ολα καθαρα θεμα εγωισμου ηταν.Ο Blackmore δεν ανεχεται να ειναι καπου και να μην ειναι αυτος που κλεβει την παρασταση.Ο Gillan απο την αλλη δεν ηθελε να αισθανεται ριγμενος…
Raziel δεν νομιζω οτι ισχυει ακριβως αυτο 100% σε ολα.
Στο Who do we … ειχαν χωριστει σε ομαδες κατα καποιον τροπο.
Στο Βurn ναι ισχυει
Stormbringer μαλλον το αντιθετο και για αυτο και αποχωρησε ο Blackmore.
Perfect Strangers ηταν δουλεια ολων.
House of the blue light, παλι ομαδες
Τα επομενα 2 με Blackmore και παλι ισχυει
Για τα επομενα 4 με Morse υπαρχει η παλια καλη συνταγη που γραφονται απο ολο το γκρουπ και για αυτο εχει και καλο αποτελεσμα.
Ναι με την φυγη του Blackmore ο Lord απελευθερωθηκε κατα μεγαλο βαθμο.Γιατι δεν συμμετειχε τοσο ενεργα απο την επανασυνδεση και μετα δεν το γνωριζω.Υπαρχει παντως δηλωση του Blackmore που τον κατηγορει οτι δεν ειχε ποτε καμμία μουσικη ιδεα.
Περιεργη δηλωση αυτη για καποιον σαν τον Lord που εχει γραψει αρκετους προσωπικους δισκους και ολοκληρα κονσερτα.
Την πραγματικοτητα μαλλον δεν θα την μαθουμε ποτε.
Οσον αφορα το Purpendicular για μενα ειναι το Fireball της επανασυνδεσης.
Τελειως διαφορετικα μεταξυ τους κομματια,περιεργοι ρυθμοι και ηχοι.
Η αποδοση του συγκροτηματος στα υψη οπως και η φωνη του Gillan.
Μακαρι να πειραματιζονταν περισσοτερο απο εκεινο το σημειο και μετα αλλα δεν το εκαναν μεχρι και το τελευταιο Rapture of the deep σε καποια κομματια οπως το When Time began.
Είναι μάλλον αστείο να κατηγορεί κανείς τον Lord ότι δεν έχει καμία μουσική ιδέα. Την ξέρω αυτήν τη δήλωση. Και είναι ακόμα πιο αστείο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Lord είναι από τους πρωτοπόρους του fusion κλασσικής μουσικής και ροκ. Για να μην αναφερθώ στους υπόλοιπους προσωπικούς δίσκους του. Όποιος θέλει, ας συγκρίνει το Pictured Within με οποιοδήποτε album των Blackmore’s Night.
Ο Roger Glover “απειλεί” εδώ και πολλά χρόνια ότι θα γράψει ένα βιβλίο για την ιστορία των Purple. Να είστε σίγουροι ότι εκεί θα κλάψουν μανούλες, καθώς ο Glover ήταν από αυτούς που δεν μπλέκονταν σε καβγάδες και θα είναι ο καλύτερος για να διηγηθεί την ιστορία, όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Έχω διαβάσει την αυτοβιογραφία του Gillan (με τίτλο A Child in Time) και λέει αρκετά ενδιαφέροντα, πλην όμως είναι η άποψη της μιας πλευράς.
Για το αν ήταν συγκρότημα από το Who Do We Think… μέχρι και το The Battle Rages On (εξαίρεση είπαμε το Come Taste… όπου λείπει ο Blackmore), σε παραπέμπω στα songwriting credits και δε κατά καιρούς δηλώσεις. Δες π.χ. το Perfect Strangers, όλο είναι Blackmore/Gillan/Glover με εξαίρεση ένα τραγούδι. Το οποίο σημαίνει ότι μουσική ήταν Blacmore και στίχοι/μελωδίες Gillan/Glover.
Γενικά, αν άρεσε κάτι στον Blackmore, έμπαινε στο δίσκο. Αν όχι, στα σκουπίδια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το Mistreated που το θεωρούσε πολύ καλό για να το τραγουδήσει ο Gillan (!!!) και το You Keep On Moving που είχαν γράψει οι Coverdale/Hughes για το Burn αλλά δεν του άρεσε.
