David Lynch: Ο αναρχικός κινηματογραφιστής των ονείρων

Dune.-

Ρε το Dune δε με πόρωσε/άρεσε πολύ :(:(:frowning:

Δηλαδή ντάξει δε ξέρω αν αποτύπωσε καλά την ιστορία του βιβλίου ή όχι μιας και δε το’ χω διαβάσει, αλλά γενικώς δε μ’ άρεσε η ατμοσφαιρά του, από την οποία περίμενα πολλά. Επίσης με χάλασαν πολύ τα εφέ. Βέβαια ντάξει για την εποχή του είναι άψογα αλλά εν πάση περιπτώση το είδα εν έτη 2010. Βασικά δε θεωρώ ότι πάει στον lynch πολύ το sci fi.

Παρεπιπτόντως οι hardcor-άδες SHAI HULUD πήραν το όνομα τους από το ομώνυμο βιβλίο του Frank Herbert πάνω στο οποίο βασίστηκε και η ταινία. SHAI HULUD είναι τα αμμοσκουλήκια του πλανήτη.

-Who’s the lady with the log?
-We call her the log lady.

Μου ‘χε σκαλώσει στο μυαλό εδώ και 2 μέρες που’ δα το pilot. Και το γκούγκλαρα σήμερα έτσι στη φάση, όχι ότι περίμενα τίποτα, κι έχει δικιά της καταχώρηση στη wikipedia! Ε ρε πούστη, κοντεύω να αυτοσποιλεριαστώ, αλλά θα αντέξω, δεν πατάω.

Έχει κάνει διάφορες ταινίες που μου άρεσαν αρκετά. Twin peaks, Lost Highway, Eraserhead και Wild at heart μου άρεσουν λίγο περισσότερο από τις υπόλοιπες παραγωγές του.

Η μόνη ταινία του που δεν μου άρεσε μέχρι στιγμής ήταν το inland empire. Εκεί για’μενα το παράκανε, και ναι δεν ντρέπομαι να πω πως δεν κατάλαβα τι έγινε, βέβαια οι συνθήκες δεν ήταν οι καλύτερες αφού ήμουν και αρκετά κουρασμένος εκείνη την μέρα, και παρακολουθούσα όσο μπορούσα παράλληλα με τρόμο κάτι μαύρες κατσαρίδες να πηγαινοέρχονται γύρω μου μέσα στο Άστυ. :stuck_out_tongue:

Εγω πηγα ομως και ετυχε εκεινη την ημερα ειχε τρομερο αερα και κρυο(Μαιος γαρ)…Η ατμοσφαιρα της ταινιας σε συνδυασμο με την ατμοσφαιρα του σινεμα,μισοαδειο και κρυο με εκανε να την αγαπησω ακομα περισσοτερο απο τις 2 προηγουμενες φορες:D…Ευκολα η καλυτερη του ταινια χωρις να ειναι γρυφος με ανθρωπινα νοηματα και συμβολισμους.:slight_smile:
(λατρευω lost highway ε…και δεν εχω δει twin peaks γαμωτο)

Μεσα σε 2 μερες ειδα 3 ταινιες του.
Elephant man: Εξαιρετικη!
Straight story:Καλη!
Mulholland Dr.:Περιμενα πως και πως να τελιωσει

Θα συμφωνησω για αυτα τα 2 και θα προσθεσω την σκηνη στο θεατρο που σηκωνεται και μετα σηκωνεται και ολο το κοινο και τον χειροκροτει. Επισης η σκηνη που εισεβαλαν στο σπιτι του ειναι πολυ εντονη.

Γενικα πιστευω οτι πρεπει να εχεις καλη ψυχη για να σε συγκινησει το the elephant man

Nτάξει το χω ξαναπεί, ότι για να δω αυτή τη ταινία πρέπει να’ χω μέτρια εώς κακή διαθεση (το οποίο βέβαια οδηγεί στο θάνατο. Αλλά απ’ το να χω καλή διάθεση και να χαλαστώ, καλύτερο.) Δε θυμάμαι να χω κλάψει τόσο πολύ σε ταινία και σε τόσα πολλά σημεία της.

