“Κυκλοφορησε”
3 Likes
Με λιγες ακροασεις μου δινει την εντυπωση οτι ειναι καλυτερο απο τα 3 προηγουμενα.Θα ελεγα οτι ειναι ενα πιο 70’s Rapture of the deep
3 Likes
Από τα όσα έχουμε ακούσει μέχρι τώρα ως single, μπορώ να αντιληφθώ πλήρως τον χαρακτηρισμό για το ως ένα Rapture Of The Deep 70s edition καθώς, τα κομμάτια και το στυλ του McBride, αποτελούν στα αυτιά μου ένα υβρίδιο Blackmore & Morse, η μουσική ειδικά, θαρρώ ότι αποτελεί φυσική συνέχεια του ύφους το οποίο διαμόρφωσαν με τον Morse, πλέον όμως, με διαφορετικό ήχο στην κιθάρα, πιο “παραδοσιακό” και όχι τόσο flashy όσο του Morse.
Δεν έχω ακούσει ακόμα τον δίσκο, δεν μπορώ να τον ακούσω και με άλλο τρόπο πέραν του Spotify επομένως, περιμένω καρτερικά την αυριανή ημέρα…
1 Like
Πραγματικα πολυ δυνατος δισκος!εχει πολλα διαμαντακια μεσα…Ειμαι 100% ευχαριστημενος
3 Likes
Δεν έχω ακούσει τον δίσκο ακόμη αλλά αυτή η ωραία συνέντευξη του Ίαν Γκίλαν με προδιέθεσε θετικά.
1 Like
Ο καλυτερος απο το Purpendicular και μετα…για μενα…
3 Likes
Θα συμφωνήσω,βάζω και ένα ίσως ,λόγω bananas,θα δείξει εν καιρώ,πάντως με 3 ακροάσεις μου άρεσε πολύ 
1 Like
Με τις πρώτες ακροάσεις που έχω κάνει, το σίγουρο είναι ότι έχουμε ξεφορτωθεί τα πιο progressive στοιχεία στη μουσική τους τα οποία είχαμε με τον Morse στην μπάντα. Γενικά, ο δίσκος έχει πιο rock/τσαμπουκαλεμένη διάθεση συγκριτικά με οτιδήποτε έχουν βγάλει με τον Morse, φαίνεται ότι έχουν μια ενέργεια ιδιαίτερη.
Προσωπικά μιλώντας, υπήρχαν στοιχεία όπου η μουσική με προϊδέαζε ότι θα υπάρξει ένας Gillan ο οποίος θα ωρύεται σαν να μην υπάρχει αύριο, τις κλασικές κραυγές του δηλαδή, για ευνόητους λόγους όμως, δεν έχουμε κάτι τέτοιο. Παρόλα αυτά, οφείλω να παραδεχτώ το γεγονός ότι ακόμα και τώρα, δεν δειλιάζει να πιέσει τον εαυτό του για κάποιες ψηλές νότες, άσχετα όπου πλέον φαίνεται ότι δυσκολεύεται, παρόλα αυτά, τον συγχαίρω για την τόλμη του και φυσικά, για το ότι παρόλη την ηλικία του και τις όποιες καταχρήσεις στη φωνή του, μπορεί να τραγουδήσει ακόμα και να αποδείξει ότι πέραν των υπερηχητικών κραυγών του, είναι και ένας εξαίσιος τραγουδιστής.
Η υπόλοιπη μπάντα, στη γνωστή φόρμα της, συνεχίζει να λειτουργεί ως καλοκουρδισμένη μηχανή και ο McBride, έχει κουμπώσει πολύ καλά με όλους τους υπόλοιπους. Φανταστείτε να είχε εισέλθει στους κόλπους τους κάποια χρόνια νωρίτερα όπου θα είχαν ακόμα περισσότερη ενέργεια, εκεί να δείτε πως θα απογειωνόταν ο δίσκος, χωρίς φυσικά να λέμε ότι είναι κακός, σε καμία περίπτωση.