Ο Glover ή ο Lord, διηγείται ένα περιστατικό από τα '80s, όπου είναι οι 4 και τζαμάρουν στο studio και έρχεται ο Blackmore και κάνει φασαρία με την κιθάρα του μέχρι οι άλλοι να παίξουν αυτό που θέλει…
Την αυτοβιογραφια του Gillan την εχω υπογεγραμενη απο τον ιδιο
αυτο με τα credits σηκωνει πολυ συζητηση.Δεν ειναι παντα τα πραγματικα αλλα δεν εχει και τοση σημασια.
Στον Blackmore πολλα απο τα κομματια του Stormbringer δεν αρεσαν.
Κλασικο παραδειγμα το Hold On που απλα επαιξε το σολο και παλι ο ατιμος καταφερνει να μεινει αυτος στην ιστορια γιατι το επαιξε ολο με τον αντιχειρα :lol:
Και απο το who do we…δεν μπηκε το Painted Horse γιατι δεν του αρεσαν τα φωνητικα του Gillan.
Το περιστατικο που λες νομιζω ο Glover το εχει αναφερει.Κατι τον τσιμπουσε τον Blackmore δεν εξηγειται αλλιως :lol:
γενικοτερα συμφωνω με Raziel! υπαρχουν αρκετες δηλωσεις και απο τον Gillan για το κλιμα που υπηρχε στην περιοδο γραψιματος και ηχογραφησεων σε σχεση με τα παντα στο καθε αλμπουμ και ειναι κλασικο παραδειγμα το περιστατικο που τζαμαραν οι υπολοιποι και ο Blackmore τους σταματησε! παντως νομιζω και το Soldier of Fortune μπηκε στο Stormbringer επειδη αρεσε στον Blackmore αλλα σε κανεναν αλλον! αλλα παρολα τα στραβα που εχει ο Blackmore(που δεν νομιζω να εχει κανενα “ισιο” σαν χαρακτηρας…) εμεις τον αγαπαμε! αλλα μια ερωτηση για να διωξει καποιος τον Dio απο τη μπαντα του ποσο τρελος μπορει να εινια? βεβαια στην ερωτηση ισως φευγουμε λιγο off topic…
Ο Dio απο οσο ξερω εφυγε μονος του και δεν τον εδιωξε ο Blackmore,αλλα συμφωνα με τον Glover που ειχε μπει τοτε στο group επαιρνε τις κασεττες του ενος για να τις παει στον αλλο.Πολυ χαλια κλιμα.
Για το soldier of fortune δεν ειμαι σιγουρος για αυτο που λες αλλα το γεγονος ειναι οτι ο Blackmore ειχε ζητησει απο τον Coverdale να γραψει στιχους σχετικα με μεσαιωνα αλλα ο Coverdale εγραψε αυτους που ολοι ξερουμε.
Όταν τον είδα, δεν το είχα αγοράσει ακόμα! (είχα όμως μια στοίβα με CD & δίσκους, μεταξύ άλλων και το αυθεντικό Made In Japan, στο οποίο έχω υπογραφές από τα 4/5 :p)
Πάντως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η διάλυση της Mk. 2 θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί στα '70s, αν το management ήταν λίγο πιο σοβαρό. Τότε ίσως να μιλούσαμε σε διαφορετική βάση. Αναρωτιέμαι πού θα έφτανε η Mk. 2 αν δεν το είχε διαλύσει τότε…
Ίσως να μιλάμε για το πιο αυτοκαταστροφικό συγκρότημα στην ιστορία της μουσικής!