Επίσης κάτι άλλο που θέλω να ρωτήσω καιρό. Το wild at heart πως σας φάινεται???

Προσωπικά το βρίσκω σε αρκετά σημεία του λίγο βαρετό. Γενικά αυτό το στυλ ταίνιών (road movie) έχω παρατηρήσει ότι δε μ’ άρεσει τελικά. Γι’ αυτό άλλωστε και το straight story (το οποίο δεν εστιάζει τόσο εκεί αλλά έχει λίγο αυτό το στυλ/μορφή) δε μ’ άρεσε πολύ. Ωστόσο οι ερμηνείες στο wild at heart είναι παράδειγμα προς μίμηση. Εκπληκτικές.

μ’ αρέσει αυτή η άποψη (:p) αλλά νομίζω ότι μπορεί να συγκινήσει τον καθένα. το πόσο είναι προσωπική υπόθεση. έχει δυνατό θέμα και δυνατή σκηνοθεσία.
κάτι ακόμα: τ’ άλλα που λες καλύτερα να τα βάλεις σε spoiler, δεν έχουν δει όλοι την ταινία.

To Wild At Heart είναι επικό!
Παίζει να είναι η μοναδική ταινία που μου αρέσει ο Κέιτζ (ο οποίος βασικά γαμάει και δέρνει). Αν άκουγα τότε ότι ο Λιντς θα βγάλει road movie, ακριβώς αυτό θα ήθελα να δω.
Αν και είναι σχετικά “εύκολη” ταινία, πιστεύω ότι είναι, ίσως, η πιο παρανοϊκή του.
Επίσης, αν και ήταν σχετικά σύντομο το πέρασμά του, ο Willem Dafoe, προλαβαίνει να μας στείλει στο διάολο!

Χθες αρχισα twin peaks και καραγουσταρα με το pilot και σημερα ειδα lost highway :smiley:

Πολυ δυνατη ατμοσφαιρα,αρκετα τρομακτικο σε στιγμες,αν βυθιζοσουν στη ταινια,και ο mystery man απιστευτα αποκοσμη φατσα/ρολος.
Εχει κανεις καμια καλη ερμηνεια για το τι παιζει ομως?
Γιατι με αφησε αρκετα μπερδεμενο στο τελος,οχι οτι περιμενα να εξηγησει και πολλα βεβαια.

Ειμαι φαν Blue Velvet, Lost Highway, Mulholland Drive, με αγαπημενο το τελευταιο.

Το Straight Story το βαρεθηκα και δεν το τελειωσα καν, ενω το Inland Empire το ειδα δυστυχως ολο και απογοητευτηκα οσο δεν παει, απο τις χειροτερες ταινιες που εχω δει απο καλο σκηνοθετη.

Eraserhead, Elephant Man επισης καταπληκτικα αλλα σε αλλο στυλ. Το Wild At Heart δεν το χω δει.

Tα μόνα που δεν έχω δει από lynch είναι twin peaks (ταινία και σείρα), πράγμα το οποίο θα κάνω σύντομα, το καλοκαιράκι λέω, και το inland empire το οποία λέω να μη το δω, απ’ αυτά που έχω ακούσει, γιατί δε θέλω να μου χαλάσει η καλή εικόνα που έχω για τον σκηνοθέτη. Ελπίζω να μη χάνω και πολλά.

Ενα top των ταινιών του απο μένα:

  1. Mullholand Drive
  2. Τhe Elephant Man (με ελάχιστη διαφορά από το πρώτο)
  3. Lost Highway
  4. Eraserhead
  5. Blue Velvet
  6. Wild At Heart
  7. Straight Story

.
.
.

