Οι Deathspell Omega ειναι εδω και χρονια (απο τους)μπροσταρηδες στο Black Metal.Δεν φοβουνται να πειραματιστουν,να ενοχλησουν,να σπασουν τα δεσμα τους χωρις ομως να ντρεπονται για την ουσια που τους διεπει και αυτο ειναι το σκοταδιστικο black.Λατρευω τα αργα θεματα που χρησιμοποιουν διοτι ετσι η προσμονη για το ξεσπασμα γινεται ακομα μεγαλυτερη,ουσιωδης και τρομακτικη.Η πεντακαθαρη κρυσταλλινη παραγωγη βοηθαει ωστε οι τεχνικες ικανοτητες των μελων της να ξεχωρισουν(αληθεια,ποιος παιζει αυτα τα φανταστικα ντραμς?40σελιδο μπουκλετ και ουτε μια αναφορα στα μελη) αν και θα την προτιμουσα πιο σαπια.Υλικο που δυσκολα χωνευεται,δεν ειναι οτι θα το συνηθισεις μετα απο καποιες ακροασεις.Ειτε σου αρεσει αυτος ο αντιφατικος δισκος,ειτε οχι.Μεγαλη βοηθεια το χορταστικο μπουκλετ για να ανηκεις στην πρωτη ομαδα γι αυτο και προτροπη μου ειναι να ακουστει ετσι.Το ΙΙΙ ειναι το τελευταιο και καλυτερο.
Τελικα καταφερνουν να δημιουργησουν κατι ‘‘ασχημο’’ και αυτο ειναι προς τιμη τους.Οχι αλλο ακινδυνο black.
Δεν φοβουνται να πειραματιστουν γιατι εχουν τη λογικη μπαντας, οχι μπλακμεταλ μπαντας. Αν εξαιρεσεις κατι ιντρος και ουτρος και μερικα σπουδαια ριφφς το Drought μου φανηκε δυστυχως ψιλοπαπαριτσα, σεβαστο ομως ως αποτελεσμα γιατι εδειξαν πως εχουν κοτσια αποτινασσοντας ηλιθιες μεταλλονοοτροπιες.
Θα ήθελα πολύ να δω αυτό το θρεντ να νεκρανασταινεται. Αναρωτιέμαι αν οι συμφορουμιτες έχετε πολλά ή λίγα να πείτε για το νέο άλμπουμ και για όσα αφορούν αυτό το γκρουπ. Με τον @apostolisza8 πάντως εδώ και 24 ώρες δυσκολευομαστε να μιλήσουμε για κάτι άλλο…
Δεν σκοπεύω να αναφερθώ στους Dso δημοσίως, θεωρώ το φόρουμ μια μεγάλη ψιλοπριβε παρέα.
Και το ανασυρω γιατί αναρωτιέμαι τι έχει να πει ο κόσμος που τους ακολουθεί και, τέλος πάντων, σε ένα τέτοιο θρεντ μπορούν να ειπωθούν πολλά περί τέχνης, περί κοινωνικων ζητημάτων κλπ. Εδώ υπάρχει πιο πολύ ζουμί από επετείους ή από τα αν είναι καλύτερος ο dianno ή ο dickinson.
Η μπορεί να μην ειπωθεί και τίποτα, από εμένα no worries.
Προσωπικά μια απο τις περιπτώσεις που λεω “ignorance is bliss” σε άπταιστα ελληνικά.
Δηλαδή όταν ξεκίνησα να τους ακούω δεν είχα ιδέα περι τινος πρόκεται, και είχα εντυπωσιαστεί από το καθαρά μουσικό κομμάτι (ναι δεν έδωσα ούτε στους στίχους ιδιαίτερη σημασία).
Δυστυχώς με απομακρύνει πολύ οποιοσδήποτε συσχετισμός με ναζιστική ιδεολογία, από το να ασχοληθώ με τον τελευταίο, ενδιαφέρον ειναι η αλήθεια δίσκο.
Same here, ακριβώς το ίδιο, είχα εντυπωσιαστεί από Si monumentum και FAS-ite, εμαθα αργότερα το συσχετισμό με ναζί, ξενέρωσα απίστευτα, δεν έχω ιδέα αν θα ακούσω το καινούριο.
Πολύ κρίμα, αλλά υπάρχουν χιλιάδες μπάντες που προτιμάω να ακούσω και δεν έχουν τέτοια ιδεολογικα προβλήματα, για να το θέσω κομψά
Από την άλλη δεν θα κατηγορήσω και κάποιον αν συνεχίσει να τους ακούει, υπάρχουν και για μένα μπάντες που δεν μπορώ να σταματήσω να ακούω (εστω και σπανια) παρόλο που ιδεολογικα είναι μαλακές, ο Varg και οι Mgla δύο παραδείγματα. Σε καμια περίπτωση βέβαια δεν θα τους στήριζα με συμμετοχή σε συναυλία ή merchandise ή οτιδήποτε τέτοιο, ναπαναγαμηθουνε στην τελική
Κάπως έτσι κι εγώ μην πω ψέματα. Mgla που λες πχ ακουω ακόμη.
Γενικά είναι αυτή η μεγάλη κουβέντα περι δημιουργού και έργου, που κι εγώ δεν έχω καταλήξει κάπου για να είμαι ειλικρινής.
Απο την ώρα που βγήκε το άλμπουμ χτες, όλοι ψάχνονται να καταλάβουν ποιοι τραγουδάνε. Μάλλον είναι τρεις οι τραγουδιστές, ένας εκ των οποίων ο μαλάκας που συμμετέχει σε ένα τραγούδι - κατ’ εμέ, ακόμα χειρότερα από το να τον είχαν σε όλο τον δίσκο.
DEATHSPELL OMEGA - The Fires of Frustration - Rehearsal
A little over five years ago, Deathspell Omega returned from Brittany after recording The Furnaces of Palingenesia.
Afterwards, the band started rehearsing to prepare for a series of concerts. Line-up complications eventually doomed the attempt at performing this particular album live.
The following video of the song The Fires of Frustration is an internal working document – the kind produced when musicians are scattered across a continent. The recording device was a smartphone.
While the idea of concerts for Furnaces is now water under the bridge, we can at least divulge a fraction of what we were working on. The performance itself reflects the early phase of a series of rehearsals and, as such, is not flawless.