εχω πενα απο τον Roger Glover που μου εδωσε ο ιδιος,
υπογραφες σε αρκετα cd και φωτος
Η Deep purple συλλογη μου αριθμει πανω απο 100 cds,
t-shirts,αφισες και μια εκδρομη στην Βουλγαρια μαζι με 200 ακομα ατομα
απο το ελληνικο φαν κλαμπ τους το 1998
Για την ΜΚ2 καθαρα η αισχροκερδια και στενομυαλια του Management οπως το πες…τους εξαντλησαν τελειως…Κριμα που χασαμε μερικους ακομα υμνους εκεινης της εποχης…
εγω ειμαι μικρος ακομα…εχω τη δισκογραφια τους (ολα τα studio albumas+κατι live), 2-3 t-shirt, και τα πιο σημαντικα: ενα drumhead με τις υπογραφες (αλλα αγορασμενο απο την περσινυ συναυλια της Θεσσ/νικης) και μια πενα του Stevάρα που μου την εδωσε χερι-χερι παλι στην περσινυ συναυλια! ελπιζω να εχω και μελλον…
ρε παιδες, απο που ειστε? να κανουμε κανα…“συντονιστικο”! δεν βρισκω συχνα fans των DP
Είμαι αρκετά περίεργος να ακούσω τα remixes του Shirley! Πώς σου φάνηκαν;
Όσο για το Made in Japan… Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της μουσικής, είναι ότι δεν κινηματογραφήθηκε! Επίσης, το 3πλό CD Live in Japan, που περιέχει (σχεδόν) πλήρεις και τις 3 νύχτες με βελτιωμένο (σε σχέση με το original) ήχο, είναι ακόμα πιο απολαυστικό!
Πολύ ωραίο το remix του Shirley! Σχεδόν νομίζεις ότι είναι ένας φετινός δίσκος!!! Και έχουν αφήσει και το τελείωμα κάποιων κομματιών που στο δίσκο τελειώνουν με fade.
Μακάρι όλες οι επανεκδόσεις του back catalogue να συνοδεύονταν με ένα bonus CD το οποίο θα περιείχε όλο το album σε remix και όχι μόνο επιλεκτικά τραγούδια, όπως συνέβη και με το Machine Head.
Και εγω θελω να ακουσω τα remix. Οσο για το Made In Japan, πραγματικο [B][SIZE=“3”]ΕΠΟΣ[/SIZE][/B], απο τα καλυτερα live albums ever και οντως ειναι κριμα να μην υπαρχει σε dvd…
καπου ειχα ακουσει/διαβασει περισυ οτι ειχε βρεθει βιντεο απο εκεινα τα live και εχω την εντυπωση οτι αποσπασματα υπαρχουν σε ενα dvd που εβγαλαν οι Purple περισυ αλλα δεν θυμαμαι τον τιτλο… :-k
Ανακαλύφθηκαν κάτι ταινίες με συνολικά 27 λεπτά συναυλίας (διάσπαρτα αποσπάσματα), χωρίς ήχο. Βέβαια ο ήχος βρίσκεται από την κανονική ηχογράφηση της συναυλίας και γίνεται συγχρονισμός. Είναι όμως με μία κάμερα - φανταστείτε ένα bootleg δηλαδή - με την κάμερα μπροστά ακριβώς στη σκηνή (και αν θυμάμαι καλά) στο κέντρο, και όπως προείπα μόνο 27 λεπτά αποσπάσματα από διάφορα τραγούδια.
Στο DVD που κυκλοφόρησε πέρυσι, είχε ~2 λεπτά από το Highway Star:
Στο DVD του Deepest Purple που θα βγει (ή βγήκε πρόσφατα), θα έχει άλλο ένα απόσπασμα, από το Space Truckin’ αν δεν με απατά η μνήμη μου.
Φημολογείται ότι υπάρχει και ολόκληρη η συναυλία από την Αμερική το '73 όπου είχαν παίξει σε ένα πανεπιστήμιο (φυσικά αυτά δεν γίνονται στα ελληνικά ανώτερα και ανώτατα ιδρύματα! :p), αποσπάσματα της οποίας υπάρχουν στο DVD της Mk. 2 από την Κοπεγχάγη, όμως ο ιδιοκτήτης της θέλει ένα αρκετά μεγάλο ποσό για να δώσει ολόκληρη τη συναυλία. Όπως είπα, αυτά είναι φήμες και κανείς δεν ξέρει. Θα είχε ενδιαφέρον όμως, μια και είναι λίγο πριν το τέλος της συγκεκριμένης σύνθεσης (οι 2 δεν πολυμιλάνε ο ένας με τον άλλον, ο Gillan έχει μούσια, etc.).