Αν θέλετε, στον τωρινό δίσκο, έχουμε σε ύφος ένα υβρίδιο του ύφους που είχανε διαμορφώσει με τον Morse, παρέα με το πιο “παραδοσιακό” ύφος τους, κομμάτια πιο σύντομα σε διάρκεια, χωρίς δαιδαλώδεις εισαγωγές, αυτοσχεδιασμοί μεταξύ των οργάνων, χωρίς να ξεχειλώνουν χρονικά.
Σημειωτέον ότι γενικότερα, υπάρχουν σημεία τα οποία παραπέμπουν σε όλες τις παλαιότερες δουλειές τους, είναι κάποια σημεία και κάποια κομμάτια τα οποία, κλείνουν το μάτι σε προηγούμενες δουλειές τους, με έξυπνους και “υπόγειους” τρόπους, δεν θα πω κάτι παραπάνω.
Μέχρι στιγμής, με τις πρώτες ακροάσεις, έχω βρει αρκετά στοιχεία που μου αρέσουν, θα συμφωνήσω ότι γενικά, μου έχει κινήσει περισσότερο το ενδιαφέρον σε σχέση με τους προηγούμενους τρεις δίσκους, με εξαίρεση κάποια πολύ συγκεκριμένα κομμάτια, σαν να φαινόταν ότι κάπου η ομάδα είχε φτάσει σε ένα peak, ότι δεν είχε πολλά ακόμα περιθώρια εξέλιξης.
Γενικά, δεν με έχει ξενίσει ο δίσκος, θέλω όμως λίγο ακόμα το χρόνο μου μαζί του και περισσότερες ακροάσεις, δεν έχω ξενερώσει όμως επομένως, είναι ένα καλό σημάδι αυτό…
4 Likes
Οτι θα εμπαινα να γραψω για τον καινουριο δισκο των Deep Purple το 2024, με ξεπερνάει.
Με ξεπέρασε.
Τελος πάντων. Όσοι δεν το εχετε ακούσει, καντε ενα κοπο. Αξίζει.
8 Likes
Δεν εχει ουτε 1 filler. Ολα τα κομματια ειναι ενα και ενα…Επισης η εναλλαγη των κομματιων ειναι φανταστικη.52 λεπτα δισκος και δεν καταλαβαινεις πως περναει…
6 Likes
Πήγαμε από τα 40’ διάρκεια δίσκων στα 70s στα 70’ στα 00s και σήμερα λέμε ότι ο δίσκος είναι ατελείωτος όταν έχει διάρκεια πάνω από 50’.
(Δε μιλάω για Deep Purple, γενικά μιλάω).
2 Likes
Εχει να κάνει και με τη σειρά των κομματιών, μεγάλη σημασία όμως, έχει και το γεγονός ότι όλα τα κομμάτια έχουν συμμαζεμένη διάρκεια, το μεγαλύτερο είναι ελαφρώς μικρότερο των 6 λεπτών επομένως, τα κομμάτια φεύγουν γρήγορα, χωρίς να πλατειάζουν.
Γενικά, είναι ένας δίσκος ο οποίος είναι εντυπωσιακός για τα δεδομένα του συγκροτήματος, κυρίως για το ότι στην παρούσα φάση της καριέρας τους, κυκλοφορούν τέτοιο υλικό, με τέτοια δυναμική.
Καλός, χρυσός ο Morse, έχουν γράψει μαζί που αναμφισβήτητα πάρα πολύ καλή μουσική όλα αυτά τα χρόνια, έλειπε όμως από τον ήχο του το edginess, το οποίο επέστρεψε με τον McBride επομένως, αντίστοιχα κινήθηκε και η μουσική τους.
