάριθμα μικρού μήκους των τελευταίων ετών) να είναι η παρακάτω:
και παράλληλα η τελευταία σου τηλεοπτική/κινηματογραφική εμφάνιση σαν ηθοποιός να είναι αυτή:
(τα βάζω σε spoiler μήπως κάποιος δεν τα έχει δει/δεν θέλει να γνωρίζει, αν και ειδικά για το 2ο είναι πλέον γνωστή η παρουσία του στη ταινία και σε ποιον ρόλο -για όσους από εμάς δεν το γνωρίζαμε τότε, ήταν αδιαπραγμάτευτα από τις καλύτερες κινηματογραφικές εκπλήξεις της σεζόν εκείνης)
Μιλάμε για καριέρα κομμένη και ραμμένη στην τελειότητα με μόνο διαμάντια - ακόμα και το Dune του έχει ένα πελώριο cult status να το ακολουθεί μέχρι και σήμερα.
Τις επόμενες μέρες ίσως πούμε περισσότερα
Μεταξύ άλλων που δεν μπορώ να εκφράσω, να πω απλώς ότι από την ώρα της ανακοίνωσης της είδησης έως και τώρα, το φηντ μου στα σόσιαλ είναι ΜΟΝΟ ΛΥΝΤΣ. Ειδησεογραφικά, εγχώρια και μη, φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι, σελεμπριτυζ, ομάδες, μουσικοί, ποπ καλτσουρ κλπ ακκαουντς, η νάσα!, το άπαν σύμπαν κάνουν ποστς και στοριζ που φτιάχνουν ένα συνεχόμενο λυντσικό κολλάζ και αυτό είναι συγκινητικό. Δεν το έχω ξαναπετύχει σε αυτόν το βαθμό, είναι σα να σταμάτησε ο κόσμος για όλους την ίδια στιγμή και να έχουν βγει να χαιρετήσουν, να πουν, να δείξουν, να αφήσουν κάτι σαν φόρο τιμής για έναν άνθρωπο τόσο μαζικά. Και κάπως φαίνεται η τεράστια αγάπη και αποδοχή του κόσμου για τον καλλιτέχνη αλλά και για τον άνθρωπο. Και όλοι δείχνουν να είναι στην ίδια σελίδα, κανείς δεν έχει να σημειώσει κάτι άσχημο, μόνο θαυμασμό, σεβασμό, στεναχώρια, αγάπη. Πολύ, πολύ όμορφο. Ευλογημένοι που συμβαδίσαμε μαζί του για κάποιο διάστημα στον χωροχρόνο έστω και από τόσο μακριά. (Ευλογημένοι για την τρίτη σεζόν twin peaks επίσης και για την real-time θέαση τότε.)
Σκεφτομουν πριν μερικες ωρες οτι εχω δει το Elephant Man σε μικρη ηλικια και μπορει να μην θυμαμαι πολλα απο την ταινια, αλλα σιγουρα θυμαμαι χαρακτηριστικες σκηνες απο την ιδια την ταινια, τον τροπο απεικονισης της και την προσεγγιση της. Ισως καπως με επηρεασε σαν χαρακτηρα στη ζωη μου (ισως κι οχι). Ακομη περισσοτερο ομως, θυμαμαι να βλεπω πιτσιρικας στο Σινε Αντιπαρος το Blue Velvet. Εκει κι αν δεν θυμαμαι τπτ, αλλα σιγουρα θυμαμαι το περιγραμμα: ποσο ειχα εντυπωσιαστει απο ο,τι ειδα, εστω κι αν δεν ειχα καταλαβει τπτ. Πώς βγηκα απο τον κινηματογραφο, πώς καταγραφηκε στον εγκεφαλο μου η αφισα της ταινιας και τη θυμαμαι για παντα.
Καιρος να ξαναδωσω μια θεαση σε μερικα απο τα εργα του. Με μια αλλη ματια, θα ειναι τα παντα πολυ διαφορετικα, εστω κι αν ειναι προς το χειροτερο.