  1. Dune (που δε μ’ άρεσε καθόλου)

Περιμένω και γερό μπάσιμο όμως απο twin peaks γιατί έχω ακκούσει ότι είναι καλό

Wild at heart ειναι τρελα επικο…Μπορει να μην ειναι η ‘‘μεγαλη ταινια’’ που λεμε αλλα το coolness χτυπαει κοκκινα(με το τελος ετσι οπως επρεπε να ειναι)Την εχω αγαπησει…Και επειδη ειμαι και φλωρακος το soundtrack βρισκω απιστευτο…yellow bricks…:slight_smile:

εδω ο λιντς εκανε ηθοποιο τον κειτζ πλακα κανουμε; :stuck_out_tongue:

Μολις ειδα Mulholland και το λατρεψα,ξαναδιαβασα και το τοπικ και τωρα καιγομαι με ονλαιν θεωριες,τα 10 clues κλπ 8)

Ακολουθει αμεσα twin peaks που εχω δει μονο το πιλοτ και μετα ολες οι αλλες.
Η ατμοσφαιρα που χτιζει σε καθε σκηνη ειναι φανταστικη.Σε βυθιζει με τον αργο ρυθμο,τα χρωματα και τη μουσικη(τουλαχιστον στο μαλχολαντ και στο λοστ χαιγουει).
Εχω αρχισει να τον αγαπω :stuck_out_tongue:

Στο Mulholland Drive με εκνεύρισε…πολύ. Ψήφισα το Elephant Man που έβγαζε συναίσθημα και μου άρεσε επίσης που ήταν ασπρόμαυρο.
Γενικά ο Lynch πάντως δεν είναι στο τοπ αγαπημένων μου σκηνοθετών. Θά’λεγα ότι τον αποφεύγω :stuck_out_tongue:

προχθές ειδα ενα κουλό όνειρο και καθος το συζητούσα με εναν φιλο καταλήξαμε να μιλάμε για τον Lynch και συγκεκριμένα το eraserhead, και σήμερα μετα απο πολυυυ καιρο το ξανα ειδα…

το μονο που εχω να πω ειναι οτι ο lynch στον κινηματογράφο και ο lovecraft στη λογοτεχνία ειναι ΟΙ ΠΙΟ ψυχικά διαταραγμένοι άνθρωποι…
παρόλα αυτα αγαπαμε και τους 2…

Λοιπον, με Lynch δεν εχω ασχοληθει, αλλα μολις ειδα το Eraserhead. Πολυ μουντη ταινια, σε στιγμες μου ειχαν γυρισει τα αντερα αναποδα, πραγμα που δεν περιμενα. Εχω πολλα ερωτηματα βεβαια, διαφορες σκεψεις/εκδοχες, μου αρεσε γενικοτερα. Γενικα, δεν ξερω πως νιωθω τωρα που τελειωσε, αλλα μου αρεσε.

Στο δευτερο σποιλερ σκεφτομαι τα ιδια πραγματα κατα λεξη με σενα Worst.

Κατα τ’αλλα…

[SPOILER]Απο την πρωτη στιγμη που μπηκε το εργο σε “κανονικη ροη” δηλαδη μετα την εισαγωγη με τον τυπο και τους μοχλους, το ολο setting, η παραξενη οικογενεια της τυπισσας, το μεταλλαγμενο φαγητο και το παραμορφωμενο/μεταλλαγμενο μωρο, μου εδιναν την εντυπωση ενος σουρεαλιστικου κοσμου οπου ο ανθρωπος πληρωνει τις συνεπειες των πραξεων του σε καποιο μακρινο μελλον. Τους πολεμους, τον εγωισμο και εγωκεντρισμο του, την τεχνοκρατικη αντιληψη που επικρατει, ολα αυτα αποτυπωνονται σαν συνεπειες στο εργο. Δεν ξερω τι λετε εσεις.[/SPOILER]

Ειλικρινα ομως, πρεπει να εχεις μια καποια διαταραχη στον εγκεφαλο για να στησεις τετοια ταινια, δεν ειναι και οτι πιο normal.

http://www.e-go.gr/cinemag/article.asp?catid=10167&subid=2&pubid=129311779

Επιστρέφει ο θεός. Πάω ν’ αλλάξω σώβρακο.