Πραγματικά σε αυτό το δίσκο, προσωπικά μιλώντας, είχα καιρό να ακούσω έτσι ορεξάτο τον Gillan, φανταστείτε να ήταν ικανός να κάνει και τα γνωστά φωνητικά ακροβατικά του, σε πολλά σημεία τα τραγούδια το ζητάνε, υπήρξαν σημεία στα οποία ένιωθα ότι άνετα μπορούσε να ουρλιάξει, οι συνθέσεις με τον Morse όμως, δεν “φώναζαν” για κάτι τέτοιο.
Είναι ένα δισκάκι το οποίο βγήκε ανέλπιστα καλό, η αλήθεια είναι ότι με τους τρεις τελευταίους δίσκους, δεν είχα ενθουσιαστεί, όχι ότι δεν είχαν καλά κομμάτια, ήταν όμως συγκεκριμένα τα κομμάτια που άξιζαν ενώ ο πρόσφατος, αναμφισβήτητα, ακούγεται ευχάριστα ολόκληρος.
Κάπου το ειχα διαβάσει και με την ευκαιρία το αναφέρω, ο πρόσφατος δίσκος, κυκλοφόρησε την ίδια ημερομηνία (19 Ιουλίου) που είχε κυκλοφορήσει και ο The Battle Rages On και επίσης, φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από το reunion της κλασικής σύνθεσης, χάρη στο οποίο συζητάμε αυτή τη στιγμή για νέο δίσκο των Deep Purple εν έτει 2024.
Κατά μία ακόμα σύμπτωση, στις επετείους αυτές που αναφέρουμε, ειδικά αυτή για το Battle Rages On, ακούγονται λες και έχουν και πάλι Blackmore στις επάλξεις τους, σαν να συνέχισαν από κει που το είχαν αφήσει τότε και απλά η φάση με τον Morse ήταν παρένθεση…
2 Likes
Μια μικρή, μόνο, παρένθεση, περίπου τριάντα χρόνων. 
1 Like
Σαφώς και δεν ήταν μικρό διάστημα, το ύφος τους όμως, ολότελα διαφορετικό σε αυτή τη φάση, ακούγοντας το νέο δίσκο, μπορώ να καταλάβω γιατί αυτή η αλλαγή στο ύφος τους με την έλευση του Morse, ξένισε πολλούς από τους οπαδούς του συγκροτήματος, εξελίχθηκαν μουσικά, χωρίς φυσικά να αμφισβητείται το γεγονός ότι έγραψαν άκρως ενδιαφέροντα πράγματα, απλώς, ακούγοντας το νέο πόνημα τους, αντιλαμβάνομαι καλύτερα τη μετάβαση τους ηχητικά.
Μην ξεχνάμε ότι ο Morse ήταν στους Deep Purple όσο κανένας άλλος κιθαρίστας τους.
2 Likes
Χρόνια πολλά στον Ian τον Gillan που συμπληρώνει σήμερα τα 79 έτη, έχοντας πίσω του μια πλουσιότατη πορεία με τους Deep Purple, τους Black Sabbath, τα διάφορα solo projects και, φυσικά, το αλήστου μνήμης ντουέτο με τον Ρακιντζή!
6 Likes
Μιας και ήταν πρόσφατα τα γενέθλια του αγαπημένου μας τραγουδιστή, ακούγοντας τον τελευταίο (πρόσφατο για να ακριβολογούμε) δίσκο τους, πραγματικά έχω εντυπωσιαστεί απο το ποσό καλός ερμηνευτής είναι. Μπορεί να μην δύναται να βγάλει τις ιστορικές πλέον υπερηχητικές κραυγές του, παρόλα αυτά, έχει πολύ όμορφες ερμηνείες σε αυτό το δίσκο, στα πιο χαμηλόφωνα σημεία, στα σημεία που χρειάζεται να φωνάξει, γενικά, έχει δώσει πολύ ωραίες ερμηνείες σε αυτό το δίσκο.
Μιλώντας για τον δίσκο, από τότε που έχει κυκλοφορήσει, δεν έχω σταματήσει να τον ακούω και αυτό είχα καιρό να το πάθω με δίσκο τους, συγκεκριμένα από τον Now What!? . Στο =1, τα κομμάτια είναι ένα κι ένα, ενώ αρχικά είχα συγκεκριμένα κομμάτια που ξεχώρισα, όσο ακούω τον δίσκο, υπάρχει σε κάθε κομμάτι κάτι το οποίο να μου αρέσει. Γενικά, ακούγονται ανανεωμένοι και ορεξάτοι και ναι, έτσι ορεξάτοι, δεν ακουγόταν στους τρεις προηγούμενους δίσκους τους θα έλεγα, εδώ έχουν έναν δίσκο ο οποίος πραγματικά αξίζει.
Δεν θα το κρύψω, όταν είχε ανακοινωθεί ότι θα βγάλουν νέο δίσκο, δεν είχα δει με καλό μάτι την είδηση, παρόλα αυτά, διαψεύστηκα πανηγυρικά, ακόμα και από τα πρώτα single.
Όλοι είναι σε απίστευτη φόρμα αλλά εκεί όπου εντυπωσιάζομαι κάθε φορά, είναι με τον Gillan. Πραγματικά, μου φαίνεται απίστευτο το ότι εν έτει 2024 θα άκουγα έναν Gillan να ωρυεται (τηρουμένων των αναλογιών) όπως κάποτε, στα πιο χαμηλότονα κομμάτια του δίσκου όμως, είναι πραγματική απόλαυση την οποία, εδώ την αναδεικνύει όσο ποτέ άλλοτε θαρρώ.
Θα μπορούσα να γράφω για ώρες αλλά, πραγματικά η μουσική τα λέει όλα εδώ πέρα και κάθε φορά που ακούω τον δίσκο, παρατηρώ και κάτι καινούργιο που μου έχει διαφύγει σε προηγούμενη ακρόαση και όταν έχει τόσα πράγματα να ασχοληθεί κάποιος, αυτό είναι που μένει, υπάρχει μπόλικη ουσία εδώ πέρα.
Αν αυτός θα είναι όντως ο τελευταίος δίσκος τους, πραγματικά θα αποχωρήσουν αξιοπρεπέστατα από το προσκήνιο, τιμώντας επάξια την παρακαταθήκη τους…
1 Like
Αν και αρκετά ωραίος δίσκος, νομίζω ότι θα βοηθούσε λίγο να μαζέψουν τον αριθμό τραγουδιών. Κάπου κάνει κοιλιά, αντίστοιχη του Abandon.
Σε καμία περίπτωση δε θα το τοποθετούσα πάνω από Purpendicular, Bananas αλλά και ό,τι έχουν βγάλει υπό την εποπτεία του Ezrin.
Και οκ, καλός κιθαρίστας ο McBride (τον είχαμε δει και στην περιοδεία Gillan με Don Airey band πριν μερικά χρόνια και θυμάμαι ψιθυριζόταν ως αντικαταστάτης του Morse ο οποίος αντιμετώπιζε τενοντίτιδα), αλλά σίγουρα ο Morse έχει το δικό του ήχο και ταυτότητα. Ο McBride θεωρώ ότι Blackmorίζει περισσότερο από όσο θα έπρεπε με κάποιες blues πινελιές - απόρροια της γενέτειρας του.
2 Likes
Για μενα δεν κανει καμια κοιλια.Η ροη του ειναι μια χαρα απο την αρχη ως το τελος. Τον θεωρω τον καλυτερο δισκο απο το Purpendicular και μετα…
1 Like
Ο καθείς και με τη γνώμη του που λένε… 
Το Purpendicular θεωρώ ότι θα έπρεπε να μνημονεύεται περισσότερο - είναι ίσως ότι πιο συναρπαστικό έχει κάνει ένα συγκρότημα της παλιάς φρουράς (που τους αποκαλούν δεινόσαυρους!) λίγο μετά την 25η επέτειο του και με ένα βασικό σύνθετη (και μάλιστα κιθαρίστα!) μείον.
1 